Otav
9
: od, otaq. çadır.
Otık
13
: çakmak, yaşın, ıldırım, çağılğan, yarğa,
nayzağay, qıvılcım.
Otıq
13
: qıvılcım, çakmak, uçkun, çakım , yaşın,
ıldırım, çağılğan, yarğa, nayzağay
Otımaq
9
: ayırmaq.
Otlatmak:
baqa qoymak
Otlı aş
: səbzi pilo
Otlı
: yakığlı
Otlamaq: maalicə etmək.
Otlu dəgirma
n: motorlu dəgirman.
Otraq
: barιş
8
> bargah. yer - yurd.
Otran qol
9
: orta barmaq.
Otran
9
: orta, mərkəz\ otran qoldak: çok iyi.
Otruq
14
: yatalaq, xəstə.
Otsunmaq
: isinmək.
Ottık
: sirinki, kibrit.
Ottık
: sirinki, sürüngü, kibrit.
Otturuq
9
: ortalıq.
Otukmaq
: odlanmaq.
Otuqmaq
: otdamaq.
Otulmaq
: utulmaq başı vurulmaq ( yararsız
bitgilərdə).
Oturaq
: dura, yer, səndəl.
Oturğa
: əməkli, dinc. (təqaüd)
Oturğuc
: səndəl.
Oturma
: cələsə, toplantı, oturum.
Oturmuş
: kök salmış, tamırtanğan.
Oturtmaq
: əkmək, tikmək.
Oturum
: oturma, cələsə, toplantı.
Oturumlu
: çömri, müqim.
Oturuşuq
: dosluq.
Otutmaq:
basırmaq
8
, mayalamaq.
Ov
: ön, dal yok, iz yok.
Ova
: ov, öv. çöl, dərə. təpə, doruk, zirvə. bölgə,
meydan, açıqlıq, məntəqə\ həsənova,
bostanova.........
Ova
: ön.
Ovadan
: görməgəy, görək, yaraşıq, gəlişik\
bayιndır, güvənli, yəmin.
Ovçi
: okçu, avçı, atqır, atqıç, atqıçı, iyi nişançı, iyi
ot atan, kəsgin qılınc\ atqır yaraq: atışlı tüfəh.
Ovırtlamak
: bir çim içmək.
Ovısayan
: yalpıldayan, rəh bə rəh, ovşın atan\
ovışım: dürli rəhli.
Ovış
: oyşuq, oyuq, kov, qaynak, mərkəz.
Ovqara :
qab, halta, kasa.
Ovlaq
: bir şeyin cumalaşdığı ; çok olduğu yer.
Ovlaşmaq
9
: olaşmaq
9
, yığışmaq, toplanmaq,
çevrələmək.
Ovmaq
: unlamaq, maydamaq, yarmaq, dövmək.
Ovrulmaq:
izinə gəlmək, çevrilmək, qayıdmak,
dolanmak.
Ovsanadan çı
kmaq: rədd olmaq.
Ovsanaya dü
şmək: qəbul olunmaq, yerinə düşmək.
Ovsanmaq
: razılıq vermək, yerinə düşmək.
Ovsar
: kəlləki.
Ovsəlik
: önlük.
Ovsər
: mətirət.
Ovsin
: yengə.
Ovsunlamaq : avutmaq, büyümək.
Ovuc
: alağan
4.
Ovuç
kiriş
:
apaz.
Ovuq
: çanğıl, çalınğ, çanğ
9,
çən, çağ, çanğ
9,
toz -
qazık, toz.
Ovunuq:
külkə
8,
küküm
5
, kekim
3.
Ovuşmaq
: dəyişmək.
Ovut
: < av. avurt. ağzın doluluğu\ bouş
fıra
:
pouçh
ing
: (cib) doluluq, çatıq.
Ovutmaq
: avıtmaq, oxşatmaq, təskin vermək.
Ovüsmək
: parιldamak, rəh bə rəngə çalmaq.
Oy
: ayqınış
13
, oyanmaq, ayqın, aydın.
Oy
: ayqınış
13
, oyanmaq, ayqın, aydın\ xiyal\
oy
5:
dərə\ oyunda: dərəsində.
Oya - yatkan
: yatık – oyak.
Oyaq
: sayıq\ ayıq olmaq: sayıq olmaq.
Oyaq
: oyqak
9
, oyanık, çevik, həyəcanlı, denç.
Oyalama
: alaqoyma, uğraştırma, məşğul etmə.
Oyalamaq
: fikrin çəkmək, məşğul et. əğləmək,
aldatmaq, saptırmaq, yoluzdurmaq, mə'təlləmək,
oynatmaq, səfehləmək, baş dolandιrmaq (məsələn
fürsət qazanmaq üçün), bir şeydən alιqoymaq
(cocuğu oyala: məşqul qıl), bir şeyi dartmak
2
,
uzatmak
2
, tınışlandırmak(dinc)
3.7
, çalğatmak
6
,
gözlətmək
2
, qιlιqlamak.
Oyalık
: rə'y tutum.
Oyalıv
: fikir.
Oyandırım
: uslandırma, tə'dib.
Oyanıq
:oyaq, ixtar, açıqlama, bəlirmə, ortaya
çıkarmaq.
Oyanık
: ayğak
9
, kuşkulu.
Oyanış
: oyğunuş
9
, oyanma, uyğunuş
9
, ronesans.
Oyandırıq
: canlandırmaq, yaxmaq, tutşdurmaq.
Oyaş
: ağır adam, payxaslı, ayratın qılıqlι, ədəbli.
Oyat
: günah\ vicdan, namus
Oyatar saat
:: zəhli saat
Oyatlı
: utanclı.
Oyatım
: təhrik, təhərrük\ oyaran: mühərrik, oyarıcı,
qılavız, düzəldən, düzənci\
oyarma: ixtar\ oyatı:
təhrik, canlaşdırma
Oybsallıq: alçağlıq
14
, pəxməlik.
Oyçıl
4
: böyük, başçı
Oydağı
: xəyallı.
Oyərmək
: evləndirmək, gəlin alιp vermək.
Oyxə
12
: qoxmaq.
Oyılış
: bölük, kəsiliş, qatlam.
Oykın
4
: oyran > viran
Oyl
: el
Oylaq
: çuxur, pəs yer.
Oylaqönqqir
4
: bölüm, kəsim, aymaq, avdan.
Oylama
: uylaş, konfırans.
Oylamak
: u
ylamak,
açmak, uylama: konfırans.
Oylamaq
4
: aktarmak, fikirləşmək, yada salmaq
Oylanmaq
4
: düşünmək
Oylaşdırmaq:
tədqiq etmək, incələmək, iyicə
düşünmək.
sözün özü
133
Oylaşım
: düşünmə, təzəkkür
Oylav
4
:
inanmaq
Oylo
5
: düşünüş
Oylu
: fikirli
Oylum
: qoğzaklıq, üç boyluluk, biçim, həcm
(bərcəstəgi).
Oylum
: ululuk
8
Oylunq
: kəpəng, qolsuz (yengsiz)çulqa.
Oyma
:1 no'dən sonra gələn
-
2)
boydan ayrılan
- 3
)
izcilik quruhu.
Oymaçı
: qıraverçı.
Oymak
: aymak, sektör, kəsiş, avdan
4
, bölük, qol, əl,
dəsdə.
Oymaq :
çapmaq, qovuşmaq, çatmaq, qazmaq,
açmaq, cızmaq, qazmaq, bəzəmək, qırağı bəzəkli,
düşünmək, oylamaq, düşünüb durmaq.
ağıllanmaq, ləçək.
Oymaq
: kəvək, kovaq, oyuq, deşik, hin
8
, baca,
saman yolu ulduzu.
Oymaq
: çiçək\ oymaq ağızlım: çiçik ağızlım\
oyamaq, qayçılamaq, qazmaq, eşmək, hörmək
Oymaq
: qırağı bəzəkli ləçək < oyulmuş ; qazılmış,
bəzənmiş.
Oyman - çun
qur
9
: engəbəlik. oyman - dönğ
9
,
oydönğ
9
, oyman - dönqlü. oyman - döş: çıkıntılı
girintili.
Oyman
: çukur
Oymış
: qarabaxt.
Oynaq
: ləzzət, nəşə. qurqu\ kayak. çıkık, yılğır
3
,
sapsan
3
, yıldam, yılğır
7
, yöğirik
8
, boynaq, asav,
ası, coşqun, xuysuz(oynaq at), kıynalğan
11
,
qaçğınçı
11
, sərbəst.
Oynamaq
: əylənmək.
Oynaş
: sevgili, metres, oynama, nəşələnmək,
şaka\ sevişilən kimsə, uynaş\ oyıncak: uyıncak\
ayıncak: alçaq yer\ oyçun(l): oyşıl, düşüncəli\ oy:
qarar.
Oynatmaq:
bulamaq, dolamaq, qartmaq\ it quruğun
buluyur. hava bulanmış. ürəyim bulandı.
Oypaq
: çəgə, qum torpağın yatan tabığı, üyşməgi.
Oypanq
9
: çuxur, girinti.
Oysa ki
: ola ki, məyər.
Oysal : a
lıq
14
,
mütəvazi’
Oyşıl
4
: düşüncəli.
Oyşuq
: ovış, oyuq, kov, qaynaq, mərkəz.
Oyuça
: düşücəsinə görə.
Oyuk
: basın, basıq, basqaq, kövək
8,
qovuq,
kavak, qovalç, kov, qaynak, kəvək, kovaq, kof,
qapak
5,
çukur, boşluk, deşik, qazıntı, qazı, dərin
dərə, içi boş, boş, oğuq, ovış, oyma, oymaq,
oyşuq, deşik, hin
8
, çökə, xəndək, çəkəklik, mərkəz.
Oyun - gülüş
: əyləncə.
Oyun
: çukur, oyuq, kələk: oyun oynamaq. oyunçu:
aldatçı
Oyunçaq
: < övüncək. əyləncə, oyun - gülüş, şən,
nəşə, aynalış, baş qatma
Oyunçu
9
: yaramaz, naşı, qumarçı.
Oyunğ
5
: fikir.
Ozal
8
: qabax, çoxdan, öncə, əvvəl\ ozaldan:
qabaxdan\ bir ay ozal.
Ozamaq
4
: ilərləmək.
Ozan
: aytçı , ırçı, söyləyən, xanəndə \
çəpər,
çalabər, biləgət iyəsi, gerçəyi açıkca söyləyən,
zirək, mahir, uz, usta.
Ozatmaq
14
: ardınca gedmək.
Ozdurmaq
: keçirmək.
Ozə
: üst.
Ozmaq
: irəliləmək, qalxmaq\ bəxdin ozsun: baxtın
dursun.
Ozmaq
: keçmək. ilərləmək, yarış.
Ozo
: cirgə, səməğ.
Ozol
: ozal, bayaq, keçən vakıt
Ozuğ :
əvvəlki
Ozuk
14
: üzük, sınır, ölçü.
Ö,ö
Öbək öbək
: top - top, kütlənən, küt - küt, kültəm -
kültəm, kültüm - kültüm, çoğdam - çoğdam, dəstə -
bəstə, bukca - bukca, dəngi - dəngi, qucaq -
qucaq, taıxm - taxım, topar - topar, tapqır - tapqır,
kümə - kümə, yığın - yığın.
Öbəkli
:
qayılı, yığılı, bərk çok.
Öbür
: qurup, taxım, yığın, bölək, tapqır, kümə\
öbək - öbək: kümə - kümə, ylğın - yığın.
Öbürü
: ötəki.
Öbürü
: ötəki
.
Öc
: intiqam, pis davranış, uğdə, hinc\
öcəşmək
13
: birbirinə qızmaq\ öcöş
13
: kötü
düşüncəli.
Öcəş
: yarış, dartışıb ucalmak, şərt, mərc, məş.
Öcəşdirmək
: qızdırmaq
Öcəşmə
: yarışma (uc <>öc?)
Öcəşmək
: ökcəmək, öcünq artmak, güycəmək\
mərcləşmək, məşbağlamak, məş qurmak
sözün özü
134
Öcli
: arlı, birində öci qalan.
Öcükmək
: öçmək, təhrik olma, hislənmək,
dəbəşmək, acışmaq, qudurmaq, quşqurmaq,
qaşınmaq, coşmaq, daşınmaq, müçünmək,
aşınmaq, yellənmək.
Öç
: öc, üs
3
, kek
4.5
, ar
8
.
Öç
14
:
rəhn, girov(> öçüşmək).
Öçgün
: uçqun, solqun.
Öçirmək
4
: uçurmak, keçirmək.
Öçmək
: kalkmak, təhrik etmək, öçüşdürmək, uçub
varmaq (gedmək), söncək ; solaq ; sönük ; öçük
olmaq.\ öçürmək: söndürmək: qaldırmək.
Öçüksi
: + ğılıq, + ğlıq
=
+ şın. öçüksi sarı: sarığlıq,
sarışın.
Öd
: < öt. ötüş. keç)
- 1)
zaman, ödlək, ötür:
zamana\ ödlə: zamana
- 2)
səfra\ ödlək: qorkak.
Ödlək
14
: zamanın ortası, öylə çağı.
Ödək
14
: ödəmə, vermə, qıst.
Ödəmək
: < öt. ötmək, keçmək\ ötürmək: otutmaq,
yerinə gətirmək\
ödətmək: dölətmək
14,
verdirmək
Ödəşik
: ödəşim, ötük, qılışık, usuk, usuluq, usullu,
uzuluk, qanık, rizayət.
Ödəşim:
ödəşik, qılışıq, rizayət, ötüşüm, uzulış,
usulış, usuş, qanık
Ödəv
: görəv, borc : birouz, burıs
3
.
7,
buıç
6
, börç
8
,
bors, ötnə
9
, öyqə, tapşırıq, alacı, alası, alacak,
alasak, vəzifə, alğı
8
, alasa
5
. bitirgə, bitiriləcək iş,
görüləcək iş.
Öd
qə
: dayıran, darak, eşən, dağıdan, yaran,
açan, tırmalayan araç, inşiab, qol, keçi yolu,
qorkuluq, daş yonma araçı
Ödlə
: zamana.
Ödlək
: qorkak
Ödör
12
: gün
Ödük
9
:
dilək.
Ödül
: armağan, dartık
9
, ehsan.
Ödülmək
: şişmək
Ödün
: dirəniş, qarşılık, cəvab, əvəz
Ödür
14
: üdür, seçkin, ayrılmış, ayuq, yekə,
varmış, varlı, varuq.
Ödürmək: seçmək.
Öfkə
: aşıv, acıv
Ög
: ana\ ögsüz\ ögey.
Ög
: sanğ, anlaş
Ögeyləmək
: yadırqamaq.
Ögə
: aqıl\ ögüşmək: ağıl alıp-vermə, məşvərət.
Ögə
: qurup, yuva.
Ögdü
14
: övgü, mədh.
Ögi :
tə'rif
Ögmək
: öymək: ökşamak, öqsəmək.
Ögnüşmək: yarışmaq.
Ögrükmək: toplanmaq.
Ögünmək:
Ögürükmək
: çığır bağır salmaq,
çığrıqmaq\ qıvalmaq
14
: sevinmək. öğünmək
qıvanmaq
14.
Ögürükmək: çığır bağır salmaq, çığrıqmaq.
Ögün
: öyün, övün.
Ögünmək
: alışmaq, mənimsəmək.
Ögür
14
: quruh, bölük.
Ögürsəmək
14
: əşləşmək, cütsəmək.
Öğ
:
öğə, ök, öq, ağıl, xatir, zihin, huş, us, iç,
yürək, öz\ öğünə sal: yadına sal.
Öğ
:
üqətmək: öyrətmək.
Öğdiş
: iğdiş, enek, burulmuş, biçik, əxdə
Öğdül
:
önğdül, mükafat. cayzə(yarışda)\
Öğəcik
: atom.
Öğlə zamanı
: çəçkə.
Öğmək
11
: söymək.
Öğrəniş:
eyitim, kəmal.
Öğrəşmək
: ördümək , yığmaq.
Öğsəmək
4
: savaşmaq.
Öğün : öğə, kərə, dəfə, yön.
Öğünüş
9
: öyünüş: təhsil.
Öğür
: adət, alış\ taydaş, yaşca yakın, öğrənmiş,
alşmış, yadırqamaz(mə'nus)\takım, dərinti(yldaş,
firqə, zümrə)
Öğürləşmə
: alışmaq, adət etmək. yaxınlaşmaq,
mehribanlaşmaq.
Öğürlü
: məhəbbətli; yaxın olmaq.
Öğürtləmək:
seçip almaq, seçip atmaq
.
Öğüşdür
: çokdur.
Öğüt kağazı:
bəyan namə.
Öğütmək
: un etmək, əzmək, çiğnəmək\ sindirmək,
həzmetmək.
Öğütüv almaq
9
: özünə bağlamaq.
ÖIğ
: asıl, törə
Ök
: lap +..., tıbqı (bax > ok)
Ök
: uq, batın, iç, tuxum, soy, tirə, ağ.
Ök
9
: ok, okşar. oyşak.
Ökcə
: daban
Ökdə
: usda, usla, unğğan, üstün, çəpər,
başarcanq.
Ökimək
: öykələmək, üz döndərmək, qahar etmək,
rədd etmək.
Ökinişqə ora
y
4
: təssüflə.
Öklə
: usla, usda, ökdə, unğğan, üstün, çəpər,
başarcanq.
Ökpə ağır
4
:
sill.
Ökpə basar
4
: muştuluk
Öksümək
: hünkür hünkür ; hıçkırıkla ; hökütmə
vurub ağlamaq.
Öksünmək
: kədərlənmək.
Ökşə
4
: paşnə.
Öktəm
: çevik, caymaz, yılmaz, girişkən.
Ökün
:
qıyan, peşman ol\ ökünç: qussə, qəm,
peşmanlık\ öküç bilən: peşmanlıkla\ ökündi:
peşman oldi
Ökünc
: qınanc, qussə, qəm, peşmanlık.
Ökünmək
: döyünmək, qayqırmaq, öğünmək,
övünmək, öyünmək, peşman olmaq.
Öküş
: çok, bol, yokuş, oğşi
ka
, öküşmək: yığışmak
Öqə
sumer
: ana
Öqüzə
9
: dam
2,
çatı
1,
çatılmış neçə şeydən oluşan
örtü, sarlak
3
, çatrat
7
, şatır
4
(çatır), çardak
6.8
, üçək,
çətir
9
, səqf
Ölan
4
: saman.
Ölçmək :
dənəmək, dəngəmək, çənəmək, çənləmək,
sözün özü
135
sanamaq, sanlamaq, sayğarmak, nişanlamaq
sınamaq, hazırlamaq, izərləmək, təxminləmək,
qiyaslamaq, yerini göstərmək, qiymət vermək,
dəngəmək, tarazlamaq, tutuşdurmaq,
qarşılaştırma, muqayisə etmək
Ölçü
: basım, sıxım, qısım\ barmaq ölçəyi:
barmaq basımı.
Ölçü
: çağ
(çək)
8,
oran, çən - çək, çək, çan, çən
9,
çəm, çəki, çəkim, sınır, dözüm, düzgü, qural, ilkə,
örnək, norm, tutar, tutum, çıxar, bağıntı, bağlılık,
ilinti, ilgi, nisbət, əndaza, mölçü, həd, çəlim, çalım,
rəftar, davranış, biçim, ülgü, uyqun, boyut, birlik,
vahit, miqyas,
Ölçüb biçmək
: dənğsimək
9
, dəngəmək
9
, dartmaq .
Ölçüsündə
: çəməsində, yaklaşıq, civarında.
Ölçüsüz:
biçimsiz, çəkimsiz, çağlamsız, çəndənaşa
8
,
sandanaşa, hədsiz, çənsiz, sınırsız, çok, dəngəsiz.
Öldurmək
: yoklamaq, atamaq
11
.
Öldürücü
: qıratğan
Öləmən
9
: ləş
Öləng
:
türkü\
öləngçi:
türküçü\ yaylaq, otlaq, ot,
bitgi, öri yer, otluk.
Ölətmək
: yaşaltmək.
Öləz
: ölgəz, yilqın, bitik, sönəcəkmiş kimi titrəyən
ışıq.
Ölgülü
: ölü payı
Ölgülük
: baş sağlığı
Ölgür !
: öl !
Öl
ka
: yiviş
3
, yuiş
7
, çıl
8
, suvli
4
, ılğıl
4
, ığal, höl
6.9
,
ıslak, şeh, yaş, nəm, çiğ, ızğar, yaşlık, ıslak yer\
yaşarmak, yaşalmak
1)
islanmak
2)
yaşı geçmək.
Ölkə
: < ulu. uca, ulu, böyük, yüksək, yekə, gen,
enli, yaşlı\ ölkə əçə ölkə ata\ ölkə ev: birinci arvad\
üp-ülkən
5\
Ölkə
: < ül: pay, bölük. bölgə. aymak, yer, urın,
məmləkət yer, diyər
6.9
, el, il
Ölkə
: məsahət
: <> ülkə,
böyüklük, genişlik.
Ölkər
: hükümdar
Ölqı
: uraman, hovlə.
Ölləmək
8
: ıslatmaq
Ölmək
: avlanmaq
Ölməz
: acalsız
5
Ölönq
10
: ot ələf\ ölönq
10
çapmaq: kəsmək.
Ölöş
: < ul. pay.
Ölöş
3
: buluş
4
, ülüş, qoşumça
5
, üləş
6
, öliş
7
,
qoşant
8
, yarkak
3
, bölüş, oluk, bölük, bölüş:qatlı,
yardım.
Ölşük
: qırım.
Ölüm
: gözötü
5.
\ ölümlü: məhkum:ölümlü xəsdə.
islatmaq
:
ölütmək
\ ıslatan
:
ölütən \ ölüməri: fədayi.
Ölütçi
: qatil.
Ölütmək
: islatmaq\ ölütən: ıslatan.
Ön
: ast, alt\ yazın astından: yaz başlayandan
bəri
Ön
: qaş, qarşı, üz, qabax, başlanqıç, al, aldaki:
aldağı, ir, irgir
5
, irçil, irdəş, irdəniş, irdək, irdə, göz,
qabak, gerçək, yakcı, həqiqət, düz, sağ\ onun sözü
onğ: doğru\ işi onğ: doğru\ onğ olsun: qolay
olsun\ ön bilgi: haçar blgi, giriş bilgi, giriş\ öncəl:
çıcar, çıxarçı, qabaqçıl\
Ön söz
: girişmə, alğı söz, söz başı, baş söz
Ön
: > eyn
=
öyn\ öynüm: eynim, qabağım\
öynümə: eynimə, qabağıma\ öyünlük: eynək.
Öncə
: burun, dəslap
9
, murda
5
, başda, aldı
4
, ilkin,
öndə, əvvəldə, əvvəl
Öncə başlamak
: ertələmək.
Öncələmək
: təqdim etmək .
Öncəsiz
: əzəl.
Öncü
: avant - qard, çavuş, carçı.
Öncü
: ilğar, burncu, barvısı, baştavşı, baştaçı,
çavuş, avant-qard, carçı, sırada birinci
Öndə
: başda, ilkin, öncə, əvvəldə.
Öndəki :
buruna, burunğu, birinci, önki.
Öndər
: tapqır
8
, yol göstərən, başlık
3.7.8
,
yolbaşçı
3.5.7
, kösəm
4,
yetəkçi
9
, yönətici, törağası.
Öndəriş
: sənət\ ağır öndəriş\ yüngül öndəriş
Öndirilgi
: tövlid ; törəm gücü
Öndiriş orını
nda: törəm yeri.
Öndiriş
: tövlid .
Öndiriş
4
: hünərçilik, sənət, peşə < iş.
Öndiriş
4
: sənət.
Öndürmək: böyütmək. önsəmək.
Öndürüşlü
: qabiliyyətli.
Öndüryən
: törədən.
Önəgə : duvar düzəlməzdən əvvəl ortasına
soyulan ağac. duvarın iç çərçüvəsi.
Önəm
: < ön + əm. ön: birinci, ilkin, qabaqçıl\
önəmsiz:
çıxarsız, öndə; birinci olmayan
Önəmli
: irəlici, kürdəli.
Önəmlirək
: bəlirqin.
Önəmsiz:
dəyərsiz, bayağı, biçimsiz, aşağı,
görümsüz, çirkin, xor.
Önəşmək
: dirənmək, inad etmək.
Önər
:
öngər, üz, ön, bacarıq, qabaq məharət\
önərmək: bacarıb bir görkən ; önərgə(pişnahad)
vermək.
Önəri
: çaran, pişnəhad.
Önərgə
4
: hünər tapılan; öyrədilən yer, önər əsəri özü.
Qanıq : inanc
İnanc : qanıq.
Önəri
: təklif .
Önəriş
: görkən, yaxcı\ görkən filim: hünəri filim.
Önərmə
: qəziyyə.
Önərtanış
4
: hünərçi, hünərşünas.
Öng
: bayaq, qabax, uzal\ ön ayaq: al ayaq.
Öng
: rəng.
Öngki
: ozalqi
8
, ötən
8
, keçən
Öngö
11
: irəng, boya.
Öngör
: pişbini\ öngörmək.
Öngöt
11
: boyalı, rəhli.
Öngül
:öngül, inadçı, danqaz, anut. ənəyin.
Önmək : böyümək.
Qanıq : inanc, iman.
Öngüləmək
: dirənmək, ilərmək, inad
edmək\ öngüləşmək: önünə keçmək, inatlaşmaq,
qarşı çıkmaq. dikəlmək,
Öngərmək
: iləri keçmək, qarşı gəlmək
sözün özü
136
Öngərmək
: iləri keçmək, qarşı gəlmək
Önğ - qol:
sağ əl\ önğ-sol: çarpaz .
Önğ - sol
: çarpaz\ önğ - qol: sağ əl
Önğ
5
:
rəng, boya, xuy, görnnüş\ önğləmək
5
:
rəhləmək, təmizləmək\ önğləş
5
: boyaş, rəhdəş\
önğli
5
: qırmızı, gözəl boyalı, rəhlənmiş\ önğlə
5
:
rəhlə, hazırla, işlə, ək, becət, bax, təmizlə, düzət.
Önğalmaq
: önğmək: sağalmak, düzəlmək, ilərləmək.
Önğatlı
: önğ + atlı: başçı
Önğqə
: özqqə, özgə
Önğləmək
: kəndinə gəlmək\ öğrənmək\ öğrəncə.
Önğmək
: sağalmak, düzəlmək, ilərləmək
Önib - ösən
(lər):
doğum - itim
Önim
4
: məhsul.
Önki
: buruna, burunki
7
, burunğu, birinci, öndəki,
əsgi, əvvəlki, başqa, uzalqi, qabaxki.
Önq
: bəniz, üz, yüz, tös, sıray, çıray, irənönq,
menğiz, cüz, bet, bit\ onq, sağ, ön
Önq
:
- 1)
aln
-
2)
yön, ön, üz, görüng, boya, irəng
-
3)
sağ (şeylər haqda)
-
4)
olağan (vaqei, vaqeiyyət ),
önim bə - tusim bə
=
özüdü ya üzüdü, doğrumu
uyumu
Önq
: önk, önğ, rəng\
önq
5:
o biri, bir ayrısı
Önq sonq
: ər gec, önündə sonunda: önq sonqa.
Önqarma
k:
onqarmak
, sağalmak, xəstəlikdən
qalxmaq.
Önqarmaq
:
onqarmak,
yerinə düşmək, islah olmak.
Önqki
: bayağı, bayak, önqrəqi, ardaki, yönəki, pəs,
yay, cönököy.
Önqqer
5
: özgəni, önğsər.
Önqqərmək
: düzətmək.
Önqmək
:
onqmək,
irəliləmək, düzəlmək, yüksəlmək.
Önqol
: sağ əl.
Önqrəqi
: bayağı , bayak, önqki, ardaki, yönəki ,
cönököy, pəs, yay.
Önqsıra
: önqyani, ərəfə.
Önqsol
: onğ + sol, çapraz > çapraz.
Önləm
:
tədbir
Önləmək
: əngəlləmək, qadağalamaq, yasaklamaq,
durdurmaq, əsirgəmək
Önlük
: aldayapğuç, alyapkuç
9
, köğüslük, peştamal.
Önlük
:
aldılık, döşlük.
Önmək
: kopalmaq, çoxalmaq.
Önüm
: məhsul, zat, törəm, hasıl, ərsəl, ərsək,
artım, çıxar
,
öndiriş, tövlid
Önüş
:
ösüş
3
.
7
, ösmə, alğayış
3
, gəlişmə.
Öpkə
: ağciyər
Öpüş
: söyüş
9
, süyiş
4
, öbüv
4
.
Ör
: örə, ura: hisar, çəpər. yuxarı qalmış hər bir
şey.
Ör
: örə
9
, ura, ür
3.7
, örüş
5
, öri, dirək, situn, götəriv,
təpə, üst, üz, dik, çıkış, yokuş, təpəcik, tümşük,
tümmək, tünqqək, dönq, dönqəs, dönqqök,
dönqçük, tünqək, otluk, qabarcık\ örgə qarap:
yukuşa doğru\ örə durmaq: dirçəlmək, ürpərmək\
ayaq örə durmaq: ayaq üstə durmaq\ hisar, çəpər.
Örç
: barha, ged gedə. mövc
Örçəmək
: barha( get - gedə) güycək, möc almaq, örç
almaq.
Ördək
: sona, ərkək ördək\ Börçin: dişi ördək\ sona
(ərkək), börçin (dişi)..
Ördək
: urmək, ürmək, qalkmak, suyun yüksəlməsi\
öyköm: öyör - öyir: qalabalıq.
Ördək
9
: çeç yapmaq. ördümək.
Ördümək
: yığmaq.
Örə
:
cülgə.
Örə
9
: ura, ör
4
, ür
3.7
, örüş
5
, öri, dirək, situn, götəriv,
təpə, üst, üz, dik, çıkış, yokuş, təpəcik, tümşük,
tümmək, tünqqək, dönq, dönqəs, dönqqök,
dönqçük, tünqək, otluk, qabarcık.
Örək
9
:
azqal
9
, çukur.
Örəkə: ərəkə , rökə < ör. (örmək) yün , ip əğirmə
ayqıtı .
Örəlip
: böyüyüb.
Örəmək
: törəmək, balalamak, dalamaq, doğmak,
qalxmak, çoğalmak. örəmək: otlamaq.
Örən qara
: şar qara, dütün qara, qas qara, desənq
qara, çim qara, tüys, qara, çüv qara.
Örən
8
: böyük, egirt
8
, yigit, inğ
8
, enğ(ən), bik
4.7
,
uğata
3
, bek, ötə
4
, tim
4
, tamam, kamıl, qəşəng, çim,
çok, güclü\ örən isdi, örən düşgün
Örəngəmək
: örənəmək, çoxatmak, nəsil artmaq,
köpləmək.
Örəş
:
ərkəç
Örgələmək
: bağlamaq
Örgənmək
: < ör. hörünmək, qurulmaq
-
2 )
< öğ.
öğələnmək. dolmaq
-
3 )
< oy. uy. uynamaq,
uyqarmaq
Örgətmək:
alışdırmaq.
qanıkdırmaq,
usandırmaq.
Örgüləmək
: əzizləmək, uca tutmaq.
Örgümək
13
: yatmaq
Örgün
: yaşlı adam, örökön
13
, idol, büt
\ Örgün
8:
səppə, səpgil
Örgüt
: orqan, yığım, dərnək, qurum, quruluş.
Öriş
: öri
8,
yaylιm
4
, üriş
3
, ottuk
6
.
Öritmək
: düzətmək, qurmaq, tokumaq.
Örk
13
: örkli, doruk, uca.
Örkəç
9
: qozbel
2
, bükür
3.4.5.6.8
, büyki
8
, kambul.
Örkələmək
: bağlamak
Örkənə
: örkəndəv
4
, düzəliş (pişrəft).
Örkənim:
düzəmə, düzəliş, dirçəliş.
Örkənləmək
: < hörmək, sazlamaq, yasamaq,
düzətmək, orqanlamaq
Örkənmək
: < ör, öğrənmək, örkənək, inkişaf.
Örkəş
: hörgüç, dalqa, qabaran dalqa.
Örkəş
9
: qabarıq dalqa, hörgüç
Örkəşlənmək
: dalqalanmaq
Örkömək
13
: ürkümək, qızmaq, sinirlənmək
Örköşmək
13
: ürküşmək, birbirindən razı olmamaq
Örküç
: örkəç
Örkük
: < ör.
Örləş
: öriləş, yüksək.
Örlətmək
: yüksətmək.
Örmək
: (bəlirmək, çıkmak, qopmak, yüksəlmək )
ka
,
örtmək, sarmaq, üstüngəlmək. yüksəlmək,
örləmək
14.
önmək.
Örmüləmək
9
:
iməkləmək, dırmaşmaq\ örmülüb
çıkmaq: tırmanıb çıkmaq.
sözün özü
137
Örnaş.
: otur.
Örnək
: çəkmə, ülgi, düzgü, ölçü, qural, ilkə,
qabarıq, gözə çarpılan şey nimunə, norm.
Örngəmək
: örnəmək, törəmək.
Örö
12
:
özü.
Örs
: üzərəində dəmir döğülən araç (səndan)\
örsəmək: örsələmək: dövmək istəmək, örsələnmək:
dövəsi gəlmək, örsələtmək: dövülməyi gərəktirmək.
Örsələmək
:
- 1)
hirsləndirmək, pis davranmak
- 2)
işdənsalmak, işdən çıxarmak, büzmək, əzmək,
üzmək
Örsiləmək
: üzmək, əzmək, büzmək, burmaq,
tıncıkdırmaq.
Ört
13
: od\ örtmək
13
: yakmaq, küydürmək\
örtdurmaq\ örtük: yanıq, göynük.
Örtbas
: basır - busur.
Örtəm
: səqf, tavan.
Örtəmək
9
: otlamaq.
Örtənğ
9
: durak.
Örtənq
9
: durak (otaq).
Örtənmək
8.13
:
oddanmaq, yanmaq, incimək.
Örtənmək
9
: odlanmaq. tutuşmaq.
Örtəriş
: ötgəriş, təhəvül.
Örtəş
9
: ot vurmaq.
Örtquçi
: qundakçı.
Örtmə
: xuruş, üzlük
9
, üz, qaplama, dəşlama, örtüm,
örtük.
tuzluq
14,
əkmək qatığı.
Örtmək
: hörmək, çevirmək, çulqamaq, çevrəmək,
çevrələmək, devrələmək, aylamaq
8
\ bürkəş
9,
qaplama.
təməl
Örtük
: dışlama, örtüş, örtüm, örtmə, üzlük
9
(rupuş),
yapkuç
9
, yapma
3
, bürkəniş
3
. duvaq, pərdə, qapak,
küpək. girdək, gərdək, şərşəv, çərşəv. toxuq
14
.
pərdə .
Örtüklük
14
: şübhəli, qarışmış.
Örtülmək
: girmək, batmak\ gün girdi: batdı
Örtülü ödənə
k: təxsisati məsturə.
Örtülü
: gizli, sinsi, saklı, gizlin, kasırılğan
3
, tıkıvlı
4
,
qatılğan, yaşırılğan
3,
yaşırınli, yaşırun, yuşιrιn,
yaşırın, astιrtιn, astan, astırın, assırınlayın,
bildirməy bükük, oğrun, duymadan, daldax, darab<
dar, çolav
8
.
Örtüm
: xuruş, üzlük
9
, üz, qaplama, dəşlama, örtük,
örtmə.
Örü durmaq
: diri ; dik durmaq, qalkmaq.
Örü
13
: yukarı, iləri, dik\ öröki: üstəki
Örülmək
14
: şişmək, qabarmaq.
Örümləmək
13
: məteylə dəlmək.
Örün
: ağ, parılyan.
Örüş
: hörü
8
.
9
, otlaq, otlu bitikli yer, göy ələfdən
hörülmüş topraq\ hörükləmək: heyvanları otlamaq
ötəri hörüyə bağlamaq
Örüş
5
: ör
4
, ür
3.7
, örə
9
, yokuş, çıkış, götəriv.
Örüşləmək
: gəzişmək.
Örϋm
13
: burqu, dəlgi, mətə, burma.
Ösək : istək. ösəm, özək.
Ösdürmə
: ösürmək istihsal, törətiv, önüm
\ ö
sdürmə
özləşdirmə, saqlamak, diritmə.
Ösgə
9
:
özgə.
Ösgəmək
Ösgəriş
: dəğişim, başqalış.
Ösgün
: əsən, ötgün, bitən, uzun, bol
Ösim
: ditgi
\ Ösimliklər
: bitgilər
Ösirmək
: əkmək\ ösiv: əkin.
Ösiv
: əkin\ ösirmək: əkmək.
Öskülən
13
: uzun, boylu
Öskün
:
tüyklü.
Ösmə
:
önüş, ösüş
3
.
7
, alğayış
3
, gəlişmə.
Öspandık
: ös, öc, acır
3
, kinə, qarıv
3
, kon, kəsəs, cik,
kek.
Östən
9
: ark, arık
Ösürmək: ö
sdürmə özləşdirmə, saqlamak, diritmə\
istihsal, törətiv, önüm.
Ösüş
: < öt. gəlişmə, ötüş
Ösüş
3.7
: önüş, ösmə, alğayış
3
, gəlişmə, ösmə,
örləv
4
, örkəndəv
4
, güllab - yaşnaş, gülləniş önügü ;
pösügü.
Öşirqiç
: (t
=
s
=
ş)
ötürqiç, pozan.
Öşirmək
4
: (t
=
s
=
ş)
ötürmək, uçurmak, keçirmək.
Öşpes
: < öt. ölməz, manqı.
Öt
: deşik, dəlik
Ötə
Ötə
: arı
5
, bəri, arka, aşa, bətər, qatı, öylə, uzak,
təmiz, çok\ ötə yüngül: çok yüngül\ öt: uzaklaş:
arıla\ ötəyə geddi: arılap geddi\ ötəyə at: arılat\ arı-
bəri demədən: oyan buyan danışmadan\ Ötə ertə:
çok tez. Ötədən: arıdan, oradan \ Ötəkçi :
qondaraçi\ Ötəki: alıskı, uzakkı, uzakdaki\ Ötəki :
öbürü \ Ötəri: dolayı, üstəri, üstəlik\ Ötəri: inğqay
bulmağan
3
, bozuk, yararsız, eğrəti, yaraksız
9
.
Ötgə
: hırs.
Ötgir
: bibər, qurç(kəsgin) ütgin odu
6
, iştik
9.
Ötgün
14
: göy gurultusu.
Ötgürmək
: nifuz etmək.
Ötinğ
4
: xahiş, təmənna.
Ötiniş
: xahiş, istək, diləkcə.
Ötkən
: uzğan, uzğğan
3.7
, üzülən, ötən, keçici,
keçən, çağlık, müvəqqət\
Ötkən
4:
gedən, ölən\
Ötkən
4:
keçmiş\
Ötkən yıl:
keçən il.
Ötkəri
: ötə
Ötkəru
(namaz)
3.7
.:
qəza namaz
.
Ötkəzmək
: ötürmək, keçirmək.
Ötkızmək
4
: pardaklama, ititmək, ötgir, ititmək,
kəsgirləmək.
Ötköl
5
:çüçə.
Ötköndü
5
: tarix, keçmiş.
Ötkünc
: dastan\ ötkünüş: nağıl demək < ötmək < öt
< səs, oxumaq (avaz).
Ötkürmək
: nifuz etmək.
Ötləşmək
: deşik - deşik etmək, dəlik - dəlik etmək.
Ötlük
: öt, deşik, dəlik.
Ötmək
: sayramaq, oxumaq\ sayrak quşlar: ötücü
quşlar.
Ötmək
: bağışlamaq.
Ötnə
9
: borc , bors, buıç
6
, börç
8
, birouz, burıs
3
.
7
,
görəv, ödəv, vəzifə, öyqə, tapşırıq, alğı
8
, alasa
5
,
alacı, alası, alacak, alasak.
Ötri
: üçün, ösön
4
, tüfaylı
6
, arkasından.
sözün özü
138
Ötrim
: bağιş, keçirim, dözməzçilik, rəhm.
Ötük
: keçit.
ötülgə, sumilgə, keçilgə.
Ötülgə
: keçilgə. ötük
,
sumilgə, keçit.
Ötüm
: qızqın, acı, əsər,(suziş)
Ötünc
: bağışlama, şəfaət, yalvarış, ( ötmək ;
bağışlanmaq ; keçmək) + istəmək.
Ötünmək:
köhnəlmək, üytgəmək\ qılmaq\ toyu
ötüşdür.
Ötünüşmək
14:
> ötüşmək, keçinmək.
Ötünüş
4
: təqaza
Ötünüz
: buyurun
Ötürük
4
: yalan\ ötürükçü: yalançı.
Ötürükçü
: yalançı.
Ötürmək: sürümləmək, rayicləmək
Ötürümlük
5
: müvəqqəti ; keçip gedən nəsnə, zaman.
Ötüş
: gəlişmə, ösüş\ utuş: oyun, yarış.
Ötüş
: mirur.
Ötüş
: oyun.
Ötüşmək
: keçinmək, keçişmək, çıxışmaq.
Ötüşüm
: qılışık, rizayət, ödəşim, uzulış, usulış, usuş,
qanık.
Övmək
: aşırmaq
Övrülmək
8
: çönmək.
Övsümək
:(> əfşan), balqıldamak, parıldamak,
yaldıramak.
Övünc
: fəxr. qurur
Övünən
: maktancan
8
, küyüvçü
3,
qaqqayma
6
,
əliktəqiş
4
, küçürən
5
ğörsəqızar
4,
Övünmək
: (övünsəmək) qıvrιlmaq, aylanmaq,
üyrölmək, coşkunmaq.
Övütmək
: çeynəmək, altına alıb əzmək.
Öy
: vakıt\ bənzəyiş, okşayış\ Öy
12
:
öğ, öz: fikir,
düz, zat, ağıl, nəfs.
Öycik
: kətək, yuva, həvirtək
Öydə
:
çəpər, usta.
Öykən : yüyən, cilov
: öckə, öfkə, kinə, giley
Öykələk
8
: küsəyən, küsgün, incik, tızmıq oğlan,
aynadılan.
Öykəmək
: küysərmək
8
, küsmək, incimək, yüz
döndərmək.
Öykən
:
ağ ciyər (şoş).
Öykən
: ağ ciyər.
Öykinəlim
: mütəssifəm.
Öyköm
3
: öyör
3
, qala balık, köpçülük, cəməndə
8.
Öyköm
3
: qafilə, quruh, təbar, töbır, törköm, top.
Öykü
: hikayə, nağıl, anlatı\ öykücü: nağılçı,
hikayətçi.
Öyküncü
: oxşarıcı
Öykünmək
: yansılamaq. bənzətmək, oxşatmaq
akışmaq\ öykünür: oxşur\ boyuna öykünür: boyuna
oxşur.
Öyqə
: görəv, borc
, birouz, burıs
3
.
7
, buıç
6
, börç
8
,
bors, ötnə
9
, ödəv, vəzifə, tapşırıq, alğı
8
, alasa
5
,
alacı, alası, alacak, alasak.
Öyrənmək: avunmak
14
, alışmaq.
Öyrəşmək:
könükmək, alışmak, iyələşmək,
boyınsınıv (boyun qoymak)
Öyrətmək
: aşılamaq, təlqinləmək.
avundurmaq:,
alışdırmaq.
Öyrənşimək
: bala - bala gözükmək, baxmak.
Öysun
4
: ovçunun buqi yeri.
Öyşəmək
: toplamaq, çokdam, üyşmək, ev qurmaq,
toplanmaq, çoğdamaq
Öytgəmək
: < öt. yeldirgəmək, havalnmaq (dəli yalı
(yel yalı).
Öytqən
: azğın, azan.
Öyütmək
: ögütmək, oğundurmaq, uşağın başın
qatmaq, sakitləmək, yetişmək.
Öz
: özək, ortam, mərkəz.
Öz başına:
baş - başdak, ağasız
6
, bağsız, qaravsız
6
,
qaraşsız
8
, ərkinçə, irikli, ərkin, ərkənə, ərikkən,
eygin, irkin, azad, müstəqil
Öz sevərlik
: ulumçuluk, boysanmalık.
özbilərmən
9,
özsevər, xutpəsət.
Öz
: can, gövdə, tin
ka
Öz
: cövhər, zat, mahiyyət, yalquz, tək, bir,
taysız\ dərə\ özək: çiçik dərə, dərəcik.
Öz
: car, zaman.
Öza
:
keçən\ özğan: keçən.
Özara
: kəndi içində, özüylən ortaq (qarışık,
qatnaşıq, araşıq)\ öz aralarında, bir birinə.
Özbaşnalıq
: uğursuzluk.
Özbilərmən
9
: özsevər, xutpəsət, ulumçuluk,
boysanmalık.
özəmçilik, bənçil, özçül.
Özçü
: xutpəsənd, özbilərmən
9
, özsevər
ulumçuluk, boysanmalık.
özəmçilik, bənçil, özçül.
Özçülük
5
: tə'rif, tovsif, özlük
7
Özdəş
: addaş, adaş.
Özə
: üzrə.
Özək
: çiçik dərə
.
Özək
: dərəcik\ öz: dərə\ qaymaq, nəticə, sonuc\
öz, mərkəz, ortam
\
özək
6:
tamır
3
. tomur
9,
kök,,
tübir
4
, unğqu, neqiz
5
.
Özəl
: xas, özgü, qatqιsιz, ayratın
8
Özələnmək
: yalvarmaq, istəmək, diləmək.
Özəllik
: ayrım, özgəlik, fərqlik\ özəllik qoymaq:
ayrım, fərq qoymaq.
Özəlliklə
: ayrata, ayrıkca, ərəkşə, özqöçö, ələlxisus.
Özəmçilik
: bənçil, özçül, xutpəsənd, özbilərmən
9
,
özsevər ulumçuluk, boysanmalık.
Özən
: güclü çay, su yolı, arna
4
, yol, yırğa yolu,
yırza, say, çay, xana\ təvəccüh\ qamışda ; ətdə ;
ciyərdə olan qatı damar, ağacın bərk iç bölüyü,
çəkirdək, öz, iz.
Özənlə
: basa, sık.
Özənli
: bic, diqqətli, biçək, kəsərli.
Özənmək
: özünə qayıtmak.
Özərk
: xudmuxtar.
Özərkli
: özbaşdaq.
Özət
: ötət, qıssa, xulasə.
Özgə
: biləkiş, artık, ayrı, ayrıkşa, ayrımşa, başqa,
qeyr, üytgəşik
8
, dəyişik, bölək
9
, özgəçə
6
, özgəşə
6
Özgəçə
6
: özgə
4
, biləkiş, artık, ayrı, ayrıkşa, ayrımşa,
başqa, qeyr, üytgəşik
8
, dəyişik, bölək
9
, özgəçə
6
.
Özgəlik
: ayrım, özəllik, fərqlik\ özgəlik qoymaq:
ayrım, fərq qoymaq.
sözün özü
139
Özgəməz
: deyişməz.
Özgəriş
: örtədiş, örtqəyin, təhəvvül.
Özgərişçan
: düyişgən, atqırcan, özgərmil
4
,
duruksuz
5
, biqarar.
Özgərmək
: fikir dəgişmək.
Özgərməyən
: ərisməyən
8.
Özgərməz
: dəyişməz
Özgərmil
4
: düyişgən, atqırcan, duruksuz
5
,
özgərişçan, biqarar.
Özgərtmək
4
: degişdirmək.
Özgəşə
6
: dəyişik, özgə
4
, özgəçə
6
, ayrıkşa, ayrımşa,
üytgəşik
8
, bölək
9
Özgəşik
: öytgəşik.
Özgü
: xas, özəl, qatqιsιz.
Özgün
: özgə, başqa, fərqli, özəl, xas, əcib, dəyişik,
orjinal\ özgün əsər\ davranış\ durum
Özgürlük
: gəncilik, bolluk, bərəkət, ərkinlik, sərbəslik.
Özğərmək
: fikir degişmək, keçmək.
Özğun
:
iləri gedən, önçü.
Öziqizqə
4
: (tükan qapılarında yazılır ) özüzə çəkin.
Özinqizdən:
(tükan qapılarında yazılır )
özüzdən
itələyin, itin.
Özqül
: özəl.
Özləm
: dilək, istək, aşırı istək, arman, armaq, imrə,
həvəs.
Özləm
: istək, dilək.
Özləmək:
küysəmək, arzu etmək, istəmək, həsrət
çəkmək\ arınmaq, yorulmak, sızlamak, can
sıkılmak\ həzm etmək
Özləşdiriş
: genişlətmə, sayğarış.
Özləşdirmək
: ələ keçirmək, almaq, qapmaq, həzm
etmə, sindirmə.
Özləşən
: öyrənən, genləşən, yayılan, gəlişən,
gücləşən, yaradılan, böyüyən, qalınlaşan, qatlaşan.
Özləşmək
: vəxləşmək, ayırmak.
Özlətmək
8
: özləşdirmək, öndərmək (özünü özlətmək:
özünü öndərmək), tə'min etmək.
Özli
: möhkəm, kökli, yapışan\ özli dözli:
dayanıklı\ özli un: qəvi ; saqqız kimi xəmir.
Özlük
:
dərbəs, şəxsi
Özlük
: xas, özgü, istisna.
Özlüksüz
3
: həmişə.
Özlüq
: can.
Öznəl
: sübjektif, (özünün duyqusuca düşünən).
Özsevərlik
: bənçilənmək, maxtanmak, maxtanırqa,
maxtanırçak, şişmək.
Özü - özünə
: kəndi - kəndinə, öz başına, özlüyündə
Özünə dözmə
k: özünü kontrol etmək, özünü ələ
almaq........
Özünü tutmaq: ictina
b etmək\ öz kişi: (xodi), özgə
olmayan\ ğözünü çetkə dartmaq: arayı
uzaklaşdırmaq, özünü çəkmək\ öz görmək: yakın
və qardaş saymaq\ özi manğdığan: kəndisi yeriyən.
Özünüzə
:
öziqizqə
4
: (tükan qapılarında yazılır ) özüzə
çəkin.\ özünüzdən: itələyin, itin\ özünüzə -
özünüzdən
=
çəkin- itələyin
=
çək - it.
Özüş
: xass, özqü, üsüş(
=
xusus).
Özüşmək
: özündən saymaq, bağrına basmaq,
yadırqamamaq.
Özüt
: üsarə.
Özüzə
: tükanların qapısında yazılan iki qısalmış
söz:
Çəkin
: qapını özüzə çəkin\
Bizə
: itin:
qapını bizə sarı itələyin.
sözün özü
140
P,
p
Paçak
8
:
- 1)
met
< çapak. qırık, əzik\ paçak -
paçak: qırıq tökük
- 2)
met
< qapaç, qovunun
qabığı.
padar - padar
: < batar- batar.
Padar
: çalılıkilən, bada bad, tez - tez, dal ba dal,
haydanhay, həsir - hüsür.
Padarka
: dalba dal.
Padşah
: < başdaq, paşaq, başaq.
Padval
: qoyma, idənastı, öyalıt, yeralıt.
Paxıl
: görümsüz, içi qara.
Paxla
: < bağ. zəncirin danaları.
Paxlaşkan
9
: çürük, küflü.
Paxmu
10
: bacarıqlı, vergili, usta.
Paxta
:
pambıq.
Paxtalı - taxtalı
: bərk boş.
Paka
9
:
qısğa, alçaq.
Pakaçanak
: kaplumbağa, tosbağa
Paket
: < qapıt
=
bastık, torba, düğüncək
8,
burama,
bukca, bağça
9
, dolama.
Paqırdavıq
8
: < qab. dövük, nazik, sınan.
Paqlav
8
: < qab. içi boş, panq.
Palak
:
qayıq körpi, çürük yumurta
Palanğ
: səmər.
Palçık
: batağ, batğa
8
, zığ, pislik, çamır, vıcık
1
Paldak
4
: dərəcə, aşama, basacak, basqıç
9
, basama,
baskuç
9,
nərdivan, mərhələ, pillə,
Paltar
: bürtü, qolınlık, toy küldəği.
Palto
: çapan
5.
Palvarçı
: ağιzι yelli, yalançı, boş boğaz.
Pambıq
: qovaça
8
, paxta\ qovaçalık: pamıq tarlası.
Pamıq tarlası
: kevezliq
9
.
Panğ
9
:
sağır.
Panqarmaq
8
: şişmək, qabarmaq, jestli, burnu yelli.
Panqqı
8
: yeltər, kəlpəng.
Papak
: < qab. kəpkə, qalpak, şapka, börk, börik
4
,
tumak
5
, yumak, təlpək
8
, təpətəy, təbətəy
5
,
Papıfa : hava. ötürək.
Papık
:
kökül
5
, kakil, saçak, püskül, sok
4
, çok
5
.
Papka
: kaptama, kapsla, qap, qovluq, dosyə.
Para
: yarmaq (yarı, əş, dəngəş), pul, yarı.
Parak
: < bərq
ka
: iti. barraq.
Paraq
ka :
iti, bərəq.
Parça
: < biçə\ parçalamaq: biçələmək,
kiçikələv\ örü, qanat, qol, qıslıq, bölük, tikə, qab,
baydaq, bud, buta, fürsət, aşam(bir aşam ət)
bölük, kəsmə, kərtik, yarıq\
Parça - parça
: para
- para, çapım - çapım, kəsik - kəsik, yarık -
yarık, qırıq - qırıq, cırınq - cındır, yırtım - yırtım,
yırtık - portık, alba - julba, cırtık - cırtık, səl - səl,
dal - dul.
Parçalanmaq
: çak - paçakmaq
9
, qırılmaq, çəkinmək,
dağılmaq, uzaqlanmaq.
Pardaxt
: < pardax. (d
=
l)
< parlaş < parıl < bərq
ka
(iti. barraq) parıldamaq.
Pardaq
: mənçil.
Parxar
:
kümə.
Parıldamak:
balqıldamak, balkıv
3
, övsümək,
yaldıramak, yaltıramak, yaltırav
3
, yıltırav
3,
iltirəmək,
çağnamaq, çalmaq, açmaq, şığmaq, ışığlamaq,
aydınlatmaq, canlandırmaq, doğmaq
Parıldayan:
az, azaq
sumer
, ışıldayan, tanqayan,
dəgəyən, yukarı, dikə.
Parıltı
:
balkıv, yanıv
3
, yaltırav
3
, yalpı
3
, yalkın
8.
Park
: < bur. aylav, burlağ, burğuş, tavlav, aylanıb
; tavanıb ; kəvlənib duran su
Parlak
:
altıravsı
3
, yarkıraqan
4
, calkıraqan,
cırkıraqan, yalpıldavık, yanıçı, balkuçi, yanuvsi.
Parlamak
: ışnəmək.
Dostları ilə paylaş: |