Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
156
Bo‘lub saltanat ichra doroi dahr.
Solib donishu puxta tadbirlik,
Boshig‘a havoi jahongirlik.
Karonsiz sipohig‘a berdi hujum,
Yurub qilg‘ali fath Tabrizu Rum.
Hunar ko‘p berib olimul-g‘ayb anga,
Vale
bor edi bir ajab ayb anga
Ki, maxzan yig‘org‘a solib maylini,
Tutar erdi tanqis ila xaylini.
Ul andeshadin ko‘ngli xursand edi,
Sipah shohdin norizomand edi.
Chu chekti sipah ul navohiyg‘a shoh,
Navohiy shahi dog‘i yig‘di sipoh.
Mamolikka yuzlanmasun deb xalal,
Chiqib o‘tru izhor qildi jadal.
Qotig‘lashtilar
ishda haddin fuzun,
Adovatning ayyomi chekti uzun.
Chu shahdin sipoh erdi ozorliq
Zamoneki yuzlandi dushvorliq.
Buzub har taraftin sipah shohni,
Anga aylabon chiyra badxohni.
Yo‘q ulkim qochib, shahg‘a bedod etib
Ki, borib aduvsig‘a imdod etib.
Aningdekki doroi gardunsarir
Aduv ilgiga bo‘ldi zoru asir.
Falak
chunki bemehrlik qildi fosh,
g‘urub etti ul nav’ ravshan quyosh.
Aodisi qasd aylabon jonig‘a,
Qilich la’lgun qildilar qonig‘a.
Ne shahdinki atboi xushnud emas,
Pushaymonlig‘i ish chog‘i sud emas.
Sipahdin judo shoh erur bir kishi,
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
157
Ne bo‘lg‘usidur bir kishining ishi.
Qurur
chun gulsitondin ayrildi gul,
Ki bir luqma etdur badansiz ko‘ngul.
Aningdekki xushdur sipah birla shoh,
Ham andoqdurur shoh birla sipoh.
Shahu xayl ma’shuqu oshiq kerak,
Ne ishkim qilurlar muvofiq kerak.
Jahon olmoq oson sarukor emas:
Vale ittifoq o‘lsa dushvor emas.
Dostları ilə paylaş: