Cədvəl 2.9
Əsas atmosfer çirkləndirici maddələrin müxtəəlif kənd təssərüfatı
bitkiləri üçün zəhərlilik dərəcəsi
Bu və ya digər dərəcədə görünən xarici dəyişmələrə aşağıdakılar daxildir:
çirklənmə (məsələn, hisdən, uçan küldən, sement tozundan, dəmir oksidindən və
s.), xüsusilə tükcüklərlə örtülü olan, bitkinin yapışan və ya nəmli hissələri; yapışan
passiv toz (müəyyən şəraitdə köklərin formalaşmasına qədər); tərkibində Pb, As və
ya F olan yapışan zəhərli toz; SO
2
, HF, SiF
4
, SO
3
, HCl təsirindən yarpaqlarda və
iynə yarpaqlarda və bitkinin digər orqanlarında yaranan yanıqlar və rəngin
dəyişməsilə üzə çıxan nekroz (şəkil 2.7.); zəhərləyici çirkləndiricilər bitkilərdə
müxtəlif xəstəliklərə və məhsuldarlığın azalmasına səbəb olur. Çirkləndirici
maddələrin təsiri onların növündən, qatılığından, təsir müddətindən asılıdır. Kənd
təsərrüfatı bitkiləri toksikantlara müxtəlif dözümlülük göstərir. Bu toksiki qazların
xroniki təsiri (bitkilərin məhsuldarlığında və başqa funksiyalarında üzə çıxan)
bitkilər üçün müxtəlif dərəcədə təhlükəlidir (cədvəl 2.9) .
Bitkilər
SO
2
HF
HCl
Dənli bitkilər, qarğıdalı daxil olmaqla
2
2
2
Günəbaxan və digər yağlı bitkilər
1
1
1
Kartof
1
1
2
Çuğundur, kələm
2
3
2
Balqabaqkimilər ailəsi
1
1
1
Yem bitkiləri
Dənli bitkilər və taxıl otları
2
5
3
Paxlalı yem bitkiləri
3
5
3
Yem kələmi
1
5
1
Meyvə və giləmeyvələr
Günəbaxankimilər
4
4
5
Çəyirdəkkimilər
2
5
3
Giləmeyvəlilər, yunan qozu
5
5
4
Üzüm
3
5
5
Bağ çiyələyi
1
5
5
Meşə bitkiləri
Şam, küknar
5
5
5
Tuya, sərf, yarpaqlı ağaclar
3
3
3
Dekorativ
Süsənkimilər
1
5
2
Qızılgülkimilər.
2
2
2
90
ġəkil 2.5. İstifadə olunan təbii sular, xammalın (bitki və heyvan mənşəli)
keyfiyyətinə aoerotexnogen çirklənmənin, eləcə də ağır metalların insan
orqanizminə mənfi təsiri (Kipriyanov, 1997)
91
ġkil 2.6. Havanın çirklənməsinin bitki örtüyünə təsiri ( Dassler, 1976)
92
ġəkil 2.7. SO
2
-nin enliyarpaqlı və ot bitkilərinə təsirindən sonra
zədələnmənin ipik septomlarının sxematik təsviri:
a-
ağcaqayın, daş palıdı və meşə fıstığı: b-soğangülü və çinar,
c-üçyarpaq yonca, yonca və raps (Bortitz, 1976)
b
c
93
2.3. KimyalaĢmanın ekoloji problemləri
2.3.1.Üzvi və mineral gübrələrin tətbiqi
Kənd
təsərrüfatı
bitkilərinin məhsuldarlığını artırmağın əsas
şərtlərindən biridir, eləcə də onların becərilməsində vacib həlqə gübrələrin
tətbiq edilməsidir. Bu təəccüblü deyil, ona görə ki, aqrosenozların
funksiyası özü külli miqdarda biogen elementlərin ayrılmasına əsaslanır.
Belə ki, müxtəlif kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsulları ilə torpaqlardan 17
- 67 kq N, 1 - 27 kq P
2
O
5
və 2 - 114 kq K (Deqodyuk, 1988) alınır, buna
görə də itən qida maddələrinin daimi ekvivalent kompensasiyası
verilməlidir. Gübrələrin (xüsusilə üzvi gübrələrin) istifadəsiaqrosenozlarda
əsas və əlavə məhsulda aqrosenozlardan aparılan qida elementlərini dövriy-
yəyə cəlb edir, beləliklə də məhsuldarlıq prosesinin müəyyən olunmuş
davamlılığını təmin edir.
Qida elementlərinin kompensasiyası çox aktual problemlərdir.
Gübrələr hələ bizim eranın I əsrində tətbiq olunurdu. Belə ki, Qədim
Romada ərazinin relyefini nəzərə almaqla tarlalara peyin daşınırdı: 25%-i
duz olan torpaqlara 18 araba, təpələrə 24 araba daşınır.
ABŞ mütəxəssisləri müxtəlif faktorların kənd təsərrüfatının məhsul-
darlığına təsirini öyrəniblər.
Gübrə 41 %
Herbisidlər 15-20%
Münbit torpaqlar 15%
Hibrid toxumlar 8%
Suvarma 5%
Digər faktorlar 11-16%
Statistik rəqəmlər göstərir ki, planetin hər dörd nəfərdən biri gübrə-
lərin köməyi ilə alınan qida məhsulunu qəbul edir. Təsadüfi deyil ki, D.N.
Pryanişnikov gübrələrin tətbiqindən alınan məhsul artımının yeni əkinçilik
kontinentinin kəşfi ilə müqayisə edir.
XX əsrin 60-cı illərində professor Frits Baade 2000-ci ildə bütün
planet üçün mineral gübrələrin formasını verib. Onun qiymətləndirilməsinə
görə: 40 kq N, P, K 1 hektar sahəyə. Hesablamalara görə 2000-ci ildə mine-
ral gübrə istehsalı tələbat 300 milyon tondur, o cümlədən, 170 milyon ton N,
70 milyon ton P
2
O
5
və 60 milyon ton K.
1986-1990-cı illərdə Rusiyanın əkinçiliyində orta hesabla 13 milyon
ton mineral gübrə işlədilib.
D.M.Xomdakovun qiymətləndirilməsinə görə ölkə etibarı ilə təmin
etmək üçün bitkiçilik məhsulları ilə, mln tonla; dən 95, şəkər çuğunduru–27,
günəbaxan – 3,5, kartof 38, tərəvəz – 11,5. bu zaman səfər olunacaq mineral
94
gübrələr 10 milyon ton, pestisidlər – 8,5 milyon, əhəng tərkibli maddələr 38,5
milyon ton. Bütövlükdə ASK stabil fəaliyyəti üçün Rusiyanın torpaq münbit-
liyini geniş istehsalı üçün 16,5 milyon ton mineral gübrə tələb olunur.
Kənd təsərrüfatı lazımı miqdarda mineral üzvi gübrə və meliorantlar
tətbiq etməklə məhsuldarlığı daim inkişaf etmək olar.
Buna baxmayaraq D. M. Xomyakovun fikrincə, 1996-97 illərdə Rusi-
yada mineral gübrələrin həcmi 1,4-1,7 milyon tonu keçməmişdir (təxminən
14 kq/hektar). Bu elmi əsaslandırılmış tələbatdan 10 dəfə azdır. Hazırda hər
əkilən 1 hektar sahədə 100 kq qida elementi çatışmır.
Tətbiq olunan gübrələrin miqdarı əsrin əvvəllərində Almaniyada
istifadə olunan miqdardan 2 dəfə azdır.
1994-cü ildən kifayət qədər möhkəm təcrübə yaradıldı. Bütün yaz
səpinləri vacib payız mineral gübrələri verilməsindən məhrum oldu: demək
olar ki, 40 milyon hektar dənli bitki gübrələrin hətta başlanğıc dozasını
almadan səpilir. Nəticədə aqrosenozların davamlığı azaldı, əlverişsiz şəraitə
qarşı, məhsul çatışmazlığı oldu.
Yaz və payız tarla işlərini gördükdə 1997-ci ildə Ask maliyyə resurs-
ları olmadı. Payız əkinlərində əlavə yeniləmə yaz əkinlərinə yeniləmə apar-
maq üçün.
Əkinçiliyin kimyalaşdırılması Rusiyada 20%-dən az əkin sahələrində
aparılır. ABŞ-la müqayisədə (125 milyon hektar əkin sahəsi) 1995-1997-ci
illərdə 26 milyon ton gübrə istifadə olundu. Başqa sözlə 208 kq 1 hektar
suma əkinçilikdə 1 milyon ton N, 4-P
2
O
5
, 5-K gübrəsi istifadə olundu.
Deyirlər qədim Yunanlarda belə bir deyim var: ―Gülmək lazım deyil,
ağlamaq lazım deyil, başa düşmək lazımdır‖. Gübrələrin və bitki mühafi-
zəsində kimyəvi vasitələrin kənd təsərrüfatında tətbiqinin ekoloji aspektinə
baxsaq kimyalaşdırmaq prosesində təbiətə uyğunlaşmanın təmin olun-
duğunu görərik. D. N. Pryanişnikov hələ 1937-ci ildə qeyd edirdi ki, gübrə
tətbiq etmədən yüksək məhsul almağın yolu bilirəm deyənlər nahaq özlərini
Materialist-alim adlandırırlar. Sözsüz ki, ―kimya və ya həyat‖ şüarları da
mübahisə yaradır.
1998-ci ildə V. Q. Mineeyev gübrələrdən kimyəvi minerallardan ağılla
istifadə olunmasının vasitələrini qarşıya qoydu. Əks halda onların qeyri-
düzgün istifadəsi ətraf mühitə neqativ təsir edirlər. Məhz kimyəvi vasitələrin
savadsız istifadəsi müşahidə olunan mənfi təsirlərin mənbəsinə çevrilir.
Hesab olunur ki, gübrələrlə ətraf mühitin çirklənməsinin əsas səbəb-
ləri təşkilatı işlərin natamam olması, daşınma, saxlanma, gübrələrin istifadə
texnologiyalar da əkin dövriyyəsində tətbiqində aqronomik texnologiyaların
pozulması və gübrələrin özünün fiziki kimyəvi və mexaniki xassələrinin
natamam olmasıdır.
95
D.N.Durmanov və L.L.Şişov qeyd edirlər ki, kimyalaşdırmanın key-
fiyyətcə inkişafına və becərilən qidalanma strukturunun düzgün diaqnosti-
kasını vermək lazımdır.
Əsas göstərici kimi əlavə məhsul və ya torpaqda bu və ya digər ele-
mentin miqdarının artması götürülür, hektar əkin sahəsinə verilən gübrələrin
miqdarı deyil. Bu tələbat məhsuldarlığın son həddi qanunu düzgün izah edir
(Ramad, 1981).
Deyilənlərə əlavə olaraq, biosferin problemləri sahəsində görkəmli
mütəxəssis A.N.Tyuryukanovun (1988) fikirlərini yada salmaq yerinə düşər:
―Kim mineral duzlar‖ və ―zəhərli kimyəvi maddələr‖ sözlərini ―gübrələr‖ və
―aqroximikatlar‖ sözü ilə əvəz etdi, aydın deyil. Lakin bunlar sözün təsirini
təhlükəsiz edən sözlərdir. Klassik arqokimyalaşırlar mineral duzlar haqqında
danışırdılar. Kim bu sözü ―gübrələrlə‖ əvəz etdi? Aydın deyil, lakin xeyir-
xah görünür mahiyyətcə. Klassik aqrokimiklər, xüsusən D. N. Pryanişnikov
deyirdi ki, torpağı deyil bitkiləri gübrələmək lazımdır. Bizdə isə torpağı
gübrələyirlər. Bu isə verilən gübrələrin dozasının kəskin artırır və bioməh-
sulun keyfiyyətinə zərər vurur‖
Ətraf təbii mühitə və aqrosenozların komponentlərinə gübrələrin
əlverişsiz təsiri müxtəlif ola bilər (torpağın çirklənməsi, Səthi və qurunt
suların çirklənməsi, su tullantılarında evtrofiyalaşmanın güclənməsi, torpa-
ğın bərkiməsi, qida maddələrinin dövranı və balansı pozulur, torpağın aqro-
kimyəvi xassələri və münbitliyi pisləşir, səpinlərin fitosanitar vəziyyəti pis-
ləşir və bitki xəstəlikləri inkişaf edir, kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsul-
darlığı aşağı düşür və alınan məhsulun keyfiyyəti pisləşir.
Mineral gübrələrin çoxu fizioloji turşuluğu ilə xarakterizə olunur,
buna görə də onların artıq miqdarda verilməsi torpağın turşuması prosesinin
inkişafını şərtləndirir. Bu haqda dolayısı ilə mühakimə yürütmək olar.
verilən əhəngin dozasına görə hansı ki, neytronlaşdırıcı maddə kimi istifadə
olunur. (CaCO
3
, ton
1ton gübrəyə qarşı).
Maye ammiak 1,47 Sidik cövhəri (karbonid) – 0,83
Ammonium xlorid 1,39 Ammonium selitrosu – 0,74
Ammonium sulfat 1,13 Ammofos – 0,65
Ammonium natrium-sulfat 0,90 NH
4
OH – 0,36
Super fosfat – 0,10
Bundan başqa, deyilənlər udulan əsasların cəminin azalmasına gətirir,
minerallaşma prosesini gücləndirir, torpaqda makro və mikroelementlərin
nisbətini və bitkinin element tərkibini pozur. Belə ki, yüksək dozada N
gübrələrinin kələmə verilməsi S mübadiləsi və daxil olmasını pozur ki, bu
96
da məhsulun keyfiyyətində üzə çıxır. Torpağın P-la turşuması bitkinin P-la
qidalanmasını pisləşdirir, bundan başqa Al
+
ionları azad olur, hansı ki, tor-
paq biotası və bitkilər üçün zəhərlidir.
Mineral gübrələrin artıq miqdarı torpağın bioloji komponentlərini
pozur, nəticədə üzvi maddələrin transformasiyası prosesi pisləşir. Bundan
başqa, mikrob senozlarının strukturunda mikroskopik göbələklərin sayı artır
(arasında patogenlər daha çoxdur).
2.3.2. Azot gübrələri
Azot
bitkilərin
qidalanmasında əsas elementdir, əkinçiliyin
kimyalaşdırılmasında bazis komponent hesab olunur. Lakin artıq verildikdə
sahə düzgün işıqlandırmadıqda və digər əlverişsiz hallarda N gübrələrin
artıq miqdarı torpaq münbitliyini aşağı salır və qida məhsullarını NO
3
–la
çirkləndirilir.
B. Kommorə görə (məşhur ―Ekologiyanın dörd qanunu‖n müəllif),
ABŞ-da bitki orta hesabla gübrələrlə verilən N-un yarısını mənimsəyir.
Qalan hissəsi torpağa uçur, su axarlarında və torpaqda yığılır və ətraf mühi-
tin çirklənməsinə səbəb olur.
N gübrələri daha çox enerji tələb edən minerallara aiddir. Belə ki,
ABŞ-da N gübrəsinin çəkilən xərc digər gübrələrin istehsalı və istifadəsinə
çəkilən xərclərin çəkilən xərclərin 35%-i təşkil edir. Qərbi Avropa bu rəqəm
42%-ə çatır.
N mineral gübrələrin bərk və maye halda buraxılır və istifadə olunur.
N-un formasına görə bərk azot gübrələri aşağıdakı formalara ayrılır:
Ammoniumlu (NH
4
): (NH
4
)
2
SO
4
; NH
4
Cl
Ammonium (NH
4
NO
3
) : NH
4
NO
3
; (NH
4
) SO
4
NO
3
(NO
3
) nitratlı: NaNO
3
– natrium selitrası; Ca(NO
3
)
2
-Ca selitrası KNO
3
– K – selitrası.
(NH
2
) amidli: Krabonid C(HN
2
)
4
Ca sianamid
Maye N gübrələrində kifayət qədər geniş istifadə olunur (NH
3
) am-
miaklı, hansı ki, bütün N NH
3
-də yerləşir (sulu və susuz formada) Nitrifi-
kasiya prosesi torpaqda NO
3
-in toplanmasının əsas mənbəyidir. Nitrifikat
mikroorqanizmlərin təsirindən torpaqda üzvi maddələrin minerallaşması baş
verir. (humus, peyin, torf, çürüntü), nəticəsində NO
3
-lar formalaşır. Başqa
bir mənbə N gübrələridir. Həmin mikroorqanizmlərin təsirindən NH
4
və
NH
2
-li N-lar NO
3
-ta çevrilir. Əlverişli nitrifikasiyada torpağa verilən bütün
N 2-3 gün ərzində NO
3
-ta çevrilir. Buna görə də yüksək dozada N gübrələri,
97
(hətta NO
3
azotu verilmədikdə) torpağa verildikdə NO
3
-ın böyük miqdarda
toplanması baş verir. Nitraf N-tu torpaqda çox hərəkətlidir, güclü suvarmada
və yağışda asanlıqla yuyulur. Kökün qidalanma sahəsində, xüsusən yüngül
torpaqlarda.
NH
4
-lu N-la bərabər NO
3
-lar da bütün əsas N
2
qidalanma mənbəyidir.
Son illərdə tərkibində NO
3
çox olan kənd təsərrüfat məhsulların isteh-
salı artır. NO
3
-in kənd təsərrüfat məhsullarında olması faktı özü təhlükəli
deyil, nə qədər ki, onlar N-un mövcud olma formalarından biridir – biosfe-
rin təbii tərkib elementidir. Hələ insanlar yaranmamışdan əvvəl. Başqa şey
mühümdür – bu birləşmələrin miqdarı bitkilərin tərkibində nə qədərdir?
Bitkilərdə NO
3
-in toplanmasına səbəb udulan N-un humusunun amin
turşuların və zülalların sərf olunmasıdır (başqa sözlə, udulan NO
3
-ün hamısı
NH
3
-ə qədər bərpa olunmur). Bu prosesin fizioloji pozulmasına səbəb N
mübadilə edilən nitrat və nikritreduktaza fermenti olur, eləcə də bitkilərin
karbonitradlarla qidalanması. Bitkilərdə nitradların assimilyasiya prosesləri-
nin pozulmasına səbəb olan 20 artıq faktor vardır belə faktorlardan verilən
gübrələrin forma və dozası meteoroloji şəraiti sort müxtəlifliyini bastırılma
vaxtı və bitkinin say sıxlığı, əhənglənmənin keyfiyyəti müxtəlif qida maddə-
lərin varlığı və nisbətini və s. göstərmək olar. Məsələn, ispanaqda, 6-7 min
lk işıqlanmaya nisbətən 60-80% artıq nitratlar toplanır. Kökün sıxlığı çox
olduqca 491-dən 923-ə qədər 1m
2
-də nitradların miqdarı 43% artır. Bitkidə
Mg və S çatışmadıqda torpaqda Mn və mobilden çatmadıqda, eləcə də ha-
vada T düşdükdə, hansı ki, nitradreduktaza fermentinin aktivliyinin azal-
masına səbəb olur, nitratların toplanmasına gətirib çıxarır.
Artıq qeyd olunduğu kimi bitkilərdə artıq miqdarda NO
3
-ın toplan-
masını kompleks faktorlar şərtləndirir. Bu zaman verilən gübrələrin dozası
daha vacib rol oynayır. N gübrələrinin dozasından asılı olaraq tərəvəz məh-
sullarından nitratların toplanması aşağıdakı cədvəl 2.10-da göstərilib.
(P. Pruqarova, 1990).
Cədvəl 2.10
Tərəvəz məhsullarında nitratların toplanması
Azot gübrələrinin dozası
kq/hek
Məhsulda nitratların miqdarı mq/kq
(üç ildə)
İspanaq
Salat (kahı)
0
952
993
80
1338
1322
160
2160
1642
98
Cədvəldən görünür ki, hər 1 kq azot gübrəsinin hesabına ispanaqda
7,55 mq, xaç-salatda 4,06 mq nitratlar toplanır.
N gübrələrinin dozasının artırılmasına deyil, eləcə də istehsal olunan
məhsulda, C bitaminin, şəkər və digər maddələrinin azalmasına, nəticədə
onun bioloji qiymətinin düşməsinə səbəb olur.
Tərəvəzlərdə nitratların toplanmasında istifadə olunan gübrələrin for-
ması və məhsulun yığılma müddəti də mühüm rol oynayır. nitratların miq-
darı bitkinin arqanlarından da asılı olaraq fərqlənir. Onlar ksilema və toxu-
malarda, vakuolları yaxşı inkişaf etmiş hüceyrələrdə və digər hissələrdə çox
olur. Bitkinin bu orqanlarda qida maddələri nəql olunur. Belə ki, kökdə,
gövdədə və yarpaq pulcuqlarında nitratlar daha çoxdur, nəinki yarpaq
ayasında. Generativ orqanlarda nitratlar ya olmur və ya vegetativ orqanlara
nisbətən dəfələrlə az olur.
Azot gübrələri təbii suları çirkləndirir. Su obyektlərində N-un olması
həm təbii, həm də antropogen faktor kimi müəyyənləşdirilir. Məsələn, N
gübrələrinin saxlanma, hazırlanma və tətbiq prosesində texnoloji pozuntular
verilən miqdarın 3-20%-ə qədəri su obyektlərinə düşür ki, bu da neqativ
nəticələr verir.
Nitratların yuyulma prosesi çəmənliklərin şumlanmasını tezləşdirir,
növbəli əkində dənli və becərilən bitkilərin payını artırır, aralıq bitkilərin
becərilməsini tam və ya qismən inkar edir (cədvəl 2.11.)
Cədvəl 2.11
Müxtəlif bitkilərin torpaqdan azotu udması, kq/ha
Torpaqlar
Şum
Çəmənlər
Dənlilər
Becərilənlər
Qumsal
30
45
7
Suqlinist və Lyoss
21
32
5
Gilli
15
24
3
Orta hesabla
22
34
5
ABŞ-da alınan nəticələrə görə N-un torpaqdan infiltrasiyası otlarla,
dənlilərlə və heriklə 1:6:30 nisbətində olur. Əkinçiliyin terraf sistemində
kontur sisteminə nisbətən tarlada səthi axınla N-un aparılması 12 dəfə az
olur.
Tərəvəz, meyvə-giləmeyvə bitkiləri və üzümlüklərin intensiv istehsal
rayonlarda qrunt sularının nitratlarla çirklənməsi müşahidə olunur.
İçməli sularda nitratların son yol verilmə qatılığı belədir: orta en darə-
sində -22 mq/l tropiklərdə -10 mq/l. (Rusiyada aşkar göstəricilər 10 mq/l,
99
Polşa və ABŞ-da olduğu kimi, AFR-da 20 mq/l).
Gübrə verilməzdən əvvəl torpağın əhənglənməsi lazımdır, hansı ki,
torpağın turşuluğunu aşağı salır və nitratların bərpa olunma prosesini
aktivləşdirir.
Əlavə yemlənmənin aparılma müddəti də nitratların toplanmasında
mühüm rol oynayır. Kök meyvələrin və başqaların kütləvi yerləşmə dövrün-
də əlavə yemlənmənin verilməsi tövsiyə olunmur.
Kənd təsərrüfatlarının nitratlarla çirklənməsini azalmaq üçün müstəs-
na əhəmiyyətli üsul kifayət qədər üzvi gübrələrin verilməsidir (peyin, kom-
post, sideratlar). Biz çox ölkələrin qeyri-üzvi gübrələrlə qarışdırmaq məq-
sədəuyğundur. Məsələn, Hollandiyada 300 kq/hek mineral gübrələri 40
kq/hek üzvi gübrə ilə qarışdırıb torpağa verdikdə nitratlarla çirklənmə baş
vermir. Peyini saman və torfla kompostlaşdırıb payızda torpağa verilir.
Mineral azotdan fərqli olaraq bitkilərin qidalanmasında bioloji azot
daha perspektivlidir. Akademik E.N.Mişustinin hesablanmalarına görə keç-
miş SSRİ-nin 220 milyon hektarlıq əkin sahələrində, azot fiksə edən mikro-
orqanizmlərin fəaliyyətindən bioloji azotun miqdarı 7,5 milyon tona çatdı
(3 milyon ton azot fiksə edən paxlalı bitkilərin simbiontları və 4,5 milyon
ton sərbəst yaşayanlar).
Müqayisə üçün qeyd etmək lazımdır ki, 1976-cı ildə kimya sənayesi
kənd təsərrüfatına azota çevrildikcə 7,25 milyon ton azot mineral gübrəsi
verilib.
Hazırda Rhizobium cinsindən olan bakteriyalar müxtəlif paxlalı bitki-
lərlə onların spesifikliyi geniş öyrənilir. gen mühəndisliyi metodunun kö-
məyi ilə daha məhsuldar Ştamınlar axtarılır. Azot fiksə edən bakteriyaların
assosiasiyasının istifadəsinin mümkünlüyü tədqiq olunur, eləcə də bu mik-
roorqanizmlərin müxtəlif kombinasiyaları, çox vaxt bu kombinasiyalar
ayrılıqda onların hər birindən daha effektli olur.
Hər bir kənd təsərrüfatı bitkisi və hər bir sort üçün, eləcə də müxtəlif
torpaq şəraiti üçün azotfiksəedən mikroorqanizmlərin spesifik kombina-
siyalarını seçib götürmək lazımdır, bu zaman azotla təchiz olunma prosesi
daha məhsuldar olacaq. Azotfiksə edən mikrobioloji preparatın köməyi ilə,
kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığını azot mineral gübrələri veril-
mədən artırmaq olar.
Artıq deyildiyi kimi gübrənin verilməsinin effektliyi biotik və antro-
pogen faktorların mürəkkəb kompleksi ilə təyin olunur. Onların arasında
iqlim və hava şəraiti çox vaxt həlledici əhəmiyyət kəsb edir. Aqrometeoro-
loji şəraitin uçotu mineral gübrələrin optimal istifadə olunmasında vacib rol
oynayır, nəticədə ətraf mühiti artıq kimyəvi maddələrlə çirkləndirməkdən
qoruyur. Professor A.P.Fedoseyvin fundamental tədqiqatlarının nəticələri
100
(―Aqrotexnika və hava‖, 1979; ―hava və gübrələrin effektliyi‖, 1985)
kimyalaşmada meteoroloji məlumatlardan müvəffəqiyyətlə istifadə etməyə
imkan verir.
Torpağın struktur və sıxlıq parametrləri bitkinin həyat şəraitini kifayət
qədər yaxşı əks etdirir (torpağın fiziki-kimyəvi xassələri kompleksi, rütu-
bətin olması, qaz mübadiləsi və bioloji proseslər).
Gübrənin effektiyi torpağın tipi və sıxlığından, eləcə də nəmliyindən
asılı olaraq, əhəmiyyət çox böyük ariasiya edir.
Müxtəlif dozada azot gübrələrinin verilməsində nəmlikdən məhsulun
təkcə absolyut artımında deyil, onun tərkibində olan zülalın miqdarında da
üzə çıxır.
2.8. şəkildə verilən məlumatlara görə quru illərdə N kiçik dozasında
məhsuldarlıq az artıb (22 kq/hek), orta nəmli illərdə orta dozada N gübrəsi
verilməklə məhsuldarlıq xeyli artıb (45 kq/hek) nəmli illərdə də artım var,
lakin yüksək dozada (90 kq/hek). Dəndə zülalın miqdarı bütün hallarda N-
un dozasını artırmaqla yüksəlir və quru ildə ən yüksək həddə çatır.
Dostları ilə paylaş: |