Microsoft Word O'zbek adiblari doc

 
 
OQILJON HUSANOV (1932)
Yozuvchi Oqiljon Husanov 1932 yilnint aprelida Jizzax tumanining Ravotlik qishlog‘ida dehqon 
oilasida tug‘ilgan. O’rta maktabni bitirgach (1940—1949)', Samarqand dorulfununida (1949—
1954) ta’lim oladi. So‘ngra Samarqand viloyat gazetasi «Lenin yo‘lida» musahhihlikdan mas’ul 
kotib darajasigacha bo‘lgan lavozimga ko‘tariladi. 1960 yilda Toshkentga kelgach, «Mushtum» 
oynomasida adabiy xodim, bo‘lim mudiri, mas’ul kotib sifatida faoliyat ko‘rsatadi. 1967 yildan 
«Sharq yulduzi» oynomasiga o‘tadi va u yerda to 1979 yilgacha avval bo‘lim mudiri, so‘ng esa 
mas’ul kotib bo‘lib xizmat etadi. 1980 yildan to shu kungacha u «Guliston» oynomasida turli 
lavozimlardan bosh muharrir o‘rinbosari darajasigacha ishni davom ettirib keladi. 
Oqiljon Husanov ijodi talabalik davrlaridayoq boshlangan bo‘lib, shu kungacha uning ko‘plab 
she’riy, nasriy asarlari, qissa va romanlari chop etildi. Ular orasida «Qo‘shiqchining taqdiri» 
(1963), «Samarqand bulbuli», «Mehri daryolar» (1971), «Bo‘lmagapga bo‘lishma» (1973), 
«Qashqar go‘zali» (1976), «Tog‘da o‘sgan bola» (1975), «Tog‘da o‘sgan bola yohud jiyapning 
yangi sarguzashtlari» (1980), «Sirli odam» (1980), «Bulbulning go‘shti» (1977), «Taqilmagan 
uzuk» (1983), «Baxt qaerda» (1987), «Qishloqqa sayohat» (1988), «Ucholsa ham ucholmagan 
turna» (1990), «Ustaning muhabbati» (1991) kabi kitoblari hamda «Go‘ro‘g‘li qissasi» kabi 
asarlari mavjud. Yozuvchi mazkur asarlarida pokiza va beg‘ubor yoshlik kechinmalaridan, 
ularning yechilgan yoxud yechilmay qolgan orzu-armonlaridan, muhabbat sarguzashtlaridan 
hikoya qiladi. Uning ko‘p asarlari rus va qardosh xalqlar tillarida ham chop etilgan 
. 
Yozuvchi 1982 yilda O’zbekistopda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi faxriy unvoniga sazovor 
bo‘lgan. 
 
 
OLIMJON XOLDOR (1932)
Shoir va adib Olimjon Xoldorni «Vodiy kuychisi» deyishadi. U 1932 yil 18 sentabrda Andijon 
viloyati Buloqboshi tumanining Kulla qishlog‘ida tug‘ilgan. Avval to‘liqsiz o‘rta maktabda, so‘ng 
Andijondagi pedbilim yurtlarida o‘qiydi. Nihoyat, Farg‘ona Davlat pedagogika institutida tahsil 
oladi. 
Sobiq Ittifoq armiyasida xizmat qiladi. Avval maktabda o‘qituvchi, radio muharriri, «Kommunist» 
va «Yosh leninchi» ro‘znomalarida muxbir bo‘lib xizmat qiladi. 1968— 1983 yillarda O’zbekiston 
Yozuvchilari Andijon bo‘limiga boshchilik qildi. Hozirgi kunda «Andijonnoma» ro‘znomasida 
bo‘lim boshlig‘idir. 
O. Xoldor ijodi 60-yillardan boshlangan bo‘lib, birinchi she’rlar kitobi «Arg‘uvon tagida» nomi 
bilan 1965 yilda ustoz Mirtemir tahriri ostida choi etildi. Hozirgacha o‘n beshga yaqin kitobi, 
publitsistik maqolalari nashr etilgan. Jumladan «Andijon suluvi» (1968), «Kaftimdagi tuproq» 
(1970), «Oshiqona» (1972), «Andijon bahori» (1976), «Subhidam qo‘shiqlari» (1977), «Kumush 
kosa» (1979), «To‘yona-to‘yona» (1982), «Yer farzandi» (1988), «Senga intilaman» (1986), 
«Davrani kengroq oling» (1990), «Ko‘ngil», «Ko‘z tegmasin» (1992) hamda rus tilida «Vosmoe 
nebo Andijana» (1976), «Bliki» (1979), «Vostochnsh tropi» (1980), «Prichastnost» (1980), 

---

«Pilayusheye derevo» (1991) singari to‘plamlari chop bo‘ldi. Shuningdek, uning «Men— 
Apdijonman», «Andijon samosi», «Kelajakdan bir sado», «Subhidam qo‘shiqlari», «Roz» kabi 
she’riy-epik asarlari ham paydo bo‘ldi. 
U qo‘shiqchi shoir sifatida ham ma’lum bo‘lib, muallifning ellikdan ortiq g‘azallariga kuylar 
bastalangan. 
Dramaturg sifatida esa uning «Qotil qim?», «Sevgi afsonasi» kabi dramalari yaratilgan. 
Shoirning yuqorida tilga olingan ko‘pchilik to‘plamlariga kirgan she’rlar bepoyon vodiy va uning 
zahmatkash kishilari haqidagi qasida desa bo‘ladi. Shuningdek, bir qator qo‘shiq va dostonlarida 
esa inson go‘zalligi, ma’naviy olami, o‘zaro mehr-muhabbati, sadoqati haqida bahs yuritadi, 
to‘yib-toshib kuylaydi. Uning bir qator asarlari qardosh xalqlar tillariga tarjima bo‘lgan. Ayni 
chog‘da shoir hind, chex, rus, arman, ukrain, qirg‘iz adiblari asarlarini ham o'z ona tiliga 
ag‘dargan. Shuningdek, uning «Ko‘ngil» nomli qissasi ham chop etilgan. U O’zbekistonda 
xizmat ko‘rsatgan san’at arbobidir.