Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

tinqəc dingəc. dingic. sağlaqıc. saxlaqıc. sağlac. saxlac. tutluğ. dinclik, sağlaqlıq, güvənlik, əmanlıq, qorunma, əmniyyət, itminan, imənlik, yəminlik, tə'minat, atağsızlıq, təhlükəsizlik quramları, aracları, boyuğları, vəsayilləri.

tinqic dingic. dingəc. sağlaqıc. saxlaqıc. sağlac. saxlac. tutluğ. dinclik, sağlaqlıq, güvənlik, əmanlıq, qorunma, əmniyyət, itminan, imənlik, yəminlik, tə'minat, atağsızlıq, təhlükəsizlik quramları, aracları, boyuğları, vəsayilləri.

tinqimək dingimək. sinmək. dinmək. yinmək. yenmək. yingimək. yengimək. singimək. səngimək. sınğımaq. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. (# minmək: mingimək. qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən, bir gün sinər. - yağış sinmək bilmir.

tinqin dingin. basnığ. sakin.

tınlama çınlama. səkməcingilti. (səs) yansı. yankı. yanılma. yayılma. yansıma (təpgi. reaksiyon) eko. tənin. rezonans.

tinlə -dinlə kötünü, itir özünü. (yamanın sözün boş ver)
-söyləyəndə az söylə, dinləyəndə yey dinlə. (yey: yeğ. iyi. yaxcı)
-bilsən söylə, bilməsən dinlə.

tinləmək dinləmək. 1. qulaq salmaq 1. qulaq, dinğ salmaq.

tinlənmək dinlənmək. 1. sinlənmək. sınlanmaq. qınlanmaq. cimlənmək. 1. savığlanmaq. sapığlanmaq. sınaşmaq. sınarlanmaq. istirahət edmək.

tinləntim dinləndim. - səyil dinləndim. (səyil: səğil. səhil. az. bir az. qısa).

tinlətiq - atalar dedi, bizdə dinlədik, vermədik qulaq, dura inlədik. (dura: durmadan).

tinləyəntə -söyləyəndə az söylə, dinləyəndə yey dinlə. (yey: yeğ. iyi. yaxcı).

tinli dinli. dinəli. gürə. gürəli. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.

tinmək dinmək. 1. sərişmək. sərinmək. uzanmaq. yatmaq. 1. səğmək. səğinmək. azalmaq. saylavmaq. saybalmaq. sayballamaq. durmaq. yatışmaq. sakinləşmək. 1. sinmək. yinmək. yenmək. dingimək. yingimək. yengimək. singimək. səngimək. sınğımaq. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. (# minmək: mingimək. qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən, bir gün sinər. - yağış sinmək bilmir. 1. qısmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) .

tinmək dinmək. səslənmək. cəvab vermək. - çağrışa qızqın səsləndi.

tinməz - kimsə sezməz, qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.
-qaradinməz: salsum. samsum. səlsüm. lal kar. səssiz küysüz. - salsum qadınla qalmağ olar, dosla yox.
-yerdən tapsan sanab al, söz bilməsən dinməz.

tinsəl dinsəl. sin. sim. tincay. tıncay. toxday. toxdayın. asudə. asayişli.

tinsin -canın yaksın, tənin tinsin.

tinsiz dinsiz . -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) .

tintiq dindik. sındıq. sindik. 1. alışıq. öğrənik. öğrənmiş. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır. 1. (asav, yadırqan olmayann) uysal. müti'.

tintirmək dindirmək. sindirmək. (sındırmaq) yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. (?düşürmək. düşlətmək). 1. yavaşıtmaq. sakindirmək. sakitlətmək. sovlaşdırmaq. solvatdırmaq. salvatdırmaq. savlatdırmaq. səlvişdirmək. sərvişdirmək. 1. qavramaq. özümsəmək. öğrənmək. 1. ürkütmək. qorxudaraq bir işi yapmaqdan çəkindirmək.

tıraşa -incə tıraşa: soxa. sox. tiriş. dilic.

tıraşlamaq taraşlamaq. (təraşlamaq (fars)} < sıyaşlamaq. sıyırmaq. sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək. nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

tirçəliş dirçəliş. urçalış. roşd o şikufayi.

tirə şaqqa. şəqqə. quşaq. nəsil.
- ara tirə -ara sıra. yer yer. bə’zən.

tirəc dirəc. 1. sırpancıq. sirpəncik. sürpəncik. tərs. səqqət. inadçı. müsirr olmayan. sübatsız. əzimsiz. yumşaq üzlü. 1. sırac. sirəc. hiz. xirəsər tərs. səqqət. inadçı. müsirr. sübatlı. əziml. kəc. asığ üzlü.

tirəq -yumuşaq, əğimli olan dalların, budaqların sarılmağı üçün işlədilən sap, ip, dirək: sərpənə < sarbanağ. sarvan (< sarmaq)
- sudan keçmək üçün uzatılan tuluğ, təxdə, dirək: sal salmaq. (salmaq: uzatmaq)
-baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.
-dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi) qoyulan uzun ağaclar: quşqonmaz.
-çatıda boyuna atılan dirək: salındırma.
-çatıda işlənən, yük altına qoyulan, iri, yoğun, dayamlı dirək: salma.

tirəqən dirəgən. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtlan. sırtığ. simitən. simic. üzlü. öcət. ləcuc.

tirəqənliq dirəgənlik. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. sürbetlik. sırbitlik. simitənlik. simiclik. üzlülük. öcətlik. səmacət. ləcacət.

tirəqliq -siz aytan dallar, dirəklik olub, siz görən dağlar düzəlik olub . (siz aytan: söylədiyiz). (dallar: 1. söğütlər. 1. budaqlar).

tirəmiyən -heç bir nəsədə dirəmiyən, dayamıyan:sallağ. sallacır. salcıra. salsıra. hövsələsiz.

tirən dirən. 1. dirgən. sancaq. tutac. tutaş. tuşac. cıda. neyzə. 1. dirgən. saz. şeş. (< saç. sanç). qarğı. neyzə.
-dayan, dirən, döz, yaşamında olmaz söz.

tirənclə -bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq: sarğanmaq. sarğılmaq. sarılmaq. (püştkar, muqavimət göstərmək) .

tirənib -dirənib, qurdalayıb incitmək, daraltmaq, yormaq: sırtınmaq.

tirənmək dirənmək. sallamaq. uzatmaq. israr edmək.

tirəsi -bel tirəsi: onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. onqura. qonqura. tiriz. güvən. küvən. güpən. güpər. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın.

tiri diri. canlı. salım. salim. sağ. salğım > sağlam. sağlım. sağdım.
- diri salsıq: sırtsərsik. çin səfeh. salsıq. samsıq. sərsik. səfeh. axmaq.

tiriq - kefi dirik: kefi kök.
-dirik işli: işləri yolunda, gəlişmədə.

tiriqlənmək diriklənmək. sərilmək. sərpilmək. gəlişmək. ösüşmək. dallanıb budaqlanmaq. göyərmək. göysərmək. yetişmək. daraqlanmaq. (əfzayiş. urçalış. dirçəliş. rüşd. rovnəq. nəmovv. müvəffəq. pişrəft. kamyab. tərəqqi). - daraq bazar: dərik bazar: rovnəqli bazar. dirik işli: işləri yolunda, gəlişmədə. - kefi dirik: kefi kök). - gündən günə işlərimiz daraqlanır. - işlərimiz daraqlandı, dərikləndi: cürləndi.

tiriş diriş. yaşam. oluş. həyat. -qay qadası uzaq olsun, gülüş diriş durağ olsun. (durağ: duraqlı. dəvamlı. həmməşəlik). (qız oğlan köçürəndə, birisin yola salanda iyi diləkdə bulunma sözü).

tiriş soxa. sox. incə tıraşa. dilic.

tirişəli -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

tiriz onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. onqura. qonqura. güvən. küvən. güpən. güpər. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın.

tirqən dirgən. 1. dirən. sancaq. tutac. tutaş. tuşac. cıda. neyzə. 1. dirən. saz. şeş. (< saç. sanç). qarğı. neyzə.

tirqin dirgin. dərgin. asağsağlam. (# sərgin. salqın. yatar durumda olan. kəsəl. xəsdə).

tirləmək səlcinmək. sərcinmək. salcınmaq. uzanmaq.
-açıb tirləmək: sərmək. - qanat gərən quşlar. - yayın gərib oxladı.

tırmanmaq dırmanmaq. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sarılmaq. - dağa sarmaq.

tırnaq -dırnağ tutan: sırtaş. sırtac. sırtax. sıntac. sıncar. naxungir.

tırnaq dırnağ. sıynağ. dıynağ.

tırpan böyük oraq. sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq).

tirsəqləmək dirsəkləmək. dayanmaq. sövə. söyə. süyə. süvə. uzanmaq. təkyələnmək.

tirsəlmək -savaşa qurşanmaq, dirsəlmək: sırıtmaq. sırtarmaq.

tirsənc dirsənc. saltaq. salanc. saltağan. basanc. istəyində çox daynaqlı olan. aşırı istək ibram, təqaza.

tirtirmək girdirmək. soxmaq. (# sökmək: çıxarmaq) .

tısqa sısqa. çısqa. pısqa. çusqa. çuşqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

tisqinmək disginmək. 1. diksinmək. səksənmək. sisginmək. səkinmək. istəksiz, könülsüz sıçramaq, atılmaq. 1. (işginmək. işgillənmək)saçıvmaq. savıcmaq. (həşərilənmək. şıllaqlamaq. şıltaqlanmaq) qocunmaq. quşqunmaq. qaçqınmaq. 1. sıyıtmaq. sırıtmaq. daşlanmaq. səkinmək. şaşırtmaq. təəcüblənmək. - onu orda gördüyümə çox sıyıtdım. 1. siskənmək. səkinmək. 1. diksinmək. səksənmək. siksinmək.

tisqintirmək disgindirmək. diksindirmək. səkindirmək. səksindirmək. siksindirmək. (# sağındırmaq: sağındırtmaq. səğindirtmək. sərindirtmək. yumşatmaq. məhəbbət, iltaf, itifat edmək).

tistinmək disginmək. diksinmək. sıçramaq. silkinmək. səkinmək. - qulağı duyan kimi sıçradı.

tiş diş. 1. ınğır. dəndənə. 1. dik(üzbək) < dinc. aram. sillik_. silgik. silli. silik. sayaq. hay küysüz. - toy törəni sillik_. keçdi. -tək dur. (diklik (üzbək):< dinclik. dişlik).
-diş artıbən iş azalsa, yaman günü savlayır. (savlayır: xəbər verir)
-diş kəsmə qarın açmaz tikə:çındır.
-sağ diş: sağ dinc: sər sağ: əsən sərin. sərin sağın. tutuğ duruq. sakin sağın. sağ səlamət.
-diş çöpü: diş xilalı. qurudal. qurdal. kürdan.
-yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş: quzudişi.

tış dış. sırt. üz. - sırtıq: sürbet. sırbit. üzlü.
-nərsənin dış üzü: sırt (< yırt. qırt). yaxıt. (# sığıt) çaxıt. çaxt. saxt. çıxda. çıxat. nəma. numa. duruğ. durğ. çehrə. zahir. - savıq salıt: soyuq üz. - yağışdan çaxtı pozqun ev, iç toxusu sağlam dururu.
-nərsənin dış qaplaması, örtüyü:sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.
-çağından dış yetiştirilən yemiş: sava. sova. sezondışı. - sava armıd.
-dış görnüş: siyn. siyin. duruğ. durğ. zahir. surət.

tışa -inanclar yapmaz iyi kişini, yapdıqları vurar dışa işini (içini)
-dışa vurmaq: sırıtmaq. sırtarmaq. soycatmaq. görünmək. - onu ələk qəlbir eləyib için sırtardıla, sıyrıtdılar.
-dışa doğru çəkik, yığıq: tomurtuq. (# somurtuq: içə doğru çıxıq, yığıq. )
-iğnə kimi iticə, sivri dışa doğru çıxıq biçim:soka. soxa. soba.

tışar - dışar sezsə seyrəşər, içər sızsa çağlaşar. (sezsə: süzsə)
-nərsəni olduğu yerdən dışar çıxartmaq, çəkdirmək: savurtmaq. - arxa dişlərin hamısın savurtmuş.

tışarı -dışarı verilən hava, nəfəs, dəm: salış (# soluş). (soluş: soluğ < soruq. içəri alınan hava, nəfəs, dəm).
-dışarı atmaq: sərmək. sərimək. nak avt edmək. - oyundan sərildi.
-içərdəki havanı basıncla dışarı sərpən iş: sərpə. (> sorfə (fars)}. asqıraq.
-qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni: savab. daşat. bir ölçüyə görə artığ qalanı.
-nərsədən dışarı axıtmaq: sağqurmaq. nərsə suyun sızıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. {# soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. simirmək. nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək. içmək. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu) }.

tışarlamaq dışarlamaq. salqınlatmaq. boşatmaq. ixrac edmək.

tışartan -dışardan üstü yuvarlaq olan: tümsək. gümbəz. gömbəz. gombaz. (# govbaz: güvbəz. gövbəz. kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan) .

tişi -sevgi degən qıpı yox, dişi degən bığı yox
- əli çox işə yaxşı, dişi çox yemə yaxşı.
-quzudişi: 1. cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri. 1. yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş.
- quzu dişi: süt dişi.

tışı -sezondışı: sava. sova. fəslindən dış yetiştirilən yemiş. - sava armıd.

tişiçi -ərkəkçi qadın, dişiçi ər: qoşsaq. qoşsar. oğruc. oğruş. oxçu. şəhvətran.

tışın -nərsənin dışın, üzün saxlayan, sağlayan örtük: hər nəyin örtüyü, dərisi, qabığı, üzü. sağrı (səğri. sarqı) (< saxlamaq. sağlamaq. sarlamaq). - yer sağrısı: yer üzü. - sığır sağrısı: inək dərisi. - qoyun sağrısı: qoyun dərisi.
-yaxmasın için özüvü, gülər saxla həmməşəlik üzüvü, yaxsa dışın özgələrin gözünü, sayma kimin yumar saxla gözünü.

tışınta -dışında tutmaq: sərmək. sərimək. salmaq. yerdə bıraxmaq. atlamaq. unutmaq. üzərində durmamaq. qarışdırmamaq. velləmək. sərf nəzər edmək. - heç bir incəliyi sərmədən işi bitirdilər.

tışqı dışqı. 1. salqı. 1. sil. seşmə. saçma. 1. silgin > sirgin. pislik.

tışqılıq dışqılıq. seşməlik. saçmalıq. silik.

tişləmək dişləmək. ağız salmaq.

tişləri -cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri: quzudişi.

tişlərin -dişlərin ağartma: sırıtma. sırıtış. təbəssüm.
-dişlərin ağartmaq: sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək.

tışlı -içli dışlı: doğus dürüst. doğru dürüst. səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. muxlis. sadiq. səmimi.

tişli -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

tişliq dişlik . 1. diklik (üzbək) . 1. salma. həlim. lahana.

tışlıq dışlıq. daşlıq. sağanlıq. saxanlıq. sahanlıq. sayanlıq. ev, yapılar önündəki üsdü qapalı girişlik. səhn.

