Rus dilindən tərcümə edən: Nəriman Əbdülrəhmanlı Bir cavanın qeydləri I fəSİL
Yüklə 1,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.vivo-book.com
167 ilahi, bədxah gülüşlə), – ilahi, bəs axı, nənənin bir az bundan qabaq payladığı hər fridrixsdör generalın ürəyini yaralayırdı, De-Qriyenin ağlını başından çıxarırdı, qaşığı ağzının yanından geri çəkdikləri m-lle de Cominges-i dəli olmaq dərəcəsinə çatdırırdı. Bu da bir fakt: nənə hətta uduşdan sevindiyindən hamıya pul paylayanda, hər ötüb-keçəni dilənçi hesab eləyəndə, hətta bu vaxt da ağzından generala müraciətlə: “sənəsə, onsuz da verməyəcəyəm!” sözlərini çıxarırdı. Deməli, bu fikir beyninə yerləşib, inada düşüb, özünə belə söz verib; – qorxuludu, qorxuludu! Bütün bunlar beynimdən nənənin otağından əsas pilləkənlə yuxarı, ən axırıncı mərtəbəyə, öz hücrəmə qalxa- qalxa keçirdi. Bütün bunlar məni əməlli-başlı əyləndirirdi; əlbəttə, baxmayaraq ki, əvvəllər də qarşımdakı aktyorları bir-birinə bağlayan başlıca yoğun bağları görə bilərdim, amma hər halda, bu oyunun bütün vasitələrini, sirlərini görə bilmirdim. Polina heç vaxt mənə etibar eləməmişdi. Düzdü, hərdən mənə qəfildən, qeyri-iradi ürəyini açsa da, hiss eləmişdim ki, tez-tez, demək olar, elə həmişə bu etirafdan sonra ya bütün dediklərini lağa qoyurdu, ya da qarışdırıb və www.vivo-book.com 168 öz niyyətinə yalançı görkəm verirdi. Oh! O, çox şeyi gizlədirdi! Hər halda əvvəlcədən hiss eləyirdim ki, bu sirli, gərgin vəziyyətin axırı yaxınlaşır. Daha bir zərbə – hər şey sona çatacaq, faş olunacaq. Hər şeydə maraqlı olsam da, öz taleyim barədə demək olar ki, narahatlıq keçirmirdim. Ovqatım qəribədi: cibimdə cəmi iyirmi fridrixsdör var; uzaqda, yad yerdəyəm, nə yaşamağa yerim var, nə vəsaitim, nə ümidim, nə də haqq-hesabım var. Amma bunun qayğısını çəkmirəm! Əgər Polina barədə fikrim olmasaydı, sadəcə, başdan-ayağa qarşıdakı nəticənin yalnız məzəli marağına baş qoşardım, gücüm gəldikcə, qəhqəhə çəkib gülərdim. Amma Polina məni utandırır; onun taleyi həll olunur, bunu qabaqcadan hiss eləyirdim, amma boynuma alıram, məni yalnız onun taleyi narahat eləmir. Onun gizlinlərinə bələd olmaq istəyirəm, istərdim ki, mənim yanıma gəlib desin: “Axı, mən səni sevirəm”. Əgər belə olmasa, əgər bu dəlilik ağlagəlməzdisə, onda… yaxşı, özgə nə arzulayım? Mən özüm elə bil, öz-özümü itirmişəm, təki əbədi, həmişə, ömrüm boyu yalnız onun yanında, onun |