Milli Kitabxana
187
Y a s ə m ə n. Çünki Əlimərdanı sevirdim. Biz müsəlmanca oxumuşuq. Onlar
kimi elmimiz yoxdur. (Qəmər daxil olur.) Qızım, gəl otur, çayın soyuyur.
Q ə m ə r (çay içərkən). Baba, indi tap görüm, bu çiçəkləri nə edəcəyəm?
P i r i b a b a. Dəstə tutub otağına qoyacaqsan.
Q ə m ə r. Yox, baba, bilmədin. Bunlardan tac hörüb sənin başına qoyacağam.
Səni bu meşənin, bu bağların sultanı edəcəyəm.
Gülüşürlər.
P i r i b a b a. A qızım, mənim bu qoca qulaqlarıma gahdan bir gəlib çatır ki,
rəiyyətlər üsyan edib padşahlarını taxtdan salırlar. Sən də təzədən mənim başıma
tac qoymaq istəyirsən.
Q ə m ə r. Onlar öz rəiyyətlərilə ədalətlə rəftar etməyiblər, onlara zülm ediblər,
onun üçün də taclarını itiriblər. Fəqət sən öz vəzifəni çox yaxşı ifa etmisən. Ona
görə də meşə əhli məni öz tərəflərindən vəkil seçib hüzurunuza göndəriblər ki, bu
tacı qəbul edib onlara sultan olasan.
Gülüşürlər.
P i r i b a b a. Qızım, bu gətirdiyin vəkalətnaməyə tülkülər, dovşanlar,
kəkliklər, qırqovullar da qol çəkirlərmi?
Q ə m ə r. Onlar tərəfindən bir qədər narazılıq oldu, fəqət əksəriyyət səni
özlərinə sultan seçdilər.
P i r i b a b a. Qızım, bu meşənin sultanlığını qəbul edirəm, bu şərtlə ki, sən də
mənə vəliəhd olasan.
Gülüşürlər.
Q ə m ə r. Mən qəbul edirəm. (Qapı döyülür.) Birdən Çingiz ola.
Gedib qapını açır. Həcər xanım, Zöhrə xanım, Şəmsi bəy daxil olurlar.
H ə c ə r x a n ı m. Qəmər, nə gözəl, nə göyçək qız olmusan. (Onu öpür.)
Y a s ə m ə n. Ah, nə əziz qonaqlarım gəlmiş. (Həcər xanım ilə görüşürlər.)
Buyurunuz, buyurunuz, Piri baba çox şad olacaqdır.
Milli Kitabxana
188
H ə c ə r x a n ı m. Qəmər, bu mənim oğlum Şəmsi bəy, bu da qızım Zöhrədir.
Tanış olunuz.
Qəmər onlara əl verir, qonaqlar Piri baba tərəfə gəlirlər.
P i r i b a b a. Həcərxanım, çox xoş gəlmişsiniz, səfa gətirmişsiniz, mən qocanı
yad etmisiniz, buyurun əyləşin.
Otururlar.
H ə c ə r x a n ı m. Züleyxa xalama qonaq gedirik, dedim dönüb sizlə görüşüm.
Çoxdan bəridir ki, sizdən xəbərim yoxdur. Yaxşı oldu ki, Qəməri də gördüm,
maşallah, gözəl qız olubdur.
Y a s ə m ə n. Qəmər on gündür ki, dərslərini qurtarıb gəlibdir. Dedi ana, gedək
bu yay da Piri babaya qonaq olaq, o da təkdir.
P i r i b a b a. Xalisə vəfat edəndən bəri burada Topal ilə ikimiz oluruq.
Yasəmən istədi məni də kəndə öz yanına aparsın, razı olmadım, çünki balıq susuz
yaşaya bilməyən kimi, mən də meşəsiz ömür sürə bilmərəm.
H ə c ə r x a n ı m. Çingizdən nə xəbər var?
Q ə m ə r. Mənə yazmışdı ki, iki gündən sonra çıxacağam, gərək bu gün-sabah
gəlib çıxsın.
Ş ə m s i b ə y. Çingiz həkimlikmi oxuyur?
Q ə m ə r. Bəli.
Z ö h r ə x a n ı m. Yenə Kiyev şəhərində oxuyur?
Q ə m ə r. Bəli, orada oxuyur.
H ə c ə r x a n ı m. Uşaqlar, durun gedin bir az meşədə gəzin.
Y a s ə m ə n. Qoyun çayı təzələyim, içsinlər, sonra gedərlər.
H ə c ə r x a n ı m. Zəhmət çəkməyin, bir azdan sonra gedəcəyik. Xalam bizi
gözləyir.
P i r i b a b a. Nə tələsirsən? Buradan Züleyxa xanımgilə yarım saatlıq yoldur,
bir az rahat olub çörək yeyərsiniz, sonra gedərsiniz. Ona kimi də cavanlar meşədə
gəzərlər. Qəmər də bu gün məni meşə sultanı təyin edibdir. Təzə sultanın hökmü
belədir, gərək tabe olasınız.
Gülüşürlər.
Ş ə m s i b ə y. Meşə sultanı Piri babadan rica edirəm ki, mənə öz ormanında
bir qədər ov etməyə izin versin.
|