“Lap yaxşı eləm işəm. N ə olar, olar. Qoy İndidən bilsin ki, mən hər itə, qurda yaltaqlanmayacağam”. Bu anda qoca usta başını dik qaldırıb dəmir qüllənin zirvəsində durmuş fəhləni səslədi: Heydər, yatma, bala! Tahir də gözlərini ustanın göstərdiyi səmtə zilləyib, buruğuü qül ləsində dayanmış fəhləyə baxdı. O, aşağıdan qalxıb bərabərinə yetişən qıfılı qazıma borusuna ke çirdi. Boru dərhal aşağı enm əyə başladı. Usta təzəcə gəlmiş fohlələrə üz tutdu: - Hə, indi siz başlayın, 57
LJstanın hər bir hərəkətinə diqqətlə göz yetirən Tahir yerindən qı mıldanmırdı. Ramazan bir xeyli vaxt fəhlələrə no barədə iso əmrlər verib qurtardı və nəhayət, Tahirin səbirsizliklə gözlədiyini xatırlamış kimi, ona san döndü: - Ho, bacıoğlu, bu gündən sonra gərək buraların qayda-qanununa alışasan. Qoy Cəmil səni gəzdirib, öyrətsin. Bu sözlərin mənası Cəm ilə aydın idi. Çünki o özü də ilk dəfə bura gələndə, fəhlələrdən biri onu təhlükəsizlik texnikasının ən zorun to- ləblərilə tanış eləmişdi. Bu vəzifəni indi Cəmilin özünə tapşınrdılar. - Oğlum, — Cəmil, — deyə usta sözünə davam etdi... — Bilirsən də? - Boli, usta, mən Tahiri başa salaram. Cavan dostlar qocadan aralandılar. Cəmil buruqlardakı mexanizm- lərin adını deyə-deyə onlardan hər birisinin vəzifəsini qısaca izah etməyə başladı. Hansı alətin nə zaman qorxulu olduğunu və hər bir təhlükədən necə qorunmaq lazım gəldiyini ona söylədi. O, Tahirin tez-tez verdiyi sadəlövh suallara artıq nə gülür, nə də təəccüb edirdi. - Kənardan baxanda deyirsən nə var, borunun ucuna baltanı bağ la, salla quyuya, qaz getsin. Daha orasını bilmirsən ki, bu maşınların
