İSLAM DÖVRÜNÜN MAARİF SİSTEMİ
Müsəlman alimləri bilik sahələrini 2 qrupa bölürdülər:
Birinci qruppa din və dini tərbiyə üçün lazım olan fənlər: «Quran» haqqında elm
(Qukranın qiraəti, şərhi, üslubiyyəti), «Hədislər»in şərhi və onların mötəbərliyinin tənqidi
təhlili, dinin əsas ehkamları haqqında traktatlar, ritorika, ərəb dili, tarix, bioqrafiya daxil idi.
Sonra isə onlara ilahiyyət fəlsəfəsi daxil edilirdi. Bu elmlər müsəlman dini təhsilinin əsasını
təşkil edirdi.
Paralel olaraq ikinci qrupun fənləri də öyrədilirdi. Həmin elmlərə fəlsəfə, ədəbiyyat,
hesab, siyasət, təbabət, kimya, fizika, astronomiya, mikrobiologiya və b. elm sahələri ni əhatə
edirdi. Klassik bədəvi təhsili səhrada, at və ya dəvə belində keçirdi, bklə təhsil alan şəxs kamil
adlanırdı. Təhsil alanlar oxumağı, yazmağı, ox atmağı, at çapmağı və üzməyi bilirdilər.
İbtidai təhsil.
İslamda ilk məktəb Məhəmməd Peyğəmbər (ə.s.) adı ilə bağlıdır. Məhz onun təklifi ilə
«Dar-əl-Əqrəm» (Əl-əqam evi, yəni qohumlar evi) təsis edilmiş, burada o gizli də olsa
müsəlman dininin əsaslarını öyrətmiş, onları islam ruhundla tərbiyə etmişdir. Bu məktəb öz
dinləyicilərinə oxumaq və yazmaq öyrətməsə də, islam dəyərlərinin aşılanması məqsədilə
yaradlılan ilk islam tərbiyə məktəbi hesmab olunur. İslamın təliminə görə möminin vəzifəsi
Quranı oxumaq və dini vəzifələri icra etməklə yanaşı əhm də Quranı savaadsız əhaliyə
öyrətmək idi. İlk əvvəl bunu məscidlər həyata keçiriridi. Məscidlər ibadət yeri olmaqla yanaşı,
əhm də elm ocağı idi. Zaman keçdikcə bu təlim-tərbiyə müəssisələri dəyişikliyə uğrayaraq
yeni məktəb binaları ilə əvəz olundu. Məscidəlrin nəzdində yeni məktəblər yaranmağa
bahşladı. Az sonra peşəkar müəllimlər (müdərisslər meydana çıxdı. Məktəblər qarşıq və pulsuz
olsa da, müəllimlərə hədiyyə verilirdi. Məktəblər də məscidlər kimi dövlətin hesabına
saxlanılırdı. Şagirdlər ilk öncə Quranın qiraətini mənimsəyir, sonra onun düzgün yazılışını
öyrənirdilər. Bu cür məktəblər bütün əhalini əhatə edir, və hər bir yaşayış məntəqəsində
14
fəaliyyət göstərirdilər. Uşaqlar 6 yaşından təlimə başlayırdılar. Qızlara təhsil qadağan
deyildi, hərgah o qədər də təkid edilmirdi. Təlimdə diqqət əsasən yaddaşın gücləndirilməsinə
verilirdi. Quran əzbər öyrədilir, onun duzgün yazılışına diqqət yetirilirdi. Adi bir təhrif günah
sayılırdı.
İlk müsəlman məktəbləri evlərdə, məscidlərdə süüfələrdə təşkil olunurdu. Məhəmmədə
Peyğəmbərin (ə.s.) MƏdinədə tikdirdiyi üç hissəli məscidin bir sahəsi süffə adlanırdı. Burada
400-ə yaxın gəlib-gedən, 80 nəfərə qədər isə daimi yaşayan tələbə oxuyurdu.
Süffə sonrakı dövrlərdə Avropa məktəblərində tətbiq olunan və bu gün
Y.A.komenskinin adlı ilə bağlı olan sinif-dərs sistemi üçün model oldu.
İranda həm Quran məktəbini, həm də mirzələr hazırlayan peşə məktəbini kuttab
adlandırıdılar. Kuttablar şagirdləri kübar fəaliyyətinə hazırlayırdıllar. Buna görə də oxu və yazı
vərdişlərindən başqa ərəb dilini, qrammatikanı, poeziyanı, stilistkaneı, ərəblərin və farsların
tarixinini, kolleqrafiyanı öyrədirdilər. Kuttabların bu növü pulu olduğundan həmını əhatə
etmirdi. Belə məktəblər əsasən müəllimlərini evlrəində yerləşirdi. Kuttuablara uşaqlar 3
yaşından 7 yaşına kimi qəbul olunurdu. Burada onlar 18 yaşına kimi oxuya bilərdilər. Oğlan
və qızlar 7 yaşına kimi birgə təhsil alır, 7 yaşından sonra isə qızlar məktəbdən çıxır, ev işləri
ilə məşğul olurdular. Bəzi hallarda imkanlı adamlar qızlarına öz evlərində yüksək təhsil
verirdilər.
