Al-Buxturiy (821–897). Yangi yo‘nalishda ijod qiluvchi boshqa bir shoir al-
Buxturiy bo‘lib, u ham xuddi Abu Tammom singari qadimgi arab she’riyati
bo‘yicha yozgan o‘z antologiyasi bilan shuhrat qozongan. Al-Buxturiy
badaviylarning tayi qabilasidan chiqqan bo‘lib, bolaligi Halab hududidagi Manbij
qishlog‘ida badaviylar orasida o‘tgan. Yoshlik yillaridayoq bo‘lg‘usi shoir Abu
Tammom bilan tanishgan va uning rahbarligida shoirlik asoslarini o‘rgangan. Al-
Buxturiy 20 yoshida Bag‘dodga keladi va tez orada buyuk shoir sifatida taniladi.
Xalifa al-Mutavakkil (847–861) o‘ldirilganidan keyin boshlangan notinch vaqtda
shoir murakkab siyosiy vaziyatda mohirlik bilan ish ko‘rib, saroy shoiri bo‘lib
qola olgan.
O‘sha zamondagi aksariyat shoirlar singari al-Buxturiy ham bemalol
vijdoniga qarshi borgan. U Bag‘dod xalifalari va ularga yaqin shaxslarning
mavjud bo‘lmagan fazilatlarini bemalol kuylayvergan, keyinchalik esa, agar buni
siyosiy vaziyat talab qilsa, xuddi shunday muvaffaqiyat bilan o‘z hajviyalarida
ularning ustidan kulgan.
Abu Tammom kabi al-Buxturiy ham she’riy an’analarni tiklashga intilgan va
aksariyat asarlarini (shoir asosan madhiyalar to‘qigan) qadimgi arab she’riyati
ruhida yozgan. Biroq shoirning shubhasiz iste’dodi tufayli uning qasidalari
o‘zidan oldin o‘tgan shoirlarning she’rlariga oddiy taqlid bo‘lmagan; ular katta
she’riy xususiyatlari bilan ajralib turgan. Al-Buxturiy hatto madhiyada majburiy
bo‘lgan insoniy fazilatlarni (jasorat, donolik, sahiylik kabilarni) sanab o‘tishda
ham didsiz bo‘rttirishlardan muvaffaqiyatli qochgan hamda birga olinganida
haqiqatsimon obraz hosil qiladigan xarakter xususiyatlaridan chekinardi. Jonli
portret chizishdek ushbu qobiliyat (hatto, ulug‘lanayotgan shaxsga uncha
o‘xshamasa ham) al-Buxturiyni o‘z zamonidagi boshqa shoirlardan ustun
ko‘rsatib turgan.
Al-Buxturiy maqtov qasidalaridan tashqari vasf janrida ham bir qator ajoyib
asarlar yaratgan. Shoirning tabiat vasfi soddaligi, tafsilotlarni ifodalashdagi
93
aniqligi bilan ajralib turadi hamda islomgacha bo‘lgan davrdagi eng yaxshi
qasidalarni, ayniqsa al-Buxturiy doimo qoyil qolgan Imru-l-Qaysning she’rlarini
eslatadi.
Al-Buxturiy she’rlarida tabiatning tasvirlanishi nafaqat uning nozik, sof
badaviy kuzatuvchanligidan, balki katta poetik fantaziyasidan ham dalolat beradi.
Qadimgi arab she’riyati shaklidagi qat’iylik, «qadimgi davrga qaytish»ning
boshqa shoirlari kabi, al-Buxturiy ijodida ham yoritiladi. Al-Buxturiy poetik
manzaralarni yoritishda yorqinlikka, she’rning go‘zal bo‘lishiga intiladi,
murakkab isteoralar, jonlantirib tasvirlashlarga murojaat etadi:
Qish fasli shunchalar tez va bildirmasdan ketib qoldiki,
Xuddi qo’rqqanidan kiyimini almashtirib qochgan odamga o’xshaydi
Al-Buxturiy me’moriy yodgorliklar: saroylar, masjidlar, favvoralar va shu
kabilarni badiiy tasvirlash bilan shuhrat qozongan. Masalan, al-Buxturiy al-
Mu’tazzaga yozgan madhiyasida xalifaning «al-Kamil» («Mukammal») nomli
saroyini shunday tasvirlaydi.
Al-Buxturiy o‘z she’rlariga mantiq qonunlarini kiritgan rasionalist shoirlarga
sovuq munosabatda bo‘lgan, ularning she’riyatiga tug‘ma she’riy did va badiiy
intuisiyaga ega Imru-l-Qaysning jonli ijodini qarshi qo‘ygan.
She’riyatda mantiqni qabul qilmaslik al-Buxturiyning chuqur ma’noli
falsafiy asarlar yaratishiga xalal bermagan. Shu jihatdan, uning she’rlari Abu
Tammom asarlaridan qolishmagan.
Al-Buxturiy Abu Tammomga taqlid qilib o‘z «Xamosa»sini – arab
she’riyatidagi antologiyasini yaratgan. Biroq shoir unga unchalik qiziqarli
bo‘lmagan
qadimgi
arab
shoirlarining
asarlarini
(asosan,
didaktik
mavzudagilarini) kiritgan. Shunday qilib, al-Buxturiy Abu Tammom bilan
shoirlikda bemalol muvaffaqiyatli raqobat qilgan va, ehtimol, shoir sifatida undan
ustun turgan al-Buxturiy, o‘tgan shoirlarning asarlarini baholashda badiiy didi
bo‘yicha o‘z ustozidan ortda qolgan.
|