Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

-üst tutmaq: seçinmək. yeğləmək. bəğənmək. istisinmək. istəsinmək. yeyləmək. yeğləmək. tərcih edmək. ərcəhiyyət, ovləviyyət vermək. - bu donların seçimi (çeşiti) çox olduğundan seçinmdə güclük çəkdim.

tutmamazlıqı -tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək: sıyıtmaq. sırıtmaq. gözə çarpmaq. yamaq olmaq. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır.

tutmaz -çay daşı yosun tutmaz, yalnız qalan evin qurmaz.

tutmuş -bir nəyi nərsə sayağın, sıyağın tutmuş kimi görsətmək: sınıtmaq. sıynıtmaq. sıynıtmaq. sıyınıtmaq. sıyanıtmaq. oxşatmaq.
-tutmuş olaraq: tutasıya.

tutnaq tutnağ. gürəlik. guralıq. daşqınlıq. bunalım. bulanım. böhran.

tutruqlu tuturuqlu. sağdıyan. sözünün əri. sözün, qovlun tutan. güvənilir.

tutruquntan -tutruğundan, sözündən, qovlundan qaçmaq: sapıtmaq. - sapıta sapıta günləri savdı.

tutsa -tutsa işin, qızıl olar əldə qum, batsa işin, qızıl əldə olar qum.

tutsan -ha uzsada yaşam boydan qısadır, enin tutsan geninə, qıssanıda uzadır.
-yaşam boydan qısadır, uzun gələr ənin tutsan geninə.

tutsatmaq tusqarlamaq. quşatmaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək.

tutsuq satav. satıv. dartış. dartışma. tutuş. çəkiş. çəkişmə. qavqaş. istək. çıxılda. da'va. iddia.

tutsuluq tuşçuluq. salçılıq. savçılıq. elçilik. (xastqari) .

tutsun 1. tutşın. tutşun. tuştun. tuşsun. sarqan. cana yaxın. cana yatan. - sarqan ər arvad. 1. tuşsun. -eski aldışı qayuq çoğunun, oğrunu qoysun, doğrunu tuşsun. (tuşsun: tutsun). (qayuq çoğunun: qəhbə, namət fələyin).

tutsuz tutusuz. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. korba. çorba. koran. çoran. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. talehsiz. bədbəx.

tutşı 1. . tutşu. tuştu. sağ könül. sın, çin könül. səmimi qəlbli. 1. . tutşu. tuştu. səlim. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi. 1. . tutşu. tuştu. sinik. səmimi. 1. . tutşu. tuştu. tuşca. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

tutşın tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun. sarqan. cana yaxın. cana yatan. - sarqan ər arvad.

tutşturma -bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq: gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt. sapma. saçma. çapma. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü.

tutşu 1. tutşı. tuştu. sağ könül. sın, çin könül. səmimi qəlbli. 1. tutşı. tuştu. sinik. səmimi. 1. tutşı. tuştu. səlim. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi. 1. tutşı. tuştu. tuşca. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

tutşuq 1. . tuştuq. şölənğ. şölən. şöləngə. qurama. yeyib içməkli qonağlıq. sallıq. rəsmi, təşrifatlı çağrış. 1. . tuştuq. tutuzuq. törən. törə. yortu. yorut. ayin. təşrifat. 1. tutuzuq. tuştuq. salvaş. sarvaş. təşrifat. 1. tutuzuq. tuştuq. sansaç. təşrifat.

tutşun tutşın. tutsun. tuştun. tuşsun. sarqan. cana yaxın. cana yatan. - sarqan ər arvad.

tutşuna durşuna. səlt. salt. çalt. tamamiylə. tamamən. - çalt daşlıq yer. - suya düşüb səlt su olduğ.

tutşunmaq tutuşmaq. salnışmaq. salımışmaq. salınışlaşmaq. (dərgir olmaq). - hər gələnlə salnışma.

tuttu -quş tuttu: yıxılan uşağı avutma, oyalama, qıncıqlama üçün söylənən söz.

tuttuqu - nərsənin olduğu, tutduğu durumun qırmaq, pozmaq: sındırmaq. sınrıtmaq. - topu sındırmaq: topun yelin açmaq, əzmək. - sapı sındırmaq: sapı qırmaq. - qayğısın sındırmaq: sıxıntısın aparmaq. - əlin sındırmaq: əlin kəsmək. - ayağın sındırmaq: ayağın kəsmək.
-bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək: səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.
-ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

tuttuqun -kor tutduğun buraxmaz, kar duyduğun unutmaz.

tuttura - tutdura tutdura: səkdirə səkdirə. səpdirə səpdirə. sapdıra sapdıra. saçdıra saçdıra.

tutturan -baş tutturan: təşəbbüskar.
-beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik: onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. onqura. qonqura. tiriz. güvən. küvən. güpən. güpər. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın.

tutturmaq 1. tuddurmaq. salmaq. bağlamaq. - ucuna ip salıb çəkdilər. 1. tutdurmaq. sallamaq. salğamaq. bədləmək. gir vermək. imalə edmək. - məndə olmasaydım bir başqasın tapıb sallayacaq. 1. tutdurmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. yerləşdirmək. salmaq.
-bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq: sıtmaq. sıyıtmaq. sıyatmaq.

tutu 1. iş. qulluq. görəv. servis1. pərdə. -incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə: saratuq. alaçığ. alaçiğ. sərapərdə. 1. salvaş. sarvaş. görəv. 1. salvaş. sarvaş. iş. məşquliyyət. 1. sinir. sınır. çaba. qeyrət. cürət. taqət. (güc. qudrət. təvan) 1. sıyış. sıyaş. sınanış. sınaş. sırvaş. sırvat. çaba. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y.

tutub -bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl). (qurur: qurudur)
-dalın tutub incələyib araştırmaq: sırıtmaq. irdələmək.
-tutub fırlatmaq: kürələmək. kötələmək. kütələmək. kündələmək. kürdələmək. yuvalamaq. yuvalatmaq.

tutucu sayğan. cazib. girəndə .

tutuq tutuğ. 1. (üz) yumuq. burşuq. sallaq. 1. sıpqılmaz. sezilməz. sezgilməz. sızılmaz. sızqılmaz. gizli. örtülü. 1. sinsi. üzgün. 1. kürsü. kürsi. qursı. sürüt. vəzifə. məqam.
-tutuğ duruq: əsən sərin. sərin sağın. sər sağ. sağ dinc. sağ diş. sakin sağın. sağ səlamət.

tutuqlu tutuğlu. quyruq. qoyuq. görəvli. mə'mur.

tutulmaq üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}.
-quduz kəsəlinə tutulmaq: quduzmaq. qudurmaq. qurçanmaq. azmaq.

tutum -durum tutum: sırsürüm. davranış. rəftar. siluk. (əda vo ətvar) .

tutun sına. özgər. özbər. əzbər. - adın dilimdə sına elədim. - dillər sınası.

tutunan qəbul olunan. -qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan, aşınan: sınğış.
-nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək: sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq.

tutunmaq sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. qatlanmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq.

tutunsuz durunsuz. güvəniməz. bəfasız. uydurma. düzmə. düzməcə. yapma. yapmacıq. saxta. qəlb.

tutunulmaq seçinmək. təsmim tutmaq.

tuturmaq saxmaq: sakmaq. (# saçmaq: səpmək. ötürmək) .

tuturuqlu tutruqlu. sağdıyan. sözünün əri. sözün, qovlun tutan. güvənilir.

tutusuz tutsuz. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. korba. çorba. koran. çoran. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. talehsiz. bədbəx.

tutuş 1. . saldarış. (sallayıb ağırlığına baxma) ağır yüngül edmə. yoxlayış. ölçəyiş. dartış. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq. 1. . tutqu. sevgi. murad. 1. çalşıq. alışıq. eşəyiş. yeriyiş. gediş. rəfdar1. saçış. səçiş. 1. satav. satıv. dartış. dartışma. çəkiş. çəkişmə. qavqaş. istək. tutsuq. çıxılda. da'va. iddia.

tutuşlu -tutuşlu düşünüklü, diləkli könüllü, iradəli, müsəmməm bir işə girşmək:salınmaq. - bir amacda doğru doğru salınmaq üçün, o işi iyi düşünüb qavranmaq gərəkir.

tutuşmaq 1. tutşunmaq. salnışmaq. salımışmaq. salınışlaşmaq. (dərgir olmaq). - hər gələnlə salnışma. 1. salmaşmaq. çəkişmək. (dərgir olmaq) 1. tutaşmaq. gürməkləşmək. gurmaqlaşmaq.
-saçdan tutuşmaq: saçlamaq. - yaxalayıb saçlayıb sürüdü.

tutuşmamaq -olduğu amaca tutuşmamaq: savılamaq. sayılamaq. savtalçılamaq. sovtalçılamaq. soytalçılamaq. saypamaq. sapyamaq. sapmaq. caymaq.

tutuşta - bir tutuşda biçilən biçin: silmə.

tutuşturan tutuşduran. tutuşdurucu. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. yaxıcı. yaxan. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.

tutuşturma -alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə: kuydaq. kuycaq. küydaq. küycaq.

tutuşturmaq tutuşdurmaq. kuyqaçlamaq. kuycətmək. küyqaçlamaq. küycətmək. küydürmək. alışdırmaq. sınaşdırmaq. yalbırqlamaq. yanbırqlamaq. yaxmaq. odlamaq. odamaq.
-bir birinin ucraşdırmaq, tutuşdurmaq: saldırmaq. nərsəni nərsiyə yerləşdirmək.

tutuşturucu tutuşdurucu. tutuşduran. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. yaxıcı. yaxan. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.

tutuşunmaq alışınmaq. sınanmaq. sınaşmaq. yaxışmaq. odlanmaq. odanmaq. qızışınmaq. kuyqaçlanmaq. kuycənmək. küyqaçlanmaq. küycənmək. küydürünmək.

tututan -bir tutudan, tutqudan, bənddən çözülmək, açılmaq istəmək: saçınsıramaq. çözənsirəmək.

tutuz -tutuz utuz: piruzluq şikəst. - tutuz utuz saymayan.

tutuzlamaq sərgiləmək. sərgəmək. göstərmək. sunmaq. tutuzmaq. ortalatmaq. təşhir edmək. göstəriş yapmaq. numayişə, səhnəyə qoymaq. sunuşlamaq. tutuzmaq. düşrütmək. təqdim edmək. iraə, ibraz, izhar, ərz, ərzə edmək. çıxartmaq.

tutuzmaq sərgiləmək. sərgəmək. göstərmək. sunmaq. ortalatmaq. təşhir edmək. göstəriş yapmaq. numayişə, səhnəyə qoymaq. sunuşlamaq. tutuzmaq. tutuzlamaq. düşrütmək. təqdim edmək. iraə, ibraz, izhar, ərz, ərzə edmək. çıxartmaq. 1. savnamaq. sunmaq. uzatmaq. 1. səritmək. sarıtmaq. qurmaq. salığlamaq. hazırlamaq. iləri sürmək. sunmaq.

tutuzuq 1. . tutşuq. tuştuq. salvaş. sarvaş. təşrifat. 1. . tutşuq. tuştuq. sansaç. təşrifat. 1. . tutşuq. tuştuq. törən. törə. yortu. yorut. ayin. təşrifat.

tuvaq duvağ (> doğab (fars)}. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.
-bir yerə sürtülən duvağ, boya: səric. sərci. sarıc. sarcı.
-nərsənin üstünə salına duvağ, kiçik örtük: salduvağ. salduv. saltuğ. saldığ. (> sandığ). - oturacaqların salduv yırtılıb.

tuvaqımta -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq).

tuvar -daş duvar arasından açılan yol: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). sökük. gədik. (surax (fars)}.
-yamaq, nərsə qoymaq üçün duvar içinə quylaq, gömmə yapılan yer: kovzuluq. kovuzluq.
- him basılmış gəlmiş üstündən yapı, qaldırırsan bir duvar, üsdən qapı. (üsdən: sondan).

tuvara -dama duvara çırpılan, sürülən samanlı palçıq: saman suvağ.

tuvartan -bir yerdən, duvardan, geyimdən sırqanan, aslan nərsə: sağız. - sağızlı don, börk. - sağız ışıq: luster.

tuvat duvat. bənd. bağat. qayat. qaysat. (< qaytarmaq) bükət. büğət. büvət. tutat. danat. (< danmaq) sapat. savat. saçat. təpət. tüpət. sədd .

tuyan -yaşayıb sevən, sevib sevinən, düşünən duyan, işənib inanan yalnız olmaz. (işənib: inanıb) .

tuyar -eldə düzər, el pozar, qulaq duyar göz görməz. (tapmaca). (söz)
-ağız deyər qulaq duyar, iş olmasa , sevgi yalan söz qalar.

tuyarlaşmaq duyarlaşmaq. sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. sıyızlaşmaq. siyizləşmək.

tuyarlı duyarlı. sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar .

tuyqar duyqar. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. sıyğaq. sırğaq. sərgək. həssas.

tuyqarlıq duyqarlıq. sıyqaqlıq. sıyğaqlıq. sırğaqlıq. sərgəklik. həssaslıq.

tuyqu duyqu. sins. canlılıq.
-dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə). (yarınmaz: yaranmaz).

tuyqular - hər başa düşə gəlməyən duyqular. (düşə gəlməyən: nəsib olmayan. qismət olmayan).

tuyquların -tərs kişilər almasa sənin çevrəvi, başda iyi duyquların tez dəğişər tərsliyə.

tuyqun həssas. -sıyaz, siyəz, duyqun, həssas çəkə, nuqdə: sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.

tuyqusu duyqusu. salçavı. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu.

tuyquya -yaşam çönər istədiyin duyquya, sayqı versən, dəğər biçsən özüvə. (duyquların uyqulanar, gerçəkləşər).

tuymaq duymaq. sezikmək. sezmək. seziklənmək. - kimsə sezməz, qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.
-nərsə üçün aşırı istək, çəki, əğim duymaq, susmaq: qurumsamaq. yerikləmək.

tuymaqtan -daşlar ağır çəkiylə, kişi ağır söziylə, min duymaqdan yeğ basar, kişi görsə göziylə.

tuymatan - kimsə bilmədən, duymadan: söz aramızda .

tuymaz - kimsə sezməz, qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.

tuysa -yox dəğəri sevginin, duysa qulaq söz ilə, yox gözəlin dəğəri , baxsan ona göz ilə, könüldədi sevgi seviş kişidə, ona yiyə yaxcı gedər işində.

tuytuqun -dediyin işivə uysun, duyduğun içivə. (içivə: diləyivə. niyyətivə).

tuytuqun -kor tutduğun buraxmaz, kar duyduğun unutmaz.

tuyu duyu. sezi. sezgi. hiss.
-içdən, ürəkdən doğan duyu, hiss: sin. sim. vicdan.

tuyulan - endik duyulan, hiss olunan: hiss olunur olunmaz.

tuyular - duyular duyulmaz: sezilər sezilməz. anlanır anlanmaz. qanılır qanılmaz. dərk olunur olunmaz.

tuyuların -duyuların, sızıları, anıların olunduğu, duyulduğu yer: sinə. siynə. dil. (del) .

tuyulmatıq -aydılmadıq gəp yok, duyulmadıq gəp çok. (aydılmadıq: deyilmədik).

tuyulmaz - duyular duyulmaz: sezilər sezilməz. anlanır anlanmaz. qanılır qanılmaz. dərk olunur olunmaz.
-çoxluq ağzı bir olsa, tək ağızlı duyulmaz.

tuyultuqu -duyuların, sızıları, anıların olunduğu, duyulduğu yer: sinə. siynə. dil. (del) .

tuyuram -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).

tuyuş duyuş. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. tav. tavış. tov. tovuş. hiss. ehsas.

tuyuşlu duyuşlu. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. tavlı. tavışlı. tovlu. tovuşlu. hissili. ehsaslı.

tuz duz. səriş. sürüş. ləzzət. kef.
- sapaduz: duz gidərən. (sapa: sayladan. təmizləyən).
-saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı: silkilik. səpilik. duzluğ.

tuzaq -sərilən, sərpmə ağ, duzağ, tor: saçma.

tuzaqa - girə, duzağa salmaq: aldatmaq.

tuzlaqtan duzlaqdan. girifdarçılıq. - bu duzlaqdan (girifdarçılıq) dinildik.

tuzlayıb -nazlayıb duzlayıb: silib sıyıb. yaxşayıb yoxşuyub. - uşağı silib sıyıb oxuya (dərsə) göndərdi.

tuzlu -alçaq görməz ucalmaz, endirilmədən ər olmaz, duzlu sudan buz olmaz.
- sap duzlu: lap duzlu. (sap: lap) .

tuzluq duzluq. 1. həlimlik. 1. silkilik. səpilik. saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı.

tuzsuz duzsuz. dadsız. savrıq. sovruq. ləzzətsiz.

tuzuntan -köprü güdüb dosdundan, köpü güdüb azından, dadlı güdüb qalma paya düşən duzundan.

tüfeyli asalaq.

tüfənq - tüfəng asquru. (asqur: asqır. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama).

tüfənqin -tüfəngin ucuna taxılan qəmə: salcıt. salcida. sal+ cida. salcut.

tüq 1. dük. bük. saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. bənək. xal. 1. tük. saç. saçağ.
-səqqəl tükləri təkə tük olub, biz biz duran kimsə: soxasəqqəl: soxsəqqəl.
-tuğ, top biçimli olduğan bu adı almış: soğan. toğan. tuğan. (< tuğ: düğmə. girdə)
- saf tük: sıyın saç. (sıyın: sıyıq. düz. cansız. sadə).

tüqan - sarqın tükan. (sarqın: axarlı. bir durumun uyqunu, iyi gedişi).
- gürdək tükan. (gurdak: gürdək: hər nəyin irisi, yekəsi).

tüqanlar -qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar: gürdək. gurdak. bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları.

tüqanları -bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları: qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar. gürdək. gurdak.

tüqantan -tükandan saysana (hesab kitab) yapılan satul, miz: kürsü. qursu. qoltuğ. peşxan. gişə.

tüqənən -ömrüm tükənsə belə, sevgim tükənən deyil.

tüqənmək tükənmək. 1. bitmək. savanmaq. savlanmaq. savışmaq. sovuşmaq. 1. silkinmək. - evdən heç nəyi silkmə. - paran teyxa silkinmiş ki. 1. sağalmaq. sağılmaq. bitmək. - para qazansın, yara sağalsın. 1. qurumaq. 1. savamaq. sapamaq. savrılmaq. sovrulmaq. götürülmək. bitmək. - soğuq düşcək milçəklər savadı. 1. silkinmək. siyrinmək. sirginmək. sıyırğınmaq. sırğınmaq. bitmək. qurtulmaq.

tüqənməz tükənməz. saçmaz. çaşmaz. yanılmaz. sağrış. dəvamlı. sarsımaz. paydar. pabərca.

tüqənsə -ömrüm tükənsə belə, sevgim tükənən deyil.

tüqətqən tükətgən. sapapul. çox para istəyən. bahalı. xəş götürən.

tüqətmək tükətmək. (tökətmək). 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. sızqıtmaq. siyirmək. sıvqarmaq. sıvqarlamaq. çıpqarmaq. çıpqarlamaq. nərsəni işlədib qurtarmaq. - pulu sıvqarıb geddi. 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. sızqıtmaq. sıvqarmaq. çıpqarmaq. süzmək. - son damlasına dək çıpqarıb. - qoy suyu sıvqarsın. 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. sızqıtmaq. neçə tikəni, bölümü birbirinə sırıyıb, qatıb birikitmək. 1. silkitmək. silkəmək. siyrimək. bitirtmək. qurtatmaq. 1. söyəmək. söyətmək. sökətmək. kökətmək. yükətmək. butatmaq. dayamaq. dayatmaq. yaslamaq. yaslatmaq. isnad edmək. - uzun bağdatı altına dirək yükətilir. - öz sözlərin nəyə sökətir. - arxavı duvara tükət.

tüqqə düggə. dikgə. taqqa. saqqa. səkgə. 1. birdən. tax deyə. - saqqa əlin çəkdi. - taqqa durdu. - taqqa tormuza basdı. 1. səkə səkə. daşlana daşlana. - səkgə danışma. - çox diggə düggə uşağdı.

tüqlənmək tüklənmək. sapbalmaq. çapbalmaq. qıllanmaq. saçlanmaq.

tüqlər -hovlu, qalıda olan incə tüklər: saçaq.

tüqləri -səqqəl tükləri təkə tük olub, biz biz duran kimsə: soxasəqqəl: soxsəqqəl.

tüqlü tüklü. sapbal. çapbal. qıllı. saçlı.
-bol, gur tüklü: sırtük. sığtük.
-qatır quyruğu kimi uzun az tüklü olan: sovuq quyruq. {(savuq. sovuq. soyuq) (suyuq). seyik. seyrək}.

tüqməni -düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək: qapdırmaq. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. iləkləmək. ilikləmək.

tüqsüz -üzü tüksüz:saya.

tüqü -düğü, ləpə kimi burcəklər: başağı > mağaşar.

tüqüm tüküm. təkəlti. təkaltı. tikaltı. zerzəmi.
-bət bət: bənd bənd, düğüm düğüm olan budağ, səğə, nərsə: səksəvil.
-bir budağ, səğənin iki düğün arasında qalan bölümlərin hər biri: səksə. bənd.