67
JAHON
ADABIYOTIDAN
Hikoya
Rus tilidan
HUMOYUN
tarjimasi
1
Sakkiz kun deganda dovondan oshib, qo‘y fermasining
ko‘chmanchi o‘tovlari tikilgan vodiyga tushdik.
Mening hamrohlarim geologlar – Borisenkov va Xvoshch.
To‘ladan kelgan, ovozi yo‘g‘on Borisenkov yo‘l bo‘yi goh “bunday
go‘zallikdan”
hayratga tushib, goh keksa qog‘ozvozni toqqa quvgan
bu dunyoda nimaiki bo‘lsa, hammasini bo‘ralatib so‘kib kelardi.
Ozg‘in, chayir Xvoshch do‘stining hayratiga ham, zorlanishiga ham
o‘ychan kulib qo‘ya qolardi.
U ashaddiy izquvar, atrofdagi g‘aroyib
manzaralar-u mashaqqatli tog‘ so‘qmoqlariga ko‘nikib ketgan.
Vodiydagi sarg‘ish bedazor va kulrang, jun singari pishiq
o‘simliklar orasida, ikki yarim ming metr balandlikda birinchi
marta Katya Sviridova nomini eshitdik.
Kechki ovqatdan so‘ng hurmatli
keksa ferma mudirining
o‘tovi oldidagi kigizda xotirjam yonboshlab, tamaki tutatgach,
suhbatimiz qizidi.
– Bu, axir, yovvoyi bedami? – so‘radi Borisenkov, botayotgan
quyosh nurlariga g‘arq bo‘lgan yaylovga qarab.
– Yo‘q, bu Katyaning bedasi, – javob
berdi Karim degan yosh
cho‘pon. U kichkina bug‘doyrang yuzi, qalamda chizilganday
ingichka mo‘ylabi va toshday qattiq, ammo nozik, shaftolirang
yonoqlarini to‘sib, tulki terisidan tikilgan telpagini qulog‘igacha
bostirib o‘tirardi.
– Katyaning bedasi? – takrorladi Borisenkov. – G‘alati nom!
– Nega endi g‘alati? Katyusha – bu biostansiya!
–
Jarangdor, ammo tushunarsiz! Nima, u yerda boshqa odam
yo‘qmi?
– To‘xta, Karim, kel, yaxshisi, mehmonlarga o‘zim
tushuntirib bera qolay, –
gapga aralashdi ferma mudiri,
Borisenkovning sabrsizligini payqab. Keyin u bir-ikki og‘iz so‘z
bilan biolog Katya Sviridova kechmishini aytib berdi.
bo’sag’a
Dostları ilə paylaş: