Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

tüşrüt düşrüt. 1. sabağ. savağ. öğüt. salıt. nəsihət. 1. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). danışma. öğüt. salıt. tovsiyə. nəsihət.

tüşrütmək düşrütmək. sərgiləmək. sərgəmək. göstərmək. sunmaq. tutuzmaq. ortalatmaq. təşhir edmək. göstəriş yapmaq. numayişə, səhnəyə qoymaq. sunuşlamaq. tutuzmaq. tutuzlamaq. təqdim edmək. iraə, ibraz, izhar, ərz, ərzə edmək. çıxartmaq.

tüşsə -ölüm çapar kölgəlik qoymaz, ayrılıq düşsə kölgəsiz qoymaz
- buldurayıb buldura, kəssək düşsə quyuğa. (daş salsan quyuya, bulduraman (pılomb səsi kimi səs çıxarmq). (daş salısan quyuğa, gumbuldamaz iş olmaz)
-günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa).

tüşsün - silik qalmışdıki düşsün. (silik. bir cıbbış. lap endək. lap az, çox az).

tüştüq düşdük. sığıdıq. salındıq. - çıxılmaz bir ağrıya sığıdıq: düşdük, salındıq.

tüşüb -düşüb qussələnmək: sağınıb qasınmaq. - barmış (gedmiş) vara sağınma, gəlcək işə qasınma.

tüşüq düşük. 1. salqa. solqı. solqa. aslaq. - salqa döşlər. 1. salqın. salınğın. aslağ. - salqın buğları salığdan buz qaplamıdı. (salığ: soyuğ). - bu geyim əğnində salınğın qalır: əğnindən tökülür. 1. salanğ. salğıq. salğaq. salıkmış. (> sarkık. sarıkmış). sölpük. gəvşək.
-çənəsi düşük: sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

tüşüqünlüq düşügünlük. sapallıq. çılqınlıq. çalqınlıq. alqınlıq. dəlilik.

tüşülmək düşülmək {> duşidən (fars) }sağılmaq. yağılmaq.

tüşümana -ərk qalası, düşümana qadası.

tüşün düşün. 1. naharı. - salpal yağmır çilədi. - düşün (naharı) çox yedim, axşam səlpəldə yeyəmmədim. (səlpəl: salpal. çox az. bir az. endək). 1. sığrış. yığrış. 1. düşün!. sağın!. səğin!. təsəvvür ed!. fikrivə gətir!. 1. oyla. -söyləməz ön sonun oyla. (oyla: düşün)
-kəndivə görə düşün, çevrənə baxıb biçin. (biçin: tədbir qıl. səyasət götür)
-(tikəvi çeğnə, sonra danış. düşün danış). (tıncıvı: tikəvi) . -tıncıvı gəvə, sonası gəpə.

tüşüncə düşüncə. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bilgi. sağınca. sağanca. görüş. qanı. tanı.
- yüngül düşüncə: ucuz sana. (saya: sığ. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. sadə. bəsit).
-kirli ürək düşüncə, tulla uzaq gücüncə.

tüşüncəli düşüncəli. sanğal. santal. saytal. sağtal. ustal. sağınal. sağnal. sağmal. sağanal. sağıncalı. sağnalı. sağınalı. ağıllı.

tüşüncəsiz düşüncəsiz. salqara. çilqara. kora fəhim. ussuz. sağınsız. sanağsız.

tüşündürmək düşündürmək. sanartmaq. sanatqarmaq. sanalatmaq. sanışıtmaq. üzmək. üzütmək. kədərləndirmək. kitirləndirmək.

tüşünə -dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.
- düşünə düşünə. səkinə səkinə. səğinə səğinə. sərinə sərinə. sağına sağına. saxına saxına. sakına sakına. duraqsaya duraqsaya. quşqulana quşqulana. sağına sağına. sağana sağana. sağna sağna. şəggili şəggili. şəggilə. məşkuk. ehtiatlı ehtiatlı. möhtat möhtat. yavaş yavaş.
-düşünə düşünə, duraqsayaraq davranmaq: sərinsirəmək. sağınsıramaq. saxınsıramaq. sakınsıramaq. səkinmək. səğinmək. sərinmək. sağınmaq. saxınmaq. sakınmaq. səkinsirəmək. səğinsirəmək.

tüşünən düşünən. səkincən. səğincən. sərincən. sağıncan. saxıncan. sakıncan. səkinsən. səğinsən. sərinsən. sağınsan. saxınsan. sakınsan. duraqsayan. quşqulanan. sağınan. sağanan. tərətdüd, şəgg edən. ehtiatlı. möhtat. səhlənkar olmayan. yavaş davranan.
-yaşayıb sevən, sevib sevinən, düşünən duyan, işənib inanan yalnız olmaz. (işənib: inanıb) .

tüşünərəq -altdan altdan, düşünərək, tanımağa, qanmağa çalışaraq baxmaq: sezmək. süzmək. gözdən keçirmək.

tüşünlü düşünlü. - saya düşünlü. (saya: sığ. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. sadə. bəsit).

tüşünmə düşünmə. düşünüş. səkiniş. səkinc. səğiniş. səğinc. səriniş. sərinc. sağınış. sağınc. saxınış. saxınc. sakınış. sakınc. duraqsayış. duraqsama. quşqulanış. quşqulanma. sağınış. sağanış. sağınma. sağanma. tərətdüd. şəgg. (tərətdüd, şəgg edmə) .

tüşünmək düşünmək. 1. sərinsirəmək. sağınsıramaq. saxınsıramaq. sakınsıramaq. səkinmək. səğinmək. sərinmək. sağınmaq. saxınmaq. sakınmaq. səkinsirəmək. səğinsirəmək. duraqsamaq. quşqulanmaq. sağınmaq. sağanmaq. tərətdüd, şəgg edmək. - sərinmədən işə girdi. - burda səkinməli bir nə yox. 1. sağınmaq. oyunmaq. - uyğu (iygi) sağınmaq: kölün iyi tutmaq. iyilik, yaxcı niyyət diləmək. iyiyə, yaxcıya düşünmək. xoşbinanə düşünmək. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarınmaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. 1. duruzmaq. sanmaq. ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın. 1. sanalmaq. sanışmaq. sanğışmaq. sağışmaq. ağıl edmək 1. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq. 1. sinmək. (sink (ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. saplanmaq. qafasına girmək. çökünmək. dalınmaq. içinmək. sağınmaq. sağanmaq. eninmək. azalmaq. unutulmaq. yerləştirmək. örtbas edmək. yatınmaq.
-iyiyə, yaxcıya düşünmək: xoşbinanə düşünmək. kölün iyi tutmaq. iyilik, yaxcı dilək diləmək. uyğu (iygi) sağınmaq.
- boş yerə düşünmək: salğıma çarpmaq. salğıma qovalaşmaq. boşuna xiyal qurmaq.
-diqqət yetirib düşünmək: sınğılamaq. sınqalamaq. sınalamaq. sınıtmaq. sınlamaq. sınamaq. incələyib çözələmək, gözələmək. - işin ilkin sonun sınğıla.

tüşünməməzliq - olayın, nərsənin gerisin düşünməməzlik: sonu saymazlıq. güdə beyinlik.

tüşünmətən düşünmədən. 1. sakınmadan 1. sanamay. sağınmazın. sanağmazın. ölçüşmədən. - sanamay səggiz demə: düşünmədən, ölçüşmədən danışma.
-düşünmədən ağzın açıb salan, savan:salavı. salaçı. savaçı.
-düşünmədən - vaz keçsən, qalmaz yaşamda qayğın, özgələri saymasan, qalmaz elində sayğın.

tüşünməyiz -sürülər gibi gediyoruz, hər nə dediz yapiyoruz, düşünməyiz, soramayız, qanmayız, bu yol sonun tamu içrə görüyoruz. (tamu: cəhənnəm).

tüşünməz düşünməz. sezisiz. sezgisiz. sızısız. sızqısız. sıpqısız. ehsassız. sağınmaz. sanağmaz. nərsədən etgilənməyən, alqanmayan. vakoniş göstərməyən.

tüşünmüşəm düşünmüşəm. eşmişəm. -sən eşələdiyivi mən eşmişəm. (eşələdiyivi: düşündüyüvü). sən gedirkən mən gəlirdim .

tüşüntürmək düşündürmək. 1. salıtmaq. sanıtmaq. sarıtmaq. sağıtmaq. səritmək. fikirlətmək. 1. sanartmaq. sanatqarmaq. sanalatmaq. sanışıtmaq. fikirləşdirtmək. fikrə salmaq.

tüşüntürücü düşündürücü. sindirən. sindirğci. qorxudan.

tüşüntüyüvü düşündüyüvü. eşələdiyivi. -sən eşələdiyivi mən eşmişəm. sən gedirkən mən gəlirdim.

tüşünüb - düşünüb çəkinmək: sağınıb səkinmk.

tüşünüqlü -tutuşlu düşünüklü, diləkli könüllü, iradəli, müsəmməm bir işə girşmək:salınmaq. - bir amacda doğru doğru salınmaq üçün, o işi iyi düşünüb qavranmaq gərəkir.

tüşünüş düşünüş. düşünmə. səkiniş. səkinc. səğiniş. səğinc. səriniş. sərinc. sağınış. sağınc. saxınış. saxınc. sakınış. sakınc. duraqsayış. duraqsama. quşqulanış. quşqulanma. sağınış. sağanış. sağınma. sağanma. tərətdüd. şəgg. (tərətdüd, şəgg edmə) .

tüşür -soyuq düşür, ölüm çökür varlıqlara, üşür yerdə qızıl güllər.

tüşürmək düşürmək. 1. düşlətmək. sallamaq. endirmək. 1. salmaq. - bunu hara salağ. 1. salmaq. itirmək. - bala bax gör hara saldın. 1. sınğıtmaq. azaltmak. alçaltmaq.
-dibindən düşürmək: sırmaq. sıyırmaq. sürmək. bitməyə sürüb gedmək. - inancım sırdı.
-aşağı düşürmək: salmaq. - başıvı sal ged işivə.

tüşürməmək - ağzından düşürməmək: durmadan təkərləmək: saqqız qılıb çeynəmək.

tüşürünmək -nərsədən nərsəni azalmaq, düşürünmək, soğunmaq, savınmaq, atlanmaq: silkənmək. silpənmək. səlpənmək. səlgənmək