O’zbekiston respublikasi qishloq va suv xo’jaligi vazirligi toshkent irrigatsiya va melioratsiya instituti
O’zbekistonda urushdan keyingi davrda irrigatsiyaning rivojlanishi
Yüklə 252,28 Kb.
|
|
O’zbekistonda urushdan keyingi davrda irrigatsiyaning rivojlanishi
Ikkinchi jahon urushidan keyin xalq xo’jaligi tiklanishi va rivojlanishi boshlandi. 1946-1950 yillarga mo’ljallangan 5 yillik plan qabul qilindi. Bu davrlarda So’x daryosida Sariqo’rg’on suv to’plami va So’x o’ng qirg’oq MK, Farxod gidrouzelidan Boyovut kanali (48 ming ga ni sug’orish uchun), Sirdaryoda Oxunboboev kanali (28 ming ga sug’orish uchun) qurildi, Markaziy Farg’onada 173 ming ga yerni sug’orish ishlari boshlandi, Kosonsoyda O’rtato’qay suv ombori, Zarafshonda Kattaqo’rg’on suv ombori hajmlarini oshirish ishlari davom ettirildi. Buxoroda Quyimazor va Tudako’l suv ombori qurilishi boshlandi. 1945 yilda davlat tomonidan O’rta Osiyoda bo’sh yerlarni o’zlashtirish hisobiga yangi yerlarni o’zlashtirish melioratsiya va irrigatsiya ishlarini rivojlantirish va paxtachilikni tiklash va rivojlantirishga bag’ishlangan reja tasdiqlandi. Suv xo’jaligi oldida 4-besh yillik (1946-50yil) asosida katta masalalar quyildi, sug’orish tizimlarining suv ta’minotini yaxshilash, yangi kanallar va inshootlarni kurish, 1946 yil urushdan oldingi davrdagi suv tarmoqlarini tiklash va boshqatdan qurish. Urushdan oldin boshlangan qurilishlarni tamomlash maqsadida xalq qurilishlari rivojlanib, ancha ob’ektlar ishga solindi. 1948 yil Kosonsoy suv ombori (100 million m 3 ) ishga tushirildi, natijada 19,7 ming ga maydonda suv ta’minoti yaxshilandi va Namangan oblastining Chust, Pop, va Turaqo’rg’on rayonlarida 4 ming ga yerlar o’zlashtirildi. So’x sug’orish tizimining 99 bosh kanalidan iborat bo’lgan yangidan kurish natijasida birlashtiruvchi kanallar yordamida bosh kanallarning sonini 10 ta suv tuguniga kamaydi. 1949 yil So’x ung qirg’og’idagi bosh kanalining qurilishi tugatildi, shu vaqtda Farg’ona vodiysida ancha meliorativ ob’ektlar qurildi. Sariqsuv kollektori (1939 yilda boshlangan)-120 ming ga maydonning meliorativ holatini yaxshiladi. 53
Haqqulobod kollektorlari (20 ming ga) shular jumlasidan. 1946 yil Sirdaryoning chap qirg’og’idan suv oluvchi Oxunboboev nomli bosh kanalining qurilishi boshlandi. 1947 yil Janubiy Mirzacho’l kanalining 1-navbatdagi qurilishi boshlandi va 1948 yil tugadi, uzunligi 15 km, sarf 50m 3 /s, 40 ming ga ga suv yetkazib beradi. Kichik kanallar, zax qochiruvchi tarmoqlar keng miqyosida qurilib sug’oriladigan suv bilan ta’minlab va meliorativ holatini yaxshilash ishlari o’tkazildi. Shu xildagi ishlar Buxoro, Surxondaryo, Xorazm oblastlarida o’tkazildi. Hamma oblastlarda qurilgan sug’orish va zax qochirish tizimlarini yaxshi ishlashini ta’minlash maqsadida ularga ko’p miqdorda har xil inshootlar qurildi, ta’mirlash ishlari o’tkazildi, ko’p ishlar mexanizmlar yordamida bajarildi. 1949-50 yillar O’zbekistonda sug’orish tarmoqlarini pasportizatsiya ishlari o’tkazildi. Sug’orish tarmoqlaridan to’liq va yaxshi foydalanish maqsadida kanallar inspektor yo’llari, telefon tizimlari bilan jihozlandi. Suvdan qanoatlantiradigan me’yorda foydalanish maqsadida ekinlarni bostirib sug’orishdan egatlab olib sug’orishga o’tildi. Bu esa sug’orish tarixida inqilobiy o’zgarishlarga o’tishni ta’minladi. Bunga esa suvdan foydalanish usullari, pul tulash sharti ham sabab bo’ldi. 4-chi besh yillikda katta me’yorda suv xo’jaligida qurilish ishlari, yangi yerlarni o’zlashtirish, sug’orish va zax kochirish ishlari o’tkazildi. Natijada 1950 yil 1946 yilga nisbatan paxta tayyorlash miqdori ikki barobarga va urushdan oldingiga nisbatan 61 foiz bo’ldi. Besh yillikda 7 million 94 ming tonna paxta tayyorlandi. 