Ключевые слова: Онтологические связи, эпоса «Китаби Деде
Коркут», Великий шелковый путь, фольклор, трансевразийский
магистраль,
EPĠK MƏTNLƏRĠN TOPLANMASI TARĠXĠNDƏN
(Naxçıvan materialları əsasında)
SƏDAQƏT NEMƏTOVA
Naxçıvan Dövlət Universiteti
sedaqet_nemet@mail.ru
Naxçıvanda folklor mətnlərinin toplanması tarixi XIX əsrin ikinci
yarısına təsadüf edir. Nuh peyğəmbər, Əshabi-Kəhf, Ġlan dağla bağlı ilk əfasanə
və rəvayətlər də həmin dövrdə toplanıb hazırlanmıĢdır.
Məlumdur ki, folklorun öyrənilməsi mətn materiallarının toplanıb nəĢr
edilməsindən baĢlanır.
XIV əsrin sonlarından baĢlayaraq Naxçıvanda folklora həssas münasibət
bu yönümdən ciddi əhəmiyyət daĢıyır.
1923-cü ildən baĢlayaraq Azərbaycan Tədqiq və Tətəbö Cəmiyyətinin
Naxçıvan Ģöbəsi bu sahədə örnək fəaliyyət göstərir.
1930-cu
ildə Hümmət Əlizadə Ordubadda AĢıq Muxtardan
―Koroğlunun ballıca səfəri‖ qolunu toplayır. Həmin illərdə BaxĢəli Sultanovdan
―Gül Sənavərə neylədi, Sənavər Gülə neylədi‖, ―Üç bacının nağılı‖, ―Üç
Ģahzadə‖, ―Hazarandastan bülbülü‖, ―Hambal Əhməd‖, Bağır Qədimovdan
Tezislər
153
―ġahzadə Mütalib‖, Kərbəlayi Həsən Yusif oğlundan ―Qırx qonça xanım‖ ,
―Beçə dərviĢ‖, Əbdül Hacı oğlundan ―Dərzi Ģagirdi Əhməd‖, Ġbrahim Əli
oğlundan ―Məlikməhəmməd və Məlikəhməd‖, Məhəmməd Nəriman oğlundan
―ġükufə xanım‖, ―Cəlayivətən‖ kimi nağıllar toplanır.
FolklorĢünas Rafiq Babayev haqlı olaraq bölgədə ağız ədəbiyyatı
örnəklərinin toplanma, nəĢr və tədqiq tarixini 1920- ci ilə qədərki dövr, sovet
dönəmi və müsəqillik illəri olmaqla üç yerə ayırır. Bu bölgü milli-mənəvi
dəyərlərimizin bərpasına münasibətin bir sıra mühüm cəhətlərini aĢkarlamağa
imkan verir.
Təqdim edəcəyimiz yazıda bütün bunlar əsasında bölgədə epik folklor
mətnlərinin toplanıb nəĢr etdirilməsi tarixinin elmi mənzərəsi yaradılmıĢdır.
Açar sözlər: folklor, epik mətn, əfsanə, rəvayət, nağıl
NAXÇIVAN FOLKLOR ÖRNƏKLƏRĠNĠN XARAKTERĠK
CƏHƏTLƏRĠ
(ġərur nümunələri əsasında)
FĠDAN QASIMOVA
AMEA Folklor Ġnstitutu
fidanqasimova@rambler.ru
Azərbaycanın ən qədim bölgələrindən olan Naxçıvan tarixiliyi ilə yanaĢı
zəngin folklor örnəkləri ilə də diqqəti cəlb edir. Təkcə ġərur bölgəsində
ezamiyyətdə olduğumuz zaman buranın yaĢlı sakinlərindən xeyli folklor
nümunələri topladıq. Məruzə ġərur rayonundan toplandığımız bu folklor
janrları əsasında qurulacaqdır.
