21
III
. Aravon tumani Farg‘ona
vodiysining paxta ekiladigan
mintaqasi hisoblanadi. Paxta qora ter
bilan ko‘karib, mehnat bilan
oqaradigan bir o‘simlikdir. Otam shu
ishlarga bosh-qosh edi. U tun-u kun
aravada yurar, har doim el orasida
edi.
Bolaligim ocharchilikda o‘tdi.
Bir kuni otam ikkimiz Andijonga
bordik. Uzoq yo‘l yurdik. Yo‘l bo‘yi
uchragan odamlar otam bilan
salomlashar, allanimalarni so‘rardi.
Xalqning yashash sharoiti og‘ir edi.
Qanchalik qayg‘uli savol bermasin,
otam umidlantiruvchi qaytarardi.
Yolg‘iz umid shu kollektiv-
lashtirishda bo‘lsa-da, og‘ir hayot
xalqning belini bukib, ezib tashlagan
edi. Ana shu tashvishlarning barchasi
bir odamga – aqlli, har doim
jonsarak, toliqmay ishlaydigan
otamga bog‘lanib qolgan edi.
Bir oz fursat o‘tgach, otamni
Moskvaga yuborishdi. Buning
sababini bilmas edim. Men faqat bir
narsani bilardim – biz Frunze
(hozirgi Bishkek)ga qaytib kelgan
bo‘lsak-da, otam uyga deyarli qadam
bosmasdi. Keyin bilsam, Moskvaga
o‘qishga ketibdi. Yuqori tashkilotlar
davlat ishidagi taniqli arboblarni
siyosiy jihatdan yanada chiniqtirish
uchun Qizil professorlar institutiga
o‘qishga jo‘natayotgan ekan. Ular
orasida otam ham bor edi. Biz bir
otadan uch farzand edik: men, opam
va ukam.
IV
. Shunday qilib, onamiz bizni
otamiz huzuriga – Moskvaga olib
boradigan kun ham yetib keldi.
…Poyezdda roppa-posa besh kun
yurdik. Umrimda ilk bor Moskvaga
boryapmiz. Moskvaga – otajonim
huzuriga boryapman. Onam o‘sha
yerda o‘qishimizni orzu qilardi. Otam
ham Moskvada so‘qqabosh bo‘lib
yashayotganini rahbarlarga arz qilib,
bola-chaqasini olib kelishga ruxsat
olgan ekan.
O‘sha safar-sayohatning esdan
chiqmas xotiralari Orol ko‘li
sohillarida qolib ketdi. Bu ko‘l u
paytlarda bepayon sahroning
o‘rtasida chayqalib yotgan ko‘m-
ko‘k dengiz edi. Hayotimda ilk bor
ko‘rgan dengizim ham Orol edi.
Uning zalvorli to‘lqinlari temir yo‘l
izlariga kelib urilishi hali-hanuz ko‘z
o‘ngimda turibdi.
Hozir esa dengizning na o‘sha
ulug‘vorligi, na sehri qolgan. Suvi
qurib, o‘lib borayotgan bir ko‘lmakka
o‘xshaydi. Dunyo ahlining ayni
zamondagi ekologik vazifasi –
Orolning qadimiy holatini tiklashdan
iboratdir.
Orol ko‘lidan keyin ulug‘ Volga
daryosiga duch keldik. Yam-yashil
vodiylar-u cheksiz to‘qaylaroralab
Rossiyaga kirib bordik.
Moskvaning qadimiy va tarixiy
Vorovcskiy ko‘chasi hozir ham bor.
Bu ko‘chada keyinchalik menga
qadrdon bo‘lib qolgan Yozuvchilar
uyushmasi joylashgan. Shu
ko‘chadagi beshinchi uyda biz
yashaganmiz. Moskvaga kelib, bu
yerning shart-sharoitiga asta-sekin
ko‘nikdik.
Dostları ilə paylaş: