MƏNSUR ŞEIR JANIRININ YARANMA TARİXİ VƏ TƏNQİDÇİLƏRİN
BU JANR HAQQINDA FİKRLƏRİ
Nigar AĞAYEVA
Bakı Slavyan Universiteti
niqaraqaeva@gmail.com
Bədii ədəbiyyat cəmiyyətin yaranışı qədər qədim tarixə malikdir və illər keçdikcə nəinki bir sənət, bir idrak sahəsi
kimi həm də ilkin məhdudluq çərçivəsindən çıxaraq epik, lirik və dramatik növlərə ayrılmışdır. Bu janrların arasında cavan
olsa da mənsur şeir özünəməxsus yeri və əhəmiyyəti həmçinin kamil bədii yaradıcılıq sahəsi kimi inkişaf xətləri və meylləri
vardır.
Mənsur şeir terminini ilk dəfə ədəbiyyata fransız alimi olan Aloiziyus Bertran gətirmişdir.Onun Qaspar qaranlıqda
ümumi başlığı adı altında şeirləri məlumdur.Alimdən iyirmi il sonra fransız şairlərindən olan Şarl Bodler və Artur Rembo
da məsnur şeirlər yazmışlar.Bu gənc janr ondoqquzuncu əsrdə Fransada meydana gəlmişdir.
Rus ədəbiyyatında mənsur şeirinin yaradıcısı ondoqquzuncu əsrin böyük alimi İ.S.Turgenev ( 1818- 1883) olmuşdur.
O ömrünün son illərində kiççik həcmli silsilə əsərlərini qələmə almışdır ki, bunlar rus ədəbiyyatında mənsur şeir janrının
nümunələri kimi yaşamaqdadır.
Hind Ədəbiyyatında mənsur şeir janırının Robindranat Taqor (1861- 1941) türk ədəbiyyatında Xalid Ziya və Cənub
Şəhabəddin kimi görkəmli nümayəndələri vardır. Onlar müxtəlif dövrlərdə maraqlı əsərlər yazmaqla öz ədəbiyyatlarına janr
yeniliyi, forma gözəlliyi gətirmişlər.
Heç də təsadüfi deyil ki, R.Ttaqor mənsur şeirlərini özü Benqal dilindən ingilis dilinə çevirdikdən sonra bunlar
Avropada çox geniş yayılmış, məhşurlaşmış və əsərlərinə görə ədibə Nobel mükafatı verilmişdir.
Mənsur şeir nədir? Bu hakda müxtəlif fikrilər söylənmişdir. ‘’Əədbiyyatşunaslığın əsasları’’ kitabında mənsur şeirə
belə bir tərif verilir: Lirik və epik xüsusiyyətlərin müştərək birgə halında iştirak etdiyi həm də insanın daxili hissi aləmini
qələmə alan, vəzn, qafiyə, bölgü kimi nəzm şərtlərindən uzaq, təbii ritmik nəsr dili ilə yığcam yazılan əsərlərə mənsur şeir
adı verirlər.
Mərhum yazıçımız Mir Cəlalın mənsur şeirə verdiyi bu tərif olduqca obyektivdir.Lakin bizcə tam dəqiq deyildir
Birincisi lirik və epik xüsusiyyətlərin müştərəkliyi məsnur şeirlərin hamısında eyni dərəcədə deyildir. Bu xüsusiyyətlər bir
mənsur şeirdə birgə iştirak etdiyi halda digərinə zəif, bir başkasında güclü nəzərə çarpır. Daha doğrusu əksər mənsur şeirlər
həm sujetli həm də sujetsiz olub lirik hissi mahiyyət daşıyır. Əlbətdə bu xüsusiyyət lirik şeirlərə də xasdır. Tərifə kiççik
irazdımız bunlardır. Burada ‘’qələmə alan’’ əvəzinə ‘’qələmə alınan’’ ifadəsi işlənsəydi daha yerinə düşərdi. Nəhayət təbii
ritmik nəsr dili ilə yığcam yazılan hissədə nəsr dili ilə birləşməsi deyil nəsrlə deyilməsi daha düzgündür. Axı mənsur şeir
nəsr dili ilə deyil daha yüksək poetik bir dillə yazılı lakin şəkilcə nəsrə bənzəyir
Ədəbiyyatşünas, Azərbaycan EA müxbir üzvü Əziz Mirəhmədovun tərtib etdiyi ‘’Ədəbiyyatşünaslığın terminləri’’
lüğətində 420-yə yaxın ədəbi terminin qısa və aydın ızahı verilmişdir Görkəmli alim mənsur şeiri şeir şəkilində yazılıb lirik
səciyyə daşıyan kiçik əsər adlandırmışdır Halbuki mənsur şeir şeir şəkilində deyil nəsr şəkilində yazılıb lirik səciyyə daşıyır.
|