94
Bu davrda
shaharlarning umumiy qi
-
yofasi tubdan o‘zga radi. Turon xalqlari va
arab madaniyatining qorishuvi natijasida katta-katta
gumbazli toq-u ravoqli va peshtoqli imoratlar, ustaxo
-
nalar, masjid, madrasa, maqbara, xonaqoh va karvon
-
saroylar qad ko‘ tardi. Shaharlar hunarmandchilik mar
-
kaziga aylandi.
Samarqandda yuqori navli qog‘oz ishlab chiqarilar
edi. Shosh o‘zining ko‘nchilik mahsulotlari va charm
mollari bilan, Iloq esa kumush va qo‘rg‘oshin
konlari
hamda ku mush tanga chiqaradigan zarbxonasi bilan
mashhur edi.
Xorazmda qayiqsozlik taraqqiy topadi. Xorazm va
Termizda ya sal gan qayiqlar Amudaryo bo‘ylab to Orol
dengizigacha mut
tasil mol tashib, savdogarlarning
yukini yengil, uzog‘ini yaqin qilgan. Bu davrda shahar-
lar bilan bir qatorda qishloqlar
ham mamlakatning iq-
tisodiy hayotida katta o‘ringa ega edi. Buxoroning
Zandana qishlog‘ida to‘qilgan mallarang bo‘z «zanda-
nichi», Samarqandning Vador qishlog‘ida tayyorlangan
mato «vadoriy» nomlari bilan Sharqda mashhur edi.
94
Movarounnahr viloyatlarining ichida eng ko‘p nufuzli hudud Farg‘ona vodiysi bo‘lganli-
gini tushunib olish qiyin emas. Farg‘ona viloyatida ko‘plab shaharlar bo‘lgan. Uning poytaxti
shu davrlarda Axsikent bo‘lib, shaharning kattaligi (aylanmasiga) 3 farsang masofaga cho‘zil-
gan, uning ichida bog‘, kanallar va bir qancha hovuzlar bo‘lgan. Axsikentning atroflarida (de-
vordan tashqarisida) ham bog‘lar, daraxtzorlar mo‘l bo‘lib, ular bir-birlaridan uzilmasdan
2 farsang masofagacha cho‘zilib ketgan.
Istaxriy (arab geografi)
Dostları ilə paylaş: