Əlləz Əhmədov
ADMİU- magistrant
AKTYORUN ƏSAS VƏZİFƏLƏRİ
Sənət insandan müəyyən bilik, vərdiş və bacarıq tələb edir. Aktyor sənətinin sistemli şəklə
düşməsi KStanislavski ilə başlayır. K,Stanislavskiyə qədər tarixdə çoxlu nəzəriyyəçilər, rejissor
və aktyorlar müəyyən sistem yaradaraq, aktyordan istədikləri kimi istifadə etməyə çalışırdılar.
Lakin həmin sistemlər göründüyü kimi elə tutarlı və biçimli olmadığı olmadı və bu səbəbdən də
aradan çıxarıldı.
Böyül rejissor ilə yanaşı həmin dövrlərdə B.Brext, V.Meyerxold və digərləri özlərinin
nəzəriyyələrini yaradaraq teatrda forma, üslub axtarışlarını davam etdirmiş, lakin təəssüflər olsun
ki, həmin sistemlər teatrda elə də uzunömürlü olmağı bacarmadı. Bunun müxtəlif səbəbləri var.
Lakin bir nəsnəni də qeyd edək ki, Avropa ölkələrinin əksəriyyətində bir qisim rejissor və
aktyorlar hələ də B.Brext və V.Meyerxold nəzəriyyəsini öz yaradıcılıqlarında yaşadırlar.
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində yaşamış nəzəriyyəçinin aktyor sənəti ilə bağlı
fikirləri özü tərəfindən sistemləşdirilmiş, sənətçilərin rol üzərində iş prosesinə, hazırlıq
mərhələlərinə həsr edilmişdir. K.Stanislavski obraz üzərində işləmək üçün düzgün sistem
yaratmış, aktyordan hər şeyin ən mükəmməlini tələb etmişdir. Onun fikrincə aktyor ən sadə
hərəkətləri müxtəlif həyati vəziyyətlərdə yerinə yetirməyi bacardıqca o qədər də çətinlik
çəkmədən bu işin öhdəsindən gələcəkdir (Q.Kristi. Stanislavski məktəbi əsasında aktyor
tərbiyəsi. 1979. s 335).
Bu sistem dahi rejissor tərəfindən hiss-hissə yaradılmış və hər dəfə də o bu yeniliklərlə
teatrı da tanış etmişdir. Digər nəzəriyyəçilər kimi K.Stanislavski nəzəriyyəsi də ilkin dövrlərdə
hər kəs tərəfindən eyni dərəcədə qəbul edilmirdi. Lakin tədricən teatr, incəsənət inkişaf etdikcə
teatr xadimləri bu nəzəriyyənin daha mükəmməl və orijinal olduğunun fərqinə vardılar.
Stanislavski nəzəriyyəsində tamamilə aktyorun xeyrinə çıxış edirdi. O, aktyordan
professionallıq, incəlik, qabiliyyət, istedad və dünyagörüş tələb edirdi. Əks təqdirdə hər hansısa
müsbət obrazdan söhbət belə gedə bilməzdi. Böyük nəzəriyyəçi aktyorun qarşısına müxtəlif
məqsədlər qoyurdu öz nəzəriyyəsində bu məqsədə çatmaq üçün hansı mərhələlərdən keçmək
lazım olduğunu sıralayırdı. Stanislavski təlimi olduqca maraqlı və biçimli idi: istər aktyor, istərsə
də teatr üçün ən əlverişli variant idi. Bu məktəbdən keçən tələbələr mütləq mükəmməl aktyorluq
pilləsinə yiyələnirdilər. Çünki K.Stanislavskinin nəzəriyyəsi aktyoru pillə-pillə keçərək
yüksəklərə qaldırırdı, belə halda həm aktyor, həm də teatr uğurlu tamaşalar əldə edirdi.
Tarixi araşdırmalar nəticəsində birmənalı şəkildə aktyorluq sözünün mənasını və
yaranmasını axtarmağa çalışdıq. Aktyor sözü latın sözü olub actor sözündən götürülmüş və
mənası icraçı deməkdir. Sənətçilər həm teatrın bütün növ və janrlarında, eyni zamanda sirklərdə,
kino və operalarda, baletlərdə, kukla teatrlarında, son dövrlərə nəzər salsaq şou proqramlarda rol
icraçılarıdır. Oyunçularla aktyorlar arasındakı fərq onların sadəcə olaraq tamaşalarda iştirak
etməmələri, eyni zamanda müəyyən olunmuş rolda hər hansı bir obrazı yaratmalarıdır.
Sənətçiliyin əsas vəzifələrindən biri onun rola daxil ola bilmək qabiliyyəti, rolu düzgün
dərk edərək, yaşamasıdır. İfaçılıq sənətinin ilk tərəflərindən danışarkən biz onun rola həm
daxilən, həm də xaricən daxil ola bilməsidir.
Ədəbiyyat:
1. KristiQ..“Stanislavski məktəbi əsasında aktyor tərbiyəsi”. Bakı: 1979. Tərcümə edəni:
Ə.Quliyev.
2. StanislavskiK.S.. Mənim sənət həyatım. Bakı: 1963. Tərcümə edəni: R.Təhmasib
96
Nuranə Abbasova
ADMİU- magistrant
MEYDAN TAMAŞALARINDA RİTUALLIQ
Azərbaycan xalqının ənənəvi oyun mədəniyyəti qədim, zəngin, əhatəli və rəngarəngdir.
İlkin tamaşa mədəniyyəti maddi-mədəniyyət nümunələrində axtarılır. Tamaşa sənətinin kökü
sayılan şaman mərasim tamaşalarının daxili məzmunu aşkarlanır. Türklərin ən qədim
şamançılarının başlıca ibadətinin oyun olduğu bildirilir. Bu oyun-tamaşa sənətinin ritorik-
mifoloji əlamətləri önə çəkilir. Oxumaq, söz demək, mühakimə yürütmək, yol göstərəmək, əmin-
amanlığa çağırış ruhulu kimi cəhətləri özündə ehtiva edən şamançılıq ənənlərinin ilk anda ilahi
təbiətlə bağlı olduğu qeyd edilir.
Ən qədim oyun-tamaşalarda istifadə olunan maskalar simvolik məna daşıyıb. Kosa xalq
oyun-tamaşalarının ən qədim personajı kimi qocalmış Günəş tanrısının yer üzündə təmsilçisi
kimi xarakterizə edilir. O təkcə köhnə ilin, qış fəslinin deyil, həmçinin şərin, bəd əməlin, pis
xarakterin timsalı, insana aclıq, yoxsulluq, səfalət, fəlakət gətirən obraz kimi təqdim olunur.
Kosanın qara rəngdə təsviri olunması, onun eybəcər, vahiməli, bədheybət görkəmə salınması
burdan ırdı. Sonradan "Kosa oyunu" nda məişət hadisələri əsatir oyunlarını üstələyib. Nəticədə
bu gün biz Kosanı olduqca şən, gülərüzlü, zarafatcıl, xeyirxah insan kimi görürük.
Meydan tamaşalarında Buğa, Keçi, Qoyun, Qurd, Keçəl, Qış, Yaz kimi obrazların əsatir
mənşəli maskalarda görünməsində məqsəd xeyirin şər üzərində qələbəsini, əsarətin azadlıqla
əvəzlənməsini önə çəkmək olub. Buğa maskası gücü və qüdrəti, Qoyun maskası bərəkət, Yaz
maskası səadət, sevinc, təzələnmə rəmzi kimi qəbul olunub. Qış maskası isə qorxu, ölümə
məhkum obrazı kimi qavranılıb.
Qışı qorxutmaq üçün icra olunan “Kəvsəc” oyun-tamaşasında Kosa öz geyimində şaman
libasının rəmzi əlamətlərini daşıyır.
Oyun-mərasim maskaları forma baxımından iki cür olub: sifəti boyaboy örtən maskalar;
yalnız üzü tutan maskalar.
Əsatir oyunları tədricən sıradan çıxdıqca, məişətdən doğan həyat hadisələri meydan
tamaşalarının aparıcı mövzularına çevrildikcə məişətdən doğan həyat hadisələri meydan
tamaşalarının aparıcı mövzularına çevrilir. Və maskaların materialları və hazırlanma
texnologiyaları sadələşdirildikcə qiymətli materialdan imtina olunur. Beləliklə, maskalarda
görkəmcə obrazlılıq və emosional duyğular oyatmaq ruhu önə çıxır.
Ədəbiyyat:
1. Allahverdiyev M.Q. Azərbaycan Azərbaycan xalq teatrı tarixi. Bakı: Maarif, 1978, 235 səh.;
2. Azərbaycan tarixi (Ən qədim zamanlardan XX əsrədək). I cild. / Z.M.Bünyadovun və
Y.B.Yusifovun redaktəsi ilə. Bakı: Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatı, 1994, 688 səh.
Nigar Həmzəyeva
ADMİU- magistrant
AZƏRBAYCAN KİNOSUNDA ÜSLUB PROBLEMİ
Dünya kino tarixinin təcrübəsinə müraciət etsək görərik ki, bir çox rejissorların
D.U.Qriffitin, S. Eyzenşteynin, A. Tarkovskinin, İ. Berqmanın və başqalarının fərdi yaradıcılıq
üslubları onların həyatı, ədəbi-bədii yaradıcılıqları və kinematoqrafik fəaliyyətləriylə sıx
bağlıdır.
97
Üslub – tarixi problem olduğundan, kinoda onun qoyulması bütövlükdə bu problemlə
bağlıdır. Yuxarıda adları çəkilən hər bir rejissorun xüsusi üslubu olduğundan, artıq filmlərin ilk
kadrlarından bu və ya digər rejissora məxsus olduğunu aid etmək olar.
Müasir dünya kinosunda rejissor üslubunun əsasını rejissorla aktyor arasındakı qarşılıqlı
yaradıcılıq təsiri təşkil edir.
S. Eyzenşteyinin filmləri montajlı-poetik üsluba, D. Qriffitin ustadlığı Amerikanın ilk
qısa metrajlı filmlərinə aiddir. S. Eyzenşteynin filmlərində hadisələr sanki, şahidin gözü ilə təsvir
edilir. D. Qriffitin isə filmlərinin əsasını aktyorla, montajla iş təşkil edir.
A. Tarkovski və İ. Berqman bu sırada xüsusi bir yer tutur.
A. Tarkovskinin kinoda fəaliyyətini necə adlandırmaq olar? Sadəcə zaman və məkanın
bir memarsayağı formalaşdırılması. Memar bir mərmər parçasını götürüb daxili hisslərinə
söykənərək ondan artıq hissələri qırıb necə çıxarırsa, A. Tarkovskidə yaradıcılığında zamanın
daş parçasından sənət üçün lazım olan elementləri yontayaraq gələcək filmində istifadə edir.
İ.Berqmanın əsas üslub istiqamətləri – dinin, ənənəvi ailə və şəxsiyyət krizisi kimi
adlandırmaq olar. Onun filmlərində böyük planlardan istifadə etməsi hisslərin mürəkkəb
formaların göstəricis kimi çıxış edir. Öz aktyorlarının köməyi ilə Berqman insanın ətrafındakı və
daxilindəki dünya haqqında həqiqi hissləri ifadə edə bilir.
Ümumilikdə, tamaşaçının və tənqidçinin araşdırma obyekti ilk növbədə filmin mövzusu,
rejissorun materialla işləmə qabiliyyəti və sonda aktyorun ekran təqdimatıdır. Bu üç amilin
mükəmməl vəhdəti filmi baxımlı və aktual edir.
Xəyal Abbasov
ADMİU- magistrant
MİLLİ ZƏRB ALƏTLƏRİNİN İNKİŞAF PROSESİNDƏ
“NATİQ RİTM QRUPU”NUN ROLU
Natiq Şirinov 2001-ci ildə beş nəfərdən ibarət “Natiq Ritm Qrupu”-nu yaradır. Nağaradan
əlavə, o, qədim Azərbaycan aləti olan zurna, balaban və tütəyi qrupa daxil edir. O, nağaranın
Azərbaycana məxsus olduğunu sübut etmək, onu daha da təkmilləşdirmək, yeni ritmlər qurmaq,
nağaranı başqa ölkələrdə sevdirmək məqsədi ilə bu qrupu yaratmışdır. Azərbaycan ritmlərini
nağarada genişləndirmək üçün 2002-ci ildə Natiq Moskva şəhərində, Hindistan konsulluğunda
yerləşən tabla məktəbində dərs almağa və sonralar Azərbaycan ritmlərini dünya ritmləri ilə
sintez etməyə başlamışdır. O, 2004-cü ildə “Mənim Dünyam” və 2006-cı ildə “Mənim Dünyam
II” adlı albomlarını yazdırdı. Bu albomlara bəm, böyük, dəri, davul, küt, qopuzlu, qoşa, zəng, zil
kimi müxtəlif nağara növlərində ifanı daxil etmişdir. Bu kompozisiyalarda Azərbaycanın xalq
musiqisi ilə yanaşı, yeni meyllər və ritmləri görmək mümkündür. 2004-cü ilin noyabr ayında o,
Taypeyin 120-ci ildönümünə həsr olunmuş “Təbil və Rəqs üzrə Dünya Musiqisi Festivalı”na
rəsmi dəvət almışdır. Əsrarəngiz və möhtəşəm çıxışına görə o, Taypey Şəhər Hakimiyyətinin
Mədəniyyət İşləri Şöbəsinin Ali Komissarı tərəfindən Tərifnamə ilə təltif olunmuşdur. O, 2005,
2006, 2008 və 2009-cu illərdə keçirilən Zərb Alətləri festivalının prodüseri, möhtəşəm
perkussiya ifaçısı Tofiq Cabarov tərəfindən festivalda iştirak etmək üçün dəvət almışdır. Onun
qrupunun ifa etdiyi əsərlər festivalın ən parlaq nümunələrindən biri idi. Natiq Ritm Qrupu “MDB
– 15 il: əməkdaşlıq və inteqrasiya” adlı Dövlətlərarası Sərgidə iştirak etmiş və Rusiya
Federasiyasının İqtisadi İnkişaf və Ticarət Nazirliyinin Təşkilat Şurası Sədri tərəfindən diplom
ilə təltif olunmuşdur. O, 2006-cı ildə pianoçu və bəstəkar Emil İbrahimin kvarteti ilə birlikdə
Belçikada çıxış etmək üçün dəvət almış və 2007-ci ildə Bakı Caz Festivalında “Emil İbrahim və
Dostları” adlı konsertində iştirak etmişdir. Natiq, öz qrupu ilə birlikdə 2006 və 2007-ci illərdə
Moskvada, 2007-ci ildə Fransada, 2008-ci ildə Mərakeş və Almaniyada keçirilən Azərbaycan
Mədəniyyət Günlərində çıxış etmişdir. 2007-ci ilin iyun ayında o, mahir pianoçu və bəstəkar
Salman Qəmbərovun rəhbərlik etdiyi qrup ilə Varşavada keçirilən “Qafqazın 3-cü Beynəlxalq
98
İncəsənət Festivalı”nda çıxış etmək təklifi almışdır. Həmin qrup şərq və qərb musiqi
nümunələrini dəyişdirilmiş şəkildə ifa etmişdir. 2007-ci ilin sentyabr ayında Natiq Azərbaycan
Respublikası Prezidenti cənab İlham Əliyevin Fərmanı ilə Azərbaycan Respublikasının Əməkdar
Artisti adına layiq görülmüşdür. “Network Medien” şirkətinin Azərbaycanın əməkdar artisti,
