www.ziyouz.com kutubxonasi
12
Allohga, qolaversa eriga omonat qoldirganini bir lahza bo‘lsin yodidan chiqarmaydi.
So‘nggi kecha edi. Xasta qiynalib nafas olar, har nafas olganda tili zo‘rg‘a qimirlar, bir
narsalar aytayotgandek bo‘lardi. Odilbek uning ahvoli yomonlashganini sezishi bilan
qulog‘iga bir necha bor Alloh... Alloh dedi. U javob bermadi. Minnatdor ko‘zlarini eridan
olib, qo‘llari bilan ishorat qildi.
Odila belanchakda yotar, Husayin uni kuldirib, o‘ynardi. Xasta ayol eriga qaradi, so‘ng
ko‘li o‘ynayotgan bolalarni ko‘rsatganday uzaldi. Faqat uzalgan qo‘l havoda qolmadi,
ko‘rpa ustiga tushdi. Bu orada chukur nafas bilan Alloh kalimasi eshitildi. Ko‘l boshqa
qimirlamadi. Faqat hamma narsadan bexabar o‘ynayotgan bolalarini ko‘rsatganday
oldinga uzanib qoldi. Balki bu xarakati bilan so‘nggi hayotining g‘unchalarini,
kurtaklarnni omonat qoldirayotganini yana bir bor bildirib, uylanadigan xotiniga bu
go‘daklarni ezdirmaslikni vasiyat qilmoqchi bo‘lgandir.
Odilbek ko‘zlarida qalqqan yoshlarni sassiz sidirarkan, bir necha soniya avval onasi
bo‘lgan bu yetimlarga iztirob va achinish bilan qaradi. Odila akasi tebratayogan
belanchakda qulgidan to‘xtamasdi...
Uning kulgisi yana qancha davom etadi? Buni tushunishga hali ojiz edi.
Har qanday inson
oilasidan o‘limdan qattiq ta’sirlanadi, nihoyat bu taassurot kundan-kunga kamayadi.
Biroq shunday payt keladiki, unga aloqador nimadir xotiralar cho‘g‘ini qo‘zg‘ab, o‘t
oldirib yuboradi, ko‘ngil iztirob alangasi ichra qoladi...
Odilbekning ahvoli, ta’siroti boshqacharoq kechdi. Uzoq vaqtlar ko‘nglida Xayriyaning
alohida bir joy band etib turganini his etdi. Bu uning oilasiga, xotiniga vafosidan edimi
yoki undan yodgor qolgan ikki no‘dakning kundan-kun onalarini qo‘msashlariga,
izlashlariga boqib, qon yig‘lab, yarasi yangilanib, ko‘ngli zirqirashidanmi? Odilbek uchun
vafo hissidan ko‘ra ikki norasidaning achchiq holi kuchlilik qilgandek edi, go‘yo. Biroq uni
vafosiz deyish insofsizlikdir. Tunlar onasizlik tufayli g‘ariblikda qiynalgan yetimlarni
kuchog‘iga olib sevmoqning ta’rif etilish mumkin bo‘lmagan bir xis paydo qilishini
boshidan kechirganlar yaxshiroq bilsalar kerak. Aslida bular musibatda qolganmi?
Quchoqlarida boshlari egik turgan, sevgalisi tark etgan bir oshiq, maxzunligi og‘ushida
jim qolgan go‘daklarmi aslida? Barchasining bag‘ri yarim. Barchasi kuygan. Ko‘ngillari
yarali. Shu bilan birga xotinidan judo bo‘lgach, bir-ikki yil o‘tib uylanganlarning chexrasi
ochilganini ko‘rganlar ko‘pdir. Bunga aksi o‘laroq uyda ko‘chada, maktabda doimo
g‘ussali, yig‘lamoqqa tayyor yetimning qosh-ko‘zi kulib turishi nodir hodisadir.
Ota ko‘ngli bir ayol bilan to‘lishi mumkin. Faqat bola ko‘nglini oladigan, ko‘nglini
to‘ldiradigan ayol endi dunyoda yo‘q. Ota sevgisi bir insonga bo‘lgan sevgidan iborat,
bolaning mehr-muhabbati esa faqat onaga bog‘likdir. Ona yer yuzida bir donadir,
yagonadir. Uning onasi o‘lgach, uyga yangi bir ona keladi. Otaning aytishicha, bu
onaning avvalgisidan kamchilik tarafi yo‘q. Faqat bolaning fikricha, bu ona bilan avvalgi
onani qiyoslash inson bilan uning soyasini tenglashtirishdek gap. Biri butun borlig‘i bilan
shafqat va marhamatdan iborat bo‘lsa, boshqasi faqat moddiy va shakliy jixatdangina
onaga o‘xshaydi. Biri sevsa, ikkinchisi uradi, biri bag‘riga bossa, o‘zgasi ko‘ksidan
itaradi, Birinchisi — ona, ikkinchisi—o‘gay ona.
Odilbek bolalarida onasizlik tuyg‘ularini ko‘rgan sayin, dardi ham ortib bordi. Ularni har
oqshom, har tun kuchog‘iga olarkan, ko‘li ko‘zyoshlardan nam bo‘lardi. Ayniqsa,
Husayin:
—Ota, onam kelmadiku, hali tuzalmadimi?—deb so‘raganida dardi yanada kuchayadi
Tun-kechalab qiynalsa ham ularga qarar, shafqatini, mexrini ayamas, kunduzlar
qaynonasi, ya’ni xotinining onasinikiga qoldirib, ishiga ketardi. Bir kun u ham bolalarga
qarayolmaydigan darajada xastalandi va u yana uylanish majburiyatida ekanini xis eta
boshladi. Fotimaxonimga uylanish masalasi ham hal bo‘lgunga qadar bolalariga bir o‘gay
O’gay ona (roman). Ahmad Lutfiy Qozonchi
Dostları ilə paylaş: |