Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

süprülmək -bir nərsənin üstünə süprülmək: saldırmaq. yügürmək.

süprüntü süypüntü. sürpüntü. süpürüntü. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. süypüt. sürpüt. süprüt. süpürtü. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı.

süprüt süypüt. sürpüt. süpürtü. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı. süypüntü. sürpüntü. süprüntü. süpürüntü.

süprütmək siyritmək. siyirtmək. zivritmək. zivirtmək. silitmək. bitritmək.

süprüv -süprüv siyirib: silib sırıb. silib sıyıb. silib süpürüb. - oğrular evi silib sırıb. gedmişlər.

süpsi süvsi. sivsi (> sipsi). sovu. sövü. sovsu. sopus. sopsi. sobı. söbi. məxrut. qoni. üzü, biçimi uzunsov hər nə.

süpü süypü. sürpü. sıyırpı. sırpı. siyrpi. sıypı. süpürmə işi.

süpüc sürpüc. sıypıc. süypüc. süpürgə. sıyırcı. sırpıcı. siyirgi.

süpüq süpük. sıpıq. sivri. - sıpıq sırıq: ucu iti dəğənək.

süpüncəq süpüncək. sürpüncək. sırpancıq. sıpancıq. sırpıncağ. sıpıncağ. (sığancıq_. sığaq) özəl başmaqlarla züvmək üçün qurulan buz alan. patinaj.
- sıpancıq atmaq: sıpaşlamaq. patinaj edmək.

süpür sapır. söpük. silki. sürgü. sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə.

süpürqə süpürgə. sıyırcı. sırpıcı. siyirgi. sıypıc. süypüc. sürpüc. süpüc.

süpürmə -süpürmə işi: sıyırpı. sırpı. siyrpi. sıypı. süypü. sürpü. süpü.

süpürmək -nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək: sıyırmaq. sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. süypürmək. sürpürmək. səvpürmək. süpürmək. (# sızrırmaq. sızırırmaq).

süpürmək 1. . küpürmək. kürərmək. əllə, nərsə ilə itələyib yığmaq. 1. süypürmək. sürpürmək. sıyırmaq. sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. səvpürmək. nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək. (# sızrırmaq. sızırırmaq) 1. siyirmək. zivirmək. silmək. bitirmək.

süpürtü süypüt. sürpüt. süprüt. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı. süypüntü. sürpüntü. süprüntü. süpürüntü.

süpürüb -selin süpürüb gətirdiyi nərsələr: silinti. sıyıntı.
-silib süpürüb: silib sırıb. silib sıyıb. süprüv siyirib. - oğrular evi silib sırıb. gedmişlər.

süpürüntü süypüntü. sürpüntü. süprüntü. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. süypüt. sürpüt. süprüt. süpürtü. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı.

sür 1. sır. nərsə üzərə yaxılan öznə, boya, rəng. 1. sır. sürmə. boya. nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə. 1. saxıc. qoş. ruh. - yurd saxıcı: ölkəni qoruyan qoşlar (ruhlar). 1. soyurqal. sevirqal. qoyul. ərməğan. bağış. bəxşiş. verəsi. saç. saçı. ehsan. tiyül. 1. səv. sev. süy. söy. meyl. işrah. 1. sins. tin. qoş. ruh. ispiri. espiri.
-quru sür, çöp, çıpıq, dal, səğə: qurudal. qurdal.
-qursür: qurudal. qurdal.
- sür saçmaq: 1. ləzzət vermək. 1. dür saçmaq: gözəl qonuşmaq.

sürahi sürəgi. sağraq. səğrəq. sağır. səğir. su, çaxır kimiləri sağınlara, bardaqlara sağmaq üçün, uzun lülüşlü, əmzikli tüng.

sürbet 1. . sırbit. siləvsin. süləysin. sürəysin. sürtük. sırtıq. sivirik. utanmaz. şərmsiz. 1. . sırbit. sırtıq. üzlü. cıvık. sıvıq. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. sırbit. sinsin. simitən. sırtıq. üzdən gedməyən.

sürbetinmək sırbitinmək. sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq.

sürbetləşmək sırbitləşmək. sırıtmaq. sırtıqlığ edmək. israr edmək.

sürbetliq sürbetlik. sırbitlik. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. simitənlik. simiclik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.

sürbəmək sırbamaq. nərsəni incətib uzatmaq.

sürcəmək 1. sürcəşmək. sırcamaq. sırcaşmaq. züyüldəmək. züyüldəşmək. yer bə yer olmaq. 1. yanlış, xəta yapmaq. səkmək.

sürcər -çox yürtən, bir sürcər. (yürtən: yüryən).

sürcəşmək sürcəmək. sırcamaq. sırcaşmaq. züyüldəmək. züyüldəşmək. yer bə yer olmaq.

sürə -içi, sürə işləyən: simic. < sinic. sinsi. müzmin.
-nərsənin qutarmasından son sürə: sonöt. sonötə. (#çitil: sitil. hər nəyin qutarmağına, sonuna yaxın bölümü. önson. ətək)
-bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq: ötdəklənmək. quşqulanmaq. mürgülənmək. yüngülcə yatmaq.
-az sürə: az zaman. salaq. çalağ. - bir çalağ görüşdük.
-bir nərsə üçün qoyulan, bəllətilən sürə, dövrə: kür. qor. çillə. çiğlə.

sürəq sürək. 1. ərək. güdər. (> qodar (fars)}. umac. amac. qayğı. qayğu. qayuq. hədəf. - güdərsız suya basma. 1. sürük. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.

sürəqçi sürəkçi. sirikçi. kürəkçi.

sürəqi sürəgi. sürahi. sağraq. səğrəq. sağır. səğir. su, çaxır kimiləri sağınlara, bardaqlara sağmaq üçün, uzun lülüşlü, əmzikli tüng.

sürəqli dəvamlı. - sürəkli, dəvamlı, yüksək səslə səslənmək: sağır çağır.

sürəli - kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək:bir yerə çox gedib gəlmək. nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq. siyrə yapmaq. sirə yapmaq: (siyrə: sirə. uzun. uzanan).

sürəmək sirimək. siyrimək. kürəmək. - sirilmiş qar yığını, yolun orta qolun qapatmışdı.

sürən 1. . sırın. soxun. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. 1. yürən. yürün. sıylıq. sürğat. öğrün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət. 1. sıycın. şadlıq. yarğaşlıq. məsərrət. xoşnudluq. xoşallıq. 1. soran. sıyran. süryən. minarə. minarə kimi uzuna olan hər nə. 1. saçağ. şadağ. çadlığ. şadlığ. xoşallıq. şənlik. 1. selən. sələn. sərən. açıq. fərah.
-yuğuntudan sürən, arda qalan kirli su: sarsu. sürsu. çalba. pəsab.

sürər -seçimlərdə gec qalma, karvan sürər dayanmaz, uzun arzu qıt ömür, barğacına çatanmaz. (barğacına : mənzilinə)
- arzu sürər yol bitər, xoşluq gələr qay gedər. (qay: pis).

sürərəq -oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq: sıyamaq. sığamaq.

sürərsən -ağır olsa bir bölük, parçalasan sürərsən.

sürəsi -gözətçilik, görəv, mə'muriyyət sürəsi: . saxlo. - bir para ölkələrdə əsgərlik saxloğu iki ildir.

sürəsintə sürəsində. sırısında. sırığında. (> sırasında). çağında. zamanında. yerində.

sürətin -yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.

sürətmək kürətmək. qaçırtmaq. - hamını özündən kürətdi. - onu alkodan kürətməyə nə var. - kürətmə hər önə gələni, anılma (düşünmə) hər keçib gedəni.

sürəv sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

sürəysin siləvsin. süləysin. sürtük. sırtıq. sivirik. utanmaz. sürbet. sırbit. şərmsiz.

sürqat sürğat. sıylıq. 1. sürən. yürən. yürün. öğrün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət. 1. ərməğan. yağlıq. yağırlıq (rəhmət) .

sürqavıl başqavul. başqavıl. pişdar (#basqavul (> pəs qaravul): sırqavıl (< sırt) ardal. artal. ardalın (< arad dal) əqəbdar).

sürqə sürgə 1. > sıvğın. sırğın. sıvqa. 1. səğə. savağ. sapağ. sağaq. 1. incə, uzun olan. - sıvqa boylu. 1. dal. çıpqa. qələmə. 1. saç. sarç. fayl.

sürqəq sürgək. sızgək. süzgək. gözün saydam örtüyü.

sürqəl sürgəl. sardığ. girdov.

sürqü sürgü. 1. sırpı. silgi. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. rəndə. 1. sürgün. sülüğ. sülüh. sürgünlük. sürgüş. salığ. yalığ. ötrük. isal. 1. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil. 1. sırvac daşı. dığır daş. yuvağ. silindir. tapan. qəltək. loğ.

sürqücütmək sürgücütmək. sürükcütmək. həmrah edmək (yanşatmaq. sallamaq. salmaq. saşmaq. sancmaq. qoşmaq. bədləmək. vəsl, nəsb edmək) .

sürqülmək sürğülmək. sırğalmaq. sırğılmaq. sıyrılmaq. süvmək. - ayağım sırğadı. - dağdan sırğılan daşlar.

sürqün sürgün. 1. saçış. cücük. 1. sürgü. sülüğ. sülüh. sürgünlük. sürgüş. salığ. yalığ. ötrük. isal. 1. sürşün. süzşün. süzgün. sızğın. sızğan. > sığzan. (> ləğzan (fars)}. sıydam. sırdam (sığallı. seyqəlli)
-ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı: sırat. sırıt.

sürqünlüq sürgünlük. sürgüş. salığ. yalığ. sülüğ. sülüh. sürgü. sürgün. ötrük. isal.

sürqünmək sürgünmək. saçımaq. cücərmək.

sürqüş sürgüş. 1. sürüş. sırqaş. əriş. ərniş. istikak. 1. sürüş. sırqaş. (sayeş). - sırqaş tavış: sürtük səs. 1. sürgünlük. salığ. yalığ. sülüğ. sülüh. sürgü. sürgün. ötrük. isal.

sürqütən sürgüdən. sürgü. sürüdən. sürgütün. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.

sürqütmək sürgütmək. süzgütmək. sızğıtmaq. > sığzıtmaq. (> ləğzidən (fars)}.

sürqütün sürgütün. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.

sürləb sırlab. boş təkər (bekar) avara. işsiz gücsüz. - sırlab gəzməkdən nə çıxar.

sürlüc sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. təşviqnamə.

sürmə 1. sır. sür. boya. nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə. 1. sırıtma. sürütmə. - sırıtma qapı: sürmə qapı.
-yer sürmə, şuxum aracı: saban. sapan. sapar. səpər.
-tarlanı üçüncü kəz sürmə: sabanvemə.
-nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə: sır. sür. sürmə. boya.
-soluq vermə, boşaltma, sürmə: soluğ, nəfəs vermə. sürük. (# doluğ: nəfəs alma. nəfəs alıb saxlama) .

sürmək 1. sökmək. xışlamaq. - tarla sökmək: zəmi sürmək. 1. . sürünmək. sürüb gedmək. sapağmaq. sapalmaq. sapmaq. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. çəkinmək. 1. sırmaq. sıyırmaq. dibindən düşürmək. bitməyə sürüb gedmək. - inancım sırdı. 1. sürük. süzmək1. sütürmək. sürütmək. silmək. siltəmək. arqaşlamaq. saylamaq. paklamaq.
-durub sürmək, var olmaq: . saxlanmaq. - topraqa duzların saxlanmağı bitgilərə çox çapıtlı, zərərlidir.
-gözəl yaşam sürmək: sağırmaq. sağurmaq. kef, ləzzət, hal aparmaq.
- sızıq sürmək: şır şır tər axmaq.
-birbiri üsdə qoymayıb, aralıqlı, seyrək bıraxmaq, sürmək, dağıtmaq, döşəmək, açmaq, yaymaq: sərmək. - tuxumu toprağda sərmək gərək.
-iləri sürmək: səritmək. sarıtmaq. qurmaq. salığlamaq. hazırlamaq. sunmaq. tutuzmaq.
-əl sürmək: siləmək. sələmək. sayamaq. sığamaq.

sürmətə -maldavar sürmədə, qoğmada, nərsə çırpmada işlənən dəğənək: soğat. soxat. sovat. soyat. əl ağacı.

sürməz - gedər yelə çox sürməz, qarınpalar qarından, çox danışan sözündən.

sürnaşıq sırnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

sürnüq sürnük. silik. solay. bitgin. halsız.

süröv sürüv. süv. satağ. sıtağ. səkin. çıxaq. eyvan. balkon.

sürpənciq sürpəncik. sırpancıq. sirpəncik. 1. süvgən. (liz. ləğzəndə). 1. tərs, səqqət, dirəc, inadçı. müsirr olmayan. sübatsız. əzimsiz. yumşaq üzlü. 1. keçici. müzmin, kıronik olmayan.

sürpü süypü. sıyırpı. süpü. sırpı. siyrpi. sıypı. süpürmə işi.

sürpüc süpüc. sıypıc. süypüc. süpürgə. sıyırcı. sırpıcı. siyirgi.

sürpüq sürpük. seçik. mucaz. yasal.

sürpüncəq sürpüncək. süpüncək. sırpancıq. sıpancıq. sırpıncağ. sıpıncağ. (sığancıq_. sığaq) özəl başmaqlarla züvmək üçün qurulan buz alan. patinaj.
- sıpancıq atmaq: sıpaşlamaq. patinaj edmək.

sürpünmək sirpənmək. sırpınmaq. sırpanmaq. sıyranmaq. sıyrınmaq. sıypınmaq. bir yerdən bir yerə, bir üzdən başqa üzə dəğişmək, köçünmək. yerindən oynamaq.

sürpüntü süypüntü. süprüntü. süpürüntü. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. süypüt. sürpüt. süprüt. süpürtü. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı.

sürpürmək sıyırmaq. sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. süypürmək. səvpürmək. süpürmək. nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək. (# sızrırmaq. sızırırmaq) .

sürpüt süypüt. süprüt. süpürtü. sıypıt. sırpıt. siyrit. sıypıt. sıypımtı. sırpıntı. siyrinti. sıypıntı. süypüntü. sürpüntü. süprüntü. süpürüntü.

sürrəy sürröy. savsov. süllöy. soba. salqa. uzunsov.

sürrəyinə sürröyünə. süllöyünə. salıncasına. uzunsovuna. uzuncasına.

sürröy sürrəy. süllöy. savsov. soba. salqa. uzunsov.

sürröyünə sürrəyinə. süllöyünə. salıncasına. uzunsovuna. uzuncasına.

sürsar sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. səsli. hayküylü. həyahuylu.

sürsat 1. salac. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı. 1. salsırı. başdansovdu. yaxma bulamac. tez, kötü yapılan iş. - yaxma bulamac otağı boyamış.

sürsavat savsavat. savsat. sovsat. sovsax. sovsağ. vəsayil. qıvır zıvır.

sürsət sərsəl. səlsəl. sərbəsəl. səlbəsəl. sərəsür. törtöküntülü. yığılıb dərilməmiş. səlqiyə salınmamış. - başacağsız kişinin evi sərəsür gedir, olur.

sürsətinmək sırsınmaq. sircimək. əlində olanı itirmək. müflis olmaq.

sürsu 1. sarsu. süt, pənir, islanmış düğünun suyu. 1. sarsu. sütün suyu. 1. sarsu. çalba. yuğuntudan sürən, arda qalan kirli su. pəsab. 1. sarsu. rumatizm. 1. sarsu. serom. 1. . kürsü. qursu. iməj. təsvir.

sürsün -bir yaxşını yoxlasan, min bir kötü qarşıdar, min kötüyə qarşınaq, çalış sürsün iyi yol. (yoxlasan: yaxınlaşsan). (qarşıdar: əngəllər. mane’ olar). (qarşınaq: tərsinə. muxalif).

sürsürə {sürsürə (fars)} < sürük. süzük. sürüntü. (:) sis < siz. sız (< sızmaq. süzmək). süz (> liz (fars)}.

sürşün sürgün. süzşün. süzgün. sızğın. sızğan. > sığzan. (> ləğzan (fars)}. sıydam. sırdam (sığallı. seyqəlli) .

sürtən -can sürtən kisə: yunaq kisəsi. siyəcən. siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək)
-qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr: sırnax. sıvax. sırvax. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. ənlik.

sürtmə -nərsəni qaşıma, yonma, sürtmə piçağı: kartək. sırtaş. sırtac. sırtax. - boyaçı sırtaşı.

sürtmək 1. savallamaq. qoğarıb götürmək. 1. sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq.
-əl ələ sürtmək: satığlamaq. satığlaşmaq. çatığlamaq. çatığlaşmaq. satığ çatığ edmək. maamilə, alver edmək. - onla satığlanma.
-nərsəni bir başqa nərsiyə sürtmək: sığalamaq.

sürtü - sürdü mənim qutumnu: mənim bəxdimi dəğişdi, batırdı.

sürtüb -nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq: tıraşlamaq. taraşlamaq. (təraşlamaq (fars)} < sıyaşlamaq. sıyırmaq. sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

sürtüq sürtük. 1. sırtıq. sivirik. siləvsin. süləysin. sürəysin. utanmaz. sürbet. sırbit. şərmsiz. 1. sırınığ. sırıtığ. sırtığ. sıvışıq. sırışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. yılışıq. 1. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

sürtüqce -yaşam sürdükce: yaşadıqca. durduqca.

sürtülən -bir yerə sürtülən duvağ, boya: səric. sərci. sarıc. sarcı.

sürtülməqtən -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

sürtülməyintən -iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülməyindən çıxan incə, cığıq səs: sıyrığ. sığrığ.

sürtülüb -sürtülüb aşınaraq süzəlmək, safalmaq: sırmalmaq. sürməlmək. yoğşalmaq.
-iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülüb səs çıxarmaq: . sıyrığmaq. sığrımaq. - qaşığı qazanın dibinə sürtmə, sığrır canım çimçəşir.

sürtüntürmək sürtündürmək. süründürmək. sütründürmək. salıtmaq. sanıtmaq. sarıtmaq. sağıtmaq. səritmək. uzatmaq. uzandırmaq. bəklətmək. gözlətmək. dözətmək. dözdürtmək. - axşamacan sarıtdı bizi. - bir belə sarıtdın bəsdi artıq.

sürtürmək - kimsəylə darılmağı, danışmamağı, qonuşmamağı sürdürmək: küsülü durmaq.

sürü 1. . sığla > sələ. gəllə. 1. sürəv. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.
-bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq: səğirmək. səğrimək. dağalanmaq. dağqalanmaq. dalqalanmaq. çalxalanmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir.
- soxa sürü: əkin çağı, vaxtı. ( soxa: saban. qarasaban. xış).

sürüb -sürüb, süzüb qurtulmaq: sırpanmaq. sırğanmaq. sıyrılmaq.
-bitməyə sürüb gedmək: sırmaq. sıyırmaq. sürmək. dibindən düşürmək. - inancım sırdı.
-suyuq nərsəni bir sürüb yaxma ayqıtı: sapqal. çapqal. kəsgit. kartək.
-sürüb gedmək: sürmək. sürünmək. sapağmaq. sapalmaq. sapmaq. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. çəkinmək.
-əl sürüb, nərsə sunub yoğlamaq, yağlamaq, yoxlamaq: sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq.

sürücü ötükçü. dürtgüc. dürtücü. törücü. bais. mühərrik. təhrik. təhərrük. müşəvviq.

sürüq sürük. 1. sırığ. siləyin. süləyin. arığ. 1. sürmək. süzmək1. süzük. sürüntü. (: sürsürə) sis < siz. sız (< sızmaq. süzmək). süz (> liz (fars)}. 1. sürək. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. 1. soluğ, nəfəs vermə. nəfəs vermə, boşaltma, sürmə. (# doluğ: nəfəs alma. nəfəs alıb saxlama) .

sürüqcütmək sürükcütmək. sürgücütmək. həmrah edmək (yanşatmaq. sallamaq. salmaq. saşmaq. sancmaq. qoşmaq. bədləmək. vəsl, nəsb edmək) .

sürüqləmək -arxa sıra sürükləmək: quyruğuna taxmaq.

sürüqlənən -küləklə sürüklənən qar yığını: gürs. gürüs. gurs. gurus.

sürülən -nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə: sır. sür. sürmə. boya.
-dama duvara çırpılan, sürülən samanlı palçıq: saman suvağ.

sürülər -sürülər gibi gediyoruz, hər nə dediz yapiyoruz, düşünməyiz, soramayız, qanmayız, bu yol sonun tamu içrə görüyoruz. (tamu: cəhənnəm).

sürülətmək zürülətmək. sırıtmaq. sırılatmaq. axıtmaq.

sürülmək zürülmək. sırılmaq. qayılışmaq. qaymaq.

sürülü sarılı. bulaşıq. bələşik.

sürülüb -sürülüb səriklənmək: sarsamlamaq. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək.

sürülüş zürülüş. sırğalış. sırılış. qayılış .

sürümü -günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü: sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) açılan gün. gündüz.