müğənni Sevda Ələkbərzadənin 2007-ci ildə işıq üzü görən “Gül Açdı” və 2009-cu ildə”Sevdalı
Dünya” adlı albom yazıları üçün Natiq, müğənni tərəfindən dəvət almışdır. Natiq Sevda
Ələkbərzadə ilə 2008-ci ildə Avstriya, Almaniya və Rumıniyada, 2009-cu ildə Almaniyada bir
sıra konsert proqramı ilə çıxış etmişdilər. Natiq Ritm Qrupu Dövlət Rəqs Ansamblı ilə birlikdə
2008-ci ildə Azərbaycan, Türkiyə və Serbiyada Avrovijn Mahnı Müsabiqəsinə dəstək
konsertində möhtəşəm açılış mərasimi proqramı ilə çıxış etmişdir. Öz qrupu ilə birlikdə 2008-ci
ildə “Ritm varsa, Həyat var” və 2009-cu ildə “Natiq Ritm Şou” adlı son iki konsert zamanı o,
yalnız ifaçılıq texnikasını göstərməmiş, həm də nağarada mümkün sayda avazları səsləndirmiş
və özünü bir bəstəkar kimi təqdim etmişdir. Natiq nağara ifasında çevriliş etmiş və bu alətin yeni
növlərini ixtira etmişdir. Bəstəkar, musiqiçi, nağara ifaçısı, ritmlərin mükəmməl vəhdətini
yaratmağa can atan yaradıcı insan, Natiq Şirinov öz sənətinin zirvələrinə qalxmaq üçün daim
axtarışdadır. Natiqin yaratdığı və ifa etdiyi hər bir əsərdə incə zövq, yaradıcılıq, yeniliyə meyl,
qələbəyə inam, alov və mübarizlik ruhu vardır.
Natiq Şirinov və onun “Ritm” qrupu 2000-ci ildə Fransanın Mompelye şəhərinə dəvət almış
və orada festivalda iştirak etmişdir. 2001-ci ildə Moskva şəhərində ustadı Ali-Kahandan Hind
aləti tablanın dərinliklərini öyrənmişdir. 2001-ci ilin may ayında “Natiq” ritm qrupunu
yaratmışdır. Bu qrupla dövlət konsertlərində iştirak etmiş, xarici dövlətlərə dəvət almışdır. Qrand
və bir çox diplomlar da buna daxildir. 2004-cü ildə qrupla bərabər Tayvanda festivalda iştirak
etmiş, diplom və sertifikatlarla mükafatlandırılmışdır. 2001-2004-cü illərdə Bakıda keçirilən Caz
festivallarda iştirak etmiş və diplomlara layiq görülmüşdür. 2006-cı ildə Azərbaycanda ilk dəfə
Natiq Şirinovun rəhbərliyi ilə “Natiq” ritm qrupunun konserti keçirilmişdir. 2004-cü ildə
“Mənim dünyam-I”, 2006-ci ildə “Mənim dünyam-II” adlı musiqi albomları işıq üzü görmüşdür.
Hazırda “Natiq” ritm qrupu öz fəaliyyətini davam etdirir və Azərbaycanın milli sərvəti olan
nağaranı xarici ölkələrdə uğurla təmsil edir.
Avroviziya 2012 – 22 may 2012-ci ildə Bakıda baş tutmuş Avroviziya müsabiqəsinin
yarımfinalında səsvermə zamanı qədim Azərbaycan musiqi mədəniyyətini simvolizə edən
Qavaldaşı “Eurovision” səhnəsinə çıxarılıb. İnterval şousunda Azərbaycanın milli musiqi alətləri
tar, balaban, nağaranın canlı ifası təqdim olunur. Şouda qədim qavaldaşında “Natiq” ritm
qrupunun bədii rəhbəri Natiq Şirinovun ifası ilə yanaşı Azərbaycan Dövlət Rəqs Ansamblı da
iştirak edib.
Yaqut Məmmədova
ADMİU- magistrant
MÜASİR AZƏRBAYCAN KİNOSUNDA MÜHİT-PERSONAJ ƏLAQƏSİ
XX əsrin əvvəllərində azərbaycan kino tarixinin yaranması kimi yaddaşlara həkk olunub.
Dünya kino tarixi də o qədər qədim deyil. XIX əsrdən tarixdə özünə iz salan kino sənəti çox
şaxəli yaradıcılıq yolu keçmiş, bütün dünyaya çox sürətlə inteqrasiya etmişdir. Qələmə alınan
elmi işdə biz müasir Azərbaycan kinosunda mühit-personaj əlaqələri yeni yazarların əsərlərinə
müraciət edən kinorejissorlardan, bu filmlərin bədii həllindən, aktyor və rejissor işindən bəhs
edəcəyik. Nəzərə çarpacaq dərəcədə az olan müasir filmlərin təhlilini vermək, bu filmlərin
dövrlə səsləşib-səsləşməməsini bədii-estetik və elmi cəhətdən açıb təhlil etmək bizim əsas
məqsədimizdir. Mövzunun aktuallığı göz önündədir. mövzuya müraciət edilməmişdir, bu elmi iş
yeni və orijinaldır. Müasir filmlərin tarixinin araşdırılması nədənsə ləngiyir, buna əhəmiyyət elə
də verilmir. Lakin biz müraciət etdiyimiz mövzuda bu sıxıntılar aradan qaldırılacaq, bunun
səbəbləri araşdırılacaqdır. Təbii ki, biz bu sahədə müasir yazarların əsərlərindəki mövzu
99
aktuallığına fikir verəcək, kinorejissorların bu filmlərə müraciətinin əsas səbəbini araşdıracaq,
tamaşaçı kütləsinin həmin kinolara olan marağının hansı dərəcədə olmasına münasibət
bildirəcəyik. Nədənsə son dövrlər ədəbiyyatımız olduqca kasadlıq təşkil edir. Son dövrlərdə film
üçün ssenari və ya əsər yazan yazarlar çox az saydadır. Ələlxüsus da bu dövrlə səsləşən
hadisələrdən gedirsə.
Hamımız bilirik ki, teatr və kino sintetik sənət növüdür. Kino teatrdan fərqli olaraq əsrlər
keçsə də lent yazıları vasitəsilə öz təravətini qoruyub saxlaya bilib. Ancaq bir şeyi də
unutmayaq: teatr çox qədim tarixi öz çiyinlərində daşıyır. Teatr üçün dram əsərləri olduqca
çoxdur. Lakin kinoya gəlincə bu sahədə bir lənglik, sıxlıq duyulmaqdadır. Bildiyimiz kimi son
dövrlərdə filmlərin güclü inkişafına və dövrlə səsləşən mövzulara müraciət edilməsinə böyük
tələbat var. Kino yarandığı gündən bu günədək bu problemlərlə mübarizə aparmaqdadır. Kino
sənətinin yaranma tarixinə nəzər salsaq kinonun yarandığı gündən bu günədək keçdiyi maraqlı
mərhələləri daha aydın şəkildə hiss etmiş olacağıq.
Mövzunun aktuallığı ondadır ki, bu sahədə elə də geniş dissertasiya, elmi işlər qələmə
alınmamış, qələmə aldığımız mövzu müzakirə obyektinə çevrilməmişdir. Biz bu gün qələmə
aldığımız “Müasir Azərbaycan kinosunda mühit-personaj əlaqəsi” adlı elmi-işimizdə kinonun
yaranma tarixinə nəzər salacaq, bu sahədə fəaliyyət göstərmiş rejissorların, kinotənqidçilərinin
fikirlərini öyrənmiş olacağıq. Bununla yanaşı kinonun azərbaycana izolyasiyasını çözələyəcək,
azərbaycan kino tarixinin dərin qatlarını araşdıcaraq, bu sahədə fəaliyyət göstərən
kinorejissorların (istər kişi, istərsə də qadın) yaradıcılığını təhlil obyektinə çevirəcəyik.
Ədəbiyyat:
1. A.Dadaşov. Ekran dramaturgiyası: mövzu, struktur, üslub, janr problemləri. (Monoqrafiya),
1999;
2. A.Dadaşov. Ssenari yaradıcılığı. Dərslik.2001;
3. A.Dadaşov. Müstəqillik dövrünün dramaturgiyası. Monoqrafiya.2005;
4. A.Dadaşov. Rejissor Arif Babayev. Monoqrafiya. 2006.
Qizqayıt Quliyeva
ADMİU- magistrant
AZƏRBAYCANIN XXI ƏSR MODELYER RƏSSAMLARININ YARADICILIĞI
İncəsənət insan hisslərinin təsviridir. Həmçinin istənilən fəaliyyət sahəsində insanın
göstərdiyi yüksək bacarıq, məharət də nəzərdə tutulur. Mədəniyyət – hər bir insanın az və ya çox
dərəcədə əldə etdiyi bilik və vərdişlər, ictimai və istehsalat həyatı, savad və tərbiyə, yaradıcılıq
və mənəvi-əxlaqi fəallıqdır. Eyni zamanda, buraya insan tərəfindən yaradılmış sərvətlər (o
cümlədən maddi sərvətlər)də daxildir. Mədəniyyətşunaslığın əsas məsələlərindən biri də
mədəniyyətlə təbiətin qarşılıqlı münasibətləridir. Müasir dövrdə bu münasibətlərin əhəmiyyəti
çox aktualdır. Hər ikisi insan həyatının ayrılmaz hissəsidir. Mədəniyyət insanın fəaliyyəti
nəticəsində təbiətin bir qədər dəyişilməz formasıdır. Bu bir tərəfdən təbiəti nizamlasa da, digər
tərəfdən təbiətin nizamlanmış qaydasına ciddi dəyişikliklərə aparıb çıxarır. Mədəniyyət “ikinci
təbiət” də adlana bilər. İnsanın təbiətlə əməkdaşlığı hər iki subyektə sərfəlidir. İnsan təbiətdən
maddi sərvət götürür, ideyalar alır, ondan öyrənir. Bu düşünülmüş olduqda təbiəti daha da
zənginləşdirir. Təbiətə ziyan vuran hərəkətlər isə ilk növbədə insanın özünə ciddi problem
yaradır. Bu hərəkət mədəniyyət anlayışına zidd sayılır. Mədəniyyətlə təbiət vahid təsəvvür
edilməli, bir-birindən yararlanmalıdır. Bu baxımdan şəhər mədəniyyətinin heç də hamısı
mədəniyyət hesab edilə bilməz. İncəsənət – cəmiyyət həyatında ən vacib və maraqlı amillərdən
biridir, o nəinki fərdi inkişafda həmdə cəmiyyət üçündə mühüm rol oynayır. İncəsənətin
mahiyyəti dünyaya estetik anlayışı ən tam və effektiv formada çatdırmaqdır. İncəsənət bütün
100
ideyaları, insanların fikir və duyğularını mücərrəd anlayışlar kimi həyata müxtəlif formalarda
çatdırmaqdır, lakin xüsusi şəkildə. Bunun üçün xüsusi bir sənət var bədii təsvir, lakin onun öz
vasitələri var. Bədii təsvirin köməyi ilə sənət öz fikrini, məzmunu və mənasını köçürməyə
kömək edir. Hər incəsənət növünün öz spesefikliyi var. Onlar müəyyən məsələlərin həllərini
edirlər. Bütün incəsənət sənətlərinin öz dili, bədii imkanları və müəyyən bir orjinallığı vardır.
İncəsənət ictimai şüurun formalarından biridir. İncəsənət insanın mənəvi aləminin, onun həyata
bədii-estetik münasibətinin ifadəsidir. Nəhayət, incəsənət-həyatın bədii əksidir. İnsanın asudə
vaxtının səmərəli, maraqlı və daha yaradıcı formada keçirməyi dünya ictimaiyyətində vacib
problemlərdən biridir. Moda evinin dizayn və bədii estetik baxımından səmərəli fəaliyyəti
müasir zamanın önəmli məsələləri kimi irəli sürülür. Bakı şəhəri öz memarlığı, arxitekturasi,
dizaynı ilə seçilən bir şəhərdir və burada hər hansı bir moda evinin açılışı olanda, açılan moda
evi ərazi ilə uyğunlaşmalıdır. Çünki, Bakının bir neçə tarixi mərhələlərinin təzahürü olduğundan
təbii ki, onun ayrı-ayrı moda evlərinin tərtibatı da müxtəlif olmalıdır. Ona görə də Bakıda böyük
moda evləri açılmalı, təkmilləşməli, inkişaf etdirilməli, ön plana çəkilməlidir.
Ədəbiyyat:
1. Ərtegin Salamzadə - “Dizayn və informasiya”. Bakı: 2012;
2. Don Clarke - “Moda evi necə olmalıdır?”. Bakı: 2014
3. www.wikipedia.org
Lalə Şükürova
ADMİU- magistrant
AZƏRBAYCAN KİNOSUNDA TARİXİ HADİSƏNİN BƏDİİ HƏLLİ
Tarixi şəxsiyyətlərin həyatından və tarixi hadisələrdən bəhs edən filmlərimiz azlıq təşkil
edir. Ədəbiyyat və tarixi kitabları vərəqləsək, neçə-neçə görkəmli şəxsiyyətlərin adlarının
vərəqlər altında yatdığını görərik. Məhəmməd Füzuli kimi görkəmli bir şəxsiyyətin özü ayrılıqda
bir həyat dərsidir insana, Molla Pənah Vaqifin yaşadığı dövr başqa gerçəkliklərlə yadda qalır.
Mirzə Ələkbər Sabirin, Cəlil Məmmədquluzadənin həyatına nəzər salsaq görərik ki,
onların dövrü də ayrı-ayrı qalmaqallı həyatla yadda qalır. Bütün bu olub keçmişləri lentə almaq
sözsüz ki, gələcək nəsillərin inkişafına, maariflənməsinə zəmin yarada bilərdi. Ancaq təəssüf ki,
bu şəxsiyyətlərin heç birinin həyatı lentə alınmayıb.
Son dövrlərin məhsulu kimi nəzərimizi Əliağa Vahidin həyatından bəhs edən film cəlb edir.
Kinoşünas Aydın Kazımzadə deyir ki, tarixi şəxsiyyətlər barədə filmlər yüksək səviyyədə
çəkilsə, o zaman bu, Azərbaycanın, onun kinosunun və simalarının dünyada tanıdılmasında
böyük rol oynaya bilər: "Kinonun səviyyəsi orta, yaxud aşağıdırsa, onu xaricə göndərməyin
mənası yoxdur. Yəni az olsun, amma yaxşı olsun. O ki qaldı indi çəkilən filmlərin səviyyəsinə...
Müstəqillikdən sonra bizim kinoda bir boşluq yarandı. Hazırda isə həmin boşluğu cavanlar
doldurur. Bunlardan da, yüksək səviyyəli kino çəkməyi tələb etmək mümkün deyil. Hazırda
filmlər lentə alınır və festivallara da gedir. Həmin zaman mükafatlara da layiq görülürük.
Məsələn, bu sırada "40-cı qapı", "Sahə" filmləri var. Yəni bəzi filmlərimiz beynəlxalq
festivallarda mükafat alır, amma bütün bununla iş bitmir.
Hazırda çatışmayan cəhətimiz odur ki, bizim filmlərimiz bazara çıxa bilmir. Bu problem
aradan qaldırılsa, o zaman siz deyən kimi çəkilən tarixi kinolarımızın da dünyada tanınması baş
tutar. Yaxşı film istər-istəməz özünə yol tapır. Nümunə üçün bu yaxınlarda "Sahə" filmi çəkildi
və "Oskar"a təqdim olundu. Düzdür, "Oskar"a qədər gedib çıxmasaq da, hər halda kinoda
oynayan aktyor Amerika Kino Akademiyasının mükafatına layiq görüldü. Əlbəttə ki, böyük uğur
sayılmalıdır. İndi elə çəkmək lazımdır ki, filmlər xarici bazarlara çıxsın".
101
Kinoşünas inanır ki, yaxın gələcəkdə tarixi səpkidə filmlərin çəkilməsi prosesi davam
etdirələcək: "Yəni mən nikbinəm. Çünki nəzərdə tutulub ki, həm janr, həm də mövzu
baxımından filmlər çəkilsin. Yəni indi kinoya buraxılan vəsait təkcə tarixlə bağlı məhdudlaşmır,
burada komediya, drama da var. Həmçinin müasirlik elementləri mövcuddur.
Dostları ilə paylaş: |