hayotga tayyorlash bo„yicha yagona Konsepsiyani ishlab chiqib,
amaliyotga joriy qilish eng asosiy dolzarb vazifalardan biri bo‗lsa,
oilalarni mustahkamlash, oilaviy qadriyatlarni saqlash va oilalardagi
ijtimoiy-ma‘naviy muhitni sog‘lomlashtirish borasida ham manzilli
ishlashni tashkil etish, ajrim yoqasiga kelib qolgan yosh oilalarni aniqlab
olish va ularning muammolarini keng jamoatchilik vakillarini jalb etgan
holda hal qilish ham muhim ahamiyat kasb etadi.
Shuningdek, Mahalla va oilani qo‗llab-quvvatlash boshqarmasi
bilan hamkorlikda FHDYo organlariga turmush qurish uchun ariza
bergan yoshlarni oilaviy munosabatlarga tayyorlash borasida qisqa
o‗quvlar tashkil etishimiz, shuningdek ta‘lim vazirliklari bilan
hamkorlikda yoshlarni hayotga tayyorlash ishlarini tashkil etish,
Sog‘liqni saqlash vazirligi va mahalla va oilani qo‗llab-quvvatlash
boshqarmasi bilan hamkorlikda nikohdan o‗tuvchi yoshlarni to‗liq tibbiy
ko‗rikdan o‗tkazilishini ta‘minlash va xotinqizlar o‗rtasida reproduktiv
salomatlikni mustahkamlash, skrining tekshiruvlarining afzalliklarini
targ‘ib qilishga qaratilgan chora-tadbirlarni amalga oshirish zarur.
Xulosa o‗rnida ta‘lim muassasalarida ta‘lim va tarbiya
uyg‘unligini ta‘minlash, yoshlar bilan ishlash, ularni hayotga tayyorlash
bo‗yicha tizimli ishlarni tashkil qilish bo‗yicha quyidagilarni tavsiya
qilish mumkin:
190
Avvalambor, mamlakatimizda yoshlarga oid davlat siyosatini,
yoshlarning ijodiy salohiyatini qo‗llab-quvvatlash hamda rivojlantirish
borasida amalga oshirilayotgan islohotlar mazmun-mohiyatini talim
muassasalarida keng targ‘ib etish zarur. Shuningdek, ta‘lim
muassasalarida «Qizlarjon» klublari faoliyatini tashkil etish orqali
qizlarni axloqiy va estetik madaniyatini, ijtimoiy-siyosiy faolligini
oshirish, ularni kasb-hunarga yo‗naltirish, shuningdek, oila va nikoh,
reproduktiv salomatlik masalalari bo‗yicha to‗garaklarga keng jalb etish,
respublikamizdagi iqtidorli, faol va tashabbuskor xotin-qizlarni hamda
Zulfiya nomidagi Davlat mukofoti sohibalarini mamlakatimiz ijtimoiy-
siyosiy hayotidagi faolligini oshirish va ularni ta‘lim muassasalaridagi
ijtimoiy-ma‘naviy muhitni mustahkamlash borasidagi targ‘ibot-tashviqot
ishlariga keng jalb etish ushbu sohada yaxshi samara beruvchi
omillardandir.
Ta‘lim muassasalaridagi iqtidorli qizlarni ijodiy salohiyatini
qo‗llab-quvvatlash hamda rivojlantirish, ular tomonidan yaratilgan
intellektual loyihalarni targ‘ib etish ishlariga ko‗maklashish,
o‗quvchilarni bilim olishga, kitob mutolaa qilishga bo‗lgan qiziqishlarini
rivojlantirish, muomala va nutq madaniyatini shakllantirish, shuningdek,
ta‘lim muassasalaridagi davomat bo‗yicha yuzaga kelayotgan
muammolarni bartaraf etilishida ―Tengdosh tengdoshga o‗rnak‖ shiori
ostida namunali o‗quvchilar faoliyatini targ‘ib qilish yosh qizlarning
ijtimoiy-siyosiy faolligini oshirish amaliy ahamiyatga ega bo‗ladi.
O‗quvchilarni
globallashuv
sharoitidagi
turli
ma‘naviy
tahdidlardan himoya qilish, ularda ―Ommaviy madaniyat‖ tahdidlariga
qarshi mafkuraviy immunitetni mustahkamlash yuzasidan ijtimoiy
tarmoqlar orqali targ‘ibot tashviqot ishlarini kuchaytirish, o‗quvchi
qizlarning ijtimoiy-siyosiy faolligini oshirish, ularni ma‘naviy-axloqiy
jixatdan tarbiyalash, kasbhunarga o‗rgatish, milliy urf-odat va an‘analar
ruhida tarbiyalash, oilaviy hayotga tayyorlash maqsadida «Qizlarjon»
klublari faoliyatini yanada takomillashtirish, qizlarda olijanob axloqiy
fazilatlar, yuksak ma‘naviyat va keng dunyoqarashni shakllantirish,
ularni hayotga tayyorlash maqsadida O‗zbekiston Xotin-qizlar Qizlar
qo‗mitasi tomonidan yaratilgan «Qizlar kutubxonasi» turkumidagi
191
«Faqat qizlar uchun» nomli ommabop risolalarning mobil ilovasini
amaliyotga joriy qilish juda katta ahamiyatga egadir.
Ta‘lim muassasalarida ta‘lim va tarbiya uyg‘unligi, yoshlarning
iqtidori va istyedodini to‗laqonli namoyon qilishga qaratilgan madaniy-
ma‘rifiy tadbirlarni, anjuman va ko‗rgazmalarni tizimli tashkil etish,
yoshlar
orasida
ma‘naviy-ma‘rifiy
faoliyatga
doir
yangicha
yondashuvlarni ishlab chiqish, OAVda yoshlar qiziqishlaridan kelib
chiqib, yangicha ko‗rsatuvlar, eshittirishlar va rubrikalarni tashkil etish
ham mamlakatimizda amalga oshirilayotgan islohotlarda xotin-qizlar
faol ishtirokini ta‘minlashning asosiy omillari bo‗lib hisoblanadi.
Fuqarolar huquqiy madaniyatini shakllantirishda tabaqalashtirilgan
yondashuv zarur, chunki aholining turli qatlamlari qonunlarning
mohiyatini turlicha tushunishi mumkin.
Har qanday shaxsning huquqiy madaniyatini shakllantirish,
jumladan ayollar huquqiy madaniyatini shakllantirish ham o‗z-o‗zidan
yuzaga keladigan jarayon emas. CHunki ayollar o‗ziga xos demografik
guruh bo‗lib, aholining yarmidan ko‗pini tashkil etadi. Jamiyat –
shaxslarning moddiy ne‘matlar hamda o‗z-o‗zini qayta ishlab chiqarish
faoliyatidir. Bu sohada jinslar o‗ziga xos funksiyalarni va rollarni
bajaradilar. Jinslarning bio-fiziologik tuzilishiga ko‗ra moddiy ne‘matlar
yaratish jarayonida bosh rolni erkak, o‗z-o‗zini qayta ishlab chiqarishda
esa bosh rolni ayol bajaradi. SHunga ko‗ra erkaklar asosan jamiyatning
moddiy-iqtisodiy taraqqiyotini, ayollar esa uning uzluksiz rivojlanishini
ta‘minlab turadi. SHu boisdan ham yuqorida ta‘riflaganimizdek, ayollar
faqat uy bekasi, onalik vazifasini bajarishib, oila doirasida ko‗p asr qolib
ketdilar. Natijada ijtimoiy taraqqiyotga bilvosita, ishlab chiqarish
kuchlarini etishtirib berish orqali o‗z hissalarini qo‗shdilar. Ammo bu
mehnatlari qadrlanmadi, unga haq olmadilar. Sanoatning rivojlanishi,
fan va texnikaning takomillashuvi ayollarni ham ishlab chiqarishda
qatnashuviga imkoniyat yaratdi. Ammo bu jarayon o‗z-o‗zidan ro‗y
bermadi. CHunki ayollar mehnati erkaklar mehnatidan farq qiladi:
ayollar faqatgina moddiy ne‘matlar ishlab chiqarmasdan, balki onalik
vazifasini ham bajaradi. SHuning uchun ayollarning moddiy ne‘matlar
ishlab chiqarish imkoniyatlari erkaklarnikiga nisbatan miqdor va sifat
192
jihatdan cheklangandir. Ayollar mehnatining miqdoriy cheklanishining
sababi ijtimoiy zaruriyat tufayli homiladorlik ta‘tiliga chiqishi,
farzandini tarbiyalashi, oila xo‗jaligini tebratishi va boshqalardir.
Ayol jismining ruhiy - fiziologik o‗ziga xosligi tufayli uning
mehnati erkaklar mehnatidan sifat jihatdan ham farqlanadi. Ayollar
ma‘lumotini va kasbiy mahoratlarini oshirishlari uchun erkaklarga
nisbatan juda kam bo‗sh vaqtga ega bo‗ladilar. Ayollar ko‗p vaqtlarini
uy-xo‗jalik ishlari bilan, farzand tug‗ish, ularni parvarishlash va
tarbiyalashga sarflashadi. SHuning uchun ularning kasbiy mahoratini
oshirishga kam vaqt qoladi.
Ayollar mehnati, uning o‗ziga xosligini tadqiq etganda farzand
tug‗ib, tarbiyalashning ijtimoiy mehnatining bir qismi deb qarash bilan
birga, bu mehnatning shakllanish usuli, taraqqiyot qonuniyatlarini
e‘tiborga olish talab etiladi. CHunki ayollar mehnatining o‗ziga xosligi,
ularning aholini yangilab turish va yosh avlodni tarbiyalash jarayonidagi
asosiy mavqeidan kelib chiqish lozim. Ayollar mehnat faoliyatlarini uy-
xo‗jalik va onalik vazifalari bilan uyg‗unlashtiradi. Uy-xo‗jalik
ishlarining
engillashishi
esa
mamlakatning
ijtimoiy-iqtisodiy
taraqqiyotga bog‗liqdir.
Ayollarning onalik vazifasini bajarishi esa ijtimoiy taraqqiyotning
barcha davrlari uchun zaruriyat hisoblangan. SHuning uchun ayollar
mehnatini baholashda mana shu maxsus, o‗ziga xos omillarni hisobga
olish zarur.
Ayollar mehnati – bu ayollarning jismoniy va ma‘naviy
imkoniyatlarni ijtimoiy ishlab chiqarish, uy-xo‗jaligi, farzandlarini
parvarishlashi va ularni tarbiyalashga sarf qilgan faoliyat jarayoni
hisoblanadi. Sobiq sovetlar davrida ayollarni ijtimoiy mehnatning barcha
sohalariga jalb etishda ma‘lum ijtimoiy-iqtisodiy va tashkiliy ishlar
qilindi94. Ammo ular biryoqlama xarakterga ega edi.
SHubha yo‗qki, ayollarning mehnatdagi faolligi ularning moddiy
manfaatdorligini va iqtisodiy mustaqilligini ta‘minlaydi. CHunki oila
moddiy jihatdan ta‘minlangan bo‗lsagina oila a‘zolarining moddiy va
ma‘naviy xarid ehtiyojlari qondiriladi. Turli texnik asboblarni qo‗llash
orqali uy-xo‗jalik qo‗l mehnatidan foydalanishni kamaytirish mumkin,
193
shuningdek, maishiy xizmat ko‗rsatishdan, umumiy ovqatlanishdan
foydalanish mumkin, bu esa o‗z navbatida bo‗sh vaqtdan unumli
foydalanish imkoniyatini tug‗diradi. SHuningdek, mehnatkash ayol
dekret ta‘tiliga chiqqanda, farzandlarini parvarishlagan vaqtda, ularning
sog‗lig‗ini tiklagan paytda ham maosh olib turish imkoniyati mavjud
bo‗ladi. Bolalar bog‗chalaridan, maktab lagerlaridan imtiyozli
foydalanish imkoniyatiga ega bo‗ladi. Kolaversa, yashash sharoitini
yaxshilaydi, qarigan chog‗ida nafaqa olish imkoniyatiga ham ega
bo‗ladi.
SHuning bilan birga, ayollarning iqtisodiy jihatdan mustaqillikka
erishishi, ularni oiladagi mavqeini ham o‗zgartiradi hamda kasbiy
mahoratini oshirishga keng imkoniyat yaratadi. Hozirgi davrda
rivojlanyotgan davlatda ayollar uchun mutaxassislikka ega bo‗lish ham
rafiqa bo‗lishdek qadriyat hisoblanadi hamda yuqori baholanadi.
SHuningdek, yangi ishlab chiqaruvchi kuchlarning komilligi oilada
ayolning tutgan o‗rniga bog‗liq95. Bunday avlodni tarbiyalash
ayollarning jismoniy salomatligiga va ma‘naviy kamolotiga bog‗liqdir.
SHundagina ayollar kelajak uchun sog‗lom, barkamol, intellektual,
axloqiy, estetik va boshqa sifatlarga ega komil insonni tarbiyalashi
mumkin bo‗ladi.
Ko‗rib turibmizki, ayollarning 2 vazifani bajarishi bir-biriga
nomutanosib: ayol bir vaqtning o‗zida ijtimoiy mehnatda hamda onalik
vazifasini bajarishda bab-barobar o‗z iste‘dod va imkoniyatlarini
ro‗yobga chiqara olmaydi96. Ikki sohani ham birday olib borish
ayollardan katta kuch talab qiladi, ularning bo‗sh vaqtini kamaytiradi.
SHunday qilib, ayollarning ishlab chiqarishda mehnat qilish, jamoat
ishlarida qatnashuvi va onalik vazifasini bajarishi o‗ta murakkab jarayon
bo‗lib, olimlar e‘tiborini jalb etadigan muammo hisoblanadi. Bu haqda
jahon olimlarining fikrlari ham turlicha. Ayrim jurnalistlar va olimlar
simpozium va anjumanlarda ayollar mehnatidan voz kechish haqidagi
fikrni hozirgi kungacha ta‘kidlamoqda. Ular ayollarni oila doirasiga
qaytarish fikrini bildirishmoqda. Tarix g‗ildiragini orqaga qaytarib
bo‗lmaganidek, bu hodisani ham amalga oshirish mumkin emas.
194
Tarixiy taraqqiyot jarayoni shundan darak beradiki, ayollarning
ijtimoiy mehnati tufayli jamiyatning iqtisodiy, siyosiy va madaniy
sohalarida tub o‗zgarishlar yuz berdi, taraqqiyot tezlashdi, jamiyat
barqarorlashdi. Ayollar mehnati jamiyat, oila va o‗zlarining manfaatlari
uchun ham foydali bo‗ldi.
Dastlab ayollar mehnati tufayli mahsulot ishlab chiqarish oshdi, bu
iste‘molni ko‗paytirdi, moddiy va ma‘naviy ehtiyojlarini qondirdi.
SHunday qilib, ayollar mehnati yashash darajasini takomillashtirdi.
Ijtimoiy
ishlab
chiqarishda
qatnashib,
ayollar
iqtisodiy
mustaqillikka ega bo‗ldilar, bu o‗z navbatida, ayollar bilan erkaklarning
tengligi g‗oyasini keltirib chiqardi hamda uni amalga oshirish jarayonini
tezlatish imkonitini yaratdi.
YUqorida ta‘kidlaganimizdek, ijtimoiy mehnatda qatnashib,
ayollar faqatgina o‗zini-o‗zi moddiy jihatdan ta‘minlamasdan, balki
ma‘naviy-axloqiy qoniqish ham hosil qildilar.
Faqat mehnat jarayonida ayollar o‗zlarining malakalarini
oshirdilar, ishlab chiqarish tajribalariga ega bo‗ldilar, nazariy va
texnikaga oid bilimlarini oshirdilar, o‗zlarining ijodiy qobiliyatlarini
namoyon etdilar, o‗zining manfaatdorlik imkoniyatlarini kengaytirib
bordi. Agar ayollar mehnat jamoalarida ishlamasa, ularning jamoa fikri
bilan hisoblashish, mustaqillik, mas‘uliyatni his etish, dunyoqarashning
kengligi, tashabbuskorligi, ishga ijodiy yondoshuv kabi fazilatlari
shakllanmagan bo‗lardi.
Mehnat jarayonida ayollar o‗zining mutaxassisligi, hayotiy tajriba
hamda oilaviy muammolarga oid juda katta hajmdagi ma‘lumotlarga ega
bo‗lishadi. Ular ko‗proq adabiyot va san‘at, madaniyat bilan qiziqadilar.
Mehnat ayollarning oilaviy hayotiga va oilaviy munosabatlariga ham
ijobiy ta‘sir qiladi. Bilimdon, siyosiy ongi shakllangan ayollar
tarbiyalagan farzandlar ham komil bo‗lib tarbiya topadi.
Oilada mehnat taqsimoti ham maqsadga muvofiq bo‗ladi. Bunday
oilalarda boshqa oila a‘zolari ham uy-xo‗jalik ishlariga faol
qatnashadilar. Faqat mehnatkash ayolning o‗ziga qarashga va farzandlari
bilan ko‗proq muloqotda bo‗lishga vaqti qolmaydi, shunga qaramasdan
oila mablag‗i oshadi. Mablag‗ning etarli bo‗lishi farzandlarni tarbiyalash
195
uchun sharoit yaratishga, ularning bilim olishi, sport turlari, musiqa
bilan shug‗ullanishiga imkoniyat yaratadi. Bizning o‗tkazgan
tadqiqotlarimizda mehnatkash ayol uy bekasiga qaraganda ko‗proq
farzand tarbiyasiga ahamiyat berar ekan. SHuningdek, oilada ayol
boqimanda bo‗lsa, ya‘ni ishlamasa, ular tarbiyalagan farzandlar ham
shunga yarasha bo‗lib o‗sishi aniqlangan.
SHunday qilib, ayollarning ijtimoiy ishlab chiqarishda qatnashuvi
jamiyatda mahsulot ishlab chiqarishni va milliy daromadni ko‗paytiradi,
ayollarning ijtimoiy va iqtisodiy mustaqilligini ta‘minlaydi, ularning har
jihatdan taraqqiy etishini, iste‘mol doirasini kengaytiradi, oilaviy
munosabat madaniyatini yuksaltiradi va jismoniy sog‗lom, ma‘naviy
barkamol farzandlar tarbiyalashiga imkoniyat yaratadi.
Ayollarni ijtimoiy ishlab chiqarishga jalb etish dinamikasiga
e‘tibor beradigan bo‗lsak, ular jahonning turli mintaqalarida turlicha
amalga oshgan. Bularning xilma-xilligi har bir mamlakatning iqtisodiy
taraqqiyoti, xalq xo‗jaligi, demografik o‗ziga xosligi, milliy va oilaviy
urf-odatlariga bog‗liq bo‗ladi. Turli millatga mansub ayollar
mehnatining umumiy jihatlari ham ko‗p, ayniqsa, ularning mehnatini
tashkil etish shakli, ijtimoiy ahamiyatida deyarli farq yo‗q. Farq turmush
sharoitining ijtimoiy-maishiy ishlab chiqarishda oila faoliyatida va bo‗sh
vaqtni sarf etish holatlarida mavjud. Turmushning milliy o‗ziga xosligi
tabiiy sharoitlar, tarixiy taraqqiyotning xususiyati, urf-odat va an‘analar
va ularning yashovchanligiga bog‗liqdir.
Agarda mana shu odatlarda ayollarning mustaqil bo‗lishi uchun,
ularning o‗z iste‘dod va imkoniyatlarini hayotda amalga oshirishlari
uchun keng yo‗l ochilsa, unda ayollar past malakali, kam daromad
keltiradigan, ish sharoitlari og‗ir joyda mehnat qilishdan tezroq
qutuladilar. Aksincha, ular aqliy mehnat bilan shug‗ullanadigan ish
joylarida faoliyat ko‗rsatadilar. Jahon miqyosida o‗tkazilgan tadqiqotlar
natijalari shuni ko‗rsatadiki, hozirgacha ayollar orasida og‗ir jismoniy
mehnat bilan shug‗ullanganlar ko‗pchilikni tashkil etadi. CHunki
malakali aqliy mehnatga yuqori darajada haq to‗lanadi.
Ayollar aqliy mehnat bilan band bo‗lishlari uchun esa ma‘lumot
olishlari, texnikadan foydalanish texnologiyalarini bilishlari lozim
196
bo‗ladi. SHundagina ayollar mehnatining samaradorligini oshirish
mumkin. Bu holat ayollarning kuch-quvvatini saqlaydi va farzandlar
tarbiyasiga, o‗ziga qarash uchun vaqti bo‗lishini ta‘minlaydi.
SHuningdek, ayollarga qanchalik yaxshi ish sharoitlari yaratilsa, ular
shunchalik onalik va tarbiyaviy ishlarga imkoniyat ortadi. Asosan,
salomatliklari yaxshilanadi. Xotin-qizlarning 1995 yili Pekinda bo‗lib
o‗tgan To‗rtinchi Jahon Konferensiyasida muhokama etilgan
masalalardan biri – ayollarning bilim olishini ta‘minlash va kasbiy
mahoratni oshirish masalasi hisoblandi. Bu holatni amalga oshirish
ayollarning o‗z kuchi va imkoniyatlariga ishonchini oshirish bilan birga
jamiyatning barqaror taraqqiyotini ta‘minlashda, ijtimoiy hayotning
barcha jabhalarida faol ishtirok etishini ta‘minlashga imkoniyat yaratadi.
Har tomonlama chuqur bilimga ega bo‗lish ayollar uchun nashr etilgan
turli ma‘lumotlarni o‗zlashtirishga, zaruriy amaliy malaka hosil qilishga,
yangi texnologiyalarni o‗zlashtirishga yordam beradi. O‗z navbatida
ayollarning bunday imkoniyatlarga ega bo‗lishi ularning hayotini
yaxshilaydi. SHuning uchun ham investitsiyalarni ayollarning ma‘lumot
olishi va bilimining mukamallashtirishga sarflash maqsadga muvofiqdir,
deb topildi. Ayollarning bilim olish huquqi insonning asosiy
huquqlaridan va, eng muhimi, tenglik, taraqqiyot, tinchlik kabi
maqsadlarga erishish vositalaridan biridir. Lekin bu huquq har bir
kishining shaxsiy huquqi deb hisoblanishi xato bo‗lur edi. Fan-texnika
taraqqiyotining hozirgi sur‘atlari shu qadar ildamki, muttasil bilim olish
muammosini yuzaga keltirmoqda. Kamsitilishlarga yo‗l qo‗ymay bilim
berish nafaqat qizlarga, balki o‗g‗il bolalarga ham foyda keltiradi va shu
bilan pirovardida erkaklar va ayollar orasida teng huquqli
munosabatlarni o‗rnatishga ko‗maklashadi. Bilim olishda tenglik va uni
olish imkoni ko‗p sonli ayollar hukumat islohotlarining faol
ishtirokchilariga aylanishlari uchun zarurdir.
Zamonaviy ayolga shunchaki savodli bo‗lish: o‗qish, yozish,
hisobni bilishi etarli emas, uning oldida ta‘limning sifati, muammosi
paydo bo‗lib, doim mustaqil ta‘lim ustida ishlab, tinimsiz o‗z bilimlarini
orttirib chuqurlashtirib borishni talab etadi99. Xotin-qizlar orasida
197
savodxonlik ular oilasida farzandlarning sog‗lig‗ini saqlash, ovqatlanish
va ta‘lim olishini ta‘minlashda qo‗l keladi.
Bu sohada olib borgan tadqiqotlar ham shuni ko‗rsatmoqda: Onalar
bilimi yuqori bo‗lgan oilalarning iqtisodiy ahvoli yaxshi bo‗ladi; onalar
bilimi yuqori bo‗lgan oilalarda bolalar jinoyati kam sodir bo‗ladi; bilimli
onalarning farzandlari odatda doimo to‗q, yaxshi kiyingan va kamroq
kasalga chalinuvchan bo‗ladi; bilimli onaning farzandlari fan va
texnikaning yangi yo‗nalishlarini tezda o‗zlashtirib oladi; bilimli ona o‗z
o‗g‗il-qizlariga oila qurish, uni parvarishlash, oilaning moddiy ta‘minoti
haqida ko‗proq ma‘lumot beradi hamda farzandlariga o‗z jismi,
salomatligini saqlashni o‗rgatadi. SHuning uchun ham bilimli ayollar
tug‗ish paytida kamroq nobud bo‗ladi, ayollar bilimi qanchalik yuqori
bo‗lsa, ularning hayotda tanlash imkoniyati shunchalik keng bo‗ladi,
jamiyat va oilada o‗z mavqeini anglash uchun sharoit yarata oladi;
bilimli ayollar o‗z farzandlarini hayotda o‗z o‗rnini topishga, bilim olish,
kasb tanlash, mutaxassislikka ega bo‗lishga yaqindan ko‗maklashish
imkoniyatiga ega bo‗ladi; ayol bilimli bo‗lsa, atrofdagi voqea-
hodisalarni to‗g‗ri tahlil qila olish qobiliyati kuchli bo‗ladi hamda
farzandlariga to‗g‗ri ma‘lumot berish imkoniyatiga ega bo‗ladi; oqila
ona tarbiya qilgan farzandlarda muomala madaniyati yuksak bo‗ladi;
bilimli ayollar o‗z farzandlarini hayotning murakkabliklariga tayyorlab
boradi va hokazolar100.
O‗zbek ayolining hayotida turmushga chiqish eng asosiy voqeadir.
Otasining uyidagi o‗tgan hayoti uning kelin (qaynonasi uchun), xotin
(eri uchun) va ona (farzandlari uchun) bo‗lishiga tayyorgarlikdir. Xalq
maqolida ―Qiz bola birovning xasmidir‖ deyiladi. Itoatkor, chaqqon va
kamgap qizning nikohga tayyorlanishi zamonaviy ayol andozasidir. 79
Ayolning oiladagi roli ikkinchi darajali. Uyida erini chidamlilik
bilan kutib o‗tirgan ayol eng yaxshi hisoblanadi. YOshlarni tanishtirish
bo‗yicha yoshlar tomonidan ko‗rsatilgan tashabbus xush kelmaydi,
ayniqsa, qizlar tomonidan ko‗rsatilgan tashabbus qoralanadi. Agar qiz
oilada o‗zi tanlagani borligi va unga turmushga chiqmoqchi ekanligini
e‘lon qilsa, oilada bu rad etiladi. Odat bo‗yicha tanishish sovchilar orqali
amalga oshirilgani ma‘qul hisoblanadi. Ota-onalarning roziligidan so‗ng
198
yoshlar birinchi uchrashuvga chiqadilar, undan keyin esa ular ota-
onalarining tanlovini tasdiqlashlari yoki rad etishlari lozim. Ko‗pchilik
hollarda ota-onaning tanlovi hal qiluvchi bo‗ladi. Nikohingizning
tashabbuskori kim degan savolga ayollarning 52 foizi o‗z nikoh
rishtalarini ota-onalarining irodasi bilan bog‗langanlarini, faqat ikki foiz
ayol ota-onasining irodasi ularning tuyg‗ulari bilan mos tushganligi
ko‗rsatdi. Boshqacha aytganda, ayollar turmushga chiqishda qaror qabul
qilish uchun shaxsiy erkinlikka ega emas. Ular uchun juda muhim
hayotiy voqeaning asosi ota-onaning xohishi, ota-onaning tanlovi, deb
hisoblaydilar. Ayollar ixtiyoriy ravishda turmush qurishdagi tanlash
huquqlarini ota-onalar zimmasiga yuklaydilar.
So‗ralganlarning 42 foizi o‗z tashabbuslari bilan sevib turmushga
chiqqanlar. So‗ralganlarning 2 foizi o‗z xohishlariga qarshi turmushga
chiqqanlariga iqror bo‗ldilar.
Ikkinchi va uchinchi javoblar o‗rtasida tenglik ishorasini qo‗yish
mumkin. SHunday qilib, so‗ralganlarning 54 foizi o‗z xohishlariga
qarshi, sukut bilan, e‘tirozlarsiz birovning irodasiga bo‗ysunadilar.
An‘anaviy ko‗rsatmalar qizga turmushga chiqish yoki chiqmaslik
xohishlarini namoyon qilish imkonini bermaydi. Bu jamiyat tomonidan
qiz zimmasiga yuklatilgan majburiyatdir va bu majburiyatni burch
sifatida o‗z xohishi, his-tuyg‗ulari va irodasiga qarshi ravishda 100 tadan
54 holatida bajarishi lozim. SHunday qilib, tadqiqot natijalariga ko‗ra
har ikkinchi ayol nikohda o‗z huquqlari to‗g‗risida o‗ylab ko‗rmasdan,
his-tuyg‗u va xohishlarini inobatga olmay yashamoqda.
Bu nikohga o‗tishda so‗ralganlarning yarmidan ko‗pi o‗z xohishini
erkin izhor eta olmasligini anglatadi. Ayollarning oiladagi bunday ahvoli
Oila kodeksiga ziddir. Nikoh ixtiyoriy ravishda tuziladi. Nikoh tuzish
uchun bo‗lg‗usi er-xotinlar o‗z ixtiyorlarini erkin ifoda etish qobiliyatiga
ega bo‗lishlari lozim. Nikohdan o‗tishga majbur qilish taqiqlanadi.
Qadim zamonlarda SHarq mamlakatlarida qizni iloji boricha erta
erga berganlar. Jinsiy etuklikning birinchi belgilari paydo bo‗lishi bilan
qizni jiddiy ravishda erga berishga tayyorlaganlar va u 12-13 yoshga
etganda uzatib yuborganlar. O‗zbeklarga nisbatan qoraqalpoqlarda bu
yosh 2-3 yilga kattadir. Bu odat ayrim o‗zgarishlarga uchragan bo‗lsa
199
ham asosan shundayligicha qoldi101. Qizini iloji boricha ertaroq erga
berishga intilish esa bugungi kunda ham saqlanib qolgan. Odatda, yosh
qizni yangi oilaning qoidalariga bo‗ysunishga majbur qilish osonroq
bo‗ladi, deb hisoblashadi. ―YOsh novda tez egiladi‖ degan naql ham
bor. Unda jamiyatda qadimiy odat va an‘analarga asoslangan holda
ayollarni diskriminatsiya qilishning negizi, asosi ifodalangan. Ushbu
odatlarga ko‗ra, ayol erining uyida uning oilasidagi qonunlarga
bo‗ysunishi shart. Bu anglanilmagan diskriminatsiya qilishning butun bir
qatlamidir va butun oilaviy hayot shunga asoslanib quriladi.
So‗ralganlarning yarmidan ko‗pi 19-20 yoshga etgan qizlar
turmushga chiqishi shart, deb hisoblaydilar. Ularning fikricha, qizlar
yigirma
yoshida oila qurish, farzand ko‗rish, oilani ta‘minlash va kelgusi
avlodni tarbiyalashga tayyordirlar. 42 respondentning javobida qizlar
21dan 25gacha bo‗lgan yoshda oila qurish lozim, deb hisoblanadi. Faqat
bir respondentning javobdagina qiz shoshmasligi mumkin va oilani 25
yoshdan keyin ham barpo qilsa bo‗ladi, deyiladi.
Mazkur savol bo‗yicha so‗rov natijalari kishini o‗ylantiradi.
So‗ralganlarning 96 foizi 25 yoshga etgan qizlarning turmush qurishi
shart, deb hisoblaydi. Demak, 25 yoshida ayol nafaqat jismoniy, balki
ma‘naviy jihatdan ham etuk bo‗lishi lozim. 25 yoshida u oila qurish va
uni saqlab qolish, o‗zini va o‗zining huquqlarini himoya qilish imkonini
beruvchi bilim va tajribaga ega bo‗lishi lozim. Bu yosh qiz uchun har
doim ham qo‗lidan keladigan ish emas.
Ko‗pgina yurtdoshlarimizda 20 yoshdan oshgan qizlar qari qiz
bo‗lib qoladi, degan fikr mavjud. Bu tamg‗a unga har bir balog‗atga
etgan qizni kuzatib boruvchi mahallada qo‗yiladi. Agar qiz belgilangan
(18-21) yoshda turmushga chiqmasa, u keyinchalik umuman turmushga
chiqa olmasligi ham mumkin. Uning to‗g‗risida mish-mishlar tarqata
boshlaydilar va qizga kuyov sifatida ajralishgan yoki undan yoshi ancha
katta bo‗lgan beva kishilardan sovchilar kela boshlaydi. Bu yosh qizning
qadr-qimmatini yanada ko‗proq kamsitadi. U o‗zi bilan o‗zi ko‗pincha
yakkalanib qoladi.
200
Odat (yozilmagan qonun) qizni goh qari qiz bo‗lib qolishi bilan
qo‗rqitib, goh g‗oyaviylashgan oilaviy hayotning bo‗rttirilgan saroblari
ostida tezroq erga tegishga undaydi. SHunday qilib, erta nikohlarga
xayrixohlik odati ayolni 25 yoshgacha turmushga chiqishga majbur
qiladi. Buni ayolning oiladagi ahvolini diskriminatsiya qiluvchi omil
deyish mumkin. Qahri qattiq odatlar qizga 25 yoshdan keyin mukammal
oila barpo qilishga deyarli imkon qoldirmaydi. 18 yoshdan boshlab
ko‗pchilik qizlar amalga oshmagan burchdan vijdon azobini his qila
boshlaydilar. Bunga 2000 yilda ―Oila va jamiyat‖ ro‗znomasiga kelgan
xatlar dalil bo‗la oladi. Noqulaylik va norasolik hissi ularni ta‘qib qila
boshlaydi va qizning ongida yomon iz qoldiradi. Hech qanday boshqa
hayotiy maqsadlar kuchi unga teng kela olmaydi. Deyarli hamma
hollarda qizning bunday holati ota-onasi, qarindoshlari va umuman
jamiyat tomonidan shakllanadi. An‘anaviy fikrlash doiralari erga
tegmagan qizlar va ayollarni cheklaydi, qo‗l-oyog‗ini bog‗lab qo‗yadi,
buning natijasida ularning orzu-umidlari va hayotdagi darajalari
ro‗yobga chiqmasligi mumkin.
Oilada kim boshchilik qiladi degan savolga:
- so‗ralganlarning 58 foizi er boshchilik qiladigan oilalarda
yashashlarini aytdilar (va buni to‗g‗ri deb hisoblaydilar);
- so‗ralganlarning 22 foizi qaynona yoki 3 foizi qaynota boshchilik
qiluvchi oilalarda yashaydilar;
- 10 foiz o‗zlarini oilada boshchilik qiluvchi deb hisoblaydi,
ulardan bittasi erga tegmagan, ikkitasi ajralishgan, milliy tarkibi
bo‗yicha ulardan ikkitasi rus, ikkitasi tatar, bittasi qozoq, shunday qilib,
erga tekkan ikki o‗zbek ayoli o‗zlari oilani boshqarishlarini aytdilar;
- so‗ralganlardan 6 qiz erga tegmagan, ular oilada teng huquqlik
bo‗lishi lozim, deb hisoblaydilar.
SHunday qilib, 100 foiz so‗ralgan ayollardan 82 foizi oilada
boshchilik qilmaydi va mustaqil qaror qabul qila olmaydi, o‗z ixtiyori
bilan yoki zo‗rlab (majburan) oilaning farovonligi uchun javobgarlik er
yoki qaynonaning elkasidadir. Ayol-xotin oila a‘zosi sifatida faqat 17
foiz hollardagina (ularning yarmidan ko‗pi erga tegmagan yoki
ajralishgan) ovoz berish huquqiga egadirlar.
201
Bu savolga berilgan javoblarning muhimligi shundaki, erga tekkan
ayollarning hech biri oilani birgalikda boshqarish mumkinligini
ko‗rsatmadi.
Odatga ko‗ra, an‘anaviy oilada ayol qat‘iy ravishda oilaviy
ierarxiyaga bo‗ysunishi kerak. Erning boshchiligiga e‘tiroz bildirib
bo‗lmaydi, agar yosh oila ota-onasi bilan yashayotgan bo‗lsa,
qaynonaning boshchiligiga ham e‘tiroz bildirib bo‗lmaydi.
Er va qarindoshlari xohishiga ko‗ra, ta‘lim va mutaxassisligini
tashlab qo‗yib uyda qolgan har bir ayol moliyaviy bosimni o‗zida his
qiladi. Hamma narsada eriga qaram bo‗lib qolib, natijada o‗zini mustaqil
mablag‗lar olish huquqidan mahrum qiladi. U o‗z xohishicha va
keraklicha ishlatishi mumkin bo‗lgan mablag‗ va boshqa boyliklarga ega
emas. O‗zining elementar ehtiyojlarini qondirish uchun u ruxsat so‗rashi
kerak. SHunday qilib, Toshkent shahri va Toshkent viloyati bo‗yicha
100 ta so‗ralganlardan 64 foizida daromad manbalarini taqsimlashga
ijozat yo‗q.
So‗ralgan ayollarning faqat 15 foizigina,( ulardan sakkiztasi
turmush yuritish tajribasiga ega emas) oilaviy byudjetni eri yoki boshqa
oila a‘zolari bilan kelishgan holda olib borishadi yoki olib bormoqchilar,
21 foiz ayollar oila byudjetini mustaqil taqsimlaydilar. Bu sonni
sinchiklab ko‗rib chiqqanimizda ikki ayol erga tegmagani, ikki ayol
ajralishgani, ulardan ettitasi kam sonli millat vakillari ekanligi ma‘lum
bo‗ldi.
SHunday qilib, so‗ralgan ayollarning har 1,5 tasi oilaviy
sabablarga ko‗ra iqtisodiy jihatdan eri yoki qaynonasiga bog‗liqdir
hamda
o‗z byudjetini rejalashtirish, mablag‗larni taqsimlash
imkoniyatiga ega bo‗lmasdan qaramlik yoki itoatkorlikni afzal
ko‗radilar.
100 tadan 64 foiz ayol o‗z oilasi uchun foyda keltiruvchi yoki
qandaydir boshqa faoliyatni barpo qilish tashabbusini ko‗rsata
olmaydilar, chunki o‗z shaxsiy mablag‗lariga ega emaslar. Bunday
oilalarda ayollar hatto o‗zlariga shaxsan tegishli bo‗lgan qimmatbaho
mebel yoki qandaydir boshqa narsalarga egalik qila olmaydilar.
Ayolning bankdagi jamg‗armalaridan ham xabardor bo‗lgan er uni taqiq
202
ostiga olmoqchi bo‗ladi, ko‗ndirish yoki do‗q-po‗pisa orqali bu
mablag‗lardan beminnat foydalanadi. Oilalarning yarmidan ko‗pi o‗zaro
munosabatlarini patriarxal tarzda olib boradi. Bunday oilalarda er va
uning ota-onasi boshchilik qiladi. Ayollar pastki – tobe o‗rinni egallaydi.
Oiladagi patriarxal ierarxiya oilada mablag‗larni taqsimlashga o‗z
tamg‗asini bosadi. SHarq oilalarining an‘ana va odatlari pul va moddiy
mablag‗larni taqsimlashda erning hukmronlik huquqiga asoslangan.
So‗rov natijalariga ko‗ra, 100 holatdan 60 tasida ayollar hal
qiluvchi ovoz berish huquqiga ega emaslar. Bu raqam ayollarning
yarmidan ko‗pi o‗z oilasining teng huquqli a‘zosi emasligini ko‗rsatadi,
ularning his-tuyg‗ulari, fikrlari, xohishlari va ehtiyojlari ko‗pincha
oilada e‘tiborsiz qoldiriladi. Bu bilan mazkur odat O‗zbekiston
Respublikasi Oila kodeksining ―Oilaviy munosabatlarda fuqarolarning
teng huquqliligi‖ (3-moddasi)ga ziddir. Bu moddada ―har bir fuqaro
oilaviy munosabatlarda teng huquqlarga egadir va huquqlarning bevosita
yoki
bilvosita
qandaydir
cheklanishiga
yo‗l
qo‗yilmaydi...‖
deyilgan.So‗rov oilaviy muammolarni hal qilishda ayollarning fikriga 19
foiz (ulardan 1tasi erga tegmagan, 2tasi ajralishgan va 5tasi oz sonli
millat vakili) holatda quloq solishlarini ko‗rsatdi. Qolgan holatlarda (bu
esa 60 foiz tashkil etadi) ayollar bu imkoniyatdan muhrum bo‗lgan va
imtiyozni eriga (34 foiz), qaynonasiga (23 foiz) va qaynotasiga (3 foiz)
beradilar.
Faqat 17 foizginasi (uchtasi erga tegmagan) oilaviy muammoni
birgalikda hal qilish mumkin, deb hisoblaydilar. So‗ralganlarning 2 foizi
(bular yoshlar, erga tegmagan qizlar) ―agar kim faol bo‗lsa‖, ―aql bilan
ish yuritish lozim‖ yoki ―oiladagi muammolarni hal qilishda umumiy
fikrga ega bo‗lish kerak‖ kabi javoblarning bir necha variantini taklif
etdilar. SHunday qilib, oilada biror - bir qaror qabul qilinayotganda
ayollarning ahvoli tahlikali bo‗lib qolmoqda. 100 holatdan 60 tasida
ayollarning fikriga quloq solmaydilar. Qachonki qaynona darajasiga
etganida uning fikri hal qiluvchi bo‗ladi.
O‗zbek oilalarida mojarolar masalasini so‗rov misolida kuzatish
mumkin. So‗ralgan 100 ayoldan 95 foizi mojaroli vaziyatga ega
oilalarda yashaydilar, ulardan 15 foizida esa bunday vaziyatga hali erga
203
tegmagan qizlarning oilalarida ham yo‗l qo‗yiladi. So‗ralganlarning
faqat 5 foizi oilalarida mojarolar bo‗lmaydi, deb javob berdilar (ulardan
bir ayol turmushga chiqqaniga ikki oy bo‗lgan).
Mojarolarni hal qilishda 35 foiz holatlarda er qaynonaning
tomonini oladi va 39 foiz holatlarda (ulardan sakkiztasi erga tegmagan
va to‗qqiztasi boshqa millatlarning vakillari) xotinining manfaatlarini
himoya qiladi. Hammasi bo‗lib 24 o‗zbek ayoli eri tomonidan tushunish
va himoyaga ishonish imkoniga egadirlar.
