Muzloq yerlarning qalinligi hamma joyda bir xil emas. Masalan, Kola yarim
orolida muzloq qatlamning qalinligi. 25 m, Pechora havzasida 100-200 m. Vilyuy
tekisligi va Markaziy Yoqutistonda 1500 m gacha boradi. Bu yerdagi muzlab
qolgan tog‘ jinslarida muzlar ham bor. Yozda haroratning
kutarilishi natijasida
muzloq qatlam yuzasi 100-150 sm gacha qalinlikda eriydi.
Ko‘p yillik muzloq yerlarda yer osti suvlari muzloq ostida, muzlod oralig‘ida
va muzloq ustida yer yuzasiga yaqin joylashgan. Natijada muzloq yerlar yer osti
suvlarining harakatini qiyinlashtiradi, O‘rta va Sharqiy
Sibir daryolarini yer osti
suvlaridan to‘yinishini chegaralab qo‘yadi. Bunday sharoitda yer osti suvlari
qupinma yaxmalaklar, shishma do‘nglar (gidrolakkolitlar)
va relefning boshda
shakllarini hosil qiladi. Muzloq gruntning erishi va cho‘kishi termokarst
hodisalarini keng tarqalishiga imkon yaratadi.
Abadiy muzloklarning hosil bo‘lishi tug‘risida ikki xil fikr bor. Ayrim olimlar
muzloq yerlarni hosil bo‘lishini qishning qattiq sovuqligi, qorning kam yog‘ishi va
haroratning 0°S dan past bo‘lishi sabab bo‘lgan deb hisoblashadi. Boshqalari esa
muzloqlarni hosil bo‘lishini qadimiy materik muzliga davri bilan bog‘lashadi.
Chunki muzloq qatlamning qalinligi ko‘p yillik
muzloqlarning juda qadimgi
ekanligidan dalolat beradi. Bunga misol muzloq qatlamlar orasidan qadimgi
hayvonlardan bir turi bo‘lgan mamontlarning qoldiklarini topilganlitidir.
Muzlok, yerlar xo‘jalik ishlarini amalga oshirishda ancha qiyinchiliklar
to‘g‘diradi.
Turar joylar, yullar, inshoatlar, sanoat va kommunikatsiya qurish
ishlarini ancha qiyinlashtaradi.