Nitq mədəniyyəti
terminini, ümumiyyətlə,
mədəniyyət
sözü ilə
qarışdırmaq olmaz. İnsanlar mədəniyyət dedikdə, əsasən, təlim-tədris
ocaqlarını, məktəb, klub, kitabxana, kino-teatrları, tamaşa salonlarını,
tarix-ölkəşünashq muzeylərini,
mədəni
sözünü isə təhsilli, tərbiyəli
anlamında başa düşürlər.
Mədəniyyət
sözü həyatımıza dərindən sirayət etmiş, insanın
həyat və fəaliyyətinin bütün sahələrini əhatə edən çox işlək anlayış
olmuşdur: müəllim mədəniyyəti, həkim mədəniyyəti, tələbə
mədəniyyəti, səhnə mədəniyyəti, oxu mədəniyyəti, qulaq asma,
dinləmə mədəniyyəti və s; şəhər mədəniyyəti, kənd mədəniyyəti daha
geniş mənada götürülərək konkret yerin - ölkə və ya qitənin adı ilə -
Avropa mədəniyyəti, Amerika mədəniyyəti, Şərq mədəniyyəti, Çin
mədəniyyəti və s. deyilir, millətlə bağlı olaraq alman mədəniyyəti,
fransız mədəniyyəti, türk mədəniyyəti anlayışlan da mövcuddur.
Bu söylədiyimiz anlayışlar arasında
danışıq mədəniyyəti
ifadəsi
özünəməxsus yer tutur. Danışıq mədəniyyəti bilavasitə insanla bağlı
olduğu üçün yuxarıda sadalanan müəllim mədəniyyəti, şagird, tələbə,
sürücü, satıcı və başqa peşə-sənət sahələri ilə bağlı insanların
ədəb-ərkan, qanacaq, əxlaq normaları daxil olmaqla danışığı nəzərdə
tutulur, çünki hər bir insan kiçik yaşlarından başlamış dili söz tutana
qədər danışır, yazır, nitq söyləyir, çıxış edir. O öz danışıq tərzini
təkmilləşdirir, nitqini həyatdan, cəmiyyətdən gələn yeni-yeni sözlər
hesabına zənginləşdirir, başqalarından daha yaxşı danışmağa, nitqini
eyni dərəcədə gözəl, ifadəli, rəvan çatdırmağa çalışır. Danışıq
vərdişləri formalaşıb təkmilləşdikcə insanın söz ehtiyatı, dilinin lüğət
tərkibi artdıqca, müxtəlif yaş və peşə sahibləri ilə ünsiyyət saxladıqca,
özü üçün daha rəvan, səlis, düzgün, dəqiq danışanları nümunə
götürərək, qəzetlərdən, jurnallardan, kitablar
dan oxuduğu və ya eşitdiyi nitq nümunələri ilə tanış olduqca,
radio-televiziya verilişlərinə diqqətlə və maraqla qulaq asdıqca,
dilimizin daxili quruluşuna, onun incəliklərinə bələdləşdikcə, o da öz
fikirlərini daha gözəl ifadə etməli olur. Deməli, insan mədəniyyətinin
ayrılmaz hissəsi olan nitq mədəniyyəti dil normalarının məcmusu
kimi təzahür tapır. Hər bir insan elə danışmalı, nitqini elə qurmalıdır
ki, dinləyicilər onu nəinki başa düşməli, həm də onun danışığına
həvəslə qulaq asmalı, ondan həzz almalıdırlar. O, bu hal vərdişə
çevriləndən, danışığının arzu olunduğunu eşidib biləndən sonra
nitqinin mənalı və məzmunlu olmasına daha diqqətli olacaqdır.
Doğrudur, bu heç də asan başa gəlmir, hamıda yaxşı alınmır, bunun
üçün böyüklə böyük, kiçiklə kiçik dilində danışmaq, nə barədə, nə
məqsədlə, harada, hansı şəraitdə, kiminlə və ya kimlərlə danışdığını
bilmək və bunları mütləq nəzərə almaq vacibdir. Bu, nitq
mədəniyyətinin əsas şərtidir.
Nitq mədəniyyətinə yiyələnmək üçün dilin lüğət tərkibinə
dərindən bələdlik, onun fonetik, leksik-semantik, frazeoloji və
qrammatik normalanna yiyələnmək, dil qanunlanm nitqdə düzgün
tətbiq edə bilmək zəruridir. Söz ehtiyatı zəngin olan, sözlərin məna
çalarlanm nitqində düzgün əlaqələndirməyi bacaran, geniş erudisiyalı
insan öz fikrini çətinlik çəkmədən məntiqi cəhətdən ifadə etmək
qabiliyyətində olur.
Sual və tapşırıqlar
1.
Nitq mədəniyyəti fənninin məqsədi nədir?
2.
"Mədəniyyət" sözü hansı dildən alınmışdır və mənası nədir?
3.
Mədəniyyət və nitq mədəniyyəti terminlərini izah edin.
4.
Nitq mədəniyyətinin əsas şərti nədir?
5.
Düzgün nitq nədir? Hansı nitq forması düzgün hesab olunur?
6.
Hansı şəxs öz fikrini elmi və məntiqi cəhətdən düzgün qura bilir?
7.
Dəqiq nitq dedikdə nə başa düşülür? Hansı adamın nitqi dəqiq
olur?
Çalışma 1. Mətndə mədəniyyət sözünün işlənmə məqamlarına
fikir verin:
8
Məktəb xalqın mənəvi beşiyidir. Məktəbdə təkcə yazıb-oxu-
mağı, hesablamağı və müxtəlif elmlərin sirlərini öyrətmirlər,
həmçinin birgə yaşayış qaydalan öyrədilir. Məktəbdə vətənin
çoxəsrlik mədəniyyəti yaşayır. Müəllimlər şagirdlərə dönə-dö- nə
xatırladırlar: - "Məktəbinizi və dövlətimizi sevin, elmli və
mədəniyyətli olaraq məmləkətimizi çiçəklənən bir dövlətə çevirək".
Məktəb bizə təkcə təhsil yox, həm də tərbiyə verir, mədəniyyət
aşılayır.
Məktəbdə müəllimlər və şagirdlərlə ünsiyyət saxlamaq hamıya
sevinc və mənəvi zövq bəxş edir.
Hər bir dövlət üçün məktəb böyük rola malikdir. Savadlı insanlar
olmadan elm və mədəniyyətin inkişafı qeyri-mümkündür.
İnsanın məktəbə, təhsilə, elmə münasibəti onun daxili
mədəniyyətindən irəli gəlir, onun xeyirxahlığı, millətinə sayğısı,
məhəbbəti təkcə davranışı və hərəkətlərində deyil, nitq
qabiliyyətində, şüur və düşüncəsində də özünü göstərir. Məktəbə
müqəddəs yer, elm məbədi kimi baxmaq, mənəviyyatımızı qurmaq,
mədəniyyətimizi formalaşdırmaq və gələcək nəsillərə çatdırmaq hər
bir insanın borcudur.
Çalışma 2. Sözlərdən istifadə edərək ədəbi dilin qrammatik
normalarına uyğun cümlələr düzəldin:
1)
Azərbaycan, qanlı, mübarizə, qurmaq, xalq, müstəqil,
düşmən, müstəqil, qalib gəlmək, dövlət
2)
hər, uğrunda, öz, müstəqillik, olmaq, bir, daima, xalq, hazır,
mübarizə
3)
millət, azadlıq, qazanmaq, etmək, bir, hər, öz, və, müdafiə, öz
Çalışma 3. Sözlərin aşağıdakı tələffüz formalarından hansının
orfoepik normaya uyğun olduğunu müəyyənləşdirin:
ev/əv/öy, qədeş/kardeş/qardaş, gejə/gecə, murtda/yumurtda/-
yumurta, biznən/biziynən/bizimlə, daşdı/daşh, qarannıq/qara- nıx/
qarannix/qaranhq, qızlar/qızdar/qızzar, xəbərlər/xəbərrər
Çalışma 4. Akademiyada bir fədbirin keçiriləcəyi haqqında elan
(bildiriş) yazın. Elanın yazılma formasını qısaca qeyd edin.
Nitq madaniyyatinin tarixindan
Nitq mədəniyyəti eramızdan əvvəl qədim Yunanıstan və Romada
həm sənət, həm də elm kimi formalaşmışdır. Təsadüfi deyildir ki, bu
yerlərdə natiqlik sənəti çox geniş yayılmış, istedadlı natiqlər xalqın
böyük hörmət və məhəbbətini qazanmışdılar. Məhz onların hesabına,
onların fəsahətli və bəlağətli (incə, aydın, gözəl) danışığı sayəsində
Yunanıstan və Roma nitq mədəniyyəti elminin, natiqliyin vətəni
hesab olunur.
Qədim Yunanıstanda məhkəmə iclasları, bayramlar, yas
mərasimləri, idman yarışlan - olimpiadalar, dostluq görüşləri açıq
havada, çoxsaylı insanlann əhatəsində keçirildiyindən xalqın
hörmətini qazanmış natiqlər çıxış edərdilər. Çiçəklənmə dövrü
keçirən yunan ədəbiyyatı (Ezopun təmsilləri, Esxilin safoklan,
Evripidin faciələri, lirik şeirləri, Aristofanın komediyalan, eyni
zamanda, teatr tamaşaları, Herodotun tarixşünaslığa aid əsərləri və s.)
bəlağətli nitqin meydana gəlməsinə böyük kömək göstərirdi. Burada
14 illik natiqlik məktəbləri (7 yaşdan 21 yaşadək) təşkil olunurdu.
Belə məktəblərdə fəlsəfə, məntiq, dilçilik, ədəbiyyat, natiqlik sənəti
öyrədilirdi. Sokrat (e.ə.469-399), Platon (Əflatun, e.ə.430-347),
Aristotel (Ərəstun, e.ə. 384-322), De- mosfen (e.ə.384-322) fəlsəfi və
hümanitar elmlərin bu gün də öz qiymətini saxlayan sənət incilərini
insanlığa bəxş etmişlər. Onlar natiqlik sənətini, onun nəzəriyyəsini,
təlimini qurmuş və sistemini yaratmışlar.
Aristotel 20 il Platonun şagirdi olmuş, 343-335-ci illərdə
Yunanıstanın hökmdarı olacaq İsgəndərin tərbiyəçisi işləmiş, məntiq,
psixologiya, təbiətşünaslıq, etika, siyasət, tarix, poeziya və ritorikaya
aid bir sıra qiymətli əsərlər yazmışdır. O, "Siyasət", "Poetika",
"Məntiq", 3 kitabdan ibarət "Ritorika" əsərləri ilə
10
nitq mədəniyyətini elm səviyyəsinə yüksəltmiş, insan nitqi və onun
fəlsəfi problemlərini üslub məsələləri ilə əlaqələndirmiş, natiqlik
sənətinin əsaslarını vermiş, ritorikanın bütöv fundamental elmi
sistemini yaratmışdır.
Nitq mədəniyyətinin mədəni nitq, tələffüz mədəniyyəti, söz
mədəniyyəti, düzgün danışmaq və yazmaq sənəti, nitq vasitələrindən
məqsədəuyğun şəkildə, yerli-yerində, səmərəli istifadə mədəniyyəti
olmasını Demosfen öz şəxsi həyatında, öz üzərində yerinə yetirdiyi
gərgin əmək sayəsində sübut etmişdi. O dövrün tarixçi-filosoflarının
yazdığına görə Demosfen öz üzərində gərgin çalışmaqla ən məşhur
nafiq səviyyəsinə yüksəlmişdi. Yunan natiqlik məktəbinin parlaq
ulduzu Demosfenin 61 nitqi, 56 çıxışı, 6 məktubu dünya natiqlik
mədəniyyətinin inkişafında mühüm mərhələ olmuşdur.
