Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

tüqün -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
-içə doğru çıxıq, yığıq, avuca, belə yerləşən düğün, qopa: somut (# tomut: dışa doğru çəkik, yığıq, düğün)
-baş düğün: salqan. salkit. səlkit. çalgit. çəlgit. çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün.
-çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün: salqan. salkit. səlkit. çalgit. çəlgit. baş düğün.

tüqünə - gərgin, dar düğünə düşmək: quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq. quyruğu qapı arasında qalmaq.

tüqünləmək -quyruğn düğünləmək: işinə son vermək. ilgisin kəsmək.

tüqünləri -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.

tüqünun -süt, pənir, islanmış düğünun suyu: sarsu. sürsu.

tüqünü -yumşaqlıqla bir qarqaşanı yatırmaq, bir düğünü açmaq: sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq. - ev, iç soruların, çətinliklərin ititmək yox, sıypamaq yeydir. 1. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq.

tüqünün -qamış, quş tükünün zuğu, bitgi səğəsi kimi içi boş nərsə: sarqac.

tüqür tükür!. tüpür!. sağur!.

tüqürmə tükürmə!. tüpürmə!. sağurmə!.

tülqü tülkü. sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. gizlin, altdan, əl altı işləyən. saman altdan su yeridən. sosur. sorsıq. oğrun. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında.
-yiyəsiz dərə, tülkü bey.

tülqüsüz -tülküsüz topraq, öz tazısız yurd olmaz.

tüm tam. salısal. salısar. hər yanlı. - salısal yeri aradım, tapmadım.
-artıq keçmir çağım, kəsib soluq boğuluram mən, nədən belə dönüb evrən, tüm tanışlara yadaldım mən.

tüməq tüməğ. tumağ. (kəllə içində yumulu qalan yuvar bölüm) damağ. dəmağ. tingə. tınqa. tınağ. mingə. beyin (brain (ingilis). kəllə. qavrayış. mox. məğz. us. fəhm. fəhim. zəka'. zəkavət. huş. ağıl. dərrakə.

tüməv kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. sürəv. sürü. axar. axır. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

tümlə - saya tümlə: sadə sözləm, cümlə. (saya: sığ. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. sadə. bəsit).

tümsəq tümsək. gümbəz. gömbəz. gombaz. dışardan üstü yuvarlaq olan (# govbaz: güvbəz. gövbəz. kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan) .

tümü kürəni. kürəmi. bütünü. hammısı. ocağlama. topdan. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş: ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.

tün gecə. -tün ertinlə yarınar. (ertinlə: sabahla). (yarınar: ışıqlar). (gecə sabahla ışıqlar).
-dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!)
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.
-seviş ağış, tün gün üzə yürkünər: yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar.
-sərt, tün araq, çaxır, içgi: salqı. çözəlti.

tünə -dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!).

tünən -yel əkib dəğmə tüpən, dad bu gün keçdi dünən.

tünər -gizli, qaranlıq, tünər işlər: sırqatnav. sıxqatnav. (sır. sıx. tıx).

tünq -su, çaxır kimiləri sağınlara, bardaqlara sağmaq üçün, uzun lülüşlü, əmzikli tüng: sağraq. səğrəq. sağır. səğir. sürəgi. sürahi.

tünqüq tüngük. təngig. təng küçə. (təng < tünük. # tənik: açıq. bol). sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). dara düdük küçə.

tünlüq tünlük. gürvə. güvrə. gözlük. gözlük. gözüklük. gözgülük. yelçək. yeçəkər. baxca. pəncərə.

tünt tünd. sapıq. savıq. iti. yeyin. yelkən. ilkən. səri'. - savıqçapar: aşğınçı. it çapar: yelkən. foriyyətli, səriüsseyr peyk, qasid.
-iti, itiz, didiz, acı, tünd söz, davranış: saltav. salto. (xəşin)
-tünd boya, rəng: sırboyaq. sığboyağ. sığbodağ.
-qoyu, tünd qara: quzqunuq.

tüntab tulambarçı. külxanbəyi. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.

tüntə -umut dündə, umut gündə, umuq gözdə olur.

tünü -dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!)
-bu gün dünü tanımaz, yarın gələr bu günləri anımaz
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.

tünüq tünük. 1. {# tənik: seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. endik. endər. az tapılan, bulunan, görünən. nadir. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. dar. qıt. qırtaq. nüdrətən. nadir halda. nadirən. ziyq. kovarğan (moğol) (# tovarğan: toğarğan: doğarğan: bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız) (sınırlı. qısıtlı)}. 1. (tünük. tonok (fars) < tənik rəqiq. seyrək. mütəxəlxəl. 1. . təng < (# tənik: açıq. bol).

tünya - bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.
-dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.
-dünya varından, bağışlarından əl ətək sovmuş, üzmüş kimsə: sofi < sovu.
-(qayğısız yaşam yoxdu, bu dünya cəhənnəmdi). -əmgəksizin durqu yox, munda tamu.

tünyanın -varı dünyanın, olur buyruğuna üzlülərin, vay onaki baxaraq özgələrə min utana.

tüpən -yel əkib dəğmə tüpən, dad bu gün keçdi dünən.

tüpət təpət. sapat. savat. saçat. bənd. bağat. qayat. qaysat. (< qaytarmaq) bükət. büğət. büvət. tutat. danat. (< danmaq) duvat. sədd .

tüpür tüpür!. tükür!. sağur!.

tüpürmə tüpürmə!. tükürmə!. sağurmə!.

tüpürmək sağurmaq. suğurmaq. ağız suyun atmaq.

tüpürüq tüpürük. salvağ. saldağ. ağızdan salınan su.

tüpürüm - üzüvə tüpürüm: sıyıva lə'nət. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

tür 1. . cür. təhər. təhir. təkir. çəkər. çəkir. çəşir. çeşit. (< çəkmək) nov'. - iki çeşir. - üç çeşir. - dörd çəkər yemək. - bu hançı çeşirdəndi. 1. . türük. dur. duruğ. saya. sayağ. sıya. sıyağ. silət. yalıt. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. vəsf. 1. . türük. dur. duruğ. saya. sayağ. sıya. sıyağ. sıy. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm.
- dür saçmaq: sür saçmaq. gözəl qonuşmaq.

türq - türk sayın yarıtmaz: türk sayağına oxşamaz. (sayın: kimi).
-değiliz kimlər kimi sıradan, sağuş olsun türk yaratmış yaradan. (sağuş: şükr. həmd).

türqcə -çoxdan durub düşman toxur torunu, bağlı qoyur türkcə açan okulu.

türqəc dürgəc. burqac. döngəc. sarqac.

türqəmək dürgəmək. dürmək. sarmaq. sarımaq. salımaq. örmək. hörmək. bükmək.

türqlüq türklük. türkoloji.

türqlüqçü türklükçü. türkoloji qolunda baş bilən.

türqlüqçü türklükçü. türkolojist.

türqlüqüztə -gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.

türqü türkü (xalq mahnısı). şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. oxuma. əzgi. yır. nəğmə.
- düşman çoxdan başlayıbdı tor qura, türkü qoymur öz dilində oxuya.

türqüçü türküçü. şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. yırçı. nəğməçi. müğənni.

türqüq türkük. türkoloq.

türqüsü -yas, matəm türküsü: sağun. soğun. oxşama. novhə.

türqüş türgüş. 1. cürgüş. gəlişim. yarğaş. saziş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir). 1. bəstəbədlik. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir). 1. muqavimət. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

türqüş türgüş. cürgüş. gəlişim. yarğaş. saziş.

türlü - türlü türsüz: durlu dursuz. burlubursuz: sifətli sifətsiz. sıylı sıysız. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).
-qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu: sıxıylı. sıyıxlı. türüklü. buruğlu. bürlü. bürüklü. sifətli. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

türmək dürmək. dürgəmək. sarmaq. sarımaq. salımaq. örmək. hörmək. bükmək.

