noloji və dialoji fonnalar səciyyəvidir. Bu terminlər mənəloq və
dialəq sözlərindəndir.
Mənələq sözü mənşəcə latın dilinə məxsusdur;
mono-bir, lo- qos
- nitq,
nəzəriyyə, elm sözləri mənasındadır, "bir şəxsin nitqi"
deməkdir. Nəzm və nəsr əsərlərində müəllifin danışığı, təhkiyə
dilində söylədiyi nitq mənələq formasındadır.
Səhnə əsərlərində
surətlərdən birinin, adətən, baş qəhrəmanın dilindən verilir, ənun
öz-özünə, tək danışığı və ya aktyorun tamaşaçılara xitabən təkbaşına
söylədiyi nitq
monoloq
adlanır.
Dialoq
sözü
isə yunan mənşəli olub,
dia-iki
və
loqos
hissələrindən yaranmışdır. Dialəq, ümumiyyətlə, iki və daha artıq
şəxs arasında əlan söhbət deməkdir. Ədəbi əsərdə “iki şəxsin söhbəti
şəklində yazılmış hissə” mənasındadır. Deməli,
dialoqda hadisə iki
şəxsin danışığı yolu ilə canlandırılır. Dramatik əsərlər - pyes, faciə və
kəmediyalar dialoq şəklində qurulur.
Monoloji nitqdə
bir nəfər danışır, başqaları onu dinləyirlər.
Monoloji nitq dinləyicilərlə ünsiyyət formasıdır. Bu nitq dinlənilir,
eşidilir və nəticə çıxarılır.
Bu nitq ailədə, məişətdə,
elm və təhsil
ocaqlarında, məhkəmə iclaslannda daha çəx işlədilir. Mə- noloji nitq
hər hansı müəyyən fikir, ideya, məsələ, xəbər və s. haqqında bir
nəfərin rabitəli ardıcıl, geniş və ya qısa məlumatıdır. Bu
nitqdə fasilə,
(pauza), ritm, ahəng, temp, sürət, tən danışanın istəyi və bacarığı
daxilində məzmunla bağlı əlaraq bir-birini əvəzləyir. Bu nitq növü
Dostları ilə paylaş: