3.
Birinci tərəfi say, ikinci tərəfi isimdən ibarət olan birinci
növ termin-söz birləşmələri:
Məsələn, birinci növ xəta, bir inter-
val, iki tərtibli, ikinci dərəcəli dövrə, dördüncü tərtib, dörddəbir
hissə, onluq kəsr, dördüncü harmonik nöqtə, ikinci dib və s.
Bu növ termin-söz birləşmələrdə termin-saylar da termin-
sifətlər kimi isimlərin əvvəlində heç bir dəyişikliyə uğramır,
isimlərin növ və xüsusiyyəti onlara təsir etmir. Bu vəziyyətdə
termin-saylar heç bir formal əlamət-şəkilçi qəbul etmir. Termi-
nologiyada saylar bilavasitə terminlərin yaranmasında fəal işti-
rak edir və başqa terminlərlə yanaşma əlaqəsində olur. Məsələn,
iki dayanıqlı vəziyyət, üçüncü dərəcədən qüvvət, beşinci tərtib
əyri, beşdərəcəli tənlik, ikinci dərəcəli dövrə əyri və s.
Bu növ termin-söz birləşmələrində termin-sayların termin
isimlərə yanaşma qüvvətinə gəldikdə göstərmək lazımdır ki,
bunların arasında yanaşma həm isimlərin, həm də sifətlərin isim-
lərə yanaşmasından zəifdir. Daha doğrusu, onların yanaşma sıra-
sı belədir.
1. Say - isim
2. Say - isim - isim
3. Say - sifət - isim.
286
Bəzən say isimlərin arasında da işlənib yeni birləşmə əmələ
gətirə bilir.
4.
Feli sifətin termin-isimlərə birləşməsindən əmələ gələn
birinci növ termin- söz birləşmələri.
Məlum olduğu kimi feli si-
fət feldən əmələ gəlib, felin bir sıra xüsusiyyətlərini saxladığı
üçün fel daxilində xüsusi qrup təşkil edir. Lakin bu sözlərdə si-
fətə məxsus əlamətlər olduğuna görə sifətlər kimi bunlar da
isimlərin əvvəlində gəlib termin-söz birləşməsi əmələ gətirir.
Məsələn, dəyişən sürət, artan funksiya, toplanmış qüvvə, çevril-
miş hərəkət, gecikən arqument, parçalanan səth, gətirilmiş qüv-
vət, modullaşdırılmış rəqslər, doymamış buxar və s.
II.
İkinci növ termin-söz birləşmələri şəklində olan termin-
lər
birinci növ birləşmələrdən həm struktur cəhətdən, həm də
nitq hissələri ilə ifadəsinə görə fərqlənir. Belə ki, ikinci növ ter-
min-söz birləşmələrində bir tərəfdən mənsubiyyət kateqoriyasını
ifadə edən şəkilçilər iştirak edir, digər tərəfdən birinci növ ter-
min-söz birləşmələrinin birinci tərəfi isim, sifət, sayla ifadə
olunduğu halda, bunların birinci tərəfləri əsasən isimlərdən iba-
rət olur. Məsələn, kapital tutumu, səs dalğası, faktorinq komissi-
yası, atmosfer təzyiqi, elektrik sahəsi, gömrük güzəştləri, enerji
zonası, ölçü vahidi, gömrük rüsumu, atom müstəvisi, ixrac kvo-
tası, kvant mexanikası, elektrik lampası və s. İkinci növ termin-
söz birləşmələrini əmələ gətirən terminlərdən biri digərini müx-
təlif cəhətdən təyin edir. Buna görə də bu tip terminləri mənaca
aşağıdakı növlərə bölmək olar:
1. Birinci tərəf ikinci tərəfin səciyyəvi əlamətlərini ifadə
edir.
Bu o deməkdir ki, birinci tərəf ikinci tərəfin konkret növü-
nü müəyyən edir. Məsələn, indikator lampası, limit nöqtəsi, tez-
lik generatoru, şüalar şəbəkəsi, elektrik linzası, maqnit sahəsi,
sürtünmə qüvvəsi, şüalanma termodinamikası və s.
2. Birinci tərəf ikinci tərəfin xüsusi adını bildirir.
Bu vari-
antda birləşmələrin birinci tərəfi xüsusi isimlə, ikinci tərəfi isə
ümumi isimlə ifadə olunur. Birləşmənin birinci tərəfindəki isim-
lər həm birləşmənin tərkibində, həm də ondan xaricdə xüsusi
isim olaraq qalır. Məsələn, Koşi məsələsi, Kurlov düsturu, Şarl
287
qanunu, Coul-Lents qanunu, Coul-Tanson effekti, Laplas çevir-
məsi, Lame funksiyası, Loşmidt ədədi, Laplas təzyiqi, Loqarifm
cədvəli.
3. Birinci tərəf ikinci tərəfin konkret növünü bildirir
: kök
işarəsi, koordinat oxu, hesablaşma çeki, dairə sektoru, kürə sek-
toru, innovasiya bankı, cərəyan şiddəti, cisim bucağı, katod şüa-
ları, müqavimət termometri və s. İkinci növ termin-söz birləş-
mələri yanaşma və uzlaşma əlaqəsi ilə yaranır. Belə ki, bu tip
termin-söz birləşmələrinin birinci tərəfləri yanaşma əlaqəsi ilə
ikinci tərəfə, ikinci tərəf isə uzlaşma əlaqəsi ilə birinci tərəfə tabe
olur. Məsələn, "funksiyanın genişlənməsi" tipli birləşmələrdə bi-
rinci tərəf ikinci tərəf vasitəsi ilə idarə olunur. Burada -"nın" bi-
rinci terminin idarə olunmasını göstərən yiyəlik hal şəkilçisidir.
Lakin "cərəyan şiddəti" kimi termin-söz birləşmələrinin bi-
rinci tərəfində isə belə bir şəkilçi yoxdur. Deməli, burada idarə
əlaqəsinin əlaməti yoxdur. Digər tərəfdən uzlaşma əlaqəsi ilə
əmələ gələn bu tip termin-söz birləşmələri arasında heç bir ter-
min artırmaq mümkün deyildir. İdarə əlaqəli terminlər arasında
isə termin əlavə etmək olur. Deməli, bu birləşmələrin birinci tə-
rəfləri müəyyənlik bildirmədikləri üçün üçüncü növ termin-söz
birləşmələrindən fərqlənir.
III.
Üçüncü növ termin-söz birləşmələri şəklində olan ter-
minlər;
Bu növ terminlər də iki və daha artıq terminin semantik
və qrammatik cəhətdən birləşməsi yolu ilə əmələ gəlir. Lakin bu
növ terminləri həm formal əlamətinə, həm də əlaqənin növünə
görə birinci və ikinci növ termin-söz birləşmələrindən fərqlənir.
Bu növ terminlər, əsasən, idarə əlaqəsi ilə yaranır. İdarə
əlaqəsində olan terminlərdə tabeedici terminin tələbi ilə tabe ter-
min ismin bu və ya digər halının şəkilçisini qəbul edir. Bu əlaqə-
nin xüsusiyyətindən asılı olaraq birləşmənin tabe tərəfi həmişə
hallana bilən terminlərdən ibarət olur. Hallana bilməyən termin-
lər heç vaxt bu yolla əmələ gələn birləşmələrin tabe tərəfi kimi
çıxış edə bilməz. Bəs onda üçüncü növ terminlər hansı nitq his-
sələri ilə yaranır. Bu məsələni aydınlaşdırmaq üçün əvvəlcə gö-
rək terminlər hansı nitq hissələri əsasında yaranır. Terminologi-
288
yada bu barədə müxtəlif fikirlər irəli sürülmüşdür: Q.O.Vinokur
elmi-texniki anlayışları ifadə edən və termin funksiyası daşıyan
sözlərin əsasən isimlərdən ibarət olduğunu qeyd edir.
Ə.H.Orucov isə bütün nitq hissələrinin terminləşdiyini qeyd
edir: “Hər bir müstəqil mənalı söz: isim, sifət, fel, zərf termin
ola bilər: çünki həm əşya, həm də keyfiyyət, həm proses, həm də
hal terminləşdirilə bilər
1
”.
Bu barədə M.Qasımov yazır: “İsim dildə təkcə əşyalar haq-
qında deyil, eyni zamanda keyfiyyət, hal və hərəkət haqqında el-
mi anlayışlar ifadə edən yeganə leksik-qrammatik vasitədir, da-
ha doğrusu, terminlərin əsas dil forması isimlər əsasında yaranan
söz birləşmələridir”.
2
İdarə əlaqəsi ilə yaranan bu növ termin- söz birləşmələri
əsasən, isimlərlə yaranır. Çünki bütün nitq hissələri idarə əlaqə-
sində eyni dərəcədə iştirak etmir. Eyni zamanda sintaktik üsulla
yaranan bu terminlər elmi anlayışların adını bildirir. Deməli, bu
növ termin-söz birləşmələri ancaq isimlərdən əmələ gəlir. Bu da
felin öz xarakterindən irəli gəlir. Belə ki, feil iş, hal və hərəkətlə
bağlıdır, bu isə müəyyən obyekt üzərində görülür və yaxud ob-
yekt və ya məkanla bağlı olur. İkinci tərəfdən, feildə təsir kate-
qoriyası vardır. Bu xüsusiyyət feilə imkan verir ki, o, cümlə da-
xilində öz ətrafına müxtəlif sözlər toplamaqla feili birləşmələr
yaratsın. Belə feili birləşmələrdə feil özü əsas aparıcı olur, onun
ətrafında toplanmış sözlər isə həmin feili bu və ya başqa cəhət-
dən izah edir. Feil ətrafında toplanmış sözlərin əksəriyyəti məhz
idarə əlaqəsi ilə ona bağlıdır. İdarə əlaqəli üçüncü növ termin bir-
ləşmələrdə isə nə feil, nə də başqa nitq hissələri /isimdən başqa/
iştirak edir. Deməli, bu növ birləşmələr ancaq isimlərlə yaranır.
Məsələn, üçbucağın sahəsi, dalğanın uzunluğu, funksiyanın arqu-
menti, maddənin böhran halı, naqilin müqaviməti, səsin gücü,
dairənin bölünməsi, çoxhədlinin dərəcəsi, tezliyin çevrilməsi və s.
1
Orucov Ə.N. Azərbaycan dilində terminologiya yaradılması və işlənən ter-
minlərin qaydaya salınması. Azərbaycan SSR EA Xəbərləri, 1951, №1, səh.72.
2
Qasımov M. Azərbaycan dili terminologiyasının əsasları. Bakı, Elm, 1973,
səh.33
289
Beləliklə, sintaktik üsulla əmələ gələn bu növ terminlərin
elmi əsasda öyrənilməsi müasir elmi dilimizdə terminlərin ya-
ranması prosesini müəyyənləşdirmək baxımından xüsusi əhə-
miyyətə malikdir.
Dostları ilə paylaş: |