«Zulfizar bilan Avazxon», «Gulixiromon» kabi o`nlab dostonlar yozib olingan. Bu
dostonlarda xalqchillik keng o`rin olganini sezamiz.
O`zbekistonning
janubida
yashovchi
ko`pgina
baxshilar
Sherobod dostonchilik maktabi bilan bog`liq. XIX asrning ikkinchi yarmi XX asrning
boshlarida yashagan Shernazar Beknazar o`g`li bu maktabning mashhur vakili bo`lib,
bir qancha shogirdlar etishtirgan. Mardonqul Avliyoqul o`g`li, Umir Safar o`g`li,
Normurod baxshi, Ahmad baxshi, Nurali Boymat o`g`li, Madrayim baxshi, Bo`riboy
Ahmad o`g`li, Yusuf O`tagan kabi o`nlab baxshilar bu maktabga birlashganlar.
Surxondaryo, Qashqadaryo ba`zan janubiy Tojikiston baxshilari o`zaro doimiy
aloqada bo`lganlar va ularning ko`pchiligi SHerobod bilan bog`langan. Bu maktab
vakillari repertuarida mavjud bo`lgan «Oltin qovoq», «Malla savdogar», «Ollonazar Olchinbek» kabi dostonlar boshqa joylarda uchramaydi.
Janubiy Tojikistonda yashovchi o`zbek - laqay baxshilari ham repertuari,
badiiy tasvir vositalari jihatidan o`ziga xos xususiyatlarga ega. Ushbu baxshilar
Jorubqo`l qishlog`i bilan bog`liq. Bu erda Haybat Shamol o`g`li, Qunduz Soqi degan
mashhur baxshilar o`tgan. O`zbek-laqay baxshilari repertuarining asosiy qismini
«Go`ro`g`li» turkumi dostonlari tashkil etgan.
Xorazmdagi o`zbek dostonchilik san`ati boshqa maktablarga mansub baxshilar
uslubidan tubdan farq qiladi. Bu erda badihago`ylik asosiy rol’ o`ynamaydi, matn
tom ma`noda variant bermaydi, balki musiqa etakchilik qiladi. Ko`pchilik hollarda
doston ijrochilarining qo`llarida yozma matn ham bo`ladi. SHu bilan birga yakka
ijrochilik qatorida jamoa bo`lib ijro etish ham keng tarqalgan. Bunda 3-5 kishidan
iborat ijrochilar guruhi tuziladi. Dostonni ustoz torda boshlaydi, qolganlari unga
g`ijjak va bolomonda jo`r bo`ladilar. Naqoratni esa hamma birgalikda ijro etadi.
Xorazm baxshilarining kuylari ko`p va xilma-xil. Dostondagi har bir qo`shiq alohida
kuyda ijro etiladi. Dostonchilar bularni baxshi yo`llari yoki baxshi na`malari deb
yuritadilar. Xorazm dostonchiligi repertuar tizimi jihatidan ham o`ziga xos bo`lib,
asosan «Oshiq G`arib va Shohsanam», «G`o`ro`g`li» turkumiga kiruvchi dostonlar
kuylangan. Bu erda «Alpomish» dostoni juda kam kuylanadi. Xorazm baxshilari
kuylaydigan ishqiy-romanik dostonlarining aksariyati O`zbekistonning boshqa
hududlarida kuylanmaydi.
Farg`ona (Namangan) dostonchilik an`analarini o`rganish XX asrning 50-60
yillariga to`g`ri keladi. Bu maktabni o`rganishda dotsent Tojiboy G`oziboyev,
56
professorlar: Malik Murodov, Odiljon Nosirov, o`rta maktab adabiyot fani
o`qituvchilari: Umarjon Sarimsoqov, Otamirza Xolmirzayevlar o`z hissalarini
qo`shganlar. Shuningdek, bu xayrli ishlarda Robiddin Is’hoqov, Mahmudjon Ma`murov kabi shoir va jurnalistlar faol qatnashganlar.
Namangan folklori namunalarini o`rta maktablarda o`rganish sohasida tadqiqot
ishlari olib borgan adabiyotshunos olim Abdushukur Sobirov «Adabiyot