türsüz - türlü türsüz: durlu dursuz. burlubursuz: sifətli sifətsiz. sıylı sıysız. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

türt dürt. 1. dürüt. sərsəp. salsar. salsap. açıq. qate'. sərik. sərih. rok. 1. durut. dürüt. savar. saprat. savrat. (< savmaq: uzaqlatmaq). seçik. bəlirli. açıq. aşkar. (mütəməyyiz. mütəfərriq. mücəzza. cüda. məfruz. münfək. mutarikə. infisal. firqət) 1. sıray. çıray. siriy. sirəy. siliy. siləy. açıq. aşgar. anlaşıqlı. sərih. (qabili dənk, fəhm). - siliy gəp: açıq söz.

türtənə dürdənə. sıyıl. sıylı. sıyca. sıycığ. sevil. söyülü. əziz. məhbubə. mə'şuqə. canan.

türtqüc dürtgüc. dürtücü. sürücü. ötükçü. törücü. bais. mühərrik. təhrik. təhərrük. müşəvviq.

türtmək dürtmək. 1. dürtdəmək. aşmaq. gücləmək. zorlamaq. (satğamaq) 1. dürtdəmək. salmaq. soxmaq. gücləmək. zorlamaq. - səni kimsə bu duruma salmamış ki, özün özüvü saldın. - quş salmaq: quş uçurtmaq. - ova quş salmaq: ov üçün quş uçurtmaq. 1. sancıtmaq. saplamaq. 1. dürtdəmək. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. zorlamaq. büzmək.
-gözə soxmaq, dürtmək: satmaq.

türttəmək dürtdəmək. 1. dürtmək. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. zorlamaq. büzmək. 1. dürtmək. aşmaq. gücləmək. zorlamaq. (satğamaq) 1. dürtmək. salmaq. soxmaq. gücləmək. zorlamaq. - səni kimsə bu duruma salmamış ki, özün özüvü saldın. - quş salmaq: quş uçurtmaq. - ova quş salmaq: ov üçün quş uçurtmaq.

türtü dürtü. güdü yenğiş. yenğiz. yenğizik. > əngizə. nədən. yarar. səbəb. motiv. ğərəz. izin. mühərrik. bais.

türtücü dürtücü. dürtgüc. sürücü. ötükçü. törücü. bais. mühərrik. təhrik. təhərrük. müşəvviq.

türtüq dürtük. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

türüq türük. 1. tür. dur. duruğ. saya. sayağ. sıya. sıyağ. silət. yalıt. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. vəsf. 1. tür. dur. duruğ. saya. sayağ. sıya. sıyağ. sıy. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm.

türüqlü türüklü. buruğlu. bürlü. bürüklü. sifətli. sıxıylı. sıyıxlı. qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

türüst dürüst. salıt. doğus. rast. ustuvar.
-doğus dürüst: doğru dürüst. içli dışlı. səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. muxlis. sadiq. səmimi.

türüt dürüt. dürt. 1. sərsəp. salsar. salsap. açıq. qate'. sərik. sərih. rok. 1. durut. savar. saprat. savrat. (< savmaq: uzaqlatmaq). seçik. bəlirli. açıq. aşkar. (mütəməyyiz. mütəfərriq. mücəzza. cüda. məfruz. münfək. mutarikə. infisal. firqət) .

tüsəntə -keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (sağrulur: sanğulur. ılqımlanır. xiyala gəlir). (ova: ağa. təliyə).

tüstaq düsdaq. salqıc.

tüstələnmək tütsələnmək (< düd: tüstü) sıtqamaq. için çəkmək. munğlanmaq. büksələnmək. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. oysalanmaq. qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. kitirlənmək. darılmaq.

tüstələr -kündə yansa tüstələr, ölüm olum üstələr.

tüstəli tütsəli (< düd: tüstü). sıtqalı. oysalı. qussəli. büksəli. tuxsalı. tıxsalı. munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəssüflü.

tüstəsiz tütsəsiz (< düd: tüstü). tuxsasız. tıxsasız. səvigil. səpigil. tasasız. qaysız. munğsız. büksəsiz. oysasız. qussəsiz. qeydsiz. laqeyd. fikirsiz. (səbük bar) .

tüstü - tüstü çıkar yanandan, iş bəklənər qanandan.
-tüstü sonsuz dadlı, sonu dönülməz acı!.

tüstülü - tüstülü, tozlu gözlük: günəş gözlüyü. qurumlu gözlük. (qurumlu:qurunlu. qurumsı. quyumlu. qoyumlu. düdlü. dudlu).

tüstümə - qocalıqdı kölgə salmış üstümə, odum sönüb kimsə durmaz tüstümə.

tüstüsün -yaşam böylə, biri görməz tüstüsün, cana alar istisin.

tüstüsünə -yarımadıq istisinə, kor olduq tüstüsünə.

tüş düş. düşlük. rö'ya. rüya.

tüşə -suya girən bata bilər, dağa qalxan düşə bilər
-düşə gəlməyən: nəsib olmayan. qismət olmayan. - hər başa düşə gəlməyən duyqular.
-ayağı nərsiyə ilişib səndələmək, düşə yazmaq: satıcmaq. səkicmək.

tüşən -boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik): silkinək. sinilək. sinəlik.
-bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.
-alına düşən saç: kəsmə. kəkil. kakil. pərçəm.
-başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç: saçağ <> sağac.
-iti iti, iplik iplik uzanan, şıdırğı düşən, enən, yağan yağmur, nərsə: sağanaq. sağnaq.
-yüksələndə çevrə bilər sən kimsin, düşən anda sən doslarun tanırsan.
-başa düşən: seçici. seçən. anlayan. dalqan. dalıqan. tanlayan. tanayan. bilgəyən. seçəyən. seçəğən. fərq edən. qavrayan.
-gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt: bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq. sapma. saçma. çapma. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü.
-köprü güdüb dosdundan, köpü güdüb azından, dadlı güdüb qalma paya düşən duzundan.
-yerinə tam düşən nərsə: sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. tam uyqun, yapışqan.
-nərsədən nərsə azalan, düşən, soğuyan, savılan, atlan: siləgən. silpən. sələgən. səlpən. salığan. salpan. - siləgən yaşam sürü (uzunluğu) siləgən gecə. - gəlir çoxalmır, gedəri silkət. - ged gedə qızqınlığı silkədi. - siləgən para. - siləgən qayğı.

tüşənə - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

tüşəntə -havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə).

tüşər -çox tez düşər gördüyünün izinə, arın könül aldanırmış tezinə. (arın: aras. təmiz)
-degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.
-havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə)
-degirmanlar sırayla, sıra düşər bizədə
- əməyi yengə çəkər, daduğu güveyə düşər. (yengə: muşata). (daduğu: ləzzəti). (güveyə: kürəkənə)
-düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.

tüşqün düşgün. 1. salaq. 1. sapal. çılqın. çalqın. alqın. dəli. - kitab sapalı.

tüşqünlüq düşgünlük. sevgi. tutqunluq. bağlılıq. (duyqulanım).

tüşqünlüyü -əğləncə düşgünlüyü: sapallıq.
-mod, əğləncə, uçarlığ düşgünlüyü: sıyğaclıq. səfahət.

tüşqünmək düşgünmək. saltanmaq. şollaşmaq. salqınmaq. solqunmaq. salqışmaq. solquşmaq. sovlaşmaq. soğlaşmaq. suslaşmaq. sustalmaq. astınmaq. yastınmaq. salqıymaq. salığmaq. salınmaq. salğınmaq. solquymaq. soluğmaq. solunmaq. solğunmaq.

tüşqünü -əğləncə düşgünü: sapal.

tüşlətmək düşlətmək. düşürmək. sallamaq. endirmək.

tüşlüq düşlük. düş. rö'ya. rüya.

tüşman - düşman çoxdan başlayıbdı tor qura, türkü qoymur öz dilində oxuya.
-çoxdan durub düşman toxur torunu, bağlı qoyur türkcə açan okulu.

tüşmanıva -dosduva dos, düşmanıva yaman ol.

tüşmə -ayrı düşmə karvandan, böylə demiş yaradan, yağu basar tez səni, tez gedərsən aradan.

tüşmək düşmək. 1. sınmaq. qırılmaq. ölmək. - qonşumuz heçinə sındı. - qaynağı sındı: qaynamadan düşdü. 1. inmək. enmək. sınmaq. azalmaq. 1. sınğmaq. azalmak. xəfifləmək. alçalmaq. 1. sınmaq. rədd olmaq. - ikinci sınada sındı. 1. yırpsamaq. yıpsamaq. yapsamaq. sırpsamaq. sıpsamaq. azalmaq. - yağın çapsını sıpsadı: yağış şiddəti düşdü. 1. salınmaq. yıxılmaq. baş göt olmaq. 1. (aşağ) düşmək. sınğımaq. sınğışmaq. gərginlikdən düşmək.
- sapcamaq düşmək, gedmək: bir yönə qıvraq qaçmaq.
-yanına düşmək:sapılmaq. taxılmaq. həmrah olmaq. - mən hara gedirəm mənə sapılır.
-dalıcan, arxasıca düşmək: sapılmaq. arxaşmaq. arğaşmaq. ardaşmaq. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı.
- sillədən düşmək: silləsi qalmamaq: yorulmaq. gücü, taqəti qalmamaq. - çox yeridim sillədən düşdüm.
-gərginlikdən düşmək: sınğımaq. sınğışmaq. (aşağ) düşmək.
-bir qızıqlıqdan, istilikdən, istəklikdən düşmək: savımaq. sovumaq. soyumaq. zayıflamaq.
- saça düşmək: dan atmaq. (saça:şəfəq).
-aşağı düşmək, enmək, əğilmək: sallanmaq. yatmaq. çökmək.
-atılıb düşmək: sallanmaq.
-dəğərdən, dəğişdən, qiymətdən düşmək: sallanmaq. azalmaq.
-quyul düşmək. quyulu düşmək: quylu düşmək: aman, ara vermədən nərsiyə saldırmaq.
- gərgin, dar düğünə düşmək: quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq. quyruğu qapı arasında qalmaq.
- tuxuma düşmək: tuxum salmaq. tuxumlanmaq.
-başa düşmək: quyruğu tava sapına dönmək. uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. ağıllanmaq.
-dalıcan düşmək: quyruq olmaq.
-ılqın yalqına düşmək: sakırmaq. gözü yol çəkmək. sәrab görmək. xəyala qapılmaq, tutsuğmaq.
-uyqun, uyarlı, oturumlu olmaq, düşmək:sığmaq.
- soluğ soluğa, nəfəs nəfəsə düşmək. soluq sölük, sıx sıx solumaq, nəfəs almaq. solcamaq.
-sonundan izləb, iz kəsib düşmək: çox yaxından izləmək.
- sımığa düşmək. {sımıq: simik. (< sımaq: istəmək. oxşamaq). şəkil. foto. rəsm. rəsim. surət. nəqş. təsvir. timsal}.
-istəkdən, həvəsdən düşmək: soğutqamaq. soğumaq.

tüşmək - hobbanıb düşmək: səkmək. çalxalanmaq. çalbalanmaq.

tüşməmək - söz düşməmək: söz konusu olmamaq.

tüşməz -ortaqlı yük dəh düşməz. (dəh : dəngəli. miyzanlı)
-ölüyə pay düşməz. (ölüyə pay yetişməz).

tüşmüş düşmüş. düşüt. savıt. (saqit. səqt olmuş, olunmuş).
-uzaq, ucqar, yan, qırağ düşmüş nərsə, yer: savı. - savı qalmaq: ayrı düşmək. dalqınmaq.
-yıxılmış, düşmüş, qırılmış nərsə: söggə. sökə.

tüşmüşəm -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq).

tüşnülmək -nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək: sısınmaq. sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək. səvsinirmək. sevsinirmək. sansırmaq. sanısırmaq. sınısırmaq. sartınmaq. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz. (yuşaqlığa: yumşaqlığa). - o uşağı vurğalı sesindi. - yavaş yavaş gedməyə sesinir. - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum: .