Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

tovşan dovşan. güvəgən.

tovta tovda. qızğınlıqda. sınılıqda. -iç üz tovda, dənək pulda. (dənək: sınağa çəkimə).

tovu tabı. taqəti. - gücü, taqəti qalmamaq: silləsi qalmamaq. yorulmaq. sillədən düşmək: - çox yeridim sillədən düşdüm.

tovuq tovuk. satanğ. şuluğ. çevik. enerjik.

tovun təvanın. sığımın. zərfiyyətin. - oğul sığımın çatan işə giriş.

tovunu -evrən verər yamanların tovunu, alçaq, tutar yaxşıların toyunu.

tovuş tov. tav. tavış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. duyuş. hiss. ehsas.

tovuşlu tovlu. tavlı. tavışlı. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. duyuşlu. hissili. ehsaslı.

toy -toy gəlşiğü bağşıdur, sözün düzü yaxşıdur. (gəlşiğü: yaraşığı)
- toy səmiz: küp səmiz: içiboş kök.
-çoğan (< çoğ, çox xan), toy yığvasın dolandıran: sırbaş. sırıbaş. sırabaş. toyxan. toyxanı. tamata. tamada.

toyqa -qonşu vardır min qohumdan yaxşıdır, yas gününə kitir qussə oxşama, toyğa verən bəzək düzək baxşıdır.

toyqan toyxan. toyxanı. sırbaş. sırıbaş. sırabaş. çoğan (< çoğ, çox xan), toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada.

toyqanı toyxanı. toyxan. sırbaş. sırıbaş. sırabaş. çoğan (< çoğ, çox xan) toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada.

toyqun doyqun. sıyrıq (> sir). bıqqın. işba' olmuş.
-suya doyqun: suğuq. suvuq. qanıq. qanmış. sirab.

toyqurumsunmaq doyğurumsanmaq. doymağa enimli, əğimli, meyilli olmaq. { -sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}.

toyluq quşluq.

toymaq -doldum boşaldım gahdan, hammı köçdü yanımdan, doymaq yaşam dadından, boş sözlərdən sayılmış, çox azlığın bu boşluğa inanmış.

toymazsan -yorulmasan sevməgindən doymazsan.

toyran -orçın toyran (toğran) özəl yer, durum: bağral. sektör (< sekarri (sək <> kəs) kəsmək) bölgə. bəxş. iqlim. yörə. məhəllə. ilçə. elçə. nahiyə. hovzə. dayirə. belt. bölək. bilok. band. zon. rejyon.

toyrutmaq -istənən bir durumu kökətmək, sağaltmaq, bərkitmək, doyrutmaq, təqviyət edmək istəmək, arzulamaq, diləmək, səna dua, edmək: sağınmaq. - oğlun yolun salıb, ona sağlıq, iyilik sağındı.

toyrutmaq doyrutmaq. doyurutmaq. sırıtmaq. onaylamaq. güclətmək. təqviyətləmək. - sınıq duvarı sırıtlamaq gərək.

toyu - sıy toyu: sünnət toyu. (sıy: sırat. sırıt. sünnət) .

toyuqunma doyuğunma. doluğunma. qanığma. qanığınma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma) dartqalanma. qatqalanma. çatqalanma. satqalanma. saturasion. işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək) .

toyumluqa - dadımlığı analayan, doyumluğa yol tapar.

toyunu -evrən verər yamanların tovunu, alçaq, tutar yaxşıların toyunu.

toyuran -hər çeşit bəsləyən, gücədən, doyuran nərsə, qıda, qəza: bəsgic. bəsqıc.

toyurmaq -suya doyurmaq: (sirab) suğatmaq.

toyursan -başı çəkməyən bilməz, tulalı arvad nədir, hər ikisin doyursan, sonu deyər bu nədir.

toyurutmaq doyurutmaq. doyrutmaq. sırıtmaq. onaylamaq. güclətmək. təqviyətləmək. - sınıq duvarı sırıtlamaq gərək.

toz pudr . -qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr: sırnax. sıvax. sırvax. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. ənlik.
-nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça: salcığ. silcik. silgi. silək.

toza -toza çevirmək: yelləyib tozun almaq. (savırmaq. yelə vermək. yellətmək. uçurmaq. tozatmaq. - var yoxun savurdu getdi).

tozatmaq savırmaq. yelə vermək. yellətmək. uçurmaq. (toza çevirmək. yelləyib tozun almaq). - var yoxun savurdu getdi.

tozlu - tüstülü, tozlu gözlük: günəş gözlüyü. qurumlu gözlük. (qurumlu:qurunlu. qurumsı. quyumlu. qoyumlu. düdlü. dudlu).

tozsu > tusi -tozsu : boya tusi boya -siçan boyasın andıran tozsu (> tusi) boya: siçantösi.

tozun -yelləyib tozun almaq: toza çevirmək. (savırmaq. yelə vermək. yellətmək. uçurmaq. tozatmaq. - var yoxun savurdu getdi).

töq tök!. saç!. yay!. ək!. savır!. səp!. qaç!. aç!. at!.

töqə - (kişi) dögə dögə dəmirçi, yaza yaza yazıçı (olar).

töqəq döğək. dəğərək. dolaşım. dönşüm. peryod. sikl.

töqən -zəhlətökən: səkit. səkti. ətacı.
-cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri: quzudişi.
-qantökən: salqar. sallağ. sallax. salqac. ölütçü. qıydağ. qıyac. qırğınçı. qırqıran. qəssab. cani. cinayətçi. qatil.

töqənməz döğənməz. dövənməz. qaşınmaz. acığlanmaz. acığınmaz. sıpqılmaz. sezilməz. sezgilməz. sızılmaz. sızqılmaz. təhrik olunmaz. vakoniş göstərməz. əsəbilənməz. münfəil.

töqənmiş döğənmiş. dövənmiş. sarsık. salsık. çalsıq. təhrik olunmuş.

töqənsiz tökənsiz. törəksiz. güdük. yarıtmaz. sonucsuz. sığınsız. nəticəsiz.

töqər -gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.
- daşduzu çox siləmə, dilin qabar tökər. (siləmə: yalama).

töqəş döğəş. 1. dövəc. sarqıt. zəhmət. 1. dövəş. sakınc. dərdsər. nasazqar. cür olmayan. namünasib.

töqəşli döğəşli. sıxınc. sıxıntı. sakınc. azğınc. singinc. narahat edici. rahatsız, məhzur edici. zəhmətli. əziyyətli. əsbabi zəhmət.

töqətmək 1. döğətmək. döğətmək. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. sızıtmaq. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. döğətmək. döğətmək. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. sızıtmaq. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. tökətmək. tükətmək. silkitmək. silkəmək. siyrimək. bitirtmək. qurtatmaq.
-nərsəni dibinəcən tökətmək, işlətmək: siyirmək. siyipgərmək.

töqətmək tökətmək. silkmək. silkəmək. silkətmək. bitirtmək. üzmək. sonuna çıxmaq.

töqəzləmək tökəzləmək. toqazlamaq. taxazlamaq. səkmək. ayağı taxılmaq.

töqlənmək döğlənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

töqləntirmək döğləndirmək. sarsdırmaq. salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. qayqıtmaq. sovlandırmaq. hovlandırmaq. tovlandırmaq. tovalandırmaq. qovlandırmaq. qoğlandırmaq. qorlandırmaq. həyəcandırmaq. coşdurtmaq. alqıtmaq. mütəhəyyir, heyran bıraxmaq.

töqlü döğlü. 1. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. 1. sarsaq. salsaq. titrek. qayqın. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran.

töqmə tökmə. töküş. səpiş. sərpiş. sərpmə. (# sapış: keçiş. taxış)
-tökmə tən: təhəmtən. oldaşlı. boldaşlı. qavamlı, iri gövdəli, göpdəli, göpülü, göplü.
-qan tökmə: qandırış. - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz. (sandırış: hesab kitab).

töqmək 1. tökmək. saçmaq. - tər tökmək:tər saçmaq. 1. döğmək. salmaq. çırpmaq. - ürəyin salmasın: çırpmasın. 1. tökmək. sağurmaq. süzmək. - çay sağırmaq. - bir yağ sağır, biraz un. 1. sağramaq. sağırmaq. sağmaq. axıtmaq. süzmək. 1. tökmək. quymaq. quyqoymaq. quyamaq. quyqaymaq. - quyub qoymaq: töküb qoymaq. - üstünə soyuğ su quy. 1. döğmək. salmaq. vurmaq. zərbə endirmək, düşürmək. 1. döğmək. salmaq. vurmaq. zərbə endirmək, düşürmək. 1. tökmək. salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. axqırmaq. axıtmaq. yağıtmaq. yağdırmaq. (sərazir, cari edmək) 1. tökmək. saçalamaq. səçələmək. səpələmək. dağıtmaq. 1. tökmək. salmaq. çıxarmaq. - su salmaq. tər salmaq. - pul salmaq. 1. tökmək. saçmaq. dağıtmaq. yağıtmaq. səpələmək. sərpələmək. sərələmək. sərpmək. 1. tökmək. səğmək. sərmək. sərpmək. səpmək. 1. döğmək. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sırıtmaq. yapışdırmaq. çırpmaq. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə. 1. tökmək. sərpitmək. boşatmaq. boscatmaq. - suyun qalanında sərpitdi.
-göz yaşın sıxıb tökmək: sığdamaq. sıxdamaq.
-göz yaşı tökmək: sağınmaq. - bulmuş dəngi saxarsın, ağrın ona sevingil, barmış (gedmiş) dəngə (mala) sağınma, azraq ona öküngil.
-göz yaşın sağarcasına tökmək: seləmək. sığlamaq. sığqamaq. sağqamaq.
-su tökmək: su töküv: su qoymaq su qoyuv. sulamaq. suvarmaq. suvarışmaq. (abyari)
-tuxum, dənə tökmək: səritmək. yumurtlamaq.
-nərsənin iç üzün açıb tökmək: sırıtmaq. sıyrıtmaq.
-göz yaşı yaşıtmaq, tökmək: sıxıtmaq. sığıtmaq.

töqtü - gözün tökdü. gözün sökətmək. gözün kor etdi.

töqtürmək tökdürmək. siyritmək. siyirtmək. zivritmək. zivirtmək. süzütmək. axıtmaq. axdırmaq.

töqtüyün -mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan.

töqü döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. atığ. atış. coşu. şovq. sürür. surur. xoşluq. xoşlanma. sovu. hovu. tova. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat .

töqül - dögül kişi bu: sözünü yel kimi tutan, özünü çox ucuz satan.

töqüləq tökülək. salınğın. - bu geyim əğnində salınğın qalır: əğnindən tökülür. (salqın: salınğın. aslağ. düşük).

töqülən -qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni: savab. daşat. bir ölçüyə görə artığ qalanı.
-toxuma araclarından tökülən qırıntılar: (darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar. kürküt. körküt. çürçüt. çörçüt. tiftih.

töqüləni -qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni: savab. daşat. bir ölçüyə görə artığ qalanı.

töqülmək tökülmək. 1. sırılmaq. - içim sırıldı. - ürəyim sırıldı. 1. sağımaq. yağımaq. iti yağmaq. şıdırğamaq. axmaq. - barığa sağır: yağış şıdırır, tökür. 1. quyulmaq. quyalmaq. - çaylar dənizə quyalır. 1. saçalmaq. səçəlmək. səpəlmək. dağılmaq. 1. siyrilmək. zivrilmək. süzülmək. axınmaq. axıtılmaq.

töqülməz -su tökülməz quyuya, çəkilər su quyudan.

töqülmüş tökülmüş. töküntü. sıyrıq
- üzü tökülmüş: sıyı sıyrılmış. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).
-oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunub, qasnağa çəkilmiş ayqıt: sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). ələk.
-döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı: səbus < çapus. kəpək (< çəpək).

töqültüyü -nərsənin salındığı, töküldüyü, qoyulduğu, taxıldığı qab: . salğış. - qab salğış. - qaşığ salğış. - ox salğış. qələm salğış.

töqülür -fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya. (güv: yağış suyu yığışan çuxur)
-əğnindən tökülür: salınğın qalır: tökülək qalır. - bu geyim əğnində salınğın qalır: (salqın: salınğın. aslağ. düşük).

töqümü -yaprağ tökümü: salmalıq. xəzan.

töqünmək -içində, üstündə olan hər nədən ayrılmaq, tökünmək: soğunmaq. arınıb boşalmaq.

töqüntü töküntü. 1. saçıntı. səpgə. 1. . sərpinti. 1. çər çöp. çır çıplığ. çər çöplük. siyir siplik. sır sıplığ. sür süplüğ. 1. sap. çap. xırım xırda. arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ. - qoz sapı. - pambıq sapı. 1. . tökülmüş. sıyrıq
-biçin ardı qalan töküntü taxıl: salmanta.
-tör töküntü: ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. salıntı (atıntı). - salıntı ev eşiyi alıb gedir.

töqüş 1. töküş. tökmə. səpiş. sərpiş. sərpmə. (# sapış: keçiş. taxış) 1. döğüş. savaş. savış. çapaş. çapış.
-buruş barış sönməz döğüş içində
-təkin kişi sözün tutdu, döğüş keçdi savaş utdu. (təkin : seçgin. quzidə). (təkin kişi: təkcə kişiki).
-sıx dəğiş töküş: sırqatnav. sıxqatnav. (sır. sıx. tıx). sırçalqaş. sıxçalqaş.
-döğüş gəmisi: gürsavır. gursavır. donanma. navşikən. rəzmnav. navqan.
-savış (savaş) döğüş aracı: salac. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. sapçap. çapasap.
- qızqın, yaxın döğüş: saç saça baş baş.

töqüşünə -sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq) .

töqüşüntə -yumurta döğüşündə kəlləsi bütün qalan yumurta: sağa.

töqüv - su töküv: su tökmək: su qoymaq su qoyuv. sulamaq. suvarmaq. suvarışmaq. (abyari) .

töqzüş tökzüş. büdrüş. süytüş. səğiş. səkiş. səkiniş (> sekəndəri (fars) səhv. xəta. ləğziş.

tölünə dölünə. anasına. -soylu soyuna, dəli dölünə çəkər. (soyuna: atasına).

tönə - bir sözü dönə dönə qaytarmaq: sözü gəvələmək.

tönəməz - qaytış yolu qapalı, irdə gələn birdə geri dönəməz, olum budur başqa yolda olamaz. (irdə gələn: qabaqda olan. qarışıya çıxan).

tönəmiz dönəmiz. öğnümüz. zamanamız . -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir.

tönən -ölüm yaxın görən yox, umut qıssa bilən yok, yollar uzun gedən yok, gedənlərdən dönən yok.

tönənli -arxadönənli: sancaqlı. sandallı.

tönər -dönər çoğun: fırlanar fələk. devir çönər . -nə işlər var gəlməzki başa, dönər çoğun yoxsulda paşa.
-degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.

tönqə döngə. sındı. sınğı. bucaq. burcaq. açı. quşə. zaviyə.

tönqəc döngəc. burqac. dürgəc. sarqac.

tönmə dönmə. dönül. - sevdi könül, bilmir dönül.

tönmək dönmək. 1. sapmaq. saraşmaq. sarpmaq. sarpışmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi. 1. . sarpmaq.
-siçana dönmək: çox ıslanmaq.
-quyruğu tava sapına dönmək: uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. başa düşmək. ağıllanmaq.

tönməsi -nərsənin aşınaraq sapa dönməsi: sapınmaq. aşındığdan sapı çıxmaq.

tönməz -yaxşılığı edisən yum gözünü ona sən, qarşı güdmə heç nədən, geri dönməz ır gedən. (ır: ıraq). (ır gedən: ölən).

tönsün - qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.

tönşüm dönşüm. dolaşım. döğək. dəğərək. peryod. sikl.

töntərmək -quşa döndərmək: quşa bənzətmək: nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmib, qabaqkındanda kötüyə gətirmək.

töntü -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir. (dönəmiz : öğnümüz. zamanamız).

töntürmək döndürmək. çevirmək. devdirmək. savırmaq. sovırmaq. nərsənin yolun dəğişmək. nərsəni olduğu yoldan, durumdan caydırmaq. - su savırmaq. - sözü savırdı. - daş atılan oxu savırdı. - sağa sav: sağa sov: sağa savır, çevir. devdirmək.

töntürmək döndürmək. çevirmək. sarpıtmaq. nərsənin qırağın qəddəmək. - şalvar qollarının ağzın sarpıtıb girdi suya.

tönüb -artıq keçmir çağım, kəsib soluq boğuluram mən, nədən belə dönüb evrən, tüm tanışlara yadaldım mən.

tönüçütmək dönüçütmək. sırtınlamaq. sıtanlamaq. şeytanlamaq. çuğullamaq. casutlamaq. xəyanət edmək.

tönüq -dönük verərək: dolayıbən. dövr vuraraq. . -sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız).
-içə dönük olan: (səssiz). sinsi.

tönüqlər -dönüklər ölümdən qaçarkən dönüklüyü seçərlər.

tönüqlüq dönüklük. şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtançılıq. sıtanlıq. xəyanət. (şeytənət) .

tönüqlüyü -dönüklər ölümdən qaçarkən dönüklüyü seçərlər.

tönüqtən -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir. (dönəmiz : öğnümüz. zamanamız).

tönül dönül. dönmə - sevdi könül, bilmir dönül.

tönülməz -tüstü sonsuz dadlı, sonu dönülməz acı!.

tönüm dönüm. dəğişiklik. təhəvvül . -unutmasan keçəni, dönüm görməz yaşamın.

tönür - bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.
-degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.

tönüşmə -sönmə, durqunluq, qaranlıq, geriləmə, dönüşmə: sönləm.

tönüyə -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir. (dönəmiz : öğnümüz. zamanamız).

tör dəb. rəsm. - tör salmaq: dəb, rəsm qoymaq. (salmaq: qoymaq).
-tör töküntü: ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. salıntı (atıntı). - salıntı ev eşiyi alıb gedir.

törə 1. törən. yortu. yorut. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. ayin. təşrifat. 1. . səki. səkə. səkgi. bir yerdə özəl, seçgin yer. 1. san. tutaş. tutaşı. tuşat. rəsm. adət.

törəq törək. 1. yörək. saya. sığ. sadə. silik. ucuz. yenil. bəsit. - ucuz sana: yüngül, sadə düşüncə. - saya düşünlü. - saya sav: sadə söz. - saya bəzək. - saya san: bəsit sayılar. - saya tümlə: sadə sözləm, cümlə. 1. yörək. sayda. sadə. sərdə. bəsit. 1. yörək. sığ. sıy. sıyğın. bəsit. qolay. yalın. saf. düz. süssüz. açıq. incə. yalxı. yalxoy. nazik. ilkəl. əsil. təməl.

törəqlənmək törəklənmək. yörəklənmək. saydalanmaq. sadələnmək. sərdələnmək. bəsitlənmək.

törəqləntirmək törəkləndirmək. yörəkləndirmək. saydalandırmaq. sadələndirmək. bəsitləndirmək.

törəqləşmək törəkləşmək. yörəkləşmək. saydalaşmaq. sadələşmək. sərdələtmək. bəsitləşmək.

törəqlətmək törəklətmək. yörəklətmək. sayalatmaq. sayalaşmaq. sadələtmək. bəsitlətmək.

törəqlətmək törəklətmək. yörəklətmək. saydalatmaq. sadələtmək. sərdələtmək. bəsitlətmək.

törəqliq törəklik. yörəklik. sayalıq. sərdəlik. sadəlik. sığlıq. bəsitlik.

törəqsiz törəksiz. tökənsiz. güdük. yarıtmaz. sonucsuz. sığınsız. nəticəsiz.

törəmə törgüş. tovlid. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

törən törə. yortu. yorut. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. ayin. təşrifat.

törənə - düzən, törənə, yasıya aykırılıq: sapağlıq.
-düzən, törənə, yasıya aykırı: sapağ. savağ. çapaq.

törəni -quylama törəni:sıntış. singiş. təşyii' cənazə.

törənlərin -yekə törənlərin girişində yaylım (dalbadal. gənəbol) atılan, salınan top, patlaq, gurulutu: sağut. sağıt. salıt. salğıt. salğut. salut. qoşun səlamı. hərbi, nizami səlam.

törətən -birbirinə çırparaq, vuraraq çaxır, qor törədən nərsə: sıpışqa. çıpışqa. çaxmaq. kibrit.

törətim tovlid. -törətim (tovlid) sağlama, düzətmə, yasatma, fənn işləri: sağın. bu işləri uyutma (uytama), başarı, icra yolları.

törq -el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan: salman. sağman. səpmən.

törqəşə -atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.

törqüş törgüş. törəmə. tovlid. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

törqüşə -atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.

törtav -sayılar { birləv. ikiləv. üçtay. dörtav. beşləy. altav. yediv. səkiziv. dokuzuv}.

törtöqüntü törtöküntü. səlpik. sərpik. namünəzzəm. namürəttəb.

törtöqüntülü törtöküntülü. sərsəl. səlsəl. sərbəsəl. səlbəsəl. sərəsür. sürsət. yığılıb dərilməmiş. səlqiyə salınmamış. - başacağsız kişinin evi sərəsür gedir, olur.

törüqlülü -çox törütlü, törüklülü, tuxumlu: sırdüşüt. sıxdüşüt. sıxtöküt. çox oğladlı.

törütlü -çox törütlü, törüklülü, tuxumlu: sırdüşüt. sıxdüşüt. sıxtöküt. çox oğladlı.