Morfonologiya birligi Morfonema va subforma haqida Har qaysi tilshunoslik bo‘limining o‘z o‘rganish birligi bor: fonologiyaniki –
fonema, leksikologiyaniki –
leksema , frazeologiyaniki –
frazema , morfemikaniki
–
morfema , morfologiyaniki –
so‘zforma , sintaksisniki –
sintaksema (Muxin) va
h.k. Shuning uchun ayrim tilshunoslar morfonologiyaning ham birligini
ajratmoqchi bo‘ldilar va bu birlikni morfonema (morfofonema) deb nomladilar.
Tilshunoslikka morfonema terminini dastlab polyak tilshunosi G.Ulashin olib
kirdi. Uning fikricha, morfonema bu semasiologik – morfologik vazifadagi
fonemadir. Masalan,
zaba – zabka (zapka) so‘zlari o‘zagidagi oxirgi undosh bir
morfonema, ammo turli fonemalardir (
b -p). U «tovush»ga tildan tashqaridagi
hodisalarni – shamol guvillashi, hayvon ovozi, umuman, tabiiy tovushlarni kiritadi.
Tildagi tovush va fonemalarni ajratmaydi, ularni bir umumiy nom – fonema ostida
talqin etadi. Shunday qilib, G.Ulashin tovush, fonema, morfonemalarni ajratdi.
G.Ulashinning morfonema konsepsiyasi Amerika tilshunosligiga ham ta’sir
etdi. Xususan, D.Treyjer rus tilidagi besh unli fonemani morfonema hisoblaydi.
N.S.Trubetskoyga morfonologiya nazariyasini asoslash uchun morfonema
termini juda qo‘l keldi. Ammo mazkur termin ostida G.Ulashin ifodalagan
hodisadan boshqa hodisani aks ettirdi. Masalan, N.S.Trubetskoy
ruka so‘zidagi
k bilan
ruki so‘zidagi
k o‘rtasidagi farqni fonemaning turli fonetik reallashuvi
(variantlari) deb tushunsa, G.Ulashin ularni bir morfemani reallashtiruvchi ikki
fonema deb izohlaydi.
N.S.Trubetskoyning fikriga ko‘ra,
ruka va
ruchnoy so‘zlaridagi