Mübariz Yusifov
təkrarı kimi görünərdi. Batini isə Azərbaycançılıq ideyalarının
təcəssümü
olduğu
üçün
yaşadılmazdı,
Nizaminin
Azərbaycanca mövcud olmuş «Divanı» kimi itirilib batınlardı.
Nizaminin əsərlərindəki Azərbaycançılıq ruhu ədalətli,
azad,
müstəqil
dövlətçilik
ideyalan
özündən sonrakı
ədəbiyyata, bu ədəbiyyatı yaradan Azərbaycanlılann ictimai
şüuruna çox ciddi bir təsir göstərmişdir. Nizamidən dörd əsr
sonra yaşamış dahi Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzuli Niza
mi ideyalanm öz dövründə ləyaqətlə davam etdirmişdir. Niza
mi müstəqil, ədalətli dövlətçilik barədəki düşüncələrində
hökmdarlara yer qoymur. Bunun da səbəbləri Nizami
əsərlərində açıq bildirilir. Füzuli isə bu ideyalan inkişaf
etdirərək belə fikrə gəlir ki, ədalətli cəmiyyətin yaradılmasın
da, qurulmasında ədalətli hökmdardan daha artıq milli liderin
yetişməsi vacibdir. Həqiqətən yeni, ədalətli, azad, müstəqil
dövlət quruculuğunun yaradılmasını milli lidersiz təsəvvür
etmək mümkün deyildir. Nizami kimi dahi nə üçün arzuladığı
azad cəmiyyəti utopik təsəvvürdə canlandmrdı? Çünki
Nizami dövründə liderlər kimlər idi? Bir-birinə rəhm
etməyən, xalqın qeydinə qalmayan, Azərbaycan əsilli olsa da
Azərbaycan dilinə, mədəniyyətinə, mənəviyyatına qayğı gös
tərməyən, əhalini talayıb xalqı «quru yurd»da qoyan başçılar
idi. Onlarda liderlik var idi, millilik yox idi. Füzuli dövründə
də belə idi. Hakimiyyətdə, artıq qeyri-Azərbaycanlılar yox,
Azərbaycanlılar təmsil olunurdu. Ancaq bu Azərbaycanlıların
yaratdığı dövlət də milli deyildi, sülaləçilik idi. Formal
cəhətdən faktiki olaraq Azərbaycanda Azərbaycanlı başçılar
olduğu halda Füzuli üçün ehtiyac yox idi ki, qeyri-Azərbay
canlı başçılara Azərbaycanlı libası geyindirsin. Azərbaycanlı
başçılarda isə milli şüur yox idi. Ona görə Füzuli haqq yolu
tutaraq deyirdi:
Ey Füzuli, nə gözəldir sözü azadəliyin
Hanı bir sərv bu aləmdə ki, vardır səməri?
III, 120,7.
Dostları ilə paylaş: |