MəRSİYƏLƏR ƏBDÜLHÜseyn axundzadə

Zəban halı Zeynəbin (ə) 
Olan ey dini-Qur`ana susuz yorğun fəda qardaş, 
Gedir Şama bacın Zeynəb, özün dur sal yola, 
qardaş, 
Sənə qurban özüm – qalıb ağlar gözüm. 
Bu çöldə qamətim qəmdən anam tək oldu xəm, 
qardaş, 
Sənin eşqində xəm qəddin bacın eylər ələm, 
qardaş, 
Ki, rahi-eşqə eşqilə qoyub Zeynəb qədəm, qardaş, 
Yaralı həncər ilə dur məni eylə dua, qardaş, 
Sənə qurban özüm – qalıb ağlar gözüm. 
Qolu bağlı qiyam etdi qiyamət eləyən Zeynəb, 
Sənin rahi-qiyamından himayət eləyən Zeynəb, 
Bu qanlı peykərin gəldi ziyarət eləyən Zeynəb, 
Əgərçe vardı qəlbində qəm biintəha, qardaş, 
Sənə qurban özüm – qalıb ağlar gözüm. 
Zeynəbin zəban halı 
Kərbəla gülşəni çün səhni-məhşərdi, Hüseyn, 
Bu gecə gülşən onun gülləri pər-pərdi, Hüseyn. 
Olu gülşəndə yaşıl qırmızı nilufərgül, 
Vəli burda hamısı lalə əhmərdi, Hüseyn. 
Nəxli bir yana düşüb laləsi bir yanda qalıb, 
Türbəti gərçi onun pakü-mütəhhərdi, Hüseyn. 
Bağbana, nə gəlib qönçə xoş mənzərinə, 
De görüm qönçə ətşanını kim dərdi, Hüseyn? 
Bacın ölsün yaralı, ver məni biyarə cavab, 
Niyə bəs güllərin on səkkizi bisərdi, Hüseyn? 

---

197 
Hər gülün gülşənin aləmara bir bülbülü var, 
Bülbülü nazlı Səkinə qara mə`cərdi Hüseyn 
Qamçılar altda sınıb bülbülünün balü-pəri, 
Əli qoynunda qalıb zarü-mükəddərdi, Hüseyn. 
Çox sevirdin hamıdan sən bu qaragöz balanı, 
Çox deyərdin nənəmə gözləri bənzərdi, Hüseyn. 
Əli əldən üzülüb qüssəlin, pərvanələrin,
Tərk edir gülşəni bi yarü-dilbəri Hüseyn. 
Gedirəm Kərbü-balədan qolu bağlı, yaralı, 
Dur özün sal yola çun xəstə müsafirdi Hüseyn. 
Bu səfərdə mənə yavərdi əxa Zeynül-ibad, 
Sənə həmdəm vəli Əbbasi-dilavərdi, Hüseyn. 
Mənlə yoldaşdı qəmli Səkinəylə Rübab, 
Sənilə həşrə kimi Qasimü-Əkbərdi, Hüseyn. 
Mənim həmrazım əxa, nazlı Səkinən olacaq, 
Sənin əmma sinən üstə Əli Əsğərdi, Hüseyn. 
De Əli əkbərə versin dalımızca bir azan, 
Bilsin aləm ki, bunlar ali-Peyğəmbərdi, Hüseyn. 
Dur özün xəstə müsafirləri axır yola sal, 
Kim sənə ya ki, Əbul-fəzlə bərabərdi Hüseyn? 
Ehtiyacım bilirsən var uca boy qardaşıma, 
Zeynəbin dərdinə dərman o uzun əllərdi, 
Hüseyn. 
And ola zülmilə pəhlusu sınan Fatiməyə, 
Kərbəla dərdi inan Zeynəbi öldürdü, Hüseyn.