Shirin xanim Sechmeler 4-cu ktab indd

BU DÜNYA NƏ SƏNƏ,  NƏ MƏNƏ QALMAZ
 
Eşq ilə bəşərin könlünü alar,
Puluyla başlara qələbə çalar,
Köçəndən xatirə bir məzar qalar…
Əbədi heç kəsi qoynuna almaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Sevdası şirindi, ömrə bəs etməz,
Sonadək kimsəylə yola da getməz,
Varından bir zərrə heç kimə yetməz,
Gözü qamaşdıran bir parlaq almaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Dağların, daşların tarixin açmaz,
Zamantək anlara qoşulub qaçmaz,
Can təki bədəni tərk edib uçmaz,
Ömrün son nəğməsin fələksiz çalmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Hər başı ağradır keşməkeşiylə,
İnsanı üzdürər çətin işiylə,
Kəsər ömürləri iti dişiylə,
Özü bəşər kimi saralıb solmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz. 
Suyundan içənlər sağlıq tapmadı,
Kimin ürəyini qəmlə qapmadı?
Həyat bağçasını soyub-çapmadı? 
Canı aparmasa, can qabı dolmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Əsiri olanı əsir eyləyir,
Varından, pulundan qəsir eyləyir,
Daşından, başından yesir eyləyir,
Haqqını deyənnən arası olmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.

---

31
Сечмяляр (шеирляр)
Uca sarayları uçurtdu-tökdü,
Çox taxtın özülü əbədi çökdü,
Əlinlə tikdirdi, əliylə sökdü,
Fələkdən izinsiz bir təni almaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Bəndənin üzünü iki eylədi,
Ömrünü zamanın tükü eylədi,
Bəşəri torpağın yükü eylədi,
Heç zaman qolunu boynuna salmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Can deyib yapışma anlardan heç vaxt,
Sənə əbədilik verilmib bu baxt, 
Qırılar öhdənə buraxılan vaxt,
Bədənin canına qələbə çalmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.
Bulma, ey Şadiman, könlü nəş’ədə,
Fələk canımızı bəslər şüşədə,
Keçirmə ömrünü boş bir guşədə, 
Çağlat ilhamını hey əndişədə, 
Üzülər tənindən duyğusu olmaz,
Bu dünya nə sənə, nə mənə qalmaz.