baxsan, o buna inanmaq istəmirdi. Sevincini gizlədə bilməyib, göz ya şı axıtdığı halda, İndi artıq dərdini ürəyinə saldı: “Allah Hitlerə min təsbih lənət eləsin!..” deyə fikrindən keçirib, ah çəkirmiş kimi, derin dən köksünü ötürdü. Qoca usta yerindəcə doğrulub Paşanı qucaqlayanda Nisa kimi ağ lamadı. Onun gözlərində nə isə alışıb yanırdı. - Elə m ən bilirdim gələcəksən, oğul, - dedi və bir qolunun yox luğunu dərhal görüb, həm özünə, həm də arvadına təsəlli vermək üçün əlavə etdi: - Canın sağ olsun, igidin başı qatda gərək!.. - O cəld geyindi, hele də gözləri Paşaya zillənm iş qarının nələr çəkdiyini duyub sözünə ara vermədi: - Sən ki o odun - alovun içində dörd il vuruşubsan, ele igidsənmiş. Dem əli, papağımı yerə vurmamısan. D ö şündəki o nişanları görəndə başa düşdüm ki, elə qolsuz ola-ola da yeyib-yatmamısan. - Əlbəttə, ata, əlbəttə! - deyə Paşa atasını inkisar xəyala uğratma maq üçün onun sözlərini ucadan təsdiqlədi. - Yeri gələndə bir qol da azlıq eləmirdi. Qoca, oğluna yer göstərdi. 227
- Bir otur görək, otur! Gəlini görübsən, yoxsa elə birbaş buraya gəldin? - Yox, hele görməmişəm, ata. Cəbhəyə də buradan yola düşmüş düm, dedim ki, buraya qayıtsam yaxşı olar. Bəlkə o məni bir qolla görüb üz döndərəcək? Paşa qəmgin bir tərzdə gülümsədi, - Elə demə, ağrın ürəyimə. Halal süd əmib, - deyə Nisa qarı gəli- nini təriflədi. - Dünən axşam burada idi. Yazığın gözü yoldadır. Paşanın nə qeder sevindiyini dem əyə ehtiyac varmı? O, qəlbinin nə qədər bərk döyündüyünü Özü do hiss edə-edə atası ilə bərabər yemək otağına keçdi. - Ay arvad, uşaq yoldan gəlib, dur bir çaydan-çörəkdən gotir!