Bildiyimiz kimi, Ģifahi xalq ədəbiyyatı mənsub olduğu xalqın tarixini,
mədəniyyətini, ədəbiyyatın yaranmasını, inkiĢafını, janrlarını və s. əks etdirir.
Dünyanın yaranması, sonu, insanın yaranması, müxtəlif mövzulu miflər, əfsanə,
rəvayətlər, nağıl, lətifə, atalar sözü, bayatı, yer, tayfa və nəsil adları,
gülümeylər, haxıĢtalar, laylalar, nazlamalar, ziyarətgahlar və s. hər birinin
Naxçıvanın qədim tarixini, adət-ənənələrini, milli-mənəvi dəyərlərini,
mədəniyyətini müxtəlif cəhətdən ifadə etməsi və özünəməxsusluğu əsas
tədqiqat obyekti kimi götürülmüĢdür.
Məsələn, müxtəlif dövrlərdə yadelli iĢğalçıların hücumuna məruz qalmıĢ
Naxçıvan xalqının yaddaĢında dərin iz salmıĢ bayatılarla rastlaĢdıq. Bu
bayatıları ürək ağrısı ilə dinlədik. Nənə və babalarımız bu bayatıların necə
yarandığını izah edir və sonra bayatını deyirdilər:
Ay qardaĢ,
QaĢ-gözü yay qardaĢ,
Ölür qoy bacılar ölsün,
Heç deməsin vay qardaĢ.
Beynəlxalq İpək Yolu
154
Ay qardaĢ, sağında mən olaydım,
Solunda mən olaydım,
Sən ki, inildiyirdin,
Yanında mən olaydım.
Dağda duman olarmı,
Duman boran olarmı,
Burda bir iyid ölüb
Onu görən olarmı.
Ağlaram ağlar kimi,
Yaram var dağlar kimi,
Xəzəl ollam tökülləm,
Virana bağlar kimi...
Atalar sözü və məsəllər folklorun ən maraqlı janrlarından biridir. Onlar
vasitəsilə öyüd-nəsihət verilir, dünya, yaĢayıĢ haqqında fikirlər söylənilir.
Burada konkret Ģəxslərin deyil, bütöv xalqın rəyi, ağlı ifadə olunur. Bunu ġərur
bölgəsinə məxsus atalar sözləri də təsdiq edir. Məsələn, ―Mənnən sənə öyüd öz
dənii özün üyüt; Ətə pul verməz küftənin yekəsinnən yapıĢar; Yorğana pul
verməz ortasında yatar; Bəylə bostan əkənin tağı çiynində olar; Qız anadan,
oğul atadan götürər; Su axır samanlıxdan, nə çıxar yamanlıxdan...‖.
Açar sözlər: Naxçıvan, atalar sözləri, ġərur rayonu
“OĞUZ KAĞAN” DASTANINDA EPĠK ƏNƏNƏNĠN
ÖZÜNƏMƏXSUSLUĞU
ƏKRƏM HÜSEYNZADƏ
AMEA Naxçıvan Bölməsi
ekrem.h@mail.ru
Ozanların yaratdıqları oğuznamələr canlı bir tarixdir. Eləcə də
oğuznamələr dastançılıq ənənələrinin yaranmasının xüsusi bir mərhələsidir.
Tədqiqatçıların fikrincə, Oğuzların dastan dövrü, onların baĢqa türk tayfaları
kimi qədim türk törəsinə söykənərək yaĢadığı alplıq dövrünün ideologiyası idi.
Azərbaycan
türklərinin
soykökünə
dayanan
oğuzların
epik
mədəniyyətini əks etdirən ―Oğuz Kağan‖ dastanı müxtəlif müstəvilərdən
araĢdırılmaqla geniĢ və çoxcəhətli tədqiqatla perspektivlər açmıĢdır.
Təbii ki, ―Oğuz Kağan‖ ənənə hadisəsidir. Eləcə də bu abidə ilə yeni,
orijinal ənənələr yaranmıĢ, sonralar türk dastançılıq ənənələrinin
formalaĢmasında bunlar əhəmiyyətli rol oynamıĢdır.
Təqdim olunacaq məruzədə bu ənənələr haqqında söz açılacaq,
müqayisələr nəticəsində ümumtürk dastançılıq ənənəsində ―Oğuz Kağan‖
hadisəsi araĢdırılacaq.
Açar sözlər: Oğuz Kağan, ümumtürk ənənəsi, dastançılıq, abidə
Tezislər
155
AZƏRBAYCAN YARADILIġ ƏFSANƏLƏRĠNDƏ UCUBILIX
(UCUQULU) OBRAZI(Naxçıvan bölgəsinin materialları əsasında)
ELÇĠN QALĠBOĞLU -ĠMAMƏLĠYEV
AMEA Folklor Ġnstitutu
elcin.galiboglu@gmail.com
YaradılıĢın ümumi kosmoqonik sxemi xaosdan kosmosun yaranmasını
əks etdirir. Mifologiyada dünyanın və insanın yaranması ayrılmaz və vahid
proses kimi təsəvvür olunur. Mifik düĢüncədə dünya (kosmos) ilk əcdadın
bədənindən yaranır.
Yəni ilk əcdad öldükdən sonra onun bədənindən dünya yaranır. Burada
mövzumuz baxımından diqqəti cəlb edən ən mühüm məqam ondan ibarətdir ki,
dünyanın yaranması üçün ilk əcdad ölməlidir. YaradılıĢın mahiyyətində ölüm
durur. Kosmoqoniya – yaradılıĢ deməkdir, yaradılıĢ ölümdən keçir. Beləliklə,
yaradılıĢ hadisəsindən əvvəl hökmən ölüm (məhv olma, əvvəlki vəziyyətin sona
çatması) hadisəsi, yəni xaos vəziyyəti olmalıdır. Bu, xaosdan kosmosun
yaranması deməkdir.
Biz yaranıĢın bu mifik modelini əfsanələrdə də görürük. Burada insanın
yaradılıĢı həm də onun dünyasının, baĢqa sözlə, insanın, ailənin, elin, tayfanın,
nəslin, insanın dünyasına aid olan qalaların, quyuların, ovdanların, arxların,
məzarların, abidələrin, türbələrin, ziyarətgahların və s. yaradılıĢı ilə birbaĢa və
ayrılmaz Ģəkildə bağlıdır. Və burada yaradılıĢ öz-özünə baĢ vermir: kosmos
(həyat) xaosa (ölümə), o da yenidən kosmosa keçir.
Naxçıvan bölgəsinin materialları əsasında Ucubılıx (Ucuqulu) obrazı
haqqında danıĢcağıq.
Təhlil olunan əfsanələrdə insanlığın iki mərhələsi var: nəhəng hal və
çırtdan hal. Bu iki hal arasında xaotik hal, hadisə var. Ġnsanların əvvəlki halı –
kosmos, biclikləri – xaos, indiki halları – xaosdan yaranan hazırkı kosmos
deməkdir.
Kosmosun yaranması ilk əcdadın ölümü ilə baĢ tutur. Ġnsanların əvvəl
nəhəng olduğunu, sonradan cırlaĢdığını nəzərə alsaq, Ucubılıx (Ucuqulu) elə
onların əcdadıdır. Bu əcdad yaradılıĢ konsepsiyası baxımından xaosdur.
Bununla yaradılıĢ mifinin həqiqəti təsdiq olunur: mifə görə kosmos məhz
xaosdan təĢəkkül tapır.
Azərbaycan əfsanələri Oğuzu mif dünyasının davamı olaraq
mifologiyamızın unudulmuĢ məqamlarını bərpa etməkdən ötrü bizə indiki halda
olduğu kimi qiymətli material verə bilər.
