nı söküf yümüşəm (Şəki); Gedirəm yorğana qilif alım (Oğuz) (7, 296,
305). Azərbaycan dilinin Biləsuvar şivəsində işlənən qınıf sözü eyni
mənanı ifadə edir: Döşəyin qınıfı lap köhnəymiş (Biləsuvar) (7, 298).
Türk ədəbi dilində kılıf leksik vahidi “bir şeyi qorumaq üçün
keçirilən üz”mənasında işlənir: Koltuk pek kirli olduğundan üzeri- ne bir kılıf yaptırdım (Ömer Seyfettin) (69, 1673).
Halat. Bu söz Şəki dialektində “ağacdan meyvə salmaq üçün na-
zik uzun ağac” mənasında işlənir (7, 193).
Halat leksik vahidi türk ədəbi dilində “nazik iplərin bükülmə-
siylə əldə edilən qalın, möhkəm ip” mənasını ifadə edir (75, 452):
Hudâverdi’yi karaya bağlayan son halatı o çözdü (R.H.Karay) (69,
1153).
İ.Z.Eyuboğluna görə halat sözü yunan dilindən türk dilinə geç-
mişdir: yun.xalos (ip) sözündən khalos>halos>halot>halat (gəmiçi-
lərin istifadə etdikləri qalın ip) (80, 311).
Kiriş. Azərbaycan dili şivələrində (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan,
Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qarakilsə, Salyan, Tovuz) “cəhrəni
işlədən ip” (Cəbrayıl, Tovuz); “qoyun bağırsağından hazırlanmış bağ”
(Gəncə) mənasında işlənir: Kiriş qırıldı, cəhrə dayandı (Cəbrayıl);
Kiriş olmasa cəhrə işdəməz (Tovuz); Kirişdən cələ qayrıllar (Gəncə)
(7, 255).
Kiriş leksik vahidi türk ədəbi dilində “bəzi sazlara heyvan ba-
ğırsağından taxılan tel, ox atmaqda istifadə edilən qurudulmuş ba-
ğırsaqdan düzəldilən tel” mənalarını ifadə edir (75, 659): Bir gün nasılsa sazının bir teli kopmuş. Yerine kopan telin cinsinden bir kiriş takacağına tutar, daha iyi ses çıkarır zu’muyla bir gümüş tel takar (Faik Reşat); Zamânın örfüne göre sülâleden prensler kendi yayları- nın kirişiyle boğulurdu (Ahmet H.Tanpınar) (69, 1713).
Nərdivan. Azərbaycan dilinin Borçalı, Dərbənd, Füzuli, Hamamlı,
Qazax şivələrində “pilləkan” mənasında işlənir: Abdul əvçin yəxşi nərdivan düzəltdü (Dərbənd); Nərdivannan oxarı çıxer, aşağı tüşöl- lər (Borçalı) (7, 373).
Bu söz türk ədəbi dilində eyni mənada merdiven şəklində işlə-
nir: Eskilikten basamakları oynayan karanlık bir merdivenden çıktık