Suv resurslaridan foydalanish va muhofaza qilishning huquqiy asoslari
Yüklə 0,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
"tabiiy suvlar ifloslanishining
yo‘l qo‘yilishi mumkin bo‘lgan normasi" degan noto‘g‘ri nuqtainazar ishlatilmoqda. Hozirgi kunda "bu yo‘nalish suvning ifloslanishini chegaralaydi", deb qarash o‗zini oqlamaganligi hammaga ma‘lum bo‗lib qoldi. Suv resurslarining sifat jihatdan o‗zgarishiga asosiy sabablardan yana biri tabiiy suv manbalariga ekin maydonlaridan chiqqan suvlarning oqizilishidir. Mana shu sabab tufayli, hamda sanoat korxonalari, maishiykommunal tarmoqlar oqava suvlarining qo‗shilishi va ularning ayrimlari havoga chiqarayotgan chiqindilar natijasida o‗lkamizdagi tabiiy suv manbalarining minerallashish darajasi, ularda erigan tuz miqdori ortib bormoqda, tobora ifloslanmoqda. 58 Shu o‗rinda, takrorlash bo‗lsa ham, quyidagi ma‘lumotlarni qayd etib o‗tish lozim. Hozirgi kunda o‗lkamizdagi daryolarning gidroximiyaviy rejimi antropogen omillar ta‘sirida keskin o‗zgardi. Bu o‗zgarish oqim hosil bo‗lish oblastidan uzoqlashgan sari hamda yildanyilga sezilarliroq bo‗lmoqda. F.E.Rubinova ma‘lumotlariga ko‗ra, Sirdaryo havzasida daryo suvlari minerallashuvining o‗sishi 50yillarning ikkinchi yarmidan boshlangan. Masalan, 1961 yilda Sirdaryo suvining Kal qishlog‗i yaqinida minerallashuv darajasi tabiiy holatdagiga nisbatan 1,8 marta, 1974 yilda 2,3 marta ortgan. Kazalinsk shahri yaqinida esa 1974 yilda 1953 yildagiga nisbatan 3,1 marta, kam suvli 1975 yilda esa 5,1 marta o‗sdi. Daryo suvi minerallashuvining ortishi Surxondaryoda 60yillardan, Amudaryo va Zarafshonda 60yillarning oxiridan sezilarli bo‗la boshladi. 70yillarning boshlarida Zarafshon va Surxondaryoning quyi qismida ularning oqim hosil bo‗ladigan oblastiga nisbatan minerallashuvi 2,93,9 marta o‗sdi. Keyingi yillarda daryolar suvining minerallashuvi ularning quyilishi tomon borgan sari ortib bormoqda. E.I.Chembarisov va B.A.Baxritdinovlarning ma‘lumotlariga ko‗ra 1979 yilda Norin daryosida (Uchqo‗rg‗on yaqinida) minerallashuv darajasi 0,26 g/l dan 0,34 g/l gacha o‗zgarib turdi. Qoradaryoda esa 0,340,54 g/l oralig‗ida bo‗ldi. Xuddi shu yili Bekobod yaqinida 0,97 g/l dan 1,48 g/l gacha, Qizilo‗rda yaqinida 1,2 g/l dan 2,1 g/l gacha, Kazalinsk shahri yaqinida esa 2,57 g/l dan 3,0 g/l gacha o‗zgardi. Shu mualliflarning 1978 yilgi kuzatishlarga asoslangan ma‘lumotlarining ko‗rsatishicha Chirchiq va Ohangaron daryolarining oqim hosil bo‗lish oblastida minerallashuv 0,090,12 g/l oralig‗ida o‗zargan bo‗lsa, ularning quyi qismida, jumladan Ohangaron (Soldatskoe yaqinida) 0,291,01 g/l, Chirchiq (Chinoz yaqinida) 0,520,82 g/l gacha oraliqda ortgan. 1979 yilda Surxondaryoda suvning minerallashuvi Jdanov nomli kolxoz yaqinida 0,240,48 g/l oralig‗ida bo‗lsa, uning quyilishida (Manguzor yaqinida) 1,041,38 g/l bo‗lgan. Sheroboddaryoda esa, Darband qishlog‗i yaqinida, minerallashuv 0,55 g/l dan 2,38 g/l gacha o‗zgargan. Xuddi shu kabi Qashqadaryoning yuqori qismida minerallashuv (Varganza yaqinida) 0,260,34 g/l bo‗lsa, quyi qismida (Qoratikon yaqinida) 1,703,44 g/l gacha ortgan. Zarafshonning yuqori qismida 0,220,39 g/l bo‗lsa, Navoiy shahri yaqinida 0,581,05 g/l gacha ortgan, Amudaryoning o‗zida (Termez yaqinida) 0,430,80 g/l, Tuyamo‗yinda 0,551,30 g/l, Qipchoqda 0,592,00 g/l oraliqlarida o‗zgargan. Demak, daryolar suvining minerallashuvi ularning quyi qismiga tomon ortib boradi. Afsuski, bu o‗zgarish hozirgi vaqtda yanada sezilarliroq bo‗lmoqda. Daryo suvi minerallashuv darajasining ortishi bilan ularda zaharli ionlar (magniy, natriy, kaliy, sulfat va xlorid) miqdori ham daryo uzunligi va vaqt bo‗yicha hamda yilning suvliligiga bog‗liq holda o‗zgarmoqda. Natijada ko‗pgina daryolar, jumladan Amudaryo, Sirdaryo, 59 Chirchiq, Ohangaron, Zarafshon, Qashqadaryo, Surxondaryo suvidan ularning quyi qismida ichimlik suvlari sifatida foydalanish imkoniyati yo‗qoldi. Ma‘lumki, minerallashuv darajasini bilgan holda daryolar o‗z suvi bilan qancha miqdorda tuzlar olib ketayotganligini hisoblash mumkin. F.E.Rubinova ma‘lumotlariga ko‗ra, Sirdaryo havzasida yiliga o‗rtacha 7,8 mln. tonna tuz daryo suvi bilan olib ketilayotgan bo‗lsa, shuning 5 mln. tonnasi (64 foiz) Norin va Qoradaryoga, 1,6 mln. tonnasi (21 foiz) uning Farg‗ona vodiysidagi irmoqlariga, 1,2 mln. tonnasi (15 foiz) Chirchiq va Ohangaron daryolariga to‗g‗ri keladi. Amudaryo havzasida esa oqim hosil bo‗lish oblastidan yiliga 20,9 mln. tonna yoki Sirdaryoga nisbatan 2,7 marta ko‗p erigan tuzlar olib chiqib ketiladi. Albatta bu qiymatlar daryoning suvliligiga bog‗liq holda yillarora o‗zgarib turadi. Yuqorida daryo suvining minerallashuv darajasi uning quyi qismiga qarab orta borishi qayd etildi. Tuz oqimi esa daryo suvi kamayishiga mos ravishda kamayib boradi. Masalan, Sirdaryo (TyumenAriqda) tuz oqimi miqdori uning yuqori qismiga nisbatan 1,7 marta ko‗p bo‗lsa, Kazalinsk shahri yaqinida 1,1 martaga tushib qoladi. Yoki Amudaryoda Kerki yaqinida yuqori qismiga nisbatan 1,4 marta ko‗p bo‗lsa, uning quyi qismida esa boshlang‗ich qiymatga nisbatan 90 foizni tashkil etadi. Yuqorida keltirilgan ma‘lumotlardan ko‗rinib turibdiki, hozirgi kunda Respublikamizda eng dolzarb masalalardan biri Yüklə 0,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|