Açar sözlər: Ucubılıq, kosmoqonik miflər, Naxçıvan
Beynəlxalq İpək Yolu
156
NAXÇIVAN VƏ QAZAX AġIQLARININ OXġAR
VƏ FƏRQLĠ CƏHƏTLƏRĠ
ĠLHAMƏ QƏSƏBOVA
AMEA Folklor Ġnsitutu
ilhame92@ mail.ru
Dünyanın ən unikal poetik sənət hadisələrindən olan aĢıq sənəti 28
sentyabr – 2 oktyabr 2009-cu il tarixində BirləĢmiĢ Ərəb Əmirliyinin Qeyri-
maddi mədəni irsin qorunması Komitəsinin 4-cü sessiyasının yekun qərarına
əsasən YUNESKO-nun Qeyri-maddi mədəni irs siyahısına daxil edilmiĢdir.
AĢıq sənəti sinkretizmi ilə sənətkarlığın ən bariz göstəricisi sayılır. AĢıq
yaradıcılığı ġifahi xalq ədəbiyyatının ən geniĢ qollarından sayıldığı kimi aĢıq
mühitləri içərisində Qazax aĢıq mühiti və Naxçıvan ərazisinin aĢıq yaradıcılığı
mühüm yerlərdən birini tutur. Azərbaycan aĢıq mühitlərinin araĢdırılması milli
folklorĢünaslığın mühüm məsələlərindən biri olaraq yenə də qalmaqdadır.
Ġndiyədək bu istiqamətdə nəzərəçarpacaq sayda tədqiqat aparılsa da AĢıq
ədəbiyyatını öyrənməyin və onun çoxsahəli fəaliyyətini, zəngin repertuarını
aĢkarlamağın əsas yolu bu sənətin regional-mədəni özünəməxsusluqlarına
xüsusi diqqət yetirməkdir. Ona görə də Azərbaycan aĢıq yaradıcılığının zəngin
bir qolunu təĢkil edən Naxçıvan və Qazax aĢıq sənətinin qarĢılıqlı əlaqədə
öyrənilməsi folklorda və əsasən də aĢıq ədəbiyyatında yenilikləri ortaya
çıxarmaqda özünəməxsus rol oynayacaqdır.
AĢıqların yaradıcılığının regional və lokal kontekstdə öyrənilməsi folklor-
Ģünaslığın aktual problemləri sırasına daxildir. Ayrı-ayrı mühitlərin Naxçıvan
və Qazax aĢıqlarının oxĢar və fərqli cəhətləri və tədqiqi bütövlükdə mədəni
sistemin mükəmməl öyrənilməsi üçün zəruridir.
Qazax aĢıq mühitinin aĢıqları ilə Naxçıvan aĢıqlarının istər ifa tərzində,
istərsə də üslubunda oxĢar və fərqli cəhətlər çoxdur. Naxçıvan aĢıq mühiti,
onun ustad sənətkarlarının yaradıcılığı və ifaçı aĢıqlarının ifa tərzləri ilə qüdrətli
nümunələr yaradan aĢıqları çoxdur. Naxçıvan aĢıq mühitinin tarixən Dərələyaz,
Göyçə, Qaradağ-Təbriz, Ġrəvan aĢıq mühitləri ilə təmasda olması, öz sənət
əlaqələrində bu bölgələrdən bəhrələnməsi eləcə də qarĢılıqlı sənət əlaqəsində
daha da peĢəkar aĢıqların yetiĢməsinə səbəb olmuĢdur. Qazax aĢıq mühiti də
coğrafi baxımdan Göyçə, Dərələyəz, Qarabağ və Ġrəvan aĢıq mühitləri ilə sənət
əlaqəsində olmuĢdur. Məqalədə bu barədə geniĢ Ģərhlər verilmiĢdir. Naxçıvan
aĢıq mühitində olan özəlliklər araĢdırılaraq Qazax aĢıq mühiti ilə müqayisə
edilmiĢdir.
Açar sözlər: AĢıq yaradıcılığı, Naxçıvan, Qazax, qarĢılıqlı əlaqə
Tezislər
157
“KĠTАBĠ-DƏDƏ QОRQUD”DA PAREMĠOLOJĠ VAHĠDLƏR
XANKĠġĠ MƏMMƏDOV
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti
xankisi_memmedov@mail.ru
Türk dünyasının böyük tarixini yaĢadan sənət nümunələrindən biri
Аzərbаyсаn türklərinin ədəbi-bədii, əfsanəvi, tarixi-соğrаfi, fəlsəfi-psixoloji,
еtnоqrаfik, etnogenetik, ictimai, əxlaqi görüĢlərinin ən mötəbər qaynağı, ana
dilimizin ulu kitabı "Kitabi-Dədə Qorqud" еpоsudur. ġübhəsiz, deyə bilərik ki,
türk ədəbiyyatının bütün əsərləri tərəzinin bir gözünə, "Dədə Qorqud" kitabını
isə digər gözünə qoyulsa, türk alimi Mehmet Fuad Köprülüzadənin də dediyi
kimi, tərəzinin dibində qalan "Dədə Qorqud" olar. Dünya ĢərqĢünaslarının
həmiĢə maraq mərkəzində olan bu əsərin təkrar təkrar araĢdırılması və təbliği
bu gün də öz aktuallığılnı qoruyub saxlamaqdadır.
Eposdakı paremioloji vahidlər dörd istiqamətdə qruplаĢdırılsa da, onları
daĢıdığı məna və əhatə etdiyi sahələrə görə doqquz qrupa ayıra bilərik (bu
bölgü E.Əlizadənin bölgüsündən fərqlidir):
a) Allaha sitаyiĢ və islаmi təsəvvürlər əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii
ifаdəsi;
b) vаlidеyn-övlаd və аilə-məiĢət münаsibətləri əsаsındа çıхаrılаn
nəticələrin bədii ifаdəsi;
c) ümumi həyаt yоlunun müəyyən оlunmuĢ fikirləri əsаsındа çıхаrılаn
nəticələrin bədii ifаdəsi;
ç) хəlqi kеyfiyyət, məĢğuliyyət əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii ifаdəsi;
d) dоstluq-düĢmənçilik münаsibətləri əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii
ifаdəsi;
e) еl аĢığı, оzаn hаqqındа yаrаnаn təsəvvürlərdən çıхаrılаn nəticələrin bədii
ifаdəsi;
ə) igidlik, mərdlik-nаmərdlik əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii ifаdəsi;
f) təbiət hаdisələrinin gеdiĢi əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii ifаdəsi;
g) hеyvаnlаrа münаsibət əsаsındа çıхаrılаn nəticələrin bədii ifаdəsi.
Əlbəttə, eposdakı bəzi paremioloji vahidlərin "Oğuznamə"dəki
nümunələrlə üst-üstə düĢməsi diqqət çəkən məsələlərdən biridir.
Allaha güvən ilə əlaqədar "Kitab"da çox sayda atalar sözü verilmiĢdir.
AraĢdırmalarımızdan bu nəticəyə gəlmək olar ki, Türkün Allaha bu cür
inancının nəticəsidir ki, Ulu Tanrı Türkü daha çox sevir və elə ona görə də hər
keçən gün qüdrətlənir.
Dastanın ana xəttini təĢkil edən üç əsas dəyərlərdən biri ana faktorudur.
Əsərdə ana xarakteri vətən simvolu olaraq ümumiləĢdirilir və ana haqqı Tanrı
haqqı kimi qiymətləndirilir.
Bizcə, paremioloji vahidlərin araĢdırılmasında formalaĢan mövcud
istiqamətlər sistemində az araĢdırılan sahələrdən biri onların etimoloji
Beynəlxalq İpək Yolu
158
baxımdan araĢdırılmasıdır. Bu sahədə iĢlərin davam etdirilməsi əhəmiyyətlidir.
Ən azından özümüzü yaxĢı tanımaq üçün.
Açar sözlər: Epos, Dədə Qorqud, folklor, paremoloji vahidlər, atalar
sözləri
NASREDDĠN HOCANIN ĠPEK YOLU CĠVARINDAKĠ ÜLKELERDE
HALK KÜLTÜRÜ ÜZERĠNDEKĠ ETKĠSĠNĠN ĠNCELENMESĠ
TAYYĠBE PERTOVÎ RAD, YAġAR YEġĠM AMAÇ
Ġsfehan Üniversitesi
Ġstanbul Üniversitesi
sdtr_er@rambler.ru
Ġpek yolu, ticaret yeri olmasının yanı sıra, yüzyıllar boyunca farklı millet
ve kavimlerin fikir ve kültürlerinin değiĢim yeri olmuĢtur. Bazı kültürel
akımların etki ve dağılımı ya da bazı Ģair ve yazarların Ģöhretlerinin yayılması,
bu coğrafyanın sınırlarında fikir ve kültür akımlarının yayılmasındaki komĢu
ülkeler arasında birlik ve barıĢın temellerinin sağlam atılabilmesi bu yerin
iliĢkilerinde önemli bir göstergedir. Ġpek yolunun sürekli geliĢmesi ve
ekonominin canlanması doğrultusunda ortak kültür unsurlarını dikkatle
araĢtırmak elzem olduğundan, bu makalede Ġran, Nahcivan, Azerbaycan,
Türkiye ve bazı diğer Arap ülkelerinin kültürel ortak sermayelerinden birisi
olarak Nasreddin Hocanın rolü incelenerek ve tahlil yoluyla açıklanarak
Nasreddin Hoca hakkında bu ülkelerdeki mevcut kaynaklara yönelerek halk
kültürü üzerindeki onun muhteĢem etkisini göstereceğiz.
Bu makale, Nasreddin Hocanın doğum yeri, hayatı ve ölümü hakkında
yaygın münakaĢalardan uzak, onun Ģahsına yönelik kültürel ortaklıkları teyit
ederek ipek yolunun ticaret ülkeleri arasında ortak kültürlerinin yayılmasında
siyaseti bırakma yönünde düĢmanca siyasi tavırlardan uzak durarak bu tahsilli
insanlara nükteyle, fıkrayla ve mizahla nasıl fayda gözetebildiğini gösterir.
Doğal olarak bu iĢ ile dostun kültür seyyahı geliĢir.
Anahtar kelimeler: Ġpek yolu, Nasreddin Hoca, Halk kültürü, Kültür
seyyahı
UġAQ FOLKLORUNDA SANAMALAR VƏ TƏKƏRLƏMƏLƏR
(Naxçıvan materialları əsasında)
ġÖLƏ ƏLĠYEVA
Naxçıvan Müəllimlər Ġnstitutu
shole.qadirqizi@mail.ru
Naxçıvan folklor muhitində uĢaqlarla bağlı mətnlər çox rəngarəngdir.
Bu mətnləri iki yerə ayırmaq olar:
1. Böyüklərin uĢaqlar üçün yaratdıqları örnəklər;
Tezislər
159
2. UĢaqların uĢaqlar üçün yaratdıqları örnəklər.
Bu nümunələrdə uĢaqların dünyagörüĢu, maraq dairəsi, yaĢ
xüsusiyyətləri nəzərə alınmıĢ, nəticədə ciddi təsir gücünə malik, maraqlı folklor
mətnləri formalaĢmıĢdır. Bu yönümdən sanama və təkərləmələr xüsusi iĢləklik
tezliyinə malikdir.
Bir qisim sanamalar saylar üzərində qurulur. Hər bir say iĢləndiyi mətnə
uyğun mənalandırılır. Bunun nəticəsində onların çoxfuknsiyalılığı təmin olunur.
Belə sanamalarda da qafiyələnmə əsas Ģərtlərdən biridir. Bu isə ahəngdarlıq
yaradır, mətnin tez əzbərlənməsinə, geniĢ dairədə yayılmasına səbəb olur:
Qırx iki – tale yazandı,
Qırx üç – qaynar qazandı.
