92
Bosh biti sochlarda bo’lib, o’z tuxumini (sirkalarni) sochga yopishtirib
qo’yadi. Tanasining kattaligi erkaginiki 2-3 mm, urg’ochisiniki esa 4 mm atrofida
bo’ladi. Rangi to’q kulrang.
Kiyim biti kiyim-kechaklarning choklarida yashaydi va shu joylarga sirka
qo’yadi. Uning tanasi och kulrang bo’lib, urg’ochisining kattaligi 4-5 mm ga boradi.
qorin segmentlarini ikki yonidagi pigment dog’lar och rangda, tanasini qoplab turgan
xitinli qoplamasi juda yupqa bo’lib, xatto so’rilgan qon ko’rinib turadi. Bitlar
hayotining hamma rivojlanish davrida odam qoni bilan ovqatlanadigan,
doimiy
ektoparazitdir. Bir kunda ikki-uch marta 3-10 minut davomida qon so’radi, ovqatsiz
o’n kungacha yashashi mumkin. Kiyim biti harakatchan, 27
0
S li haroratda 1 minutda
35 sm harakat qiladi. Otalangan urg’ochilari bir kunda 6-14 tadan tuxum (sirka)
qo’yadi. Kiyim biti umri davomida 300 taga yaqin, bosh biti esa 150 tagacha tuxum
qo’yadi. Tuxumdan bir xaftada yosh bitchalar chiqadi. Umuman, tuxum qo’yishidan
boshlab, voyaga etgan bitga aylanguncha rivojlanish davri 16-20 kunga to’g’ri keladi.
Voyaga etgan bitlar 1,5-2 oy yashaydi. Ancha tez rivojlanadigan bo’lgani uchun
parazitlarning soni qisqa vaqt ichida ko’payib ketishi mumkin. Bitlar qon bilan
ovqatlanganda, odam terisiga o’z so’lagini tushiradi. Chaqqan joylar qichishadi,
qashiganda terida jaroxatlar paydo bo’ladi. Bitlab ketgan odam (qarovsiz qolgan
bolalar, qariyalar) pedikullyoz kasalligiga uchrashi mumkin. Pedikullyoz avj olishi
natijasida organizmni
umuman quvvatsizlantirib, koltun degan kasallikka sabab
bo’lishi mumkin. Bu kasallikda jaroxatlangan teridan qon chiqib, jaroxatlar
yallig’lanadi, yiringlaydi va sochlar bir-biriga yopishib qoladi.
Bitlar shuningdek og’ir kasalliklarni (toshmali va qaytalama terlama (tif))
tarqatuvchilar hisoblanadi. Toshmali tif bilan og’rigan bemorning tana harorati
ko’tariladi, badanida shu kasallikka xos bo’lgan toshmalar paydo bo’ladi, boshi
og’riydi, xatto xushidan ketishi mumkin. Bu kasallikdan
birinchi va ikkinchi jaxon
urushlarida qanchadan-qancha odamlar qirilib ketgan. Toshmali terlama kasalligining
chaqiruvchisi Provachek rikketsiyalari bo’lib, bemorlarni qonida bo’ladi. Birinchi
marta 1910 yilda amerikalik olim G.T.Rikkets tomonidan kasallikning
chaqiruvchilari toshmali tif bilan og’rigan bemorlarning qonida va ularda parazitlik
qilayotgan bitlar ichagida aniqlangan. Lekin olim o’zining bu tajribasini oxiriga
etkaza olmay o’ziga yuqqan toshmali tifdan o’ladi. Bir yildan keyin kasallik
chaqiruvchilari to’liq o’rganilib, olim sharafiga
Provachek rikketsiyasi deb
nomlanadi. Toshmali tif qo’zg’atuvchilarining bemor qonida bo’lishini aniqlashda rus
shifokori O.O.Mochutkovskiy (1845-1903) fidoiylik ko’rsatadi. U toshmali tif bilan
og’rigan bemor qonini o’ziga in’eksiya qiladi va 18 kundan keyin ushbu kasallikning
og’ir ko’rinishiga uchraydi. Bit bemor qonini so’rar ekan, o’zi bilan kasallik
chaqiruvchilarini olib ketadi. Rikketsiyalar bitlar oshqozonida ko’payadi va axlati
bilan birga tashqariga chiqadi. Rikketsiyalar bit orqali ikki yo’l bilan sog’lom
odamga o’tishi mumkin:
1.
qonni so’rganda, ya’ni rikketsiyalar bilan ifloslangan bitning og’iz apparati orqali
(ayrim ma’lumotlar asosida xulosa qilingan, lekin zararlangan bitlarning so’lak
bezlarida kasallik chaqiruvchilarni topishmagan).
2.
Badanning bit axlati qolib ketgan joyi qashilganda.
93
Ma’lumki, bit qon so’rayotgan paytda axlatini chiqarib turadi. Bitlar axlatida
rikketsiyalar bo’lib, chaqqan joylar qashilganda, jaroxatlangan teri orqali yuqadi.
Qaytalama terlama kasalligining tarqatuvchisi ham bitlardir. qaytalama terlama
kasalligining meyer spiroxetasi bo’lib, bemor qoni bilan
birga bit oshqozoniga va u
erdan bit tanasi bo’shlig’iga tushadi.
Spiroxetali bitlar odamni chaqqanda unga kasallik yuqtirmaydi. Bit ezilganda
uning tanasidagi suyuqlik (gemolimfa) qashlangan joyga tushgan taqdirdagina
odamga kasallik o’tadi. Bitning bitta mo’ylovi ezilsa kifoya, bir tomchi gemolimfa
tushgan joyidagi teri orqali spiroxetalar yuqadi.
Bitlar og’ir sharoitda, odamlar bir joyda to’planib
antisanitar xolatda
yashashlari natijasida, yuvinish, kiyim-kechaklarni almashtirish imkoniyati
bo’lmaganda ko’plab uchraydi. Ayniqsa, ocharchilik va urush yillarida bitlar keng
tarqalgan. •ozirgi sharoitda ham odamlar g’uj bo’lib yashaydigan joylar, ya’ni
bog’cha, maktab, harbiy xizmat joylari va qamoqxonalar
bitlarning tarqalishi uchun
qulay joylardir.
Kasallikning oldini olish pedikullyozni yo’qotishdan iborat. Ichki kiyimlar va
o’rin-ko’rpalarga issiqlik yoki bug’ bilan ishlaydigan kameralar bilan (100
o
S da)
ishlov berilsa, bitlar tamomila qirilib ketadi. SHu bilan birga shaxsiy gigiena
qoidalariga ham qat’iy rioya qilish kerak. Yana shuni ham eslatib o’tish kerak-ki,
rikketsiyalar o’lib, qurib ketgan bitlar tanasida ham ancha vaqt tirik xolda saqlanishi
mumkin, xatto qurib ketgan bitlarning axlatida ham uzoq vaqtgacha o’zining
yuqumliligini yo’qotmaydi. Demak, kasallik tarqalishi uchun bitlar tirik bo’lishi shart
emas, balki bemor kiyimlarida saqlanib qolgan zararlangan bitlarning axlati yoki
o’ligi ham kasallikning yuqishiga sababchi bo’lishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: