I FƏSIL.
SOVET HAKIMIYYƏTININ QƏLƏBƏSINƏ
QƏDƏR NAXÇIVANDA TIBB XIDMƏTININ
INKIŞAF TARIXI (1828-1920-ci illər)
Naxçıvanın qədim tarixi var. Naxçıvanın indiki
ərazisində o vaxtlar məskunlaşan tayfalar, maddi mədəni
qədim abidələr Neolit dövrünə (e.ə.7-6-cı minillər) aiddir.
Çoxsaylı maddi mədəni memarlıq abidələri göstərir ki,
Naxçıvan çox keçmişdə özünün yüksək mədəniyyəti ilə yaxın
şərqdə şöhrət tapmışdır.
VIII-X əsrlərdə Naxçıvan, Culfa, Ordubad iri peşə-
ticarət mərkəzi olmuşdur.
VII-XIV əsrlərdə Naxçıvan Sacilər, Səlcuqlar,
Eldənizlər, Monqollar dövlətlərinin tərkibində olmuşdur.
XV-XVI əsrlərdə Naxçıvan yarım köçəri feodal
dövlətlərin – Qaraqoyunlu, Ağqoyunlu və Səfəvilər
dövlətlərinin tərkibində olmuşdur.
1903-cü ildə I Şah Abbasın qoşunları tərəfindən
dağıdılmışdır. XVIII əsrin əvvəllərində isə Şəhər Nadir Şahın
qoşunları tərəfindən tutulmuşdur.
Özünün çoxillik tarixi ərzində Naxçıvan yadellilər
tərəfindən işğal edilmiş, dəfələrlə dağıdılmış və talan
edilmişdir.
Lakin nə yadelli qoşunların basqınları, nə əsarət altına
salmaq cəhdləri, nə də onun qarət edilməsi xalqın vətənə olan
məhəbbətini söndürə bilməmişdir. Onlar silahlanaraq öz
torpağı, ailəsi və uşaqları uğrunda vuruşdular.
XVIII əsrin ortalarında yarımmüstəqil Naxçıvan xanlığı
yaradıldı.
1826-28-ci illərdə Rusiya-Iran müharibəsi gedişində
1827-ci ilin iyununda rus qoşunları Naxçıvanı zəbt etdilər.
Türkmənçay müqaviləsinə əsasən Naxçıvan xanlığı Irəvan
xanlığı ilə birlikdə Rusiyaya birləşdirildi. Çar höküməti
Irandan və Türkiyədən minlərlə erməni ailəsini Naxçıvan
Xanlığı ərazisinə köçürmüşdür. 1828-ci ilədək azərbaycanlılar
diyarın əhalisinin 92%-ni təşkil edirdilərsə, 1897-ci ildə bu
9
66,3%-ə enmiş, ermənilərin sayı isə artaraq 32,7%-ə
çatmışdır.
1
Naxçıvan diyarı Çar hökumətinin Qafqazda apardığı
inzibati islahata (10 aprel 1840) əsasən Gürcüstan-Imperiya
quberniyasının tərkibində Naxçıvan qəzası kimi (1841) təşkil
edilmiş, sonra isə (1849-cu ildə) Irəvan quberniyasının
tərkibinə keçirilmişdi.
Ilk əvvəl Naxçıvan ərazisində iki qəza (Naxçıvan və
Ordubad) olub, sonralar isə (1867-ci ildə) bu qəzalar
birləşdirilərək bir qəza – Naxçıvan qəzası adlanır.
1870-ci ildə Irəvan quberniyasının tərkibində növbəti
qəza – Şərur-Dərələyəz qəzası təşkil edilir. Bu iki polis
sahəsindən – Şərur (I sahə) və Dərələyəz (II sahə) ibarət olur.
Biz yalnız I sahədə (Şərur) məskunlaşan kənd əhalisinə
göstərilən tibbi xidmət haqqında tam məlumat verəcəyik. O ki,
qaldı II sahəyə (Dərələyəz), burada kənd əhalisinə göstərilən
tibbi xidmətə aid cüzi məlumat olduğundan onu təsvir etmək
mümkün olmadı. Ona görə gələcəkdə Şərur-Dərələyəz qəzası
sadəcə olaraq Şərur qəzası kimi göstəriləcək.
Beləliklə Naxçıvan diyarında, Sovet hakimiyyəti
qurulanadək, iki qəza (Naxçıvan və Şərur-Dərələyəz)
olmuşdur.
Naxçıvanın Rusiya imperiyasının tərkibinə keçirilməsi,
onu özünün ucqar müstəmləkəsinə çevirsə də obyektiv olaraq
xarici hücumlardan, ara müharibələrinin, feodal çəkişmələrinin
törətdiyi bəlalardan xilas etdi.
Azərbaycanın böyük filosofu, dramaturqu və
maarifpərvəri Mirzə Fətəli Axundov ölümündən bir il qabaq,
1877-ci ildə Azərbaycanın görkəmli maarifpərvəri və ictimai
xadimi Həsən bəy Zərdabiyə yazdığı məktublarının birində
Azərbaycanın Rusiya tərkibinə daxil olması nəticəsində onun
yadellilərin basqını təhlükəsindən qurtarmasının
əhəmiyyətindən danışaraq qeyd etmişdi: «Heç olmazsa ona
minnətdar ol ki, biz Rusiya dövlətinin
_______________
1
Naxçıvan Ensiklopediyası. «Azərbaycan Elmlər Akademiyası».
Bakı, 2002-ci il, səh. 385, 517
10
himayəsi sayəsində keçmişdə sonsuz işğalçı orduların saysız
basqın və talanlarından xilas olduq və nəhayət, rahatlıq əldə
etdik»
1
.
Bununla belə tarixi materiallar göstərir ki, Çar Rusiyası
Cənubi Qafqazı ələ keçirməkdə məqsədi öz iqtisadi və siyasi
maraqlarını əsas tutaraq müstəmləkəlik siyasətini həyata
keçirmişdir.
Naxçıvanda Sovet hakimiyyətinin qələbəsi dövrünə
qədər olan illərdə səhiyyə işlərinin vəziyyətini təsvir etmək
üçün bəzi tarixi məlumatları nəzərdən keçirək.
Naxçıvanda inqilaba qədər işləmiş həkimlərin verdiyi
məlumatlardan aydın olur ki, Rusiyanın tərkibinə daxil olana
qədər Naxçıvanda heç bir xəstəxana və həkim olmamışdır.
Əhali tibbi yardım almaq üçün ara həkimlərinə, mollalara,
seyidlərə, dərvişlərə, falçılara müraciət edirdi.
Şərur qəzasının həkimi H.Səfiyev qəzada ilk xəstəxana
açılana qədər olan dövrü təsvir edərək yazır: «…O vaxta qədər
(1889-cu ilədək, yəni ilk xəstəxana açılana qədər) əhali ancaq
ara həkimləri və dəlləklərin köməyi ilə keçinirdi…»
2
.
Insanın anatomiyası, fiziologiyası və xəstəliklərin
mahiyyəti barəsində heç bir təsəvvürü olmayan bu cür
başabəla«həkimlərin» günahı üzündən hər il yüzlərlə adam, o
cümlədən körpə uşaq onların qurbanı olurdu.
«Irəvan quberniyasında səhiyyə işlərinin müasir
vəziyyəti» adlı məqalədə aparılan türkəçarə müalicə üsulları
tənqid edilərək belə yazılır: «Ehtimal ki, bəşəriyyətin əmələ
gəlməsi ilə bir gündə yaranan xalq təbabəti hələ bu günə qədər
uşaqlıq dövründə qalmış, onda sadəlik və uşağa aid
xüsusiyyətlər çoxdur. Doğrudan da məsələn, xəstənin heyvan
dərisinə salınması, qanaxmanın peyinlə dayandırılması,
yaranın üstünə nəcisdən məlhəm qoyulması, ovsun oxunması,
cadulama və s. bu kimi
_________________________
1
«Əkinçi» qəzeti, 1877-ci il, №2.
2
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, II cild, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1916, səh.54.
müalicə üsullarını başqa cür necə izah etmək olar?…»
1
.
11
Naxçıvan ölkəsində ara həkimlərinin elmi əsası
olmayan müalicə metodlarının geniş yayıldığını malyariya
haqqında aşağıdakı ədəbiyyat məlumatı təsdiq edir: «… o
zaman xalq arasında malyariyaya qarşı tətbiq edilən müalicə
vasitələrindən biri qorxutmaqla müalicə etməkdən ibarət idi;
bu zaman qızdırmalı adamın üstünə qəflətən soyuq su tökür və
ya o, yatmış ikən üzünə sillə vururdular və s…»
2
.
Təbabətə və ümumiyyətlə təbiətə qarşı olan bu cür geri
qalmış münasibət onunla izah edilirdi ki, əhalinin yaşadığı
tarixi şəraitdən və ictimai inkişaf səviyyəsindən asılı olaraq
onun zehnində təbiət qanunlarına qarşı müxtəlif baxışlar var
idi. Burada biz başlıca olaraq dinin və mövhumatın kök salıb
hökm sürdüyü dövrü nəzərdə tuturuq.
Insanlar sadəlövhcəsinə xəstələnmə halını «allahın
qəzəbi» kimi başa düşür və xəstəni pirə aparırdılar ki, bəlkə
allah onun günahından keçə ki, o da sağala.
Bu, ondan irəli gəlir ki, o vaxtlar ruhanilər və dindarlar
cürbəcür vasitələrlə zəhmətkeş kütlələrin şüurunu zəhərləyir,
hər növ istismar, zülm və əsarətə tabe etdirməyə çalışırdılar.
Burada öz-özünə aydın olur ki, dindar insanlar təbiətin
qanunlarını düzgün başa düşməyərək təbiətdə xarüqalədə
qüvvələrin varlığına inanır və nəticədə onların şüurunda yanlış
fikirlər əmələ gəlirdi.
Azərbaycanın görkəmli satirik ədibləri, şairləri və
yazıçıları öz əsərlərində məzlum xalqı aldadıb var yoxunu
əlindən alan, onları «müalicə» edən mollaları, falçıları, ara
________________
1
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, I cild, 3-cü buraxılış, Tiflis, 1914, səh.54.
2
M.Malyujenko – Irəvan quberniyasında malyariya və onunla
mübarizə. «Irəvan quberniyasının 1912-ci il yaddaş kitabçası», VII
fəsil, səh.37, Irəvan şəhəri, 1912-ci il.
həkimlərini və sairləri atəşli tənqidə tutur, bu cür tipləri ifşa
edir və iç üzlərini açıb xalqa göstərirdilər.Belə görkəmli
xadimlərdən biri öz iti qələmi ilə şöhrət qazanmış satirik yazıçı
Cəlil Məmmədquluzadə idi. Onun redaktor olduğu «Molla
12
Nəsrəddin» satirik jurnalı Azərbaycanda sanitariya maarifinin
inkişafı uğrunda mübarizədə böyük xidmət göstərmişdir.
Jurnal öz səhifələrində mollaların, ara həkimlərinin və digər
şarlatanların apardıqları türkəçarə «müalicə» üsullarını ifşa
edib, onların nadanlığına iztehza edir və onları ələ salırdı.
«Molla Nəsrəddin» jurnalının 1909-cu il 47-ci nömrəsində dua
yazan məşhur bir mollanın karikaturası verilmişdir (şəkil 1).
1-ci şəkil
-Xanım, inşallah bircə saatdan sonra qarnınızın
ağrısı keçər
Şəkildə molla sancı çəkən bir qadının yarıçılpaq
bədəninə tamaşa edərək dua oxuyur ki, qadın bu duadan «şəfa»
tapsın. Lakin sancı get-gedə artır. Belə vəziyyəti görən molla;
«-xanım, inşallah bircə saatdan sonra qarnınızın ağrısı keçər» –
deyə qadını sakitləşdirməyə çalışır. Jurnal, avam xalqı aldadıb,
onun cibini soyan, öz dini fəaliyyətini müalicə işi ilə bağlayan
bu cür mollaların fırıldağını acı gülüşlərlə ifşa edir və onların
iç üzünü açıb xalqa göstərir.
Naxçıvan MSSR-nin ərazisində tibb işi XIX əsrin
ortalarında təşkil edilib.
13
Mövcud qanuna əsasən 1847-ci ildə Qafqaz ölkəsinin
inzibati idarəsi tərəfindən Cənubi Qafqaz üçün tibb
personalının ştatı haqqında əsasnamə imzalandı. Buna əsasən
hər qəzada bir qəza həkimi, iki feldşer və bir mama vəzifəsinin
olması nəzərdə tutulurdu.
Rəsmi məlumatlardan aydın olur ki, 1852-53-cü illərdə
Naxçıvan və Ordubad qəzalarında əhaliyə tibbi yardım
göstərilib. O vaxtlar Naxçıvan qəzasında qəza həkimi Stepan
Vasilyeviç Bitlitski, mama Mariya Nikolayevna Makaroviç,
Ordubad qəzasında (qəza 1867-ci ildə ləğv dilib) qəza həkimi
Avqust Vilhelmoviç Miller, mama Feodosiya Nikolayevna
Romanovskaya
1
işləmişlər. Onlardan başqa yerli əhaliyə hərbi
hospitalda işləyən hərbi həkimlər də tibbi kömək göstərmişlər.
Bu həkimlərdən Aleksandr Maksimoviç Şalomovu, Pyotr
Kirilloviç Balyuranı və Maksim Qriqoryeviç Slimovskini
2
göstərmək olar.
Irəvan quberniyası üçün 13 noyabr 1874-cü ildə təsdiq
edilmiş ştata əsasən Naxçıvan qəzasında bir qəza həkimi, iki
feldşer və bir mama ştatı, Ordubad qəzası ləğv edildikdən
sonra onun əvəzində Şərur qəzası yaradıldı və buraya bir qəza
həkimi, iki feldşer verilir
3
.
1878-ci ildə Qafqaz təqvimində Naxçıvan və Şərur
qəzalarının (Naxçıvan və Ordubad şəhərlərinin) ərazisi, əhalisi
və əhalinin sıxlığı haqqında məlumat verilib
4
. Elə orada,
qəzalarda işləyən tibb işçiləri göstərilib. Naxçıvan qəzasında
qəza həkimi Vasiliy Aleksandroviç Subbotkin,
__________________
1
Qafqaz təqvimi, 1853-cü ilə aid. Beşinci şöbə «Qafqaz mülki
idarələrin tibbi şöbəsi, Tiflis, 1852, səh.572.
2
Qafqaz təqvimi, 1854-cü ilə aid. Beşinci şöbə hərbi hosbitallar,
Tiflis, 1853, səh.713.
3
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri. I cild, 3-cü buraxılış, Tiflis, 1914, səh.115.
4
Qafqaz təqvimi 1879-cu ilə aid. Ikinci şöbə, Qafqaz canişinlik
istehsal qüvvələrinin xülasəsi, Tiflis, 1878-ci il, səh.328.
mama Lyuba Ivanovna Breyer işləmişlər. Şərur qəzasında qəza
həkimi Qavril Yakovleviç Oqunov işləmişdir. Feldşer
haqqında məlumat yoxdur.
14
Göstərmək lazımdır ki, qəza həkimlərinin vəzifəsi
əsasən məhkəmə təbabəti və tibbi-polis fəaliyyəti ilə məşğul
olmaqdan ibarət idi (məhkəmə-tibb müayinəsi, meyityarma
və s.). Bundan başqa qəza həkiminin onun tabeliyində olan
feldşerlərin və mamaların üzərinə nəzarət, əhaliyə həkim
köməyi göstərmək vəzifəsi də düşürdü.
1-ci cədvəl
Qəza və şəhərlərdə ərazi, əhali və əhalinin sıxlığı
haqqında məlumat
Əhali
Qəza və
şəhərlər
Ərazi
kv.km
kişi qadın cəmi
1 kv.
km-ə
düşən
əhali
Naxçıvan
qəzası
34149 25749 59898
Naxçıvan
şəhəri
3719 3159 6878
Ordubad
şəhəri
3908,4
2069 1456 3525
17,1
Şərur
qəzası
840 14267
12201
26468
31,5
CƏMI 4748,4
54204
42565
96769
20,4
Qeyd etmək lazımdır ki, qəza həkimi vaxtının çoxunu
məhkəmə təbabəti işlərinə sərf etdiyindən əhali tibbi
xidmətdən demək olar ki, məhrum edilmişdi. Bu haqda
«Qafqaz mülki idarələrində müasir tibbi şöbələrin vəziyyətinin
xülasəsi» adlı bir məqalədə göstərilmişdir ki, «Qəza həkimləri
başlıca olaraq məhkəmə təbabəti və başqa müayinə,
meyityarma və ekspertiza ilə məşğul olurlar».
1
________________
1
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, I cild, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1914 il, səh.40.
Həmin xülasənin digər bir yerində belə yazılmışdır:
«…Qəza həkimləri yalnız bilavasitə öz məhkəmə təbabəti
15
vəzifəsi ilə məşğul olduğundan onlar falçıların, ara
həkimlərinin və ruhanilərin əlində qalan kənd əhalisinə lazımi
qədər tibbi yardım göstərə bilmirdilər»…
1
XIX əsrin 70-ci illərin axırlarında kənd əhalisinə həkim
köməyini təşkil etmək məqsədi ilə əvvəlcədən yeni əsasnamə
layihəsi hazırlanmasına başlanıldı.
18 fevral 1880-ci ildə Qafqazda mülki idarələrin tibb
hissəsinin hazırladığı layihə «Cənubi Qafqaz ölkəsinin
quberniyalarında kənd həkim sahələrinin təşkil edilməsi
haqqında» Dövlət Şurasının əsasnaməsi təsdiq edildi.
2
Əsasnamədə hər qəzada 4 çarpayıdan ibarət (ikisi kişi və
ikisi qadın) qəbul otağı, ambulatoriya və aptek açılması
nəzərdə tutulurdu. Stasionar şöbəsində xəstələrə ilk yardım
göstərmək, lazım gəldikdə isə xəstəni xəstəxanaya qəbul
etmək qeyd olunurdu.
Ambulatoriya təyin edilmiş saatlarda xəstələri hər gün,
təcili hadisələrdə isə günün hər vaxtında qəbul etməli idi.
Xəstələr həkimin resepti əsasında apteklərdən pulsuz
dərmanlarla təchiz edilməli idilər.
Kənd – həkim sahəsinə bir həkim, iki feldşer və bir
mama nəzərdə tutulmuşdur. Əsasnaməyə əsasən aptek müdiri
vəzifəsi xəstəxananın həkiminin mülahizəsinə əsasən
feldşerlərin birinə həvalə olunmalı idi.
________________
1
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, I cild, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1914 il, səh.40.
2
Rusiya imperiyasının qanunlarının bütün toplusu. II toplu, 7-55, II
şöbə, əlavə Sankt-Peterburq, 1884 il, səh.38.
2-ci cədvəl
16
Cənubi Qafqaz quberniyasında kənd həkim
sahəsinin xərcləri (manatla)
Yemək
xərci
Cəmi
Kənd həkimi 600
575
300
1475
Böyük tibb feldşeri 250
-
50
300
Kiçik tibb işçisi 200
-
50
250
Mama 250
-
50
300
Sair xərclər (istilik, işıq-
landırma, dərmanlara
əlavə)
- -
-
1100
Bundan başqa ştat cədvəlində hər bir qəzaya birdəfəlik
xərc nəzərdə tutulurdu: a) qəbul otağının ilkin yerləşdirilməsi
üçün 350 man., b) aptekin yerləşdirilməsinə 350 man., c) qəbul
otağına, feldşer və mamalara cərrahi alət almaq üçün 90 man.
Əsasnamədə Qafqaz nümayəndəsinə ölkədə kənd –
həkim sahəsini xüsusi təlimatla təyin etmək səlahiyyəti
verilmişdir. Belə təlimat və qayda yalnız 4 ildən sonra, yəni 27
fevral 1884-cü ildə təsdiq edildi. Bu vaxtdan etibarən
Naxçıvan və Şərur qəzalarında qəbul otaqları təşkil edildi.
Ilk qəbul otağı (4 çarpayı) 1889-cu ildə Şərur qəzasının
Bafnoşaren kəndində açıldı.
Naxçıvan qəzasında ilk qəbul otağı (4 çarpayı) 1892-ci
ildə Cəhri kəndində açıldı. Beləliklə XIX əsrin axırında
Naxçıvan və Şərur qəzalarının ərazisində cəmi 8 çarpayıdan
ibarət iki kənddə qəbul otaqları olmuşdur ki, burada da 4
həkim (onlardan 2-si qəza həkimi idi) və 6 orta tibb işçisi
çalışmışdır.
Xəstəxana təşkil edilən illər və hətta ondan bir neçə il
sonra əhali xəstəxanaya çox təsadüfi hallarda müraciət edirdi.
Əhali «insanın alnında nə yazılıbsa, o da olacaq» və ya
«xəstəlik allah əmridir» – deyə xəstələnən adamın üstünə
həkim çağırmırdılar. Sonralar el arasında «Allah dərd verib,
onun dərmanını da göndərib» – deyə həkimə müraciət
17
edənlərin sayı bir qədər çoxalır. Kənd həkimi Y.Kaminski
(1911-ci ildə) «Naxçıvan qəzasının 2-ci tibb məntəqəsinin
tibbi-sanitariya vəziyyəti» adlı məqaləsində yazır ki,
müsəlmanlar təsadüfi hallarda, özü də könülsüz olaraq,
xəstəxanada yatırdılar»
1
.
Habelə Şərur qəzasının həkimi H.Səfiyev Başnoraşendə
xəstəxana təşkil olunan birinci illərdə, xəstələrin xəstəxanaya
müraciət etmələri haqqında belə yazır: «…Ilk əvvəllər tibbi
yardım üçün xəstəxanaya çox az
müraciət olunurdu, çünki ona etibar etmirdilər…»
2
.
Tarixi materiallar göstərir ki, əhali doğrudan da ilk
əvvəllər həkimlərə etibar etmir və onları «allahın» düşməni
sayırdı.
Deyilənlərə bir daha inanmaq üçün satirik «Molla
Nəsrəddin» jurnalının nömrələrinin birində (1910-cu ildə)
rəssam Rotterin ustalıqla çəkdiyi iki şəkli nəzərdən keçirək.
2-ci şəkildən aydın olur ki, boğazı xəstələnən bir qadın
üzünü həkimə göstərməyin dərdindən, hətta ərinin razılıq
verməsinə baxmayaraq yenə də: «Yox, yox, ölsəm də
açmaram» – deyə üzünü həkimdən gizlədir. Bu, son dərəcə
isbat edir ki, əhali doğrudan da həkimə inanmırdı, çünki onun
zəkası «ilahi» qanunların uydurmaları ilə zəhərlənmişdi. Ona
görə ki, onun bilik səviyyəsi yox dərəcəsində idi. Ona görə də
əhali mollaların dua oxumasına, onların «sehirli» və «gizli»
müalicə üsullarına, ara həkimlərinin apardığı «müalicənin»
gücünə daha çox inanırdı. Əlbəttə, belə inam nəinki insanın
şüuruna, həm də onun sağlamlığına əks təsir göstərirdi. 3-cü
şəkildə həmin xəstə qadın mollaya inanaraq nəinki boğazını,
hətta yarımçılpaq bədənini belə ona göstərməkdən çəkinmir.
Ərinin icazəsini gözləmədən: «Qoy molla göbəyimi yazsın,
bunun zərəri yoxdur» deyə qadın kişisini qabaqlayır.
__________________
1
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, II cild, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1916, səh.66.
2
Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri, II cild, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1916, səh.54.
18
2-ci şəkil
- Ay arvad, aç üzünü həkim boğazına baxsın.
- Yox, yox, ölsəm də açmaram.
Əlbəttə «Molla Nəsrəddin» jurnalı bu şəkillərdə
əhalini təbliğ edərək başa salırdı ki, xəstəni əsil müalicə edən
şəxs həkimdir, molla isə fırıldaqçı, hiyləgər və yalançı bir
şəxsdir.
19
3-cü şəkil
- Qoy molla göbəyimi yazsın, bunun zərəri yoxdur.
Zaman keçdikcə əhali həkimin xəstələrə qayğısını hiss
edir və onun doğrudan da xəstəni sağaltdığını öz gözü ilə
görürdü. Şübhəsiz ki, həkimə inanmaq və ona qarşı
münasibətin yaxşılaşması bir çox illər ərzində tədriclə başa
gəlmişdir. Sonralar xalq arasında həkimdən söhbət düşəndə
«həkim allah adamıdır», hətta «həkim qadına məhrəmdir»
deyirlər
1
.
________________
1
Islam dininə görə yad kişinin qadına baxması günah sayılır. O
vaxtlar isə Naxçıvanda qadınlardan həkim yox idi. Ona görə də kişi
həkimlərin xəstə qadınlara baxmasına "«Allah özü razılıq verib"»-
deyə onu günah saymırdılar, onu (həkimi) məhrəm hesab edirdilər.
20
Bundan başqa «Molla Nəsrəddin» jurnalının inqilabdan
əvvəlki nömrələrinin birində tibb elmindən xəbəri olmayan bir
boyaqçının uşaqlarda göyöskürək xəstəliyini necə müalicə
etməsi haqlı olaraq ifşa edilmişdir.
4-cü şəkildə avam xalqı aldadan həmin boyaqçının
karikaturası verilmişdir. Şəklin altında belə yazılıb: «Boyaqçı
hansı uşağın boğazına bir az göy sürtsə, həmən saat öskürməyi
rəf olar».
1
Buradan öz-özünə aydın olur ki, keçmişdə yoluxucu
uşaq xəstəliklərinin nə olduğunu bilməyən bu cür boyaqçıların
apardığı «müalicə» nəticəsində uşaqların əksəri ölürdü.
Bir neçə ildən sonra məlum oldu ki, qəzalarda açılan
qəbul otaqları əhalinin ehtiyacını kifayət qədər ödəmir, onun
böyük hissəsi tibbi yardımdan kənarda qalır.
Bunu nəzərə alan Çar hökuməti «mərhəmətə» gələrək
Cənubi Qafqazda kənd-həkim sahələrinin təkmilləşdirilməsi
haqqında Dövlət Şurasının fikri ilə razılaşdı. 8 mart 1904-cü
ildə 605№-li yeni əsasnamə təsdiq etdi. Bundan sonra elə bil
qəzalarda tibbi xadmət işinin inkişafına bir addım atıldı.
Belə dəyişiklik forma və təşkili cəhətdən 1880-ci il
əsasnaməsindən bir qədər fərqlənirdi. Yeni əsasnaməyə görə
hər qəzada iki kənd həkim sahəsi, hər sahədə 6 çarpayılıq kənd
xəstəxanası (əvvəlki 4 çarpayı əvəzinə) təşkil edilməli idi.
Çarpayılardan başqa otaqların sayı artmalı, xəstəxanada
ambulatoriya, aptek, kişi və qadın palatalarından başqa həm də
əməliyyat və vanna otaqları olmalı idi.
Hər sahədə xəstəxanadan başqa feldşer məntəqəsi
açılmalı idi. O qəbul otağından, onun nəzdində aptekdən,
feldşerlər və başqa xidmət üçün lazım olan otaqlardan ibarət
olmalı idi. Beləliklə hər qəzada bir əvəzinə dörd müalicə
idarəsi: - iki xəstəxana və iki feldşer məntəqəsi fəaliyyət
göstərməli idi. Stasionar şöbədə çarpayılar, nəinki qabaqlarda
olduğu kimi birincili xəstələrə yardım göstərmək, o həm də
xəstəni stasionarda müalicə etmək nəzərdə tutulurdu.
Keçmişdən fərqli olaraq çarpayılardan
__________________
1
«Molla Nəsrəddin» jurnalı, 6 sentyabr, 1911-ci il, №32.
21
4-cü şəkil
Uşaqlarda olan göy öskürəyin boyaqxanada tamam
müalicə olunması
xroniki və ruhi xəstələrdən başqa, bütün xəstələr istifadə edə
bilərdilər. Stasionarda, eləcə də ambulatoriyada müalicə pulsuz
olmalı idi. Feldşer məntəqələrində ambulator qəbulu pulsuz
olmalı, onlara dərman pereparatlarının pulsuz buraxılması
nəzərdə tutulurdu. Məntəqəyə baş feldşer müdirlik etməli idi.
O, öz növbəsində kənd sahə xəstəxana həkiminə tabe idi.
Kənd sahəsi bir həkim ştatından, iki baş feldşerdən (biri
stasionarda, o biri feldşer məntəqəsinin müdiri – o, həm də
aptek müdiri) və bir kiçik feldşerdən, bir mamadan ibarət
olması nəzərdə tutulurdu.
Tibb idarələrini saxlamaq üçün pul xərcləri aşağıda
göstərildiyi kimi olmuşdur:
22
3-cü cədvəl
Kənd xəstəxanalarının və feldşer məntəqələrinin
saxlanması xərcləri
Bir nəfərin bir ildə
xərci
Maaşı yeməyi
Cəmi
Sahə həkimi 700
700
1400
Xəstəxanada baş feldşer 420
-
420
Məntəqə baş feldşeri 420
-
420
Kiçik feldşer 360
-
360
Mama 420
-
420
Bir sahənin müalicə idarəsini
saxlamaq üçün
sair xərclər (xəstəxana və s.
feldşer məntəqələri)
2480
Bundan başqa xəstəxananın hər qəbul otağını təşkil
etmək üçün 175 man. və hər yeni təşkil edilən xəstəxana
feldşer məntəqələri ilə birlikdə 900 man. həcmində pul nəzərdə
tutulmuşdur
1
.
Qeyd etmək lazımdır ki, yeni əsasnaməyə uyğun olaraq
qəbul otaqlarının kənd xəstəxanalarına çevrilməsi və sahədə
ikinci xəstəxananın, feldşer məntəqəsinin açılması iki dövrdə
həyata keçirilməli idi.
Birinci dövr (1904-1906) – qəbul otaqları kənd
xəstəxanalarına çevrilməklə o sahədə feldşer məntəqəsi
açılmalı idi.
Ikinci dövr (1907-1909) – iuinci kənd xəstəxanası
feldşer məntəqəsi ilə bir sahədə açılmalı idi.
Yeni əsasnaməyə uyğun olaraq Naxçıvan və Şərur qəzalarında
bir sıra dəyişiklik edildi: a) birinci dövr 1905-ci
ildə Cəhri kəndində (Naxçıvan qəzası) və Başnoraşen
______________
1
«Qafqazda mülki idarələrin tibb sahəsinin indiki vəziyyətinin
xülasəsi». Qafqaz mülki idarələrində xidmət edən həkimlərin birinci
qurultayının əsərləri.T-1, 2-ci buraxılış, Tiflis, 1914-cü il, səh.41-43
23
(Şərur qəzası) qəbul otaqları kənd xəstəxanasına çevrildi. Hər
bir xəstəxanada 6 çarpayı oldu. Beləliklə Başnoraşen qəbul
otağı öz yerində qaldı, amma Cəhri kəndindəki qəbul otağı
Naxçıvan şəhərinə köçürüldü.
Naxçıvan qəzasının Cənnəb kəndində isə feldşer
məntəqəsi açıldı: b) ikinci dövrdə – fevral ayı 1908-ci ildə
Cənnəb kəndində 6 çarpayılıq yeni xəstəxana açıldı. Orada
olan feldşer məntəqəsi isə Naxçıvan qəzasının Əbrəqunus
kəndinə köçürüldü. Bundan başqa Naxçıvan qəzasının Cəhri
kəndində, Şərur qəzasının Xanlıqlar kəndində yeni feldşer
məntəqəsi açıldı.
Qeyd etmək lazımdır ki, o zamanlar şəhər əhalisinə tibbi
xidmət göstərmək üçün heç bir xəstəxana yox idi. Ona görə
Naxçıvan şəhərində yaşayanlara tibbi yardım göstərmək
məqsədi ilə əlacsızlıqdan Cəhri kəndində olan 6 çarpayılıq
kənd xəstəxanası 1905-ci ildə Naxçıvan şəhərinə köçürülür.
Naxçıvan şəhər ictimai-idarə üsulu tərəfindən həmin
xəstəxanada 2 çarpayı artıq saxlamaq üçün ildə 1500 man.
həcmində vəsait ayrılır. Məhz buna görə də Naxçıvan şəhərinin
əhalisi kəndlilərlə bir yerdə bu 8 çarpayılıq kənd
xəstəxanasından eyni hüquqda istifadə edirlər.
Beləliklə 1 yanvar 1910-cu ildə Çar rejimi dağılanadək
aşağıdakı qaydada kənd tibb şəbəkəsi təşkil edilir
1
.
Dostları ilə paylaş: |