«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

Ikki qaro pulki, chekib dost ranj, 
Yaxshiroq andinki, shoh in’omi ganj. 
Tinch ko‘ngul birla qatiqsiz umoch,
Behki birov minnati birla kuloch.

---

Ba’zilar xayolda farovon hayotni, baland imorat- 
lar-u, ko‘rkam gulistonlami orzu qiladilar. Uning 
o'rniga jahonni bir hovuch kulcha ко‘rib, to‘bi va 
sidra daraxtlarini xashakcha ko‘rish, ko'k qasri- 
dan o'zining qiyshaygan ayvonini afzal bilish, kul- 
basi oy shamidan yoruq bolishi, eshigi yel qolidan 
ochiq bolishini yoqtirishi, egnidagiyamoqli koyiagini 
falak atlasidan afzal bilib yashash qanoatni shior 
qilib, tama bilan xor bolishdan alodir.
Ikki do‘st haqida hikoya
Fors mamlakatida ikki do‘st Chin sari yurish 
qilishni istab qoldilar. Biri azaldan qanoatli ki- 
shi bolib, ikkinchisi uning aksi edi. Yolda borar 
ekanlar, bir katta toshni ko‘rdilar. Uning yarmi 
yerda-yu, yarmi yuqorida edi. Unga: «Kim mehnat 
qilsa, toshni aylantirib, o‘z joyiga qotysa, yozilgan 
bir yozuvni ko'radi va bu vodiydagi bir ostona 
ostida katta boylik yashiringanidan xabardor 
bolib, unga ega boladi. Kimki mehnat qilib, alam 
tortishni istamasa, uning uchun sabr-u qanoat 
baridan yaxshiroq», - deb yozib qo“yilgan ekan. 
Qanoatsiz odam bu xabami o‘qigach, boylikka ega 
bolish uchun tosh ostini qazishga tushdi, qanoatli 
beparvo b olib o‘tirardi. U o‘sha atrofni tomosha 
qilish bilan band boldi. «Mening qanoat boyligidek 
boyligim bor, bu mehnatdan qanday naf tegardi? 
Tangri ehson beraman desa, tosh yorilib ham 
boylik chiqaveradi», - deb xayol surdi-da, erta 
turib shahar tomon yo'naldi, shaharga kiradigan 
bir necha darvoza bolib, shaharga birinchi bolib 
kirdi. Hamma o‘sha darvoza - u birinchi bolib

---

kirgan darvoza tomon intilardi. Bu elda shunday 
bir odat bor ekanki, mamlakat podshosi narigi 
dunyoga rihlat qilgan bolsa, a’yonlar bu gapni 
shahar xalqidan yashirin tutishar ekan-da, kimki 
saharda shaharga hammadan burun kirsa, uni 
podshoh saylab, boshiga toj qotydirishib, bar- 
m oglga oltin uzuk taqishar ekan. Bu safar ham 
xuddi shunday hoi yuz berib, haligi musofirni 
shoh kotardilar.
Uning tosh ostini qaziyotgan do‘sti esa og'ir 
m eh n atn i b a ja rib b o 'lg a ch , to sh n i y o n ig a
ag'darib qarasa, undagi xatda «Xomtama bu dun- 
yoda alam chekadi», - deb yozib qo'yilgan ekan. 
Xullas, qanoat qilgani podshoh boldi, bunisini 
esa tama ranji xoksor qildi.