Orta Əsrlərdə Yaşamış azərbaycanli aliMLƏR


Əbu  Abdullah  Hüseyn  ibn  Abdullah  ibn  Hüseyn  ibn  Muhəmməd  ibn  Hüseyn  ibn



Yüklə 4,41 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə43/50
tarix21.04.2017
ölçüsü4,41 Mb.
#14979
1   ...   39   40   41   42   43   44   45   46   ...   50

 

Əbu  Abdullah  Hüseyn  ibn  Abdullah  ibn  Hüseyn  ibn  Muhəmməd  ibn  Hüseyn  ibn 

Muhəmməd ibn Şuveyx Urməvi 

Mühəddis  idi.  Bağdadda  və  Bəsrədə  təhsil  almışdı.  Bağdadda  Əbu  Muhəmməd 

Abdullah  ibn  Übeydullah  ibn  Yəhya  İbnü’l-Bəyi’dən,  Bəsrədə  Əbu  Əmr  Muhəmməd 

ibn  Muhəmməd  ibn  Bəkr  əl-Hizanidən  hədis  dərsləri  almış,  hədis  dinləmişdi.  Misirə 

getmiş və orada hədis dərsləri vermişdi. Hafiz Əbü’l-Qasım Hibətullah ibn Əbdülvaris 

Şirazi,  Əbü’l-Fityan  Ömər  ibn  Əbdülkərim  ər-Rəvvasi  ondan  hədis  dinləmiş  və  nəql 

etmişdilər. H. 460-cı ildə (1068) Misirdə vəfat etmişdi

1630


.  

 

Əbu Bəkr Muhəmməd ibn Hüseyn ibn Ömər Urməvi 

                                                 

1628


 Həmin əsər, s. 90-91. 

1629


 Səid Nəfisiyə görə Kəmaləddin Hübeyş Tiflisinin h. 629-cu (1232) ildə vəfat etmişdi. Bax: Tarixi-Nəzm və Nəsr, C. I, 

s. 128. 


1630

 SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 74-75; YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s. 154; İBNü’l-ƏSİR, Lübab fi 



Təhzibü’l-Ənsab, C. I, s. 44-45. 

Şafi’i  məzhəbinə  mənsub  fəqih  idi.  H.  465-ci  ildə  (1073)  Bağdada  gəlmiş,  Nizamiyyə 

mədrəsəsində  oxumuş  və  Əbu  İshaq  Şirazidən  fiqh  təhsili  almışdı.  Əbü’l-Hüseyn  ibn 

Mühtədi  Billah  əl-Haşimi  və  Əbü’l-Hüseyn  ibnü’n-Nuqəvvərdən  hədis  elmlərini 

öyrənmiş  və  hədis  dinləmişdi.  Təhsilini  başa  vurduqdan  sonra  Bağdadda  qalmış  və 

buradakı mədrəsələrdə tədris fəaliyyəti ilə məşğul olmuşdu. Əllamə Əbu İshaq İbrahim 

ibn  Mənsur  əl-Misri  Əbu  Bəkr  Muhəmməd  Urməvinin  tələbəsi  olmuş,  ondan  fiqh 

elmini  öyrənmişdi

1631


.  Əbu  Müəmmər  əl-Ənsari  isə  ondan  hədis  dinləmişdi.  Alim  h. 

537-ci  ilin  məhərrəm  ayında  (avqust  1142)  vəfat  etmiş  və  Kərəc  qəbrisatnında  dəfn 

edilmişdi

1632


 

 

Əbü’l-Fəzl Muhəmməd ibn Ömər ibn Yusif Urməvi 

Mühəddis  idi.  Əbü’l-Qənaim  Əbdüssəməd  ibn  Əli  ibn  Mə’mun,  Əbu  Cə’fər  ibnü’l-

Məsləmə, Əbu Ömər əl-Adəmi kimi mühəddislərdən hədis dinləmişdi. Əbü’l-Həsən Əli 

ibn  Ömər  Darəqutni  (öl.  995)  Əbü’l-Fəzl  Muhəmməd  Urməvidən  hədis  dinləmiş 

alimlərdən biridir

1633

. Alimin ölüm tarixi məlum deyil. IX-X əsrlərdə yaşamışdır.  



 

Əbu Cə’fər Muhəmməd ibn Hibətullah ibn Firuz Urməvi 

Mühəddis idi. H. 529-cu ildə (1135) Qəzvinə getmiş və bu şəhərdə təhsil almışdı. Onun 

hədis  dinlədiyi  alimlərdən  Əbu  İshaq  əş-Şəhhazinin  adını  çəkmək  olar.  Əbu  Cə’fər 

Muhəmməd  Urməvi  Əbu  Mə’şər  Əbdülkərim  ət-Təbəri  kimi  ravilərdən  hədis  nəql 

etmişdi

1634


. Ölüm tarixi məlum deyil. XII əsrdə yaşamışdır.   

 

Hafiz  Əbu’n-Nəcib  Əbdülğəffar  ibn  Əbdülvahid  ibn  Muhəmməd  ibn  Əhməd  ibn 



Nəsr ibn Hişam ibn Ruzman Urməvi 

                                                 

1631

 İBN QAZİ ŞUHBƏ, Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə, C. II, s. 5. 



1632

 SÜBKİ, Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə əl-Kübra, c.6, s.52; ƏSNƏVİ, Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 62; İBN KƏSİR əl-ƏNSARİ, Zeyl 



Təbəqatü’l-Füqəhai’ş-Şafi’iyyə, v. 119b. 

SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 74-75. Səm’ani, Əbu Bəkr Muhəmməd Urməvinin h. 636-cı ildə (1239) vəfat etdiyini 

qeyd etmişdir.  

1633


 RAFİ’İ, Tədvin, C. I, s. 122. 

1634


 RAFİ’İ, Tədvin, C. II, s. 41. 

Yaşadığı dövrün tanınmış hədis hafizlərindən idi. Hədis dinləmək üçün səyahət etmiş, 

Bağdad,  Şam  diyarı,  İsfəhan,  Misir  və  Məkkədəki  ravilərdən  hədis  dinləmişdi.  Onun 

ulu əcdadı Ruzman, Cərir ibn Abdullah əl-Bəcəlinin

1635


 köləsi olmuş, daha sonra Cərir 

ibn  Abdullah  əl-Bəcəli  tərəfindən  azad  edilmişdi

1636

.  Hafiz  Əbu’n-Nəcib  Əbdülğəffar 



Urməvi  Misirdə  Muhəmməd  ibn  Nuzeyf  əl-Misridən,  Bağdadda  Əbü’l-Qasım 

Əbdülməlik  ibn  Muhəmməd  ibn  Buşran,  Əbu  Abdullah  Əhməd  ibn  Abdullah  əl-

Mühamili,  Əbu  Əmr  Osman  ibn  Muhəmməd  ibn  Yusif  ibn  Dostdan,  İsfahanda  Əbu 

Nueym  əl-İsfəhanidən  (947-1039)  və  daha  onlarla  ravidən  hədis  dinləmiş  və  nəql 

etmişdi.  Bir  müddət  Dəməşqdə  yaşamış  və  burada  hədis  nəql  etmişdi.  Əbdüləziz  ibn 

Əhməd əl-Kinani, Əbu’n-Nəcib Muhəmməd ibn Mənsur Maraği, Nəca ibn Əhməd, Əbu 

İmran  Musa  əs-Səqəli  və  daha  onlarla  ravi  ondan  hədis  dinləmişdilər.  Əbu’n-Nəcib 

Əbdülğəffar ibn Əbdülvahid Urməvi həm də şair idi və gözəl şerlər yazırdı. İbn Əsakir 

onun h. 433-cü ilin şəvval ayında (iyun 1042) Dəməşq yaxınlığında vəfat etdiyini qeyd 

etmişdir


1637



 



Vaiz  Əbü’l-Vəfa  Reyhan  ibn  Əbdülvahid  ibn  Əhməd  ibn  Nəsr  ibn  Hişam  ibn 

Ruzman Urməvi 

Səduq hədis ravisi və hafiz Əbu’n-Nəcib Əbdülğəffar Urməvinin qardaşı idi. Bağdada 

gəlmiş və burada təhsil almış, hədis dinləmişdi. Xətib Bağdadi əsərində onun Əbu Əli 

ibn Həbəş Dinəvəridən hədis nəql etdiyini və özünün də ondan hədis dinlədiyini qeyd 

etmişdir. Əbu Tahir Muhəmməd ibn Əli əl-Əşnani ondan hədis dinləmişdi. Əbü’l-Vəfa 

Reyhan Urməvi h. 430-cu ildə (1039) Urmiyədə vəfat etmişdi

1638



 



Şeyx Fəthəddin Əbü’l-Fəzl Əbdülhəmid ibn Muhəmməd ibn Səid Urməvi 

                                                 

1635

  Cərir  ibn  Abdullah  əl-Bəcəli  (ا.  öl.  674)  Allah  Rəsulunun  (م)  səhabələrindən  idi.  Buveyb  döyüşü 



qəhrəmanlarından  biri,  Hulvan  şəhərinin  fatehi  idi.  İranın  və  Azərbaycanın  fəthi  vaxtı  Səid  ibn  Əsin  (ا) 

başkomandanlığı  altındakı  İslam  ordusundakı  hərbi  hissələrdən  birinə  əmirlik  etmişdi.  Bax:  NƏSIROV,  Raşidi 



Xəlifələr Dövründə Azərbaycanın Fəthi, s. 42, 46. 

1636


 XƏTİB BAĞDADİ, Tarixu-Bağdad, C. II, s. 116. 

1637


  İBN  ƏSAKİR,  Tarixu-Mədinəti-Diməşq,  C.  XXXVI,  s.  389-391;  İBN  MAKULA,  İkmal,  C.  I,  s.  65;  KƏTTANİ,  Zeyl 

Tarixi-Məvlid, s. 181.  

1638


 XƏTİB BAĞDADİ, Tarixu-Bağdad, C. VIII, s. 427. 

Fütuvvət  əhlinə  mənsub  şeyx  idi.  İbnü’ş-Şəhir  adı  ilə  məşuh  olmuşdu.  Onun  ata  və 

babaları  da  zöhd  və  abidlikləri  ilə  tanınmış  təsəvvüf  şeyxlərindən  idilər.  İbnü’ş-Şəhir 

Urmiyədə  öz  adı  ilə  tanınan  zaviyədə  irşad  və  mənəvi  tərbiyə  ilə  məşğul  olmuşdu. 

Bundan  başqa  onun  zaviyəsində  şəhərə  gəlmiş  qonaqlar,  kimsəsizlər,  qəriblər  və 

yetimlər sığınacaq tapırdılar. Şeyx İbnü’ş-Şəhir gözəl əxlaq, həya sahibi, saleh insan idi. 

Əxi  şeyx  Ömər  ibn  Muhəmməd  əl-Xubbaz  əş-Şirazi  onun  yaxın  dostu  idi

1639

.  Ölüm 


tarixi məlum deyil. Təqribən XIII əsrdə yaşamışdır.  

 

İbrahim ibn Nasir Urməvi 

Mühəddis  idi.  Qəzvində  Əbü’l-Həsən  Əli  ibn  Həsən  Cə’duyə,  şeyx  Əbu  Tahir 

Muhəmməd  ibn  Əhməd  ibn  Əli  Urməvi  kimi  alimlərdən  hədis  dinləmiş  və  hədis 

elmlərinə  dair  bilikləri  öyrənmişdi

1640


.  Ölüm  tarixi  məlum  deyil.  X-XI  əsrlərdə 

yaşamışdır.  

 

Əbu Tahir Qasım ibn Əhməd əs-Saiği Urməvi 

Mühəddis  idi.  H.  477-ci  (1084)  ildə  Qəzvində  hədis  dərsləri  vermişdi.  Fəqih  Əbü’l-

Qasım Əbdülkərim ibn Həsən əl-Kərəci, Əbü’l-Həsən Əbdüləziz ibn İsmayıl Həsnuyə, 

İsmayıl  ibn  Hibətullah  əl-Kəmmuni  kimi  mühəddislər  onun  tələbəsi  olmuş,  dərslərini 

dinləmişdilər

1641


. Alimin ölüm tarixi məlum deyil. XI əsrdə yaşamışdır.  

 

Siracəddin Əbü’l-Abbas Əhməd ibn Mahmud ibn Əhməd Urməvi 

Şafi’i  məzhəbinə  mənsub  fəqih  idi.  Qaziü’l-Hüseyniyyə  ləqəbi  ilə  tanınmışdı. 

Qahirədəki  Əmr  ibnü’l-As  məscid-mədrəsə  kompleksində  fiqh  dərsləri  vermişdi.  H. 

667-ci  ilin  cəmaziələvvəl  ayında  (yanvar  1269)  Qahirədə  vəfat  etmiş  və  Qələtü’l-

Cəbəlin


1642

 ətəklərindəki bağda dəfn olunmuşdu

1643

.   


                                                 

1639


 İBNü’l-FUVATİ, Məcməü’l-Adab , C. IV/3, s. 36. 

1640


 RAFİ’İ, Tədvin, C. II, s. 54. 

1641


 RAFİ’İ, Tədvin, C. IV, s. 136. 

1642


  Qələtü’l-Cəbəl-hərfi  tərcümədə  dağ  qalası,  dağdakı  qala  mənasını  ifadə  edir.  Qələtü’l-Cəbəl  Əyyubi  hökmdarı 

Səlahəddin  Yusif  Əyyubi  (1169-1193)  tərəfindən  Qahirə  yaxınlığındakı  əl-Müqəttəm  dağı  üzərində  inşa  etdirilmiş 

qala idi.  

1643


 MƏQRİZİ, Kitabü’l-Müqəffa, C. I, s. 658. 

 

Əbü’l-Məali Məs’ud ibn Şüca’ Urməvi 

H.  510-599-cu  (1116-1203)  illərdə  yaşamış  şafi’i  məzhəbinə  mənsub  fəqih  idi.  Onun 

müəllifi  olduğu  ‚Mültəqatat  minə’l-Məsaili’l-Vaqeat‛  adlı  əsərin  əlyazma  nüsxəsi 

Türkiyə Amasiya Bəyazid İHK-də saxlanılır. 

 

Loqman ibn seyyid Hüseyn əl-Aşuri Urməvi 

Osmanlı  dövlətində  yaşamış  tarixçi,  astronom  və  dövlət  xadimi  idi.  Sultan  III  Murad 

(1574-1595) və III Mehmedin (1595-1603) hakimiyyətləri dövründə rəsmi saray tarixçisi 

və  şahzadə  müəllimi  olan  Loqman  Urməvinin  əsərləri  yaşadığı  dövr  Osmanlı  siyasi, 

ictimai,  mədəni  tarixi,  həmçinin  saray  həyatının  təsviri  baxımından  əvəzedilməz 

mənbələrdir.  Alim  h.  1010-cu  (1601)  ildə  vəfat  etmişdir.  ‚Qiyafətü’l-İnsaniyyə  fi 

Şəmailü’l-Osmaniyyə‛  adlı  əsərində  III  Murada  qədərki  Osmanlı  sultanlarının  zahiri 

görünüşü,  geyimləri  və  dövrlərində  baş  vermiş  mühüm  hadisələr  haqqında  məlumat 

vermişdir. Onun bir digər əsəri ‚Hünərnamə‛ adlanır. Bu əsərində sultan Yavuz I Səlim 

(1512-1520)  və  Qanuni  I  Süleymanın  (1520-1566)  hakimiyyəti  dövründə  baş  vermiş 

mühüm  hadisələrdən  bəhs  etmişdir.  ‚Səlim  Şahnamə‛  adlı  əsərində  sultan  II  Səlimin 

(1566-1574) hakimiyyəti dövrü təsvir olunmuşdur. ‚Şahənşahnamə‛ adlı əsəri isə sultan 

III  Muradın  hakimiyyəti  dövründə  baş  vermiş  hadisələr  haqqındadır.  Alimin 

‚Mücməlü’t-Tomar‛  adlı  əsərində  bir  neçə  risalə  yazılmışdır.  Buna  ‚Nəsəbnameyi-

Humayun‛,  ‚Tarixçeyi-Mehr  və  Müştəri  li-Muhəmməd  Əssar‛,  ‚Tərcümə  Ləmiətü’l-

Ənvar‛,  ‚Sələfnamə‛,  ‚Xələfnamə‛,  ‚Müasirnamə‛,  ‚Moğolnamə‛,  ‚Zəfərnamə‛, 

‚Risalətu-Alati’l-Rəsədiyyə‛ adlı risalələr daxil idi. Loqman Urməvi sultan III Muradla 

birlikdə  bir  sıra  hərbi  səfərlərdə  iştirak  etmişdi.  Məsələn  1596-cı  ildə  Əyri  qalasının

1644

 

fəthində  Loqman  Urməvi  də  iştirak  etmişdi



1645

.  Bundan  başqa  Loqman  Urməvi 

‚Şahnaməyi  Ali-Osman‛,  ‚Silsilənamə‛,  ‚Zübdətü’t-Təvarix‛  kimi  əsərlərin  müəllifi 

idi.  İstanbul  Topqapı  sarayı  muzeyinin  kitabxanasında  alimin  ‚Qiyafətü’l-İnsaniyyə  fi 

                                                 

1644


 Əyri (türkcə Eğri, macarca Eger, almanca Erlau) şəhəri Macarıstanda, Budapeştin təqribən 110 km şimali-şərqində 

yerləşir.  

