«Ijtimoiy menejment» fanining sillabusi

2.6.Inson resurslari menejmenti
. 
«Inson resurslari menejmenti» atamasi 60-yillarda amerikalik sotsiolog 
R.E.Maylzning «Inson munosabatlari» modeli «inson resurslari» modeliga qarshi 
qo’yilgan maqolalarning birida paydo bo’ldi. «Inson munosabatlari» modelida 
asosiy e’tibor ishlovchilar uchun eng yaxshi mehnat sharoitlarini yaratishga 
qaratiladi. «Inson resurslari» modelida xodimlar ishlatilmagan zaxiralar manbai va 
korxona umumiy tuzilmasida oqilona rejalashtirish va qarorlar qabul qilishning 
muhim imkoniyati sifatida ko’riladi. 
Bu turdagi menejmentning maqsadi tashkilot maqsadlarini samarali amalga 
oshiruvchi, 
qiziquvchan 
xodimlarni 
ishga 
olish, 
rag’batlantirish, 
mukammallashtirish va kasbiy tayyorlashdan iborat. 
Inson resurslari menejmenti falsafasida xodimlar - bu korxona aktivlari, inson 
kapitali. U xodimlar ustidan ham nazorat, lekin mehnatga ko’p rag’batlantirish 
siyosatini amalga oshirishni ko’zda tutadi.
«Inson resurslari menejmenti» modelining «inson munosabatlari 
menejmenti» modelidan asosiy farqi shundan iboratki, inson resurslari 
menejmentida qadimdan faol pozitsiya talab qilinadi. Bu korxonada mehnatni 
tashkil etish va ma’lum mehnat sharoitlarini yaratish sohasidagi siyosat va tashkil 
etish tuzilmasiga alohida talablar qo’yadi. Ikkalasi ham shaxsiy tashabbus uchun 
joy qoldirish lozim. Bu shuni bildiradiki, ba’zi hodimlar
 
o’z mehnati uchun 
boshqalarga nisbatan ko’p haq oladi va xizmat bo’yicha ko’tariladi. 
Qisqa xulosalar 
Boshqaruv nazariyasi va amaliyotida «inson omili» rolining ortishi. 
Menejmentning ilmiy maktablari. «Inson munosabatlari», «ijtimoiy tizimlar» 
maktablari, «inson resurslari» menejmenti. Ijtimoiy menejment maktablarining 
umumiyligi va o’ziga xosligining turliligi. E.Meyoning (1927-1939 y) mashxur 
Xattorn tajribasiga binoan «inson omilini» aniqlashning ahamiyati. Menejmentning 
ilmiy maktablari namoyondalari va asosiy xolatlari.