Qırx dörd – Nahid, dənizdi,
Qırx beĢ – gözəl kənizdi.
Qırz altı – atdı,
Qırx yeddi – muraddı.
Mətndə qafiyələnmə özünəməxsus ahəng təĢkil etmiĢdir.
Bir qism sanamada isə saylar iĢtirak etmir.
Filologiya üzrə elmlər doktoru Ramazan Qafarlı bu qismə təkərləmələri
də əlavə edir. Ancaq bizə belə gəlir ki, oynaq ahəng, müxtəlif sözlərin, səslərin,
səs birləĢmələrinin təkrarı ilə əmələ gələn təkərləmələr müstəqil janrdır.
Tədqiqatçılar nağıların əvvəlində iĢlədilən təkərləmələr barədə geniĢ
araĢdırmalar aparmıĢdır.
Təqdim edəcəyimiz mətndə sanama və təkərləmələrin janr
xüsusiyyətlərindən, səciyyəvi cəhətlərindən Naxçıvan nümunələri əsasında
bəhs ediləcəkdir.
Açar sözlər: folklor mühiti, sınama, təkərləmə, janr, qafiyə
NAXÇIVAN VƏ KƏLBƏCƏR BÖLGƏLƏRĠNƏ AĠD MÜQƏDDƏS
YERLƏR
AYTAC ABBASOVA
AMEA Folklor Ġnstitutu
folklorgirl@mail.ru
Folklorun epik növünə daxil olan pir və ocaqlarla bağlı rəvayətlər də
digər janrlar kimi mövzu və süjet baxımından zəngin olub xalqın tarixini,
etnoqrafiyasını, milli əlamətlərini, xarakter və psixologiyasını özündə əks
etdirir. Pir və ocaqlarla bağlı rəvayətlər toponimlərin öyrənilməsi üçün bol-bol
material verir. Оdur ki, bəhs edəcəyimiz müqəddəs yerlər yalnız Azərbaycan
xalqının yaĢam və mifоlоji düĢüncə tərzinin öyrənilməsi üçün dеyil, həm də
bölgəyə məxsus toponimlərinin öyrənilməsi üçün оlduqca vacibdir. Naxçıvan
Beynəlxalq İpək Yolu
160
və Kəlbəcər ərazisinə məxsus müqəddəs yerlərin müəyyən bir qismi birbaĢa
rеgiоnun cоğrafiyası, təbiəti, qədim yaĢayıĢ yеrləri ilə əlaqəlidir.
AraĢdırma obyekti kimi götürdüyümüz Naxçıvan və Kəlbəcər bölgəsinə
aid olan pirlər yaranma və sahib olduqları mistik güc baxımından rəngarəng
olub bir-birindən fərqlənir. Bu müqəddəs yerlər əsasən ayrı-ayrı müqəddəs
Ģəxslərin adları ilə, daĢ, ağac, su-bulaq, qəbir və s. digər vasitələrlə
əlaqələndirilmiĢdir. Buna baxmayaraq, pir və ocaqların ziyarət edilməsi
səbəblərini birləĢdirən ümumi cəhətlər də var. Hər iki bölgəyə aid pir və
ocaqların daha çox müalicəvi xüsusiyyətə malik olması, müəyyən xəstəliklərin
sağaldılması, sonsuz qadınların niyyətlərinin gerçəkləĢməsinə olan inam əsas
ziyarət səbəblərindən idi. Naxçıvanda ―Əshabi-kəhf‖, ―Qoç daĢı‖, ―ġıx Baba‖
ocağı, ―Tək tut‖ ocağı, ―Mirqasım‖, ―Dədəli bulağı‖, ―Qara daĢ‖, ―Hadıqayıt
ocağı‖ və s., Kəlbəcərdə ―Əli daĢı‖, ―Dağdağan ağacı‖ ―Qara daĢ‖, ―Seyid
Manaf ağa ocağı‖, ―ġıx Həsən‖ kimi pir və ocaqlar xalqın inandığı və ziyarət
etdiyi məkanlardandır.
