Rus dilindən tərcümə edən: Nəriman Əbdülrəhmanlı Bir cavanın qeydləri I fəSİL
Yüklə 1,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.vivo-book.com
217 – Bağışlayın, general, – qışqırdım, – mademoisselle Blanche bəlkə bu vaxtacan məni heç görməyib? Mən neyləyə bilərəm? Amma etiraz eləmək də əbəs idi: o, nə dediyimi başa düşmürdü. Nənə haqqında da nəsə deyirdi, amma çox rabitəsiz şəkildə danışırdı. O, hələ də polis dalınca adam göndərmək fikri üstündə dururdu. – Bizdə, bizdə, – qəfildən hiddətlə qaynaya-qaynaya sözə başlayırdı, – bir sözlə, bizdə, abad dövlətdə, müdiriyyət olan yerdə, o dəqiqə belə qarıları himayəyə götürərdilər! Bəli, əlahəzrət, bəli, – birdən töhmətləndirici tərzə keçə-keçə yerindən atılır, otaqda gəzişə-gəzişə davam eləyirdi; – siz hələ bunu tanımırdınız, əlahəzrət, – o, küncdəki hansısa xəyali əlahəzrətə müraciət elədi, – beləliklə, tanıyacaqsınız da… bəli… bizdə belə qarıları muma döndərirlər, muma, muma, bəli… oh, lənət şeytana! Sonra o, təzədən divanın üstünə atılırdı, bir dəqiqədən sonra az qala içini çəkə-çəkə, boğula-boğula, mənə danışmağa tələsirdi ki, axı m-lle Blanche ona teleqramın əvəzinə nənə gəldiyinə, indi artıq onun miras almayacağı www.vivo-book.com 218 aydın olduğuna görə ərə gəlmir. Ona elə gəlirdi ki, mən hələ bunu bilmirəm. De-Qriye haqqında danışmaq istəyirdim ki, əlini yellədi: “Çıxıb getdi! Mənim hər şeyim onda girov qoyulub; mən tamamilə lütəm! Sizin gətirdiyiniz həmin pullar… həmin pullar, – bilmirəm, orda nə qədərdi, deyəsən, yeddi yüz frank qalıb, bu da kifayətdi, vəssalam, sonrasa – bilmirəm, bilmirəm…” – Otellə haqq-hesabı necə çürüdəcəksiniz? – qorxu, içində qışqırdım, – həm də… bəs sonra? O, fikirli-fikirli baxırdı, amma deyəsən, heç nə başa düşə bilməmişdi və heç məni deyəsən eşitməmişdi. Mən Polina Aleksandrovna və uşaqlar barədə söz salmağa cəhd elədim; o, tələsik cavab verdi: “Hə! Hə! – amma dərhal da təzədən knyaz haqqında danışmağa başladı, dedi ki, indi Blanche onunla gedəcək və onda… və onda – mən neyləyim, Aleksey İvanoviç? – Qəfildən mənə müraciət eləyirdi – Allaha and içirəm! Mən neyləyim axı, – deyin, axı bu naşükürlükdü! Axı bu, naşükürlükdü ki?!” Axır ki, gözyaşını sel kimi axıtmağa başladı. |