Partavi16 shu ’Iasi kelib jo n s o 'z 17.
Sochi aylab kamand bo'lmoqfan,
Mehr bo‘yniga tortar erdi rasan18.
Yuziga mehr bandavu oti Mehr,
Uyrulub mehridek boshig‘a sipehr.
Bahrg‘a noz ila chu ko‘z solibon,
Dema ko'lok19, bahr qo‘z g eolibon.
Bu sifat mehri olam afro‘ze,
Mehr y o ‘q, shu’layi jahonso‘ze.
Ana shunday go'zal
qiz bir kuni dengizda sayr
etish, shamolning esishi-yu,
suvlarning mavj
urishini tomosha qilishni istab, mulozimlar-u
dugonalarini birga olib kemalarga o'tirishdi.
Maqsadlari o‘zlari
yashab turgan orol atrofini
aylanib chiqish, ziyorat qilish edi. Nogahon bir
teskari yel esib,
kemalami dengiz tomon surib
ketdi. Shamol tobora kuchayib, dengizda to‘fon
kotarildi. Kemachilar: «Yaratganning o‘zi yordam
bermasa, halok bolishimiz muqarrar», -
deb yo-
qalami yirta boshlashdi. Shu tarzda shamol bir
necha kecha-kunduz davomida kemalami dengiz
da surib, Jobir qaroqchilari yashaydigan
orolga
yaqinlashtirdi. Kuzatib turgan nozirlari kemalami
ko'rishi bilanoq Jobirga xabar yetkazishdi. Jobir
darhol boshqa qaroqchilar bilan tezyurar kemach-
alarga o'tirishib, ular tomon yeldek suzib ketishdi.
Yetib borib, kemalar ustiga chiqib ko‘p odamlarni
halok qilishdi. Kemalarni o‘z manzillariga olib
kelib, tirik qolgan
odamlar-u mol-dunyolarni
Dostları ilə paylaş: 
