DAŞ YUXULAR 111
idi, Mopoş! - Artist çılğınlığını boğub bir qәdәr düşündü,
sonra özünü әlә aldı: - O, dövlәt tәltiflәrini vә ucuz söhrәti
mәnә vermәdi. O, mәni öz üstünә gәlәn tufanın qarşısına
itәlәdi. Bu qәrәzsiz faciә vә komediyada mәnim rolumu öz
әli ilә bölmüşdü. Hәmişә o fikirdә olmuşam ki, içimdәki
azadlığı qoruyub saxlamaq üçün davamlı olaraq dövlәtlә
münasibәtlәri korlamaq gәrәkdi. Bu mәnada mәn onu
özümә xaç atası sayıram.
- Әzizim, sәnә elә gәlmir ki, davamlı olaraq özün-
özünü tәkzib edirsәn?
Hirsindәn od tutub yanan Saday Sadıqlı onun son
atmacasını ya eşitmәdi, ya da qәsdәn qulaq ardına vurdu.
- Elә o vaxtdan güc topladım ki, istәnilәn zәrbәdәn
sonra ayağa dura bilim. Daha indi, gücüm yoxdu,
qalmayıb. Mopoş, anamın qәbrinә and olsun, heç nәyi
başa düşә bilmirәm. Boynuma alıram, Mapoş, qorxuram.
Canım biri bitmәmiş o biri başlayan dәhşәtli yuxuların
caynağına keçib. Nә vaxtan bәri çalışıram әtrafla bütün
әlaqәlәri üzüm. Dünya ilә tәmasın hәr anı mәni zibilә salır,
başıma bәla gәlir. Adamlar tanınmaz dәrәcәdә dәyişiblәr.
Mopoş, sәncә bu dәhşәtli deyilmi, ölkәdә bircә nәfәr Allah
adamı yoxdur ki, öz dәrisindәn qorxmayıb xalqa hәqiqәti
desin. Hanı bizim mәrhәmәtli millәtimiz? Hanı bizim nur
saçan ziyalımız? Çoxdan hiss etmişәm, Mopoş, bu barәdә
әvvәllәr dә fikirlәşmişәm: bizim keçmiş "millәt atası"nın
mәnim kimi tәk-tәk asilәrin boğazına bağladığı zәncir, o
bu dünyada yaşasa da, yaşamasa da bәdbәxt ziyalıları
boğub öldürәcәk, mәhv edәcәk. - Artist susub dediyi
sözlәrdәn sonra boşalmış içinin dәrinliyinә çökdü.
Mopassan tәlaş içindә kreslodan sıçrayıb qışqırdı.