392
16-
MAVZU. JAHON XO‘JALIGI TO‘G‘RISIDAGI
IQTISODIY G‘OYALAR
(2 soat)
16.1.
MUTLAQ USTUNLIK NAZARIYASI
Аdam Smitning Xalqlar boyligi g‘oyasining asosiy maqsad-
laridan biri hozirda merkantalizm deb atalgan g‘oyalar yig‘indisining
yolg‘on tomonini ko‘rsatib berish edi – bu kitobning taxminan 25 foizi
merkantalizm ta’limoti va amaliyotini tekshirishga bag‘ishlangan edi.
Ba’zi merkantalistlar eksport importdan yuqori bo‘lgan tashqi savdoning
davlat tomonidan tartibga solinishi mamlakat savdoning qulay balansiga
ega bo‘lishi uchun zarur deb hisoblardi va shuning uchun boshqa
mamlakatlar kabi qimmatbaxo metallarni ko‘paytirish
tufayli eksport
importdan oshib ketdi. Adam Smit turli mamlakatlarda tovarlarni ishlab
chiqarishda mutlaq xarajatlardagi farq xalqaro savdo rivojlanishining
asosini tashkil etadi degan tezisni asoslab berdi. Unga ko‘ra, ba’zi
mamlakatlar boshqa mamlakatlarga nisbatan tovarlarni kam xarajat
sarflab, samarali ishlab chiqaradi. Boshqacha qilib aytganda,
ushbu
mamlakatlar mazkur tovarlarni ishlab chiqarishda
mutloq ustunlikka ega. Mutlaq ustunlik
yuqori mehnat unumdorligida va tovarlarni
ishlab
chiqarishga
ketadigan
kam
xarajatlarda namoyon bo‘ladi.
Savdoni sun‘iy ravishda cheklab
quyishga A. Smit qarshi chiqdi va qaysi
mamlakatning
mahsuloti arzon
bo‘lsa
o‘sha mamlakat bilan savdo qilishning
avzalligi to‘g‘risida aytib o‘tadi. Masalan,
A.Smit qayd qilib o‘tganidek: “Agar
Fransiyaning vinosi Portugaliya vinosidan
yaxshi va arzon bo‘lsa yoki uning gazlamasi Germaniya gazlamasidan
yaxshi bo‘lsa, unda Buyuk Britaniya uchun o‘ziga kerakli chet el vinosi
va gazlamasini Portugaliya yoki Germaniyadan emas, balki Fransiyadan
sotib olish foydali”. Shuningdek, Shotlandiyada
uzum etishtirish shart
emas, chunki u yerda vino Portugaliyaga nisbatan 30 barobar qimmat.
Vino qayerda arzon bo‘lsa o‘sha yerdan sotib olish maqsadga muvofiq.
393
A.Smitning asosiy g‘oyasi –
mutlaq xarajatlar
g‘oyasidir. Unga
ko‘ra, mutlaq xarajatlari kam bo‘lgan mamlakatlardan tovarlarni import
qilish, ishlab chiqarish xarajatlari past tovarlarni esa (ularni xarid
qilayotganlarga nisbatan) eksport qilish kerak.
A.Smitning tasdiqlashicha, har xil suniy ta’sir ko‘rsatish va
qarshiliklarga qaramasdan ikki mamlakat o‘rtasida savdo aloqalarning
olib
borilishi tabiiy, normal hol hisoblanadi, u doimo foydali, garchi
har ikkilasi uchun foyda hamisha bir hil bo‘lmasa ham. “Har bir aqlli
oila boshlig‘ining qoyidasi shundan iboratki,
chetdan sotib olishdan
ko‘ra, uyda tayyorlash qimmatga tushidagan narsalarni uyda
tayyorlamaslikka harakat qiladi. Tikuvchi o‘ziga etik tikishga harakat
qilmaydi, balki uni etikdo‘zdan sotib oladi. Etikdo‘z o‘ziga kiyim
tikishga urinmaydi, balki tikuvchining xizmatiga murojaat qiladi”.
A.Smit bo‘yicha, bu qoida bir butun mamlakat uchun qo‘llanilishi
kerak. Agar qandaydir bir xorijiy mamlakat bizni muayyan tovar bilan,
uni o‘zimizda ishlab chiqarishga nisbatan ancha arzon narxda
ta’minlashi mumkin bo‘lsa, biz birmuncha ustunlikka ega bo‘lgan
sohalarda ishlatilayotgan sanoat mehnati mahsulotining ma’lum
qismi
uchun ushbu tovarni undan sotib olish ancha foydali. Aynan shuning
uchun, mahsulotlarni ishlab chiqarishga ixtisoslashuvini tanlashda,
A.Smit bozorning roliga katta e’tibor bergan bo‘lishiga qaramay, u
ushbu masalani ko‘rib chiqishda mamlakatning tabiiy (ob-havo sharoiti,
ba’zi bir tabiiy resurslarga ega bo‘lish va b.) va qo‘lga kiritilgan (odatda,
texnologik ishlab chiqarish bilan bog‘liq bo‘lgan) ustunliklarini hisobga
olishni zarur deb hisoblanadi. Eksport qiluvchi mamlakat qachonki
mutlaq ustunlikka ega bo‘lgan tovarlarni ishlab chiqarishga
ixtisoslashgan bo‘lgandagina tashqi savdodan yuqori foyda ko‘rishi
mumkin.
Lekin A.Smitning bu nazariyasida
barcha tovarlarni ishlab
chiqarishda bir yoki bir necha mamlakatlar mutlaq ustunlikka ega bo‘lsa,
bunday vaziyatda qanday bo‘ladi degan savol ko‘rib chiqilmagan.
Mazkur nazariya, agar mamlakatlar tovarlarni ishlab chiqarishda hech
qanday mutlaq ustunlikka ega bo‘lmasa, ular xalqaro savdoda
qatnashishi mumkinmi degan savolga ham javob bermaydi.
Smit qiziqish bildirgan xalqaro savdo-sotiq nuqtayi nazariyasi
shubhasiz qisman to‘g‘ri, chunki uning kuchli jihati, bu nazariya emas,
balki iqtisodiy siyosat nuqtai nazardan yoritilganligida edi.