vurub meni üzü üstə yıxır ki, laləni özü dərsin. Bu, yoldaşa vəfasızlıq dır, yox? Cəmil gözlərinin ifadəsilə sirrini biruze verəcəyindən qorxmuş kimi, başını aşağı salıb yerə baxdı: - Əgər laləni o səndən qabaq görüb beyənibsə? Ancaq mən bili rəm ki, senin davan lalə üstündə deyil. - Doğrudur. Mən misal üçün belə dedim. Kənddən meni həvəs ləndirib gətirəndə men səni yaxın dost bildim, fikirləşdim ki, mənim yaxşılığımı istəyirsən. Ancaq indi görürəm ki, hamıdan qabaq sən mənim ayağımdan çekirsən. - Mən? - deyə Cəmil elə təəccüblə xəbər aldı ki, az qaldı Tahir büsbütün yanıldığım boynuna alsın. Ancaq üroyine girmiş şübhə yenə onu rahat qoymadı, “gərək düzünü dedirdəm, məni də hələ m -həl em aldatmaq olmaz” - deyə düşünüb yenə sonışdu: - Menim sənə nə pisliyim keçib ki, ayağımdan çəkirsən? Sənin başın xarab olub, nədir? N ə ayaqdan çəkmək? - Bax, Cəmil, demə ki, men heç nə qanmıram. Kor-kor, gör-gör, sen üzümə gülüb ayağımın altını eşirsən. Cəmil daha dözə bilməyib, başını sort bir hərəkətlə dik qaldırdı, kir piklərini qırpmadan durğun bir nezerlə Tahirin gözlərinin içinə baxdı. - Harada, nə vaxt? 124 < 3 V
Tahir ürəyindəkini artıq gizlədə bilmədi: - D e görüm, Lətifə İle niyə mənim aramı vurursan? - Əgər o bir kətə senin üzünə gülübsə, bu hələ sevmək deyil! Tahir müdafiədən hücuma keçdi: - Sən deyirdin onun nişanlısı var. Bu yalançılıq nədir bəs? Mən cikİni-bİkİnİ öyrənmişəm. Nişanlısı-zadı yoxdur. Özü də bu il onilliyi
qurtarır. O, savadlı, mən savadlı, onun neyi məndən artıqdır? Cəmil Lətifəyə qarşı meylini məharətlə gizlətsə də, bundan Tal:İrin çoxdan bəri xəbər tutduğunu yəqin edib pərtləşdi. Soyuqqanlı olmağa