QəRİb məMMƏdov mahmud xəLİlov

HEKİSTOTERMİZM  (yun. hekistos – ən kiçik)  – soyuğa 

dözümlülük, minimum enerji almaq şəraitində yaşamaq qabiliyyəti. H. 

alp və qütb bitkiləri, ayı, qütb tülküsü və s. üçün səciyyəvidir.H. termi-

nini O.Dekondol irəli sürmüş  və  əsasən bitkilər üçün qəbul edilmişdir 

---

 

191 

 

(məs. alp bitkisi). 

HELİOBİOLOGİYA  (yun. helios - Günəş)  – Biologiyanın günəş 

aktivliyinin Yer biosferində müxtəlif hadisələrlə  əlaqəsini öyrənən 

bölməsi. 

HELİOBİONTLAR – parlaq günəş işığı olan bitmə şəraitini üstün 

tutan orqanizmlər. 

HELİOFİLLİK  – Orqanizmin işığa münasibəti. Bitkiləri bu 

baxımdan ayırırlar: işıqsevənlər (heliofitlər), kölgəyədavamlılar 

(umbropatiyentlər), kölgəsevənlər (ssiofitlər), işığa ehtiyacı olmayanlar, 

məs. göbələk və bakteriyalar (aqeliofitlər). 

Heyvanlar da bu və ya digər dərəcədə heliofilliyə malikdir. Onların 

əksəriyyəti heliofillərə  mənsubdur. Lakin ssiofillərə  və  işıqsız 

mağaralarda yaşayanlara-aqeliofillər (məs. mağara əməndəri və okeanın 

işıqsız zonasında yaşayanlara (afiotik) – məs. sifonofora.