tışmaq dışmaq. sıçmaq.

tişsiz -sıxıcı, dişsiz edici nərsə: sınır. sinsir.

tışta - gerçəkligi başda ara, dışda deyil, düzgünlügü içdə ara, gözdə deyil.

tıştaqın -özündəkini eşiyə verməməzlik, dışdakın özünə almamazlıq: savallıq. sovallıq. ayıqlıq. ayiqlik.

titçilmək didçilmək. sıtılmaq_. sitilmək_. çıtılmaq. çitilmək. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sökçülmək. - gözü sitiləsi.

titər - ölüm gələr alar gedər, ayrılıqlar yıxar didər.

titəşmək didəşmək. diləşmək. söğüşmək. - gün boyu diləşirlər.

titinmək didinmək. saçınmaq. sıçranmaq. inziac. dincsiz, narahat olmaq.

titirən siləgən. silpən. sələgən. səlpən. salığan. salpan. sallanan. səkingən. səkgən. çalxanan. təprəşən. təpəgən. oynayan. (cünban). - siləgən çənə. - səkgən. saqqal. sələv. sələğ. salağ.

titiz silimsi.
-iti, itiz, didiz, acı, tünd söz, davranış: saltav. salto. (xəşin).

titmək didmək. saçaxlamaq.

titreq titrek. 1. sarsaq. salsaq. ürkək. ürkük. 1. sarsaq. salsaq. sallanan. əsnək. lərzan. 1. sarsaq. salsaq. dəngəsiz. dəğişgən. oynaq. lax. güvənilməz. qərarsız. istiqrarsız. mütəzəlzil. sübatsız. 1. sarsaq. salsaq. qayqın. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran. 1. titrəvik. salsınavıq. səndələvik. səğdələvik. saldıravıq. sarsıravıq.

titrə - titrə titrə. salğa salğa. salağ salağ. sallağ sallağ.

titrəmə 1. . səkiş. 1. . titriş. səğriş. səğrəmə. səğirmə. - qorxu səğrişi. - ölüm səğrişi: ölüm dalqınlığı. səkəratil movt . 1. silkinti. təprəm.

titrəmək 1. . səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. sıçramaq. - əl ayağı səkirir. 1. . sınğsimək. sinsimək. sınsımaq. üşümək. əsmək. (qorxmaq). 1. titrəşmək. sallanmaq. saçqınmaq. saçıramaq. sıçqınmaq. - ürəyim saçqındı. 1. sallanmaq. - yel altında, yapraqlar sallanırdı. 1. titrəşmək. titrişmək. sallamaq. salğamaq. silkişmək. silkmək. 1. salcamaq. salsamaq. səlcəmək. səlsəmək. silkişmək. 1. salsınmaq. səndələmək. səğdələmək. saldıramaq. sarsılmaq. 1. səksənmək. salğanmaq. sallanmaq. silkinmək. silkənmək. 1. sərğildəmək. sərildəmək. səlgildəmək. sənğildəmək. sallanmaq. dəbərlcənəmək. sağa sola yollanmaq. - yel vurub yapraqla sərğildəyir.

titrənmək 1. (sağa sola, alta üsdə). çalxanmaq. oynanmaq. təprənmək. silkənmək. silpənmək. səlpənmək. səlgənmək. salpınmaq. salqınmaq. 1. silkinmək.

titrəş salğaş. təprəm. - iti salğaş keçirmiş.

titrəşim salınım. salnış. səğriş. səkişim. səkiş. nəvəsan.

titrəşmək 1. titrişmək. titrəmək. sallamaq. salğamaq. silkişmək. silkmək. 1. salışmaq. çilkəşmək. təprəşmək. - əl salışmaq: 1. əl eləmək. 1. əl atmaq. barmaq eləmək. 1. saçsılamaq. sıçrasılamaq. silkənib çabalamaq. 1. titrəmək. sallanmaq. saçqınmaq. saçıramaq. sıçqınmaq. - ürəyim saçqındı.

titrətmək 1. sarsdırmaq. salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. 1. sarsıtmaq. ürkütmək. - ürəyimi sarsıtan salıq: xəbər. 1. səlcətmək. səlsətmək. salcatmaq. salsatmaq. silkitmək. 1. saltmaq. 1. sıçratmaq. səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. - bu öfgə əl ayağımı səkdirdi.
-nərsəni qoğzayıb titrətmək: saldamaq. salqamaq. yalqamaq. qalqamaq. - əlivi salqa.

titrəviq titrəvik. titrək. salsınavıq. səndələvik. səğdələvik. saldıravıq. sarsıravıq.

titrəyən -əl ayağı titrəyən kimsə: sarsık. salsık. çalsıq.
-başı titrəyən, əsən: salbaş.

titrəyiş sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. sarsıntı. silkinti.

titriş titrəmə. səğriş. səğrəmə. səğirmə. - qorxu səğrişi. - ölüm səğrişi: ölüm dalqınlığı. səkəratil movt .

titrişmək titrəşmək. titrəmək. sallamaq. salğamaq. silkişmək. silkmək.

titrmək -quyruğu titrmək: canı çıxmaq. ölmək. gəbərmək.

titsil -didsil, ısırac, acımtıl, mor dad: sirkəy. sırqoy.

tıynaq dıynağ. sıynağ. dırnağ.

tiz diz. sınğır.

tizə -dizə dizə. saz saz. rizə rizə. zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola.

tizəsiz dizəsiz. düzəsiz. düzənsiz. sırısız. sırıqsız. sırasız. tərtibsiz.

tizi dizi. 1. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. sıra. seri. salqa. burlaq. birlək. nərsədən bir dövrə. ( məcmuə'. rədə. rədif. səf) 1. düzü. quyruq. sapığ. sırıq. sırı. səğir. silsilə. zəncir.

tizin -dizin arxa üzü: sinir.

tizqin - ovsar, dizgin bıraxmaq: cilov salbamaq. (salmaq: salbamaq: bıraxmaq. sərbəs ötürmək).

tiztən -üstü gən, ağı körüklü (qat qat olub açılıb yığılan) dizdən dar şalvar çeşiti: sıxma.

toq 1. tox. tuq. tuqa. coq. coqa. kopa. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. tox. ətinə dolqun. səmiz. şişman. kök. 1. tox. göztox. (#sox ər. (sox: soxu. süyük. susuq. süsük. acgöz)
-gözü tox: sınlı. sınığ. sinik. sinli. qanıqlı. salığ. salğın. salğun. qane'. - zənginlərə görə yoxsullar sınığlı olur.
-başı boş ağzı dolu, qarnıda tox könlü pozuq, neylirəm paslı atılmış köşəyə bir yaşamı.

toqac toxac. toxanc. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. quruş. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. saxtar.

toqal doğal. saf. silik. iddasız. təkəllüfsüz. sadə
-doğal ayıqlanma: seçənək. tənazöi bəqa'. seleksiyon. selekşın.

toqalın doğalın. təbiətən.

toqan toğan. tuğan. soğan. (< tuğ: düğmə. girdə) tuğ, top biçimli olduğan bu adı almış.
-damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq: quyrulmaq. qurulmaq. çanqalmaq. çəngəlmək. çəng olmaq.
-bir kəsgiyə, zərərə üzləşmədən doğan qızqınlıq, hirslilik: quyruq acısı.
-dedi çalış duru saxla gönlüvü, keçən sönmüş, doğan günə güllü ol.
-səpilən nərsədən doğan səpinti: sıçramaq. sıçaramaq. səçrəmək. səçərəmək.
-içdən, ürəkdən doğan duyu, hiss: sin. sim. vicdan.

toqanaqa -dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı. bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı. dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.