Açar sözlər: Naxçıvan, Kəlbəcər, ocaq, pir, müqəddəs yerlər, folkor,
mif
XALQ MƏDƏNĠYYƏTĠNDƏ MƏRASĠM FOLKLOR
NÜMUNƏLƏRĠNĠN YERĠ
(Ordubadda folklor nümunələrinin əsasında)
AYTƏN CƏFƏROVA
AMEA Folklor Ġnstitutu
ceferli_ayten@mail.ru
Ordubad folklor aləmində mərasim folkloru – mərasimlərlə bağlı yaranan
poetik mətnlər, deyimlər, inamlar öz qədimliyi ilə böyük maraq cəlb
etməkdədir. Bunların bəziləri zaman keçdikcə unudulmaq təhlükəsi ilə
üzləĢmiĢ, ancaq əhalinin yaĢlı nəslinin yaddaĢında müəyyən dərəcədə yaĢayaraq
müasir dövrümüzə qədər gəlib çata bilmiĢdir.
Mərasim folkloru dedikdə, müxtəlif mərasimlərlə bağlı olan folklor
mətnləri xatırlanır. Mərasim nəğmələri adı altında yayılan bu poetik nümunələr
öz mövzu və məzmun xüsusiyyətlərinə görə iki qrupa ayrılır: mövsüm mərasim
nəğmələri; məiĢət mərasimi nəğmələri. Bu bölgünü Ordubad mərasim
nümunələrinə də tətbiq etmək olar. Lakin burada mərasimlər özünü təkcə
nəğmələrdə deyil, həm də bir çox kiçik janrlarda – alqıĢ, qarğıĢ, inam, sınama,
fal, ovsun kimi nümunələrdə də göstərir. Bu bölgüyə əlavə olaraq, əraziyə
məxsus dini mərasim folkloru nümunələrini də daxil etmək olar. Bunlardan
―Müsəllaya çıxma‖ adı ilə tanınan ayin hazırda da icra olunur. Əgər uzun
müddət quraqlıq olarsa, yaxın məhəllələrin sakinləri bir yerə toplaĢaraq Bəlkə
dağının ətəklərinə doğru üz tuturlar. Qurandan müxtəlif dualar oxuya-oxuya
Tezislər
161
dağın yüksəkliyinə çıxmağa çalıĢırlar. Əhali tərəfindən maliyyələĢdirilmiĢ bir
Ģəxs dağın lap yüksəkliyinə qalxar. Orada xalq adından Allaha dualar edər,
tezliklə yağıĢ yağmasını, quraqlıq bəlasından xalqın qurtulmasını Allahdan
diləyərdi. Qeyd edək ki, bu Ģəxs, əsasən, yas məclislərini idarə edən
mollalardan biri olmalı idi.
Ərazinin mövsüm mərasimləri ilə bağlı yaranan folklor nümunələrindən
yağıĢla bağlı mətnlər çox maraqlıdır. Ordubadda yağıĢ çağırmaq üçün
―Çömçəxatun‖ mərasiminə əməl edilərdi. Bir çömçə götürüb üstünə qara parça
salar, qapı-qapı gəzib mahnı oxuyardılar. Hər evdə onlara pay verərdilər,
çömçəyə isə bir az su tökərdilər. UĢaqlar payı özlərinə götürər, çömçədəki suyu
bir ağacın dibinə tökər, çömçəni də həmin ağacdan asardılar. Bu ayinlərin
icrasında məqsəd bol məhsul arzusu, quraqlıqdan qurtulmaq istəyidir.
Hazırda bu mərasimlər və onlarla bağlı yaranan mətn nümunələri
itməkdədir. Lakin indiki dövrdə xalqımızın keçmiĢ adət və ənənələrini, dünyaya
baxıĢını, təbiətə, cəmiyyətə münasibətini öyrənmək iĢində bu mərasimlərin
böyük elmi əhəmiyyəti vardır.
Dostları ilə paylaş: |