Natiqlik sənəti Yunanıstan mərhələsindən sonra Roma dövrünə
qədəm qoyur. Eramızdan əvvəlki son yüzillikdə Roma Yunanıstanı
işğal etməklə Ellin mədəniyyətinə də yiyələndi. Hümanitar elmlər
estafetini qəbul edən Romanın alim və ictimai xadimləri poetikanın,
qrammatika və ritorikanın nəzəri problemlərini sistemləşdirdilər,
natiqlik sənətinin sirlərini və onlara yiyələnmək yollarını bütün
incəliklərinə qədər izah və şərh etdilər. Mark Tulli Siseron (e.ə.
106-43), Yuli Sezar (e.ə. 102-44), Mark Yuni Brut (e.ə. 85-43) kimi
alim və ictimai xadimlər Roma natiqlik sənətini bütün dünyada
şöhrətləndir- mişlər.
Y. Sezar Romanın öz başçılığı altında elm qanunlanna uyğun
dövlət olmasına çalışmış, müharibələrdə qanlar axıtmış və qalib
gəlmişdi. Amansız diktator, "Hall müharibəsi haqqında qeydlər",
"Vətəndaş müharibələri haqqında qeydlər" adlı elmi əsərlər müəllifi,
Yuli fəqvimi islahafmı həyata keçirmiş dövlət xadimi, natiqlik üzrə
məşhur mütəxəssis olmuşdur. Onun məhkəmədə vəkil kimi çıxışı
stenoqramlaşdırılmış və indi də saxlanılmaqdadır.
Mark Yuni Brut demokratik fikirli ziyalı, siyasi xadim, natiqlik
sənətinin sirlərini mükəmməl öyrənmiş görkəmli natiq ol
11
muşdur. O, eyni zamanda Y.Sezara qarşı başlamış mübarizəyə
başçılıq etmiş, diktator hökmdarın qətlə yetirilməsində şəxsən iştirak
etmişdi. Senatın iclası zamanı Sezarm təkbaşına hakimiyyətinə qarşı
çıxan senatorlar paltarlarının altında saxladıqları xəncərlə onu
öldürmüşdülər. Sui-qəsdə Sezarm özünə dost hesab etdiyi Brut
başçılıq etmişdi və Sezara vurulmuş 23 xəncər zərbəsindən biri də
onun idi. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, bu hadisədən düz bir il sonra
respublikaçılar dəstəsində mübarizə aparan Brut Sezarm bacısı nəvəsi
və oğulluğa götürdüyü varisi Oktavyanm komandasına təslim
olmamaq üçün özünü qılıncla öldürmüşdü.
Antik dövrün ən məşhur natiqi, yazıçı, vəkil, görkəmli siyasi
xadim Mark Tulli Siseron iki suala cavab axtarırdı; 1) Kimə natiq
demək olar? 2) Hər adam natiq ola bilərmi? Siseron natiqlik sənəti ilə
bağlı "Natiqlik haqqında", "Brut, yaxud məşhur natiqlik haqqında" və
"Natiq" traktlanm yazmış, natiqlik sənətinin tarixi, üslubiyyat və nitq
mədəniyyəti məsələlərinin izahını vermişdir.
Roma natiqlik məktəbinin parlaq ulduzu Siseron natiqin
qarşısında üç tələb qoyurdu; 1) Nitq öyrətməli, bilik verməlidir; 2)
Nitq dinləyiciyə güclü təsir göstərməlidir; 3) Nitq söyləniləndə qulaq
asana ləzzət verməlidir.
Siserona görə "Şairlər anadan şair doğulurlar, natiqlər isə həyatda
yetişirlər". "Əsl natiq o şəxsdir ki, adi işlər haqqında sadə, böyük işlər
haqqında əzəmətlə, orta səviyyəli işlər barədə isə yuxarıdakılar
arasında orta mövqe tutan bir üslubla danışmağı bacarsın" (16, səh.
17) Siseronun başqa bir cümləsi isə aforizmə çevrilmişdir; "Kim
Demosfen olmaq istəmirsə, o, natiq deyil" (18, səh. 187). Bu fikirdən
belə məlum olur ki, Demosfen kimi zəhmətə qatlaşmayan, öz üzərində
daima, günlərlə, saatlarla çalışmayandan natiq olmaz. Natiq öz
zəhməti ilə, elm və mədəniyyət məsələləri ilə bağlı kitablardan
möhkəm bilik və məlumat toplamalıdır. O, həmişə nitqi gözəlləşdirən,
onun təsir gücünü artıran, insanlara əsl insani keyfiyyətlər bəxş edən,
onlan kamil
12
ləşməyə çağıran nümunəvi fikirləri öyrənməli, yaradıcılıq axta- rışlan
ilə məşğul əlmalıdır.
Yeni eraya həm Yunanıstanın, həm də Romanın ən məşhur
natiqlərinin nitq mədəniyyəti ilə əlaqədar fikirlərini ümumiləşdirib
yekunlaşdıran M.F.Kvintilian (35-96-cı illər) olmuşdur. O, natiqlik
sənətinin bütün incəliklərini özünün 12 kitabdan ibarət "Natiqin
təhsili (fərmalaşması) haqqında" əsərində əks etdirmişdir. Kvintilian
natiqlik sənətini beş hissəyə ayırıb nitq üçün söz və ifadələrin
seçilməsini yadda saxlanılması və ifadəsini (yüksək, ərta və aşağı
üslubda) başlıca şərt kimi irəli sürürdü.
Sonrakı əsrlərdə Fransa, Almaniya, İtaliya, İngiltərə, İspaniya
antik mədəniyyətin bütün növlərini Roma məktəbi vasitəsilə
almışdılar. XII əsrdə İngiltərənin Oksford, XIII əsrdə Fransanın
Sorbon universitetlərində natiqlik sənətinə aid mühazirələr oxunurdu.
Şərq ölkələrində - Assuriya, Babilistan, Çin, Ərəbistan, Hindistan
və Misirdə natiqlik sənəti çox inkişaf etmiş, istedadlı natiqlər xalqın
hörmət və məhəbbətini qazanmışlar. VII əsrdə İslam dininin meydana
gəlməsi ərəb mədəniyyətinin inkişafında xüsusi mərhələ əlmuşdur.
Ərəb ədəbiyyatı, ərəb musiqisi, ərəb elmi misli görünməmiş dərəcədə
inkişaf etməyə başladı. Bu dövrdə Məhəmməd Peyğəmbər (570-632)
görkəmli natiq kimi Allahdan gələn vəhyləri (qeybdən gələn nidalan
-cümlələri), məscidlərdə əxuduğu xütbələrlə adamlara çatdmr, ənlan
qan qohumluğu ilə deyil, dini inanc əsasında birləşməyə, bir əlan
Allaha ibadət etməyə, möminliyə çağmrdı. Məhəmməd Peyğəmbər
(ə.s.) 616-cı ildə İslam (itaətetmə) dinini yaradaraq güclü bir natiq
kimi müsəlmanlan (İslam dininə inananlan) Allahın kəlamlarına,
Qurani-Kərimin hökmlərinə, şəriət qanunlanna tapınmağa dəvət
edirdi.
VII əsrin axırlannda Əl Fərabinin ərəb pəeziyası üçün tərtib etdiyi
ritmik-melədik mədellərlə "Qurani-Kərim" ayələrinin xüsusi avazla
oxunması hesabına ərəb natiqlik sənəti daha da inkişaf etməyə
başladı. Xüsusən, İslamın böyük ideələqu, Peyğəm
13
bərin əmisi oğlu və kürəkəni Həzrət İmam Əli şəriət haqqında
xütbələri ilə özünü mahir bir natiq kimi tanıtmış, 656-661-ci illərdə
müsəlman dövlətinin başçısı olduğu dövrdə İslam dininə böyük şöhrət
gətirmişdi. Onun nəsihət və kəlamları indi də bütün dünyada məşhur
olan "Nəhcül Bəlağə" adlı kitabda toplanmışdır.
XI-XIII əsrlərdə Azərbaycanda natiqlik sənəti inkişaf etməyə
başlamışdı. Azəri-türk dilində olmasa da, görkəmli söz ustaları-şairlər
fars dilində söz, kəlam, dil haqqında, danışığa, natiqliyə xüsusi yer
ayırır, fəzilət sahiblərinin məntiqli çıxışlarını nümunə kimi təqdim
edirdilər. Bu sənətkarların cərgəsində Niza- mül-Mülk (1017-1092)
və Xacə Nəsrəddin Tusinin (1201-1274) xüsusi yeri vardır.
Nizamül-Mülk səlcuq sarayında əvvəlcə Alp Arslanın, sonra
Məlik şahın vəziri olmuş, söz-kəlam-dil haqqında öz tövsiyə və
məsləhətlərini "Siyasətnamə" əsərində toplamışdır.
Nəsirəddin Tusi XIII əsrin böyük mütəfəkkiri, filosofu,
riyaziyyatçısı kimi Şərqdə özünə böyük şöhrət qazandırmışdı. O, bi-
nom düsturunun həllini Nyutondan, maddə çəkisinin saxlanması
qanununu isə M.Lomonosovdan çox-çox əvvəl kəşf etmiş, bir sıra
astronomik tapmtılann müəllifi olmuşdur. N.Tusi əxlaqa və natiqlik
sənətinə aid "Əxlaqi-Nasiri" əsərində natiqə, natiqin nitqinə belə
tələblər qoyurdu: "Çox danışmamalı, başqasının sözünü yanmçıq
kəsməməli, başqasının danışdığı hekayət və rəvayəti bilirsə bunu üzə
vurmamalı və onun danışıb qurtarmasına imkan yaratmalıdır.
Başqasından soruşulana cavab verməməli, ümumidən edilən sualda
başqalanm qabaqlayıb tələsik irəli düşməməlidir. Biri cavab verməklə
məşğul isə, daha qabil cavab verməyə qadir olsa da, səbr etməli, o,
sözünü qurtardıqdan sonra öz cavabını verməlidir. Lakin əvvəlkinə
tənə etməməlidir... Böyüklərlə danışarkən kinayə işlətməməli, nə
bərkdən, nə yavaşdan, mülayim səslə sözünü deməlidir. Danışdığı
məsələ qəlizdirsə, aydın misallarla izah etməyə çalışmalıdır, qısa və
yığcam danışmalıdır" (14, səh. 182)
14
Klassik Azərbaycan şairlərindən Nizami Gəncəvi, İmadəddin
Nəsimi, Şah İsmayıl Xətai, Məhəmməd Füzuli söz, kəlam haqqında
qiymətli fikirlər söyləmiş, natiqlik sənətinin bir sıra məsələlərinə
münasibət bildirmişlər:
İ.Nəsimi məharətli natiq kimi hürufilik fəriqəfi ideyasını fəb- liğ
etmək məqsədilə müxtəlif ölkələrdə kütlələr qarşısında etdiyi
çıxışlarında natiqlik məharəti, nitq kamilliyi, nitqin təsir qüvvəsi,
nitqdə forma və məzmun vəhdətinin gözlənilməsi haqqında fikir və
mülahizələr söyləmiş, söz sənətinə yüksək qiyməf vermişdir:
Sən bu Nəsiminin dilini anla, bil sözün.
Kim var bu dildən özgə bizim bir lisanımız.
xıx əsrin ikinci yarısında və XX əsrin əvvəllərində yaşamış şair,
rəssam,
musiqişünas,
xəttat,
nəqqaş,
maarifçi-pedaqoq
M.M.Nəvvabın danışıq mədəniyyəti haqqında bir sıra maraqlı
fikirləri, nəsihəfləri vardır. O, "Nəsihətnamə" əsərində (beş yüz
nəsihət) yazmışdır: "Bacardıqca qısa və mənalı danış, əks halda,
danışmasan yaxşıdır; sözü deyən vaxt fikrini düzgün ifadə et;
bişirilməmiş söz danışma; Danışarkən özündən çıxma; sözü çox
uzadıb təkrar etmə ki, avamlığa dəlalət edər; Səndən bir söz
soruşmasalar demə; O adam ki, sənin nəsihətini eşitmir, nəsihət etmə;
Məclisdə öz qədərindən artıq danışma, yoldaşlara da fürsət ver;
Məclis əhli xahiş etsə, danışa bilərsən"
Dostları ilə paylaş: |