Mojaro vaziyati yuzaga kelganda er onasining tomonida turadi.
Bunday vaziyat ko‗pincha ota-onalarining tashabbusi bilan turmush
qurgan oilalarda uchraydi hamda ularning oila barpo qilishda hamma
javobgarlikni olishga tayyor emaslikdan kelib chiqadi. Bu ayniqsa
voyaga etmagan qizlar turmushga chiqayotgan erta nikohlarga
tegishlidir.
Ba‘zida oiladagi mojaro vaziyati vazifalarni taqsimlash asosida
yuzaga kelishi mumkin, farzandlarni tarbiyalash odat bo‗yicha
ayollarning vazifasidir, erlar farzandlarni parvarish qilish, o‗qishini
nazorat qilish jarayonida va ular hayotidagi boshqa voqealarda ishtirok
etmaydilar. SHu sababli ma‘lum bosqichda oilada farzandlar va otalar
bir-biridan uzoqlashb ketadilar. O‗zbek oilalarida eng ko‗p mojaro
vaziyatlari ―kelin-qaynona‖ munosabatlari asosida kelib chiqadi. Bu
erda gap axloq-odob jihatlarida emas, balki ayolni (kelinni) jismoniy va
ruhiy ezishda boradi. Kelinning har bir harakatini qat‘iy nazorat qilish,
shaxsiy hayotiga, hatto er-xotin hayotining nozik sohalarigacha
qo‗pollik bilan aralashish shular jumlasiga kiradi. Moliyaviy nazorat
qaynonaning
kelinga
nisbatan
xatti-harakatlarining
an‘anaviy
ko‗rsatkichidir. Qaynonaning kundalik ezishi va er tomonidan
tushunmaslik ayolni tanglik holatiga olib keladi, u juda og‗ir yukni
ko‗tara olmaydi va bu holatda mojaro yuzaga keladi yoki chidashni
davom ettiradi. CHuqurlashib ketgan mojaro tuzatib bo‗lmaydigan
oqibatlarga olib keladi: o‗zini-o‗zi o‗ldirishga urinishlar, suiqasd, ruhiy
kasalliklar shunday turmush tarzining natijasidir.
Huquqiy madaniyat shaxsiy e‘tiqod va an‘analarga emas, balki
qonunga asoslanib harakat qilish qobiliyatidir. YUqorida biz ayollarni
204
mehnatga jalb etishda urf-odat va diniy e‘tiqodlarning ta‘siri qanchalik
kuchli ekanligini ko‗rib chiqdik. Ayollar huquqiy savodxonlik
masalasida ancha orqada qolayotganligi aynan ularning oiladagi
ahvoliga bog‗liq bo‗ladi. Oilada an‘anaviylik kuchli bo‗lsa, ayollarning
haq-huquqlarga erishuvi, jamiyatda o‗z mavqeiga ega bo‗lishi murakkab
kechadi. Agar biz mana shu holatni hisobga olsak, oila ayollarning haq-
huquqlariga ega bo‗lishi, o‗z taqdirlarini o‗zlari hal etishlari, bilim
olishlari hamda kasbiy mahoratga ega bo‗lishida muhim ahamiyat kasb
etadi. Bu ayollarning huquqiy ongi va madaniyatini oshirish yuzasidan
doimiy ravishda ish olib borish zarurligini ko‗rsatadi. Ammo shuni ham
hisobga olish kerakki, huquq-tartibot to‗g‗risidagi qonun-qoidalarni bilib
olishning o‗zi etarli emas, bu hali kishining yuksak darajadagi huquqiy
ong egasi bo‗lganligidan dalolat bermaydi. Huquqiy bilimning
mavjudligi ham qonunlarning halollik bilan bajarilishini ko‗rsatuvchi
dalil bo‗ladi. Ayni chog‗da har bir ayolning amaliy xatti-harakati xulq-
atvorining qonun talablariga qanday munosabatda ekanligiga baho
berish uchun mezon bo‗lishi mumkin. Lekin ayolning huquqiy
qarashlari bilan huquqiy me‘yorlari talablariga nisbatan potensial
munosabati bilan amaldagi hulq-atvori, axloqi o‗rtasida katta farqlar
mavjud.
Muayyan jamiyatdagi huquqiy qonun-qoidalar o‗sha mintaqa
xalqlari tomonidan asrlar mobaynida ishlab chiqilgan axloqiy aqidalar,
tamoyillar, me‘yorlar, shuningdek, nisbatan umumiylik xususiyatiga ega
bo‗lgan urf-odatlar zamirida vujudga keladi103. Lekin ba‘zi bir urf-
odatlar, an‘analar huquqiy me‘yorlar darajasiga ko‗tarila olmasligi ham
mumkin. Buning sababi – ularning nisbatan xususiy tabiatga ega
bo‗lganida, qolaversa, axloqiy va huquqiy taraqqiyot talablariga javob
bera olmasligida. Masalan, johiliyat davrida arablarda qiz tug‗ilsa, uni
tiriklay ko‗mib tashlash odati bo‗lgan. Keyinchalik musulmonlik
yoyilganda, bu odat g‗ayrimuslimlik odati sifatida rad etildi. Hozirga
kelib unday hodisa huquqiy qonunlar asosida jinoyat deb qaraladi. YOki
bizning mintaqada qadimda mavjud bo‗lgan xun olish odati ham hozirda
jinoyat sifatida jazoga tortiladi. Bunday misollarni ko‗plab keltirish
mumkin.
205
Huquqiy qonunlar bilan axloq, aslida, urf-odat va an‘analar bilan
bog‗liq bo‗lsa-da, bu tushunchalar bir-biridan farqlanadi. Axloq bilan
huquq garchand bir ildizga ega bo‗lsa-da, ularning jamiyat axlloqiy
hayotini boshqaruv usuli har xil: axloq asosan tushuntirish, pand-o‗gitlar
vositasida ish ko‗rsa, huquq majburiy usul, jazo choralari orqali ish olib
boradi.
Nafaqat bugungi kunda, hatto qadimda ham axloq bilan huquqning
farqiga borilgan. Buni miloddan avvalgi 1800 yilda Somirdagi Nippur
shahrida bo‗lib o‗tgan sud jarayoni yozib qoldirilgan giltaxtadan ko‗rish
mumkin: uch kishi – sartarosh, bog‗bon va yana bir kimsa (hujjatda
kasbi qayd etilmagan) Lu Inanna degan ibodatxona xizmatchisini
o‗ldiradilar hamda bundan uning xotinini xabardor qiladilar. Lekin
marhumning xotini jinoyat to‗g‗risida mahalliy hokimiyatga hech narsa
demaydi. Biroz vaqt o‗tgach, huquq-tartibot mutasaddilari mazkur
jinoyatdan xabar topadilar va Ur-Nippur podshosi bu masalani hal
etishni bizning tushunchamizdagi oliy sud vazifasini bajaruvchi Nippur
fuqarolari yig‗iniga topshiradi. Sud yig‗inida so‗zga chiqqan to‗qqiz
kishi uch qotil va ular bilan birga marhumning xotiniga ham o‗lim jazosi
berilishini so‗raydi. Biroq ikki kishi so‗zga chiqib, xotinning qotil
emasligini aytadilar. Yig‗in qatnashchilari keltirilgan isbot-dalillarni
e‘tiborga olib, marhumning xotini qotillikda bevosita ishtirok etmagani
uchun uni jazodan ozod qiladilar. Giltaxtada: ―Kimlar haqiqatdan
o‗ldirgan bo‗lsalar, o‗shalarning jazolanishi kifoya‖, degan xulosa yozib
qoldirilgan.104 Bundan shunday fikrga kelish mumkin: erini
o‗ldirganlarni bilib, hokimiyatga xabar bermagani xotinning vijdoniga
havola, zero bu – uning huquqi; axloqiy qonun-qoidalarni buzdi, lekin
huquqni buzadigan xatti-harakatlarni sodir etgani yo‗q.
Ayni paytda, shuni ham ta‘kidlash kerakki, huquq axloqqa nisbatan
ancha aniq va ancha muayyan ichki bo‗linishlarga ega. CHunonchi,
xalqaro huquq, fuqaro huquqi, jinoiy huquq, mehnat huquqi va h.k.
singari nisbatan qat‘iy chegaralangan huquqiy me‘yorlar mavjud. Axloq
esa huquqqa nisbatan ancha keng qamrovli. CHunonchi, huquqiy
qonunlar mavjud tuzumga, muayyan shaxs va yosh doirasidagi
kishilarga tatbiq etilsa, axloqiy qoidalar, hikmatlar, pand-o‗gitlar barcha
206
tuzumlar hamda turli yoshdagi kishilarga birdek taalluqli bo‗ladi105.
SHuningdek, huquqiy me‘yorlar aniq manzilni taqozo qiladi, axloqiy
qoidalar esa mavhumligi va umumiyligi bilan ajralib turadi.
SHuning uchun har bir shaxs huquqiy ongining qay darajada
ekanligini to‗la bilish uchun huquq me‘yorlarida bayon qilingan
talablarni majburan bajaryaptimi, ya‘ni u mas‘uliyatdan qo‗rqqanligidan
qonunlarga rioya qilyaptimi yoki uni o‗z burchini anglash majbur
qilyaptimi yoxud uning e‘tiqodi shunday qilish zarurligiga da‘vat
etyaptimi – bularni anglash g‗oyat muhimdir. Bundan tashqari, har bir
jamoat tashkilotlari o‗z ijtimoiy vazifasiga, huquqiy holatiga ko‗ra,
qolaversa, huquqiy tajribada ishtirok etishiga ko‗ra, bir-biridan farq
qiladi. Bu hol jamoat tashkilotlarining ish hajmi va mazmunini bir-
biridan farqlashga, tashkilot a‘zolarining huquq va burchlarini ham
shunga yarasha bir-biridan farqli bo‗lishiga olib keladi. Demak, har bir
jamoat tashkilotida uning o‗z huquqiy tushunchalari tizimi, u yoki bu
tashkilot huquqiy tajribasiga xos bo‗lgan xususiyatlarini aks ettiradigan
huquq-targ‗ibot qoidalariga nisbatan ularning o‗z munosabatlari tarkib
topadi. Ayol ishlab turgan jamoaning, undagi psixologik muhitning,
huquqiy tasavvurlar, qarashlar va xis-tuyg‗ularning ta‘siri ostida uning
huquqiy ongi shakllanadi. Bunday huquqiy ongning shakllanishini, bir
tomondan huquq-targ‗ibot qoidalarini o‗zlashtirib, bilib olinishi taqozo
etsa, ikkinchidan, buni jamoat tashkilotlarining o‗ziga xos xususiyatlari
ham taqozo etadi.
Huquqiy ongni yuksak darajaga ko‗tarish va huquqiy madaniyatni
yuksaltirish faqat amaldagi mavjud huquqiy normalarni bilib olishnigina
nazarda tutmaydi. Balki qonunlarni turli hayotiy vaziyatlarda qo‗llay
olish, ularni to‗g‗ri tatbiq eta bilish masalaning muhim tomonidir.
Binobarin, huquqiy ong ham huquqiy madaniyatdan kelib chiqadigan
hodisa bo‗lib, qonunchilikni yanada rivojlantirishning ishonchli omilidir.
YUqoridagi ta‘kidlangan fikrlardan quyidagi xulosalarga kelish
mumkin. SHaxs huquqiy madaniyatini shakllantirish murakkab jarayon
bo‗lib, aholi tarkibiga nisbatan differensial yondashuvni talab etadi.
Jumladan, ayollar ham o‗ziga xos demografik guruh bo‗lganligi uchun
207
ularning huquqiy ongi va madaniyatini takomillashtirish ham o‗ziga xos
xususiyatga ega. Ular quyidagilardir:
1. Jinslarning bio-fiziologik tuzilishiga ko‗ra, ayollar farzandlar
ko‗rib, aholini ko‗paytirish (reproduktiv) vazifasini bajarganligi tufayli
ko‗proq oila doirasida cheklanib qoladilar.
2. Reproduktiv vazifani bajarganliklari uchun ayollarning bu
sohaga sarf qilgan mehnatiga jamiyat tomonidan etarlicha haq
to‗lanmasligi bois ularning mehnati oilada ahamiyatsizdir.
3. Ayollar garchand mehnatga jalb etilsalar ham, farzand ko‗rib,
ularni tarbiyalashga ko‗p vaqtlarini sarf qilganliklari tufayli uzoq yillar
tanaffus bilan ishlashga majburdirlar, bu holat ularni oilada erlari,
qaynota-qaynonalariga qaram bo‗lib yashashiga, ularning har qanday
tahqirlovchi talablarini bajarishga olib keladi.
4. Milliy urf-odat hamda diniy talablar ham oilada ayollarni
tahqirlovchi holatlarni doimiy odatga aylantirishga xizmat qilib
kelmoqda. Masalan, erta nikohlilik, ayollarni bilim olishi, kasb
o‗rganishiga imkoniyat qoldirmaydi, iqtisodiy qaramlikka olib keladi.
Bu oiladagi gender tengsizligini vujudga keltiradi.
5. Ayollar huquqiy ongini va huquqiy madaniyatini shakllantirish,
ularning oiladagi mavqeiga, ular huquqining tan olinishiga, oilaviy
munosabatlar madaniyatining darajasiga, bilimiga, kasb mahoratiga,
iqtisodiy mustaqilligiga bog‗liq bo‗ladi.
6. Ayollar huquqiy madaniyatining shakllanishi ayollar haqidagi
erkaklarning tasavvurlari, qarashlariga hamda ularni o‗zlari bilan teng
inson deb bilishlariga ham bog‗liqdir.
7. Ayollar huquqiy madaniyatini takomillashtirish, bu sohada faqat
ayollar orasida targ‗ibot ishlari bilan cheklanmasdan, butun jamiyat
aholisi orasida ayollar, ayollar huquqi, ularning huquqiy madaniyatlari
haqida targ‗ibot va tashviqot ishlarini olib borishni talab etadi.
Dostları ilə paylaş: |