III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1371
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
UŞAQLARDA ÖZÜNÜ GÖSTƏRƏN IRADI NÖQSANLAR,
YARANMA SƏBƏBLƏRI VƏ ARADAN QALDIRILMASI YOLLARI
Nərgiz ALLAHVERDİYEVA
Qafqaz Universteti
Vnnvvn86@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Müstəqilliyə malik olmayan uşaqlar asanlıqla təlqinə məruz qalır və zəif iradəli olurlar.
Bu səbəbdən uşaqlarla çox işləmək, cəmiyyətə adaptasiyasına kömək etmək lazım gəlir. Bu
zaman ilk növbədə onların materialı necə mənimsədiklərini müəyyənləşdirməli, rast gəldikləri
çətinliklərə və maneələrə üstün gəlmək üçün iradə tərbiyəsini həyata keçirmək lazımdır. Mü-
əllim ilk öncə uşaqda yaxşı oxumağın səmərəli yollarını öyrətməklə yanaşı, həmçinin məktəb-
lilərdə diqqətin, hafizənin, iradənin inkişafı qayğısına qalmaqla biliklərə yiyələnməyə yönəlt-
məlidir. Müstəqil işləməyi və öyrənməyi bacarmamaq geriliyin başqa səbəbləri ilə daha sıx
bağlıdır.(bilikdəki kəsirlər, təlimə səyin olmaması və s.) İradəsiz uşaqlar adətən təlim tapşırıq-
larını mexaniki icra edir, əzbərləməyə çalışırlar, dərk etmə ön plana keçir, müvəffəqiyyət isə
böyük gərginlik və qüvvə hesabına əldə edilir. Bu uşaqlar əzbərləməyə alışqan olduqlarından
dərslər çətinlədikcə çox əziyyət çəkirlər. Çünki tədricən təlim əməyi çətinləşdikcə gücləri
çatmır və bu vəziyyət onların müvəffəqiyyətinə mənfi təsir göstərir, zəifliyi daha da artırır.
Uşaqlarda özünəinamsızlıq getdikcə çoxalır. Ailədə, məktəbdə danlağa məruz qalırlar. Belə
olduqda da evdə valdeynlər onları istrahətdən ayırırlar, daha çox oxumağa sövq edirlər. Bu
hal uşağın təlimə münasibətini bir qədər də pisləşdirir.
Uşaqlar böyüdükcə bütün bu proseslər onların fərdi xüsusiyyətlərinədə təsir göstərir.
Onlarda sinir sistemi, müxtəlif situasiyalarda qarşılaşdıqları, tərbiyəvi tədbirlər, eləcə də müx-
təlif şəraitlərdə yaşayıb, gördükləri bilavasitə təsir göstərir. Uşaqlarla aparılacaq fərdi söhbəti
danlağa çevirməkdə olmaz. Bu psixoloji – pedaqoji baxımdan çox zərərlidir. Danlamaq cəza
tədbiri olduğu halda, fərdi söhbət uşağa öz nöqsanlarını başa salmaq üsuludur.
Uşağın şəxsiyyətinə hörmət etmək eyni zamanda yaşına müvafiq olaraq ona tələbkarlıq-
la yanaşmaq böyük tərbiyəvi əhəmiyyətə malikdir. Lakin bu təsir elə qurulmalıdır ki, hərtərəfli
düşünərək uşaqlara təsir edə bilsin. Bu zaman məharətlə, ətraflı tədqiq edilərək elə tələblər
vermək və onları həyata keçirmək lazımdır ki, uşaq onları mutləq yerinə yetirsin, bu zaman
qarşısına çıxan xarici və daxili maneələri aradan qaldırmağa cürət etsin.
Buna nail olmaq üçün valdeyn uşağını yaxşı tanımalıdır. Deməli, valdeyn yaş xüsusiy-
yətlərini bilməklə yanaşı, həmçinin onların fərdi xüsusiyyətlərinidə yaxşı bilib, baş açmalıdır.
Həmçinin məktəbdə müəllimi və tərbiyəçi də uşağı hərtərəfli öyrənib tanımalıdır. Fərdi fərq
və xüsusiyyətlərdə çoxdur. Hər bir konkret hala müvafiq hərəkət etmək lazımdır. Uşağı yaxşı
tanımaq və pedaqoji mərifət burada müvəffəqiyyətə nail olmaq üçün əsas şərtdir. Uşaqların
biri tapşırığı ləng, lakin yaxşı, digəri isə tez, amma ala – yarımçıq yerinə yetirir. Biri işi axıra
çatdırır, o birisi yarımçıq qoyur. Biri ürəklə işləyir və bu zaman müstəqillik göstərir, başqası
candərdi və daimi nəzarət altında işləyir..
Ümumiyyətlə, tərbiyə işi düzgün aparılmadıqda uşağın iradəsinin inkişafında müəyyən
nöqsanlar əmələ gəlir. Xüsusilə səhv tərbiyə nəticəsində əmələ gələn iradi nöqsanları başlıca
olaraq şıltaqlıq, höcətlik, tərslik və tənbəllikdən ibarətdir. Tərbiyə düzgün aparılsa, həmin
nöqsanlar baş verməz. Lakin onlardan hər hansı biri bu və ya başqa uşaqda müşahidə edilərsə,
tərbiyə işində yol verilmiş səhvi düzəldib, onu düzgün istiqamətə yönəltməklə həmin nöqsanı
tədriclə yox etmək olar. İradi nöqsanların yaranma səbəblərini uşağın böyüdüyü və əhatə olun-
duğu mühitdə, valdeyn və tərbiyəçinin iş üslubunda axtarmaq lazımdır. Uşaqla sərt olmaq,
günahı olmadan onu danlamaq, üstünə qışqırmaq, kobud və qəddar rəftar və s. kimi münasibət
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1372
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
onda qeyri səmimilik doğurur və əsəbiliyin yaranmasına səbəb olur. Onlara verilən tələblər
konkret olmalı, nəsihətçilik xarakteri daşımamalıdır. Çünki, uşağın yaşı az olduqca, onu nümu-
nələr əsasında tərbiyə etmək daha əhəmiyyətlidir.
İNTERNET BAĞIMLILIĞI VE ÖNLEM YOLLARI
Mələk KERİMOVA
Khazar Üniversitesi
melsenem@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Günümüz toplumlarında bilgisayarsız, internetsiz, cep telefonsuz vb. bir evi düşünmek
neredeyse olanaksız görünmektedir. Son 10 yılın istatistiği dünya kapsamında internet kulla-
nıcıları sayının 63.0 milyondan 582.6 milyona kadar artış gösterdiyini ortaya koymaktadır.
(Kitai Kim,2013,55,703-709). “Apa-Economics”in (2010) verdiyi bilgiye göre, Azerbaycanda
internet kullanıcılarının sayının genel nüfusa oranı % 44.4 oluşturmaktadır. Bu da yaklaşık 3.7
milyon kullanıcıyı kapsamaktadır. Genel nüfusu 9.5 milyon olan Azerbaycan için bu oran bü-
yük önem taşımaktadır.
İnternet teknolojisinin böyle sık kullanılmasının bir cok sebebleri vardır ki, bunlar ara-
sında internetin bir çok amaçla kullanılmasıdır. İletişim kolaylığı, anında haberleşme, eğlence,
bilgi edinme, alış-veriş vb. bir çok sayılan özellikler internetin sağladığı olanaklar arasındadır.
İnternet kullanıcılarının sayındaki artış internetin sağladığı olanak ve faydaları ile bera-
ber yeni bir bağımlılık türü olan “internet bağımlılığı” anlayışını da karşımıza çıkarmaktadır.
Genellikle bağımlılık kavramı alkol, uyuşturucu, sigara ve diğer bağımlılık türlerini çağrıştır-
maktadır. Buna karşılık madde kullanımı dışında da bağımlılık türleri olduğu unutulmama-
lıdır. Televizyon, mobil telefon bağımlılığı, yeme bağımlılığı, alış veriş bağımlılığı ve diğer
bağımlılık türleri de davranışla ilgili bağımlılık türleridir.
Akademik alanyazında internet bağımlılığı kavramının değişik biçimlerde kullanıldığı
görülmektedir. İnternet bağımlılığı anlayışını ilk kez Dr.İvan Goldberg (1996) uluslarası alan-
da “internet addiction” kavramı kimi kullanmış ve daha sonraları “ internet dependency” ola-
rak kullanıldığı görülmektedir. Young DSM IV ün “ patolojik kumar oynama” ölçütlerinden
yola çıkarak internet bağımlılığını tanımlamış , ayrıca “İnternet Bağımlılık Merkezi” ni kur-
muştur. Bu kavramı “Patological internet use” kullanmayı öneren Young ve Goldbergi izle-
yen araştırmacılar da dikkati çekmektedir. Aslında kullanılan kavramların hepsinin ortak bir
zemini olduğu ifade edilebilir. Aşırı ve problemli internet kullanımını ifade eden bu kavram-
larin hepsinde en büyük belirti kişinin zamanının büyük bir bölümünü internet başında harca-
ması ile ilgili olduğu söylenebilir. İnternet bağımlılığında zamanın ölçüt olarak alınmasına
rağmen, zamanın hangi amacla kullanıldığı dikkat çekmektedir. İnternet bağımlısı olmayan
bireyler interneti bilgi, araştırma amaclı olarak kullanmaktadırlar. Oysa ki,internet bağımlısı
olan kişiler düzenli olaraq uzun süreler boyunca çevrimiçi kalarak kendilerini bu davranıştan
alıkoyamamaktadırlar.
İnternet bağımlılığı ile ilgili Azerbaycanda kapsamlı bir araştırma olmamasına rağ-
men,Türkiyede yapılan bir çok araştırma dikkati çekmektedir.
Bayraktar (2001) yaşayan 12-17 yaş arası okula devam eden 686 ergenle yaptığı araştır-
masında internet'in çoğunlukla erkek ergenler ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki kişiler tarafın-
dan kullanıldığını, ergenlerin % 1.1'inin patolojik internet kullanıcısı olduğu bulmuştur. Şükrü
Balcı, Birol Gulnar (2009) 953 öğrenci üzerinde yürüttüğü araştırma sonuçlarına gore, öğren-
cilerin 23.2%-nin internet bağımlılığı belirtisi gösterdiyi belirtilmiştir. Selim Günüç, Murat
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1373
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
Kayrı (2010) 754 ortaöğretim öğrencileri ile gerçekleştirdikleri çalışmada öğrencilerin 76sı (
%10.1) internet bağımlısı olarak tespit edilmiştir. Canan F. (2010) yılında Düzce Üniversite-
sinde 18 ila 27 yaşları arasındaki 1034 öğrenci üzerinde araştırma gerçekleştirmiştir. Araştır-
ma bulgularına gore çalışma örnekleminin %9.7’si internet bağımlısı idi. Ayşegül Durak Batı-
gün, Nevin Kılıç (2011) 1198 öğrenci uzerinde yürüttükleri çalışmada öğrencilerin günde
ortalama 1.53 saat internete bağlı kaldıkları, 18.89% nun internet bağımlısı olduğu tespit
edilmişdir. İşleyen (2013) lise öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeylerinin kişisel ve
ailesel faktörlerle ilişkisinin incelediyi araşdırmasıda lise öğrencilerinin % 7‘si bağımlı grupta
yer aldığını, % 23.2‘si bağımlılık riski taşıyan grupta yer aldığını belirtmiştir.
Araştırma sonuçlarına dikkat ettiyimiz zaman yakın gelecekte ebebeynlerin, psikoloq ve
eğitimçilerin karşılaşacağı problemler arasında internet bağımlılığının ön sıralarada olma ihti-
malı artmaktadır. Bu bağlamda diğer bağımlılık türlerinde olduğu kimi bu kişilerle yapılacak
önleyci tedbirler önem kazanmaktadır. Literatür taraması yapıldığı zaman internet bağımlıları
ile yapılan psikolojik danışma oturumlarında etkili baş etme stratejileri üzerinde daha çox
durulduğu görülmektedir. Internet kullanımı ile ilgili danışandan kapsamlı bilgi alınmalı (ne
zaman,kaç saat, hangi günler internet kullanıldığı sorulmaktadır), son dönem yaşamış olduğu
sıkıntılar araştırılmalıdır. Internet bağımlısı kişilerin interneti sıkıntıdan, yalnızlıktan kaçış gi-
bi kullanıb kullanmadığı da belirlenmelidir. Hedefler danışanla birlikte belirlenmeli, internet
kullanım süresi kısıtlanmalı ve haftanın günlerine uygun zaman dilimlerine bölünmelidir. İn-
ternet bağımlılığının tedavisinde Young (1999) ın önerdiyi bilişsel-davranışçı teknikleri özet-
lersek, internet kullanımının tam zıt saatlere kaydırmak, dış durdurucular kulanmak (örn alarm
saatinin kullanılması gibi), internet kullanımıyla ilgili hedefler belirlemek, daha çok kullan-
dığı işlevlerden uzak durulması, hatırlatıcı kartlar kullanılması, kişisel defter kullanılması,
destek qrubuna katılması, aile terapisi gibi sıralanabilir.
Özellikle kiçik yaşlardan itibaren bilgisayar kullanımında ebeveynin denetimi önem
kazanmaktadır. Ahmet Adalier, Emre Balkan (2012) internetin gün içerisinde uzun sureli ve
iletişim amacıyla kullanımı, üst sosyoekonomik düzey, erkek olma, gelecek beklentisi, yaşam
doyumu ve özdenetimin düşük, nörotizm, anksiyete ve somatizasyonun ise yüksek olmasının
internet bağımlılığını yordayan değişkenler olduğunu belirtmişler. Nitekim, Binnaz Kıran
Esen, Mehmet Gündoğdu (2008) 558 öğrenci üzerinde gerçekleştirdikleri araştırmada da aile
ve öğretmen desteği arttıkça internet bağımlılığı puanlarının düştüğü de bulmuşlar. Dolayısıy-
la olumlu aile ilişkileri, boş zamanların etkili kullanımı, evde çocuklarla birlikte yapılacak et-
kinlikler onların kendilerini yalnız hissetmemelerine, özdenetimlerinin yüksek olmasına, sosial
destek almalarına olanak tanıyacaktır.
HƏYAT YOLUNUN MÜXTƏLİF VARİANTLARININ QISA TƏHLİLİ
İlahə ABDULLAYEVA
Bakı Dövlət Universiteti
Abdullayeva_i@bk.ru
AZƏRBAYCAN
Müasir dövrdə fərdi inkişafı xarakterizə edərkən “həyat yolu” terminindən istifadə daha
məqsədə uyğun sayılır. Həyat yolu dedikdə, insanın inkişaf prosesi, şəxsiyyətin formalaşması
başa düşülür. Həyat yolunun variantları isə, insanın öz həyat yolunu formalaşdırması üsulla-
rıdır. V.N.Drujinin həyat yolunun müxtəlif variantlarının tipologiyasını vermişdir. O hesab
edirdi ki, həyat variantları insandan aslı olmayaraq mövcuddur və onların formalaşması sosial
sistem vasitəsilə reallaşır. İnsan konkret şəraitdən asılı olaraq bu və ya digər variantı seçə bilər,
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1374
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
ancaq həyat variantı ona uyğun olmaya bilər. Insan sosial mühitə adaptasiya məqsədilə bu və
ya digər varianta daxil olur və bu da onun psixoloji simasını formalaşdırır, sonrakı həyat yolu-
nu müəyyən edir.
Həyat variantının seçimi kortəbii baş verir. İnsan sosial reallığa onun tələblərinə uyğun
daxil olur, və bu zaman ola bilər ki, onun şəxsi potensialı rellaşmasın, məqsədləri həyata keç-
məsin. S.L.Rubinşteyn, R.A.Axmerov, A.V.Bruşlinski, V.N.Drujininin, D.A.Leontyevin baxış-
larına əsaslanaraq demək olar ki, həyat variantının şüurlu seçimi şəxsiyyətin effektiv özünü
realladırmasına səbəb ola bilər.
Şəxsiyyətin özünüreallaşdırması və adaptasiyası problemi fərdi tələbatlarla sosial tələb-
lər arasında konfliktlər çərçivəsində nəzərdən keçirilir. Belə ki, R.A.Axmerov “şəxsiyyətin
həyat proqramınnın” “daxili” və “xarici” olmaqla iki tipini qeyd edir. Xarici proqramın məq-
sədi mühitə sosial-psixoloji adaptasiya, daxili proqramın məqsədi isə özünüreallaşdırmadır.
D.A.Leontyev həyatın mənasının dərk edilməsinin iki yolunu ayırd edir: adaptasiya - öz həya-
tının mənasını onun reallığına uyğun dərk etmək və özünürellaşdırma - həyatı mənasına uyğun
dərk etmək. V.N.Drujinin həmçinin “özünüreallaşdırma” və “özünütəsdiqetmə” anlayışlarını
irəli sürür. Özünütəsdiqetmə sosial mühitdə adaptasiya tələbatı kimi çıxış edir, özünüreallaş-
dırma isə insanın öz təbiətinə uyğun həyatını yaşaması hesab olunur. Bu fikirlərə əsaslanaraq
deyə bilərik ki, optimal həyat variantının seçimi şəxsi potensialın reallaşmasına səbəb olur,
sosial mühitdə uğurlu adaptasiyanı və özünüreallaşdırmanı təmin edir.
Nəzəri araşdırmalar göstərir ki, həyat variantının seçiminin əsasında duran fəaliyyət
analitik-sintetik xarakter daşıyır, intellekt vasitəsilə icra olunur. İntelektual inkişaf səviyyəsi
həm adaptasiyanın, həm də özünüreallaşdırmanın effekivliyini şərtləndirir. İntellektin rolunu
izah edən iki istiqamət vardır. J.Piaje, R.Sternberq, V.D.Şadrikovun əsərlərində sosial mühitdə
uğurlu adaptasiya üçün əsas rol intellektə verilir. C.İsterbuk və U.Teycson intelektual inkişaf
səviyyəsini şəxsiyyətin özünüdeterminasiyasını təmin edən psixoloji keyfiyyət kimi nəzərdən
keçiri. D.A.Leontyev, E.R.Kaliteyevski, E.İ.Kuzminanın, R.Meyin, E.Frommun işlərində
qeyd olunur ki, şəxsi potensialı reallaşdıran variantların seçimində istənilən şəraitdə əsaə rol
intellektə məxsusdur. Seçim fəaliyyətində intellektin əsas funksiyası mümkün gələcəyin alter-
nativlərin yaradılması və virtual imkanların sərhədinin müəyyən edilməsidir.
Fərdin azadlığının səviyyəsi və sosial mühitin ona etdiyi təsirin qüvvəsi konkret tarixi
şəraitdən asılıdır. “Həyat variantı” anlayışı fərdin psixoloji xarakteristikası sayılır və insanın
həyata münasibəti ilə müəyyən olunur, onun şəxsiyyətini formalaşdırır.
İnsanın öz həyat yolunu formalaşdırılması üsulları həyat yolunun müstəqil variantları
kimi yeddi tipə ayrılır: “həyat sabah başlayır”, “həyat yaradıcılıq kimi”, “həyat nailiyyət ki-
mi”, “həyat yuxu kimi”,“qaydalarına görə həyat”, “həyat vaxt itkisidir”, “həyata zidd həyat”.
Bu adların bədiiliyinə baxmayaraq onlar psixoloji reallığa əsaslanır.
“Həyat sabah başlayır”- bu variantda insan passiv xəyalpərəst rolunda olur. Həmişə bü-
tün işlərini sabaha saxlayır, belə həyat yaşayan insanın sonu çox qəmgin olur, boş keçən illərə
görə peşmançılıq keçirir. İnsanın gələcəklə bağlı planları olsa da, onları reallaşdırmaq imkanı
olmur.
“Həyat yaradıcılıq kimi”- bu variantda isə insana öz həyatı üzərində təcrübələr edən
eksperimentator rolu verilir. Yaradıcı şəxsiyyətin həyat yolu normativ həyat modelindən kə-
narlaşır, mövcud həyat obrazına qarşı şıxır. Şəxsiyyətin yaradıcılığının əsasında real həyatın
xoşagəlməzliyi, acı hadisələrdən qaçmaq cəhdi gizlənir. Həyatın reallığı yaradıcı şəxsiyyətdə
travma yaradır və özünə xoş aləm yaratmaqla o yaradıcılıqda sığınacaq tapır. Bioqrafiyanın
əsas məzmunu xarici deyil, daxili həyat hadisələri özünüreallaşdırma, şəxsi yüksəliş, dəyərlər
sistemində dəyişikliklə ölçülür. Bu varianta misal olaraq alman filosofu Fridrix Nitsşenin hə-
yat yolunu göstərmək olar.
“Həyat nailiyyət kimi”- özünü yaradan insan rolunda çıxış edir. Bu variantın əsas psixo-
loji xüsusiyyəti odur ki, insan indiki anınını gələcəyə qurban verir. “Həyat zamanı” daha yaxşı
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1375
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
həyatı təmin edən məqsədləri reallaşdırmaqda əsas resurs kimi çıxış edir. İnsana elə gəlir ki,
əsl həyat qarşıdadır, ona çatmaq üçün səylə çalışmaq lazımdır. Bu insanlar istirahət vaxtını
belə məqsədə çatmaq yolunda məcburi fasilə hesab edirlər. Karyeristləri, praqmatikləri bu va-
rianta misal göstərmək olar.
“Həyat yuxudur” – bu variantda insan real həyatdan çıxıb illuziyalar aləminə daxil olur.
Passiv, seyrçi həyat tərzi keçirir. Drujinin bu vəziyyəti “psixoloji anabioz” kimi xarakterizə edir.
Bu varianta həyatın təbii gedişinə qarışmamaq prinsipi ilə yaşayan bəzi cəmiyyətlərdə rast
gəlinir.
“Qaydalara əsaslanan həyat”- bu variantda insanın həyat fəaliyyətinin yüksək normativ
tənzimi mövcuddur. İstənilən mədəniyyətdə və istənilən cəmiyyətdə insanın həyat yolunun
reallaşdırması prosesi müəyyən qaydalarla nizamlanır. Normativ həyat qrafikindən uzaqlaşan
şəxs cəzalanır, nadir hallarda isə mükafatlandırılır. Çox vaxt sosial normalar yaş gözləmələri
şəklində müəyyən yaşa çatmış fərdlərə aid edilir. Yaş gözləmələri yaş mərhələsinə uyğun
fərdi müəyyən işlər, məqsədlər dairəsinə salır. Erik Bernin fikrincə, insanın həyatı boyu məş-
ğul olduğu işlər sosial qarşılıqlı təsir strukturları ilə rituallar, oyunlar, ssenarilərlə, proqram-
laşdırılır. Oyuna qoşulan insan, qaydaları pozduqda uduzmaq, uğursuz insana çevrilmək təh-
lükəsi qarşısında qalır. Onu həmçinin ssenari aparatını pozduğu üçün həyat ssenarisinin digər
iştirakçıları da məğlub edə bilər. Drujinin qeyd edir ki, qaydalara görə həyat ona görə rahatdı
ki, insanı yüngül olmayan seçimdən azad edir. Onun əvəzinə hər iş görülür. Bu variant totari-
tar və ya avtoritar rejimin hökm sürdüyü ölkələrdə yayılıb.
“Həyat-zaman itkisi kimi”-bu variantda şəxsin əsas işi boş vaxt keçirməkdir. Bu variant
çox insanları ona görə cəlb edir ki, homeostatik istiqamətə malikdir. Bu o deməkdir ki, insa-
nın həyat məqsədlərinə nail olmaq üçün səy göstərməyə ehtiyacı yoxdur, işlərin gedişi ilə bağlı
narahat deyil. İnsanın həyatı vaxt itirməklə keçir. Bu variant yüksək inkişaf etmiş ölkələrdə,
orta sinfə xas insanlara aiddir.
“Həyata zidd – həyat” bu variantda əsas hərəkətverici qüvvə yaşayış uğrunda mübari-
zədir. Burada söhbət həqiqi müharibədən getməsə də, belə insanın həyat fəaliyyətindən zərər-
çəkənlər həmişə olur. Bu həyat variantını seçən insanın fəaliyyəti həmişə digər insanlara qarşı
yönəlmiş olur. Bu variant yüksək formada hərbiləşmiş cəmiyyətlərdə və ya aşağı iqtisadi
inkişaf səviyyəsinə malik ölkələrdə yayılıb.
Həyat yolunu tədqiq edən alimlər həmçinin “real”, “ideal” və “arzuolunmaz” həyat va-
riantlarını irəli sürmüşlər. “Real variant” insanın hazırki anında öz həyatına münasibətini əks
etdirir. “İdeal variant” proqnozlaşdırılan gələcəkdə arzu olunan və güman edilən münasibəti
göstərir. “Arzuolunmayan” həyat variantı həm indiki anda, həm də gələcəkdə adaptasiya və
özünüreallaşdırmanın yolverilməz üsullarını xarakterizə edir.
Bu və ya digər həyat variantının seçiminə təsir edən xarici və daxili determinantlar möv-
cuddur. Sosial iqtisadi həyat şəraiti, adət-ənənələr, mənəvi normalar xarici determinantlardır.
Daxili determinantlar isə psixoloji keyfiyyətlərdir.
Bu baximdan seçimin məzmununa təsir edən psixoloji determinantları, şəxsi keyfiy-
yətləri öyrənmək zərurəti meydana çıxır. S.L.Rubinşteyn, A.Leontyev, B.Q.Ananyev həyat
yolu variantının seçimini “subyekt-fəaliyyət” yanaşması ilə izah edərək, bu prosesdə psixoloji
determinatların əsas rol oynadığını təsdiq etmişlər. Seçimi reallaşdıran şəxsiyyət həyat subyekti
hesab olunur. Həyat prosesinin məzmununa aktiv təsir edə bilir, inisiativlik göstərərək öz se-
çiminə görə məsuliyyət daşıyır.
Tədqiqatlar nəticəsində müəyyən edilib ki, həyat variantının seçimi, sosial mühitə adap-
tasiya və özünüreallaşdırma intelektual inkişaf səviyyəsindən aslıdır. Bəzi şəxsi keyfiyyətlər
həm optimal, həm də qeyri optimal həyat variantlarının seçiminə təsir edir. Optimal həyat vari
antları səxsi potensialı maksimum reallaşdırmağa imkan verən, şəxsin qarşıya qoyduğu məqs-
ədə çatmağa kömək edən özünüreallaşdırma üsullarıdır. Bu variantları seçənlər intelektual in-
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1376
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
kişaf səviyyəsi yüksək olan insanlardır. Qeyri-optimal həyat variantını seçən insanlar həyat
əhəmiyyətli orientasiyaları kifayət qədər inkişaf etməmiş və özünəmünasibətin neqativ aspect-
lərinə malik insanlardır.
Həyat yolu variantını düzgün seçən insanlar öz şəxsi potensialını reallaşdırmaqda çətinlik
çəkmir. Bu prosesdə qarşıya çıxan maneələri asanlıqla dəf edə bilirlər.
AİLƏ SİSTEMİ VƏSİSTEM TERAPİYA
Gülnar AĞABALAYEVA
Qafqaz Universiteti
gagabalayeva@qu.edu.az
AZƏRBAYCAN
Şüurluluq səviyyəsində təzahür edən davranışlarımız heç də şüursuzluğumuzu həmişə
tam şəkildə əks etdirmir. Şüursuzluğumuzda toplanan məlumatlar sonrakı davranışlarımıza və
hisslərimizə bizim iradəmizdən asılı olmadan təsir edə bilir. Ən böyük təsirlər kompleksi də
ailədən başlayır. Çünki bəzi nəzəriyyələrə görə insanların həyatboyu yaşadıqları onların ge-
netikasına həkk olunur və nəsildən-nəsilə ötürülə bilir. Nəticə olaraq soykökümüzdə var olan
müsbət və ya mənfi davaranışlar, təcrübələr və həyat tərzi bizə təsir edə bilir, yəni soykökü-
müzün, ailəmizin taleyi bizim də taleyimiz ola bilir. Buna sübut olaraq da alman psixoterapevt
Bert Hellingerin illərlə ailələr üzərində sistem terapiya ilə məşğul olaraq əldə etdiyi nəticələri
misal çəkmək olar. Bert Hellingerin verdiyi konfranslar və keçdiyi təlimlərlər əsasında yazıl-
mış kitablarda günahsızlıq, günahkarlıq hissləri, şüurun sərhəddi, sevginin gizli simmetriyası,
ailə şüuru və bu kimi başqa başlıqlar altında gördüyü işlər və gəldiyi nəticələri qələmə
alınmışdır.
Bert Hellinger ailə sisteminin də özünəməxsus bir nizamı olduğunu və bu nizam pozu-
larsa ailədə sevgi axınının pozulduğunu kəşf etmişdir. Hellingerə görə ailələr nəsillər boyu
görünməz bağlarla bir-birinə bağlanmışdır. O, bu qənaətə Cənubi Afrikada Zulu qəbiləsində
16 il boyunca misyonerlik fəaliyyəti ilə məşğul olarkən gəlmişdir. Onun müşahidə etdiyi Zulu
qəbiləsi öz dini ayinlərində əcdadlarının ruhunu çağıraraq o gün qarşılaşdıqları problemlərin
həlli üçün onlardan kömək istəyirdilər. Əslində istər əvvəlki nəsillərdəki ailələrin, istərsə də
mövcud ailənin fərd üzərində əhəmiyyətli təsirə malik olduğu bir çox alimlər tərəfindən qəbul
edilir. Bu fikrə ən çox etiraz edən Zigmund Freyd olmuşdur. O daha çox 0-6 yaşlardakı uşaq-
lıq dövrün insanınxarakterinə, şəxsiyyətinə və gələcək həyatına təsir edə biləcəyini iddia et-
mişdir. Lakin burada başqa bir reallıq da var ki, bir çox dəfə biz uşaqlıq dövrümüzdə heç vaxt
qarşılaşmadığımız, öyrənmədiyimiz və ya təcrübə etmədiyimiz hadisələrlə gələcək həyatımız-
da qarşılaşa, bu yöndə problemlər yaşaya və ya iradəmiz xaricində davranışlar nümayiş edə
bilirik. Həqiqətən də ailə sisteminə nəzər saldığımızda ailədəki bəzi ailə üzvlərinin nümayiş
etdiyi davranışlar öz duyğu-düşüncələrinə görə deyil və sanki illər əvvəl ailə sistemindən çıxa-
rılmış, unudulmuş, və ya ailə daxilindəki yerinə layiq görülməmiş olan birini və ya birilərini
təmsil etdiyini müşahidə edirik. Bu ailə üzvləri sanki öz talehlərini onlar üçün yaşayır və ya
öz həyatlarında uğursuzluq yaradaraq günahdan qurtulmağa çalışır, günlük davranışlarında
etdiyi hərəkətlərə əsasən sistemdə öz yerini başqaları ilə əvəz etməyə gətirib çıxarır. Bunu
bəzən də keçmiş soykökümüzdə yaşananların bizim iradəmiz xaricində və istənmədən bizə
verilərək, başqalarıyla özümüzü identifikasiya edərək və öz hisslərimizdən imtina edərək baş-
qa bir həyat yolu keçə biləcəyimiz şəklində müşahidə etmək mümkündür.
Məsələn, əvvəlki nəsillərdəki bir ailə üzvü şüurlu şəkildə bir cinayət işləyib və bunun
üçün hər hansı bir peşmanlıq və ya təəssüf hissi yaşamayıbsa, bu hadisə gələcək ailədəki bir
üzvə təsir edə bilir. Bu yeni ailədəki şəxs cinayətkar əcdadının yerinə peşmanlıq hissləri duya
|