IX əsrin əvvəllərində ərəd ədəbiyyatında mirzələrin ibtidai təhsil müəssisələri «məktəb»
adlandlırılmağa başladı. Xilafətin məktəblərində həm cismani cəzalar (fallaqa - çubuqla əllərə
və ayaqların altına vurulan zərbə), həm də müxtəlif rəğbətləndirmə növləri tətbiq olunurdu.
Quranın müəyyən hissəsini öyrəndikdən sonra tətil (bir günlük) vermək, tərifləmək,
təbəssümlə qarşılamaq, müəllimin əvəzinə Quran oxumağa icazə vermək, müəllmin köməkçisi
təyin etmək belə rəğbətləndirmə üsullarından idi. Uşaqlar səhər tezdən axşa mA kimi
məktəbdə olourdular.nahar fasiləsindən başqna onlara tənəffüs verilmirdi.
Orta və ali təhsil.
Ərəb xilafətində yüksək səviyyəli təhsil məscidəlrdə həyata keçirirdiburada ilk illər dini
təhsil verilir, mühazilər oxunurdu. Dinləyici dərnəklər «halaka» adlandırılır, burada 20 nəfərə
qədər adam olurdu.
15
IX əsrdə xəlifə əl_Məmun tərəfindən Beytüdhikmət və ya Darülhikmət kimi yeni
müəssisələr yaradılmışdı. Bu dövrdə Yustianın əmri ilə Platon akademiyasından qovulan
filosoflar xilafətə pənah gətirmişdilər. Bu ziyalılar «Müdriklik evləri» təsis etmişdilər ki,
burada onlar tərcüməçiliklə məşğul olur və xəstəxana, rəsədxana və kitabxanalar
yavratmışdılar.
Daha sonra mədrəsələr (ərəbcə öyrədilən yer) yaranmağa başladı. Elmi müzakirələrin
və disputların keçirilməsi üçün müvafiq yerlərin olmaması mədrəsələrin yaranmasına səbəb
oldu. Çünki məsciddə bu cür söhbətlərin aparılması ədəb normalarına münasib deyildi.
Mədrəsələr 2 dərəcədə olurdu: orta təhsil verən mədrəsələr və ali təhsil verən
mədrəsələr.Təhsilin yüuksək səviyyəsinə yiyələnənlər elmi dərəcə – ilyaz alırdılar .
Xı əsrdə Səlcuq hökmdarı Alp Arslan və MƏlik şahın vəziri Nizam-əl Mülk Bağdadda
«Nizamiyyə» mədrəsəsi tikdirmişdi (1067). XƏtib TƏbrizi, Şihabəddin Sührəverdi kimi bir
sıra azərbaycan ziyalıları da həmin mədrəsədə işləmişlər.
Mədrəsədə əvvəllcə ərəb dilçiliyinin əsasları öyrədilir, sonra da digəor dünyəvi elmlər
(filologiya, ryaziyyat, astronomiya) tədris olunurdu. Bu da onun ilk universitet sayılmasına
səbəb olmuşdu.
XII əsrin əvvəllərində Az-nın TƏbriz, Xoy, Marağa, Urmiyə, bərdə, ƏGncə, Naxçıvan,
beyləqan, Bakı, ŞƏki kimi şəhərlərində də mədrəsələr fəaliyyətə başladı. Bu mədrəsələrin
nəzdində rəsədxana, müalicə eviləri və elmi kitabxanalar da vardı. .
xI-XVI əsrlərdə açılan mədrəsələr 3 şöbədən ibarət olurdu:
1)
Suziyyat şöbəsi (bu şöbədə hesab, həndəsə, tibb, riyaziyyat, fizika, kimya
astronomiya öyrədilirdi)
2)
Ümumi-aliyə höbəsi (məntiq, lüğət, natiqlik, humanitar elmlər)
3)
İlahiyyat (ilahiyyatla bağlı elm, Peyöəmbərin sünnəsi və şəriət).
Müsəlman cəmiyyətinin inkişafının sonrakı mərhələsində mədrəsələrdə ixtimsaslaşma
getdi və 3 növ mədrəsə yarandı: xüsusi, ixtisas və ülum mədrəsələri.
Bütün orta əsrlər ərzində tədris müsəlman ənənəsi ərəb dilində yayılırdı. Çədəbi və elmi
sahəyə daxil olan fars dili , türk dili və müsəlman xalqlarının digjər dilləri dirçəlməyə başladı.
Tədris 2 dildə aparıla bilərdi. Buna baxmayaoraq ərəb dili müsəlman təhsilində Quranın,
hədislərin, dinin və əsas elmi əsərlərin dili imi öz əhəmiyyətini qorudu.
|