1950-1952 yillarda «Sredazgiprovodxlopok» institutida Sirdaryo basseynida suv resurslarini kompleks ishlatish sxemasi ishlab chiqildi. 1954 yilda (9 fevral) «O’zbekistonda 1954 – 1958 yillarda paxtachilikni rivojlantirish to’g’risida» qaror qabul qilindi. Unda 1958 yil 600 ming ga da sug’orish, shundan 300 ming ga da paxta yetishtirish ko’zda tutildi. 54
xajmdagi qurilish ishlari va sug’orish ishlarining zamonga loyiq talablarini qanoatlantirish uchun, sug’oriladigan yerlardan samarali foydalanish uchun qishloq xo’jaligi ishlarini mexanizatsiyalash ishlarini imkonini oshirish uchun, mayda sug’orish shoxobchalarini muvaqqat shaxobchalarga o’zgartirish, ortiqcha, mayda shaxobchalarni yo’qotish, tut daraxlarini o’tqazish va hokazo, katta sug’oriladigan maydonlarni tekislash maqsadida davlat tomonidan yangi sug’orish sistemasiga o’tish haqida qaror qabul qildi. Bu tizimga o’tishga O’zbekistonda katta xajmda ishlar bajarilishi kerak bo’lib qoldi. (1,5 million ga maydonda 560-570 million m 3 tuproq ishlari). MTSlar yer qazish mashinalari bilan (14 ming dona) ko’paytirildi. Suv xo’jaligi vazirligi tarmog’ida 24 mashina ekskavator stansiyalari (MES) tashkil bo’ldi. Bajarilgan ishlar natijasida mayda sug’orish uchastkalari yiriklashtirildi: Farg’ona vodiysidagi 0,8 ga ba’zi joylarda xatto 0,1-0,15 ga bo’lgan uchastkalarni qaytadan qurish natijasida 12 ga ga yetdi. Bu o’tkazilgan tadbirlar ancha suvni tejash, yangi yerlarni o’zlashtirish, paxtaning hosildorligini oshirish imkonini berdi. Yangi sug’orish tizimiga muvaffaqiyatli o’tishga hissa qo’shgan mutaxassislar A.N.Lyapin, muhandis gidrotexnik I.F.Fidodeev va kolxoz zvenosi boshligi Nazarali Niyazovlar 1951 yil Davlat mukofoti olishga sazovor bo’ldilar. 1954-55 yillar Qashqadaryo oblastining suv ta’minotini yaxshilash uchun Eskiangor kanali qurildi: uzunligi 184 km, Q=45m 3 /s. 60 ming ga da suv ta’minoti yaxshilandi, paxta maydonlarini kengaytirish ishlari ham davom etdi. Farg’ona dehqonlari bu ishlarda ham birinchi bo’lib ish boshladi. Farg’onada kolxozlar aro kengash tashkil bo’lib (1-rais Sh.R.Rashidov) qurilish ishlari olib borish uchun «Farg’onavodstroy» tresti tashkil bo’ldi. Natijada Markaziy Farg’onada 140 ming ga yer o’zlashtirish rejalandi. KFKda qurilish ishlari davom etdi Surxondaryo oblastida suv xo’jaligi ishlarini olib borish uchun «Surxonvodstroy » tresti tashkil bo’ldi Uchqizil suv ombori qurila boshlandi (1954 yil). Zangbosh kanali yangidan qurilib, atrofidagi yerlar sug’orishga o’zlashtirildi. 55
ming m 3 ga yetkazildi (1951 yil). Buxoro oblastida Zarafshon daryosida Quyimozor suv omborini qurish ishlari boshlab yuborildi, xajmi 270 million m 3 . Xorazm vohasida sug’oriladigan yerlarning meliorativ holatini yaxshilash uchun bir qancha kollektorlar qurildi. Devonko’l, G’azovot-Davdon, Shovot- Andreevsk va boshqa oblast atroflarida joylashgan ko’llarni birlashtiruvchi Ozyorno-Uravnitelniy kollektori, uning davomi Ozyorniy kollektori va asosiy respublikalararo Daryolik kollektori jami uzunligi 359 km. Bu kollektorlarning hammasi yer osti va drenaj suvlarni Sariqamish chuqiriga olib borib tashlaydi (loyiha avtorlari A.F.Sosedko T.M.Berdnikova). Toshsaqa, Qilichniyazboy, Qipchoq-Bo’zsuv kanallarga loyqalarning kirishini kamaytirish uchun ularni bosh qismida daryoda Potapov sistemalari-oqimni yo’lovchi inshootlar tizimi qo’llanila boshladi. Bu tizimlar katta samarasini ko’rsatdi va M.V.Potapov 1952 yil Davlat mukofotiga sazovor bo’ldi. 1951 yilda 228 ming ga yangi yerlar o’zlashtirildi va yalpi paxta tayyorlash miqdori 1946-50 yilga nisbatan 60 foiz oshib, 12 million 716 ming tonnani tashkil qildi 1956 yil 6 - chi besh yillik (1956-60 yil) rejasi qabul qilindi «Paxta yetishtirish ishlarini oshirish maqsadida O’zbekiston va QQMJlarning Mirzacho’lda bo’z yerlarni sug’orish» qaroriga muvofiq O’zbekiston qismida 200 ming ga, Qozog’istonda 100 ming ga sug’oriladigan yerlarni oshirish ko’zda tutildi. Shu davrda Mirzacho’lda sug’oriladigan yer maydoni 226 ming ga tashkil qilgan. 1958 yil 14.07 da qabul qilingan qarorda («O’zbekiston, Qozog’iston va Tojikiston respublikalarida Mirzacho’lda sug’orish va o’zlashtirish ishlarini kengaytirish va tezlatish haqida») asosan respublikalararo Mirzacho’l bo’z yerlarini o’zlashtirish va sug’orish Bosh boshqarmasini (Glavgolodnostepstroy) tashkil topishini ma’qul topdi va Mirzacho’lda o’zlashtiriladigan yer maydoni 350 ming ga ga yetkaziladigan bo’ldi. «Sredazgiprovodxlopok»da Mirzacho’lda bo’z 56
E.M.Benyaminovich tayinlandi. Glavgolodnostepstroy boshlig’i - A.A.Sarkisov, bosh muhandis I.Ya.Kaminskiy). Qurilayotgan besh yillikda Mirzacho’lda juda ko’p va katta xajmda har xil ishlar bajarildi. 126 km uzunlikda, 300 m 3 /s sarfli Yujnogolodnostepskiy kanali qurilishi boshlandi, suv olish nuqtasi-Farxod GESda joylashgan. Markaziy Farg’onada sug’orish va yangi yerlarni o’zlashtirish ishlari davom etdi. KFK yangidan qurilib suv o’tkazish qobiliyati 100 m 3 /sdan 175 m 3 /s ga yetkazildi. So’x daryosida Qo’qon gidrotexnik tuguni qurilib, natijada So’x daryosidan suv olish imkoniyati yaxshilandi. Toshkent oblastida Oxangaron daryosida Toshkent suv ombori qurildi (xajmi 250 million m 3 ). Chirchiq daryosining chap qirg’og’ida Levoberejniy, Qorasuv va Toshkent kanali yangidan qurildi 800 ta gidrotexnik inshootlar qurilib, suv o’tkazish qobiliyati yaxshilandi. Qo’yliq to’g’oni tepasida G’azalkent gidroenergetik tuguni qurildi. Zarafshon vodiysida Quyimozor suv ombori qurib tugatildi (270 million m 3 ). Zarafshon daryosining chap shaxobchasida Qoradaryo va Damxo’ja suv taqsimlash tuguni-560 m 3 /s o’tkazish kobiliyatiga ega bo’lgan inshoot qurildi. Qashqadaryo vodiysida Chimqo’rg’on suv ombori qurila boshlandi. Yakkabog’ daryosida suv ombori qurilib ishga tushirildi Surxondaryo vodiysida 1954 yil boshlangan Uchqizil suv ombori qurilishi tugatildi. Suv xo’jaligiga rahbarlikda o’zgarishlar bo’ldi. Rayvodxoz, oblvodxoz o’rniga - rayUOS (rayon sug’orish tizimlarining boshqarmasi) oblUOS (oblast sug’orish tizimlarining boshqarmasi) va ularning qaramog’iga MES (mashina ekskavator stansiya), SMK (qurilish montaj idorasi) berildi. 1960 yil sug’oriladigan yer maydoni 2474 ming ga ga yetdi, 1954 yilga nisbatan 274 ming ga ga oshdi. Paxta tayorlash 3 million tonnadan oshdi. 1946 yildan 1959 yilgacha 245 ming ga yangi yer o’zlashtirildi. 57
400 ming ga yerning meliorativ holati yaxshilandi. Respublikada irrigatsiya, melioratsiya qurilish 1959 – 1965 yillarga mo’ljallangan 7 yillikda keng ko’lamda olib borildi. 1959-1965 yillarda 23,7 mln. tonna paxta yetishtirildi. G’o’za hosildorligi 1965 yilda 24,2 s/ga gaetkazildi. (AQSh – 18 s/ga, Meksika – 20 s/ga, Hindiston – 4,2 s/ga). 1966 yilda 4,080 mln. t paxta (plandan 380 mln. t ko’p) olindi. 1959-65 yillarda suv xo’jaligida katta qurilish ishlari rejalandi. O’zbekistonda Farg’ona va Zarafshon vodiylarida, Xorazm oblastida va Qorakalpogistonda sug’oriladigan 600-700 ming ga maydonda meliorativ holatini zovur tizimlarini kurib yaxshilash rivojlandi, sug’oriladigan maydonlarni 500 ming ga ga kengaytirish, 250-300 ming ga maydonga xo’jalik ichki tarmoqlarni yangidan qurish, 5 million ga yaylovlarni suv bilan ta’minlash, Qashqadaryo, Surxondaryo va Farg’ona oblastlarida qurilishga rejalangan va yangidan suv manbalarini qurish, Mirzacho’lda Markaziy Farg’onada, Samarqand, Buxoro oblastlarida va Qorakalpogistonda sug’orish va yangi yerlarni o’zlashtirish ishlarini davom ettirish olib borildi. Asosiy qurilish ishlarini amalga oshirish uchun Vazirlar kengashi qoshida «Uzglavvodstroy» bosh boshqarmasi tashkil qilindi 1963 yilda sovxozlarni qurish uchun «Glavsredazirsovxozstroy» tashkil etildi. Farg’ona oblastida 7 yillik davomida Markaziy Farg’onada 97 ming ga yer o’zlashtirish rejalandi. Quvasoy daryosining vodiysida, Isfaramsoy tizimida 216,5 million m 3 xajmli Karkidon suv ombori qurildi. 1961 yilda 1400 m 3 /s suv o’tkazadigan Teshiktosh gidrotugini, Mirzacho’lda Janubiy Mirzacho’l bosh kanali (300m 3 /s sarfli) qurilishi bitirib ishga tushirildi. yer osti suvlarini sug’oriladigan maydonlardan Sirdaryo va Arnasoyga oqizib tashlash ishlari tugadi. 7 yillik rejaning oxirida (1965 yil) Mirzacho’lning janubiy zonasida: 750 km kanal ishga tushirildi, 1650 km lotok, 640 km berk bosimli quvurlar, 1330 km kollektor, 1320 km berk zovurlar, 118 dona tik zovurlar ishga tushirildi. 58
bosh kanali) qaytadan qurilib suv o’tkazish kobiliyatini 230 m 3 /s. ga yetkazildi. Samarqand oblastida Miankade-Xatirchi kanalining (Q=60 m 3 /s, 94 km) qurilishi tugatildi. Zarafshon daryosidagi Rovotxo’ja to’g’oni (1 may nomli), Darg’om kanali va boshqalar yangidan qurildi. 1961-62 yillarda Navoiy gidrouzeli ishga tushirildi. Buxoro oblastida Bosh Qorako’l kollektorining qurilishi boshlandi, Qorako’l vodiysini suv bilan ta’minlash ishlari boshlandi: 1963 yilda Amu-Qorako’l mashina kanalining (Q=48 m 3 /s ni o’tkazadigan) qurilish ishlari bajarildi. Suvni15,3 m ga ko’tarib beradigan ikkita nasos (Olat va Qorako’l) qurildi. Bu kanalning muvaffaqiyatli qurilishi bilan Amudaryodan suv yetkazib berish imkoniyati tugildi, uning uchun Amu-Buxoro va Amu-Qorako’l kanallarining bosh inshootlarini birlashtirildi va umumiy sarfi Q=141 m 3 /s ga yetkazildi, kanalda Hamza va Quyimozor nasoslari qurildi, 67 m tepalikga suv yetkazib berdi. Amu-Buxoro kanalining uzunligi 196 km kanal orqali 90 ming ga maydonni sug’orish imkoniyati mavjud bo’ldi, shundan 26 ming ga maydon yangi yerlar 300 ming ga yaylovlar suv bilan ta’minlandi. Qurilish ishlarini «Amubuxarakanalstroy» boshqarmasi olib bordi. N.R.Hamraev rahbarligida qurilish ishlari 7 yillikning oxirgi yillari (1963-65 yil) tamom bo’ldi. Yüklə 252,28 Kb. Dostları ilə paylaş:
|