146
Mən Rübabəm, taqətimi almayın,
Quzu qurbanımı yada salmayın,
Ey xanımlar bari bizə gələndə,
Qucağıza körpə uşaq almayın.
Mən Rübabəm, dərdim ələn olmadı,
Başıma nə bəla gəldi bilən olmadı,
Şami-qəriban axşamı su içdim,
Döşümə süd gəldi əmən olmadı.
Ulduzum axdı getdi.
Qəlbimi yaxdı getdi,
Əsğərim ayrılanda,
Həsrətlə baxdı getdi.
Lay-lay gülüm ağlama,
Ürəyimi dağlama,
Yat anan qurban sənə,
Qılbimi çox dağlama,
Mən açmaram bu başımdan qarəni,
Bağlamadım peykan biçən yarəni,
Dayıların
bir gün gəldi vətənə,
Tanımadı oğlu ölən nəni.
147
Rübabın zəban halı
Səni etdi bu zəmanə oxun aşinası,lay-lay,
Bilirəm çox incidibdir boğazın yarası,lay-lay.
Bu gecə səhər olunca vay oğul demək mənimdi,
Qara torpaq üstü oğlum, mənim indi
məskənimdi,
Mənə qaldı qanlı qundaq ki,
nişani-gülşənimdi,
Əli,sənlə getdi oğlum oynayan səfası, lay-lay.
Yorular qoşa şəbihim qəm əlində dil şikəstə,
Bu kəmənd cəm edibdir quru canı bəndə bəstə,
Necə bu fələk balanı həm ananı etdi xəstə,
Ucalıb xeymədə Əsğər ananın nəvası, lay-lay.
Balası yanında ahu mələşir gecə zamanı,
İraq oxçular gözündən dolanır bu Kərbəlanı,
Üzü gülməsin cahanda sənə üç pər ox atanı,
Qoy axan sirişkim olsun yaranın dəvası,lay-lay.
Əli, bu anan vətəndə dəxi kölgə yerdə qalmaz,
Əlinə sərin su camın sənə xatir oğlum, almaz,
Dəxi bir də şali qırmız başına ölüncə salmaz,
Biləyin qanı olubdur başımın hənası, lay-lay.