1645

 BURSALI, Osmanlı Müəllifləri, C. III, s. 135. 



Şəmailü’l-Osmaniyyə‛,  ‚Silsilənamə‛  və  ‚Zübdətü’t-Təvarix‛  adlı  əsərləri  mühafizə 

edilir.  British  Library-də  isə  Loqman  Urməvinin  ‚Şahnaməyi  Ali-Osman‛  və 

‚Mücməlü’t-Tomar‛ adlı əsərləri saxlanılır. 

 

İmam Əbü’l-Fəzl Surxab ibn Əbü’l-Qərib ibn Yəhya Urməvi 

Şafi’i  məzhəbinə  mənsub  fəqih  idi.  Bir  müddət  Hələbdə  yaşamış  və  buradakı 

mədrəsələrdən  birinə  rəhbərlik  etmiş,  müdərris  olmuşdu.  Hələb  şəhərinin  tarixini 

yazmış  Kəmaləddin  ibnü’l-Adim  onunla  bağlı  maraqlı  bir  hadisəni  öz  əsərində  qeyd 

etmişdir.  İmam  Əbü’l-Fəzl  Surxab  Urməvinin  müdərrisi  olduğu  Hələbəki  mədrəsənin 

həyətində bulaq var idi. Bulağın ətrafında içində balıqların olduğu hovuz tikilmişdi. Bir 

gün həmin mədrəsənin müəllimi olan fəqihlərdən bir neçəsi öz paltarlarını bu hovuzda 

yumuşdular.  Sabunun  təsirindən  hovuzdakı  balıqlar  ölmüş  və  Əbü’l-Fəzl  Surxab 

Urməvi bundan xəbər tutan kimi həmin fəqihləri mədrəsədən qovmuşdu. Mədrəsədəki 

işlərindən  qovulan  şəxslər  bununla  bağlı  Hələb  hakimi  Məlikü’z-Zahirə  (öl.  1216) 

şikayət etmişdilər. Məlikü’z-Zahir isə xeyli ədalətsiz bir qərar verərək imam Əbü’l-Fəzl 

Surxab  Urməvini  tutduğu  vəzifədən  azad  etmiş  və  Ərbilə  göndərmişdi.  Əbü’l-Fəzl 

Surxab  Urməvi  buradakı  Müzəffəriyyə  mədrəsəsinə  müəllim  təyin  olunmuşdu.  Lakin 

o,  bu  mədrəsədə  dərs  verdiyi  vaxtlarda  xəstələnmişdi.  İbnü’l-Adim  alimlə  həmin 

mədrəsədə  görüşdüyünü  qeyd  etmişdi.  Bir  müddət  sonra  Əbü’l-Fəzl  Surxab  Urməvi 

Ərbildəki  Darü’l-Zayf  qonaq  evinə  aparılmış  və  burada  yaşamağa  başlamışdı.  O, 

vəfatından  bir  müddət  əvvəl  sahib  olduğu  qul  və  kənizləri  azad  etmiş,  bütün  var-

dövlətini onlara və ehtiyacı olan insanlara paylamışdı. O, cümlədən şəxsi kitabxanasını 

da  xeyriyyə  məqsədiylə  bağışlamışdı.  Onun  kimsəsi,  yəni  övladı  yox  idi.  Alim  h.  11 

cəmadiəlaxir 607-ci ildə (30 noyabr 1210) Ərbildə, Darü’l-Zayfda vəfat etmişdi

1646


 

Şeyx Fəxrəddin Əbu Əli İbrahim ibn Yusif ibn Abdullah Urməvi 

Mühəddis  idi.  H.  642-ci  ildə  (1244)  qardaşı  Şərəfəddin  Muhəmmədlə  birlikdə  Misirdə 

şeyxü’ş-şərif Kəmaləddin Əbü’l-Həsən Əli ibn Şüca’ əl-Abbasidən hədis dərsləri almış, 

                                                 

1646


 İBNü’l-ADİM, Buğyətü’t-Tələb, C. VIII, s. 225-226.  

onun yanında imam Buxarinin ‚Səhih‛ini oxumuşdu

1647


. Ölüm tarixi məlum deyil. XIII 

əsrdə yaşamışdır. 

 

Zeynəddin Əli ibn Əhməd ibn Əli ibn Urməvi 

Hənbəli  məzhəbinə  mənsub  fəqih  idi.  Həyatı  haqqında  ətraflı  məlumat  yoxdur. 

Zeynəddin Əli Urməvi ‚Cəvahirü’t-Təbsir fi İlmü’r-Ruya‛ adlı əsərin müəllifi idi. Alim 

h. 835-ci ildə (1432) vəfat etmişdir

1648



 



Əbu’r-Ruh Fərəc ibn Əbu Bəkr ibn Fərəc Urməvi 

Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. Əbu’r-Ruh Fərəc Urməvi fəzilətli, saleh və xoşrəftar 

insan idi. Xorasanın Nəvqan

1649


 şəhərində təhsil almış, Muhəmməd ibn Əbü’l-Abbasdan 

fiqh öyrənmişdi. Əbu Səd Nasir ibn Səhl Bağdadi, Muhəmməd ibn Əbu Sə’d ibn Həfs 

Nəvqani  və  Əbu  Səid  Fərruxzadədən  hədis  və  təfsir  dərsləri  almışdı.  Mərv  və  İraqa 

səyahət etmiş və burada tədrislə məşğul olmuşdur

1650

. Ölüm tarixi məlum deyil. XI-XII 



əsrdə yaşamışdır. 

 

Fəxrəddin Həsən ibn Əli ibn Əhməd ibn Əli ibn Hüseyn əl-Hüseyni Urməvi 

Seyyid Şərəfəddin Əbü’l-Hüseyn Əli Urməvinin (öl. 1356) nəticəsi idi. Ulu babası kimi 

o,  da  naqibü’l-əşraflığa  təyin  olunmuşdu.  Bir  müddət  Misir  Məmlüklü  dövlətində 

qaziəsgər  müvini  vəzifəsini  də  icra  etmişdi.  Fəxrəddin  Həsən  Urməvi  yaxşı  təhsil 

almasına və alim olmasına baxmayaraq bədxərc idi. Bədxərcliyi onun müflisləşməsinə 

səbəb  olmuşdu.  Fəxrəddin  Həsən  Urməvi  büdcədən  ayrılmış  vəsaitin  aidiyyatı  üzrə 

xərclənməməsi  səbəbiylə,  əmir  Ərənbuğa  adlı  başqa  bir  məmurla  birlikdə,  tutduğu 

vəzifədən azad edilmişdi. H. 853-cü ilin səfər ayında (aprel 1449) vəfat etmişdi

1651


.  

 

Həkim Əbu Səid Urməvi 

                                                 

1647


 İBNü’l-FUVATİ, Məcməü’l-Adab , C. IV/3, s. 67-78. 

1648


 KƏHHALƏ, Mu’cəmü’l-Müəllifin, C. II, s. 396. 

1649


 Nəvqan-İranın şimali-şərqində, Tus şəhəri yaxınlığında, indiki Məşhəd vilayəti ərazisində yerləşirdi.  

1650


 SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 74-75. 

1651


 SƏXAVİ, Zəvu’l-Lami’, C. II, s. 44. 

XII  əsrdə  yaşamış  tanınmış  azərbaycanlı  təbiblərindən  biri  idi.  Nişaburda  yaşayan 

həkim  Əbu  Səid  Urməvi  burada  Fəxrülmülkün

1652

  övladlarına  müxtəlif  fənnlərdən 



xüsusi  dərslər  vermişdi.  O,  Fəxrülmülkdən  aldığı  məvacibi  toplayaraq  1000  dinara 

çatdırdıqdan  sonra  tədrisdən  və  insanlarla  ünsiyyətdən  uzaqlaşaraq  sadəcə  elmi 

tədqiqatla məşğul olmaq istəmiş, lakin 880 dinar toplaya bildikdən sonra vəfat etmiş və 

arzusuna  qovuşa  bilməmişdi.  Həkim  Əbu  Səid  Urməvi  kəlama  dair  ‚Kitab  fi’l-Alih‛, 

fəlsəfə  sahəsində  ‚Kitabü’l-Məntiq‛,  ehtimal  ki,  həndəsəyə  dair  ‚Şərhü’l-Məqaləti’l-

Əvvəli və’s-Saniyə min Kitabi-Uqlidis‛ adlı əsərlərin müəllifi idi. Bunlardan sonuncusu 

qədim  yunan  alimi  Evkidin  əsərlərindən  birinə  yazılmış  şərhdir.  Ölüm  tarixi  məlum 

deyil. Vəzir Fəxrülmülkün ölüm tarixi ilə müqayisə edərək həkim Əbu Səid Urməvinin 

XII  əsrdə  yaşadığını  söyləmək  olar.  Zəhirəddin  Beyhəqi  öz  əsərində  həkim  Əbu  Səid 

Urməvinin söylədiyi dəyərli kəlamlardan iqtibaslar etmişdi

1653

.  


 

Qiyasəddin Əbü’l-Fəzl Muhəmməd ibn Muhəmməd ibn Əbu Bəkr Urməvi 

XIII  əsrdə  yaşamış  təsəvvüf  əhlinə  mənsub  qari  idi.  Vətəni  Urmiyəni  tərk  edib  şərq 

ölkələrinə  gedərək  buradakı  alimlər  və  fəzilətli  insanlarla  görüşüşdü.  Daha  sonra 

Bağdada gəlmiş və h. 650-ci  ildə (1252) Bağdadın mühəddislərindən hədis dinləmişdi. 

H.  666-cı  ildə  (1268)  Marağaya  qayıtmışdı.  İbnü’l-Fuvati  onun  mülayim  və  xoşrəftar 

insan  olduğunu,  gündüzlər  demək  olar  ki,  əksər  hallarda,  oruclu  oldğunu  qeyd 

etmişdir

1654


. Ölüm tarixi məlum deyil. 

 

Şeyx Əbdürrəhim ibn Əbdülkərim Urməvi 

Hənəfi  məzhəbinə  mənsub  mühəddis  idi.  Dəməşqdə  yaşamışdı.  Şeyx  Şihabəddin  əl-

Hisbaninin  tələbəsi  olmuş,  ondan  hədis  dərsləri  almışdı.  Şəmsəddin  Səxavi  h.  865-ci 

                                                 

1652


  Fəxrülmülk  1094-cü  ilə  qədər  Suriya  Səlcuqlu  sultanı  Tutuşun  vəziri  olmuşdu.  Bu  tarixdən  sonra  isə  Böyük 

Səlcuqlu  imperatorlarından  Rüknəddin  Börkyaruqun  (1093-1104)  vəziri  olmuşdu.  1095-1096-cı  illərdə  Böyük 

Səlcuqlu imp-nda baş vəzir olan Fəxrülmülk atası vəzir Nizamülmülk kimi batıni-xaşxaşilər tərtib etdikləri sui-qəsdə 

uğrayaraq  öldürülmüşdü.  Daha  ətraflı  məlumat  üçün  bax:  Aydın  TANERİ,  ‚Büyük  Selçuklu  İmparatorluğu’nda 

Vezirlik‛ , AÜTAD, C. V/8, İstanbul 1967, s. 75-187. 

1653


 BEYHƏQİ, Tətimmət Səuəni’l-Hikmə, v

b

 47; həmçnn bax: TƏRBİYƏT, Danişməndan, s. 106. 



1654

 İBNü’l-FUVATİ, Məcməü’l-Adab , C. IV/2, s. 1214-1215. 



ildə  (1461)  onun  dərslərini  dinlədiyini  qeyd  etmişdir.  Ölüm  tarixi  məlum  deyil.  XV 

əsrdə yaşamışdır

1655

 



 

Əbü’l-Fəth Nəsr ibn Əhməd ibn Sinat Urməvi 

Fəqih idi. Təhsil almaq üçün Mərvə getmiş və burada Yusif ibn Əyyub Həmədani (öl. 

1141)  və  Əbu  Mənsur  əl-Kərrainin  tələbəsi  olmuşdur.  Daha  sonra  doğma  şəhəri 

Urmiyəyə qayıtmış və bu şəhərin qazisi təyin olunmuşdu

1656

. Ölüm tarixi məlum deyil. 



XII əsrdə yaşamışdır.  

 

Əbü’l-Ənəs Xəlil ibn Osman ibn Məkki Urməvi 

Təsəvvüf  əhlinə  mənsub  mühəddis,  zahid  və  abid  insan  idi.  Bağdadda  Əbü’l-Hüseyn 

əl-Əbbadidən hədis dinləmiş və onun söhbət məclislərində iştirak etmişdi. Bir müddət 

Fələstinin Əsqəlan şəhərində yaşamış, daha sonra Misirin Dimyat şəhərinə köçmüş və 

burada ailə qurub yaşamışdı. Misirin məşhur alimləri ilə görüşmüş və onların elmindən 

faydalanmışdı. Əbu Tahir Əhməd əs-Süləfi İsfəhani onun haqqında ‚o, Qur’an əhlindən 

idi‛ demişdi. Əbü’l-Ənəs Xəlil Urməvi h. 536-cı ildə (1142) vəfat etmişdi

1657

.  


 

Fəxrü’l-quzat Əbü’l-Fəzl Muhəmməd ibn Ömər ibn Yusif ibn Muhəmməd Urməvi 

Şafi’i  məzhəbinə  mənsub  mühəddis  və  fəqih  idi.  İbnü’l-İmad  onun  siqa,  mötəbər 

mühəddislərdən  biri  olduğunu  qeyd  etmişdi

1658


.  H.  459-cu  (1066-1067)  ildə  anadan 

olmuş və o, azyaşlı ikən ailəsi ilə birlikdə Bağdada köçmüşdü

1659

. Bağdadda təhsil almış, 



şeyxülislam  Əbu  İshaq  İbrahim  Şirazinin  tələbəsi  olmuşdu.  Şərif  Əbü’l-Hüseyn 

Muhəmməd ibn Əli ibnü’l-Mühtədi Billah əl-Haşimi, şərif Əbü’l-Qənaim Əbdüssəməd 

ibn  Əli  ibnü’l-Mə’mun  əl-Haşimi,  Əhməd  ibn  Muhəmməd  ibnü’n-Nəfur  əl-Bəzzaz, 

                                                 

1655

 SƏXAVİ, Zəvu’l-Lami’, C. II, s. 245. 



1656

 SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 74-75. 

1657

 ƏBU TAHİR İSFƏHANİ, Mu’cəmü’s-Səfər, s. 76. 



1658

 İBNü’l-İMAD, Şəzəratü’z-Zəhəb, C. IV, s. 403. 

1659

 Səm’ani onun h. 457-ci ildə (1065) anadan olduğunu, atası ilə birlikdə Bağdada köçdüyünü (Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 



75), YAQUT əl-HƏMƏVİ h. 459-cu ildə (1067) anadan olduğunu (Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s. 154), Tacəddin Sübki isə 

h.  459-cu  ilin  səfər  ayında  (dekabr  1066)  və  Bağdadda  anadan  olduğunu  qeyd  etmişdirlər  (Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə  əl-



Kübra, C. VI, s. 91). 

Əbü’l-Qasım  Yusif  ibn  Muhəmməd  əl-Mehrvani,  Əbu  Cə’fər  ibnü’l-Məsləmə  əl-

Müəddəl  və  hafiz  Əbu  Bəkr  Əhməd  ibn  Əli  ibn  Sabitdən  hədis  elmlərinə  dair  dərslər 

almış,  hədis  dinləmişdi.  Daha  sonra  Deyru’l-Aqul

1660


  qaziliyinə  təyin  olunmuş  və  bir 

müddət  bu  vəzifəni  icra  etmişdi.  İbn  Əsakir

1661

,  İbnü’s-Səm’ani,  Əbu  Tahir  əs-Süləfi 



İsfəhani,  Əbdülxaliq  ibn  Əsəd  ibn  Təbərzəd,  Fəth  ibn  Əbdüssəlam  ondan  hədis 

dinləmişdilər.  Şeyx  Əbü’l-Fərəc  ibnü’l-Cəvzi  ondan  fiqh  dərsləri  almışdı.  Əbü’l-Fəzl 

Muhəmməd Urməvi siqa hədis ravisi olmaqdan başqa, çox ibadət edən, fəzilətli, saleh, 

xoşrəftar  insan  idi  və  Qur’ani-Kərimi  çox  tilavət  edərdi

1662

.  O,  uzun  ömür  yaşamış,  85 



yaşında  vəfat  etmişdi.  Səm’aninin  qeyd  etdiyinə  görə  onunla  həmyaş  olan  hədis 

ravilərinin  hamısı  vəfat  etmişdilər

1663

.  Bağdadda  hədis  təhsili  almış  ravi  və 



mühəddislərin bir çoxu fəxrü’l-quzat Əbü’l-Fəzl Urməvidən hədis dinləmişdilər. Alim 

h. 547-ci ilin rəcəb ayında (oktyabr 1152) vəfat etmişdi

1664

.  


Yüklə 4,41 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   39   40   41   42   43   44   45   46   ...   50




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin