Fanidan tayyorlangan o`quv-uslubiy majmua «Vatan tarixi» kafedrasi professor-o`qituvchilaringing yig`ilishida muhokama qilingan va foydalanish uchun tavsiya etilgan

“ayl”
deb yuritilgan. O‘z navbatida o‘n nafar “ayl” birikib, yuz kishilik 
qo‘shinni “
xo‘shun
”ni tashkil etgan. O‘n nafar “xo‘shun” esa ming 
kishilik qo‘shin “
xazora
”ni tashkil etgan, o‘n nafar “xazora” birikib, 
“
tuman
”, ya’ni o‘n ming kishilik qo‘shinni tashkil etgan, “tuman” 
lashkar
deb ham yuritilgan.
Mazkur qo‘shinlar alohida tartibda maxsus harbiy qo‘mondonlar 
tomonidan boshqarilgan, harbiy qo‘mondonlik aksariyat hollarda nasl-
nasabiga qarab emas, balki harbiy sohadagi malakalariga qarab 
belgilangan. O‘n kishilik bo‘linma “
aylboshi
” tomonidan, yuz kishilik 
bo‘linma 
“
xo‘shunboshi
” tomonidan, ming kishilik qo‘shin 
“
mirixazora
” tomonidan, o‘n ming kishilik lashkar esa “
tumanboshi
” 
yoki “
tumanog‘asi
” tomonidan boshqarilgan va jangga boshlab kirilgan. 
Har bir askar va har bir qo‘mondon davlat tomonidan maxsus maosh – 

---

77 
ulufa 
bilan ta’minlab borilgan. Ayni vaqtda, janglarda o‘zini ko‘rsata 
olgan va mardlik namoyon qilgan askarlar va lashkarboshilar maxsus 
mukofotlar va in’omlar bilan taqdirlangan. Agar biron-bir lashkarboshi 
dushman qo‘shinini mag‘lub etsa va biron-bir hududni qo‘lga kiritsa, u 
maxsus tug‘, noqora, bahodirlik martabasi va eng asosiysi harbiy 
masalalardagi davlat kengashlariga qatnashish huquqiga ega bo‘lgan.
Amir Temur qo‘shinlarini boshqargan qo‘shin boshliqlari – 
amirlar, asosan, unga sodiq bo‘lgan o‘n ikki urug‘ (qabila) – barlos, 
arg‘in, jaloyir, tulkichi, do‘ldoy, mo‘g‘ul, sulduz, to‘g‘oy, qipchoq, 
arlot, tatar va tarxonlardan tanlab olingan bo‘lib, butun harbiy faoliyati 
davomida Amir Temur 313 nafar kishiga amirlik rutbasini bergan edi. 
Mazkur 313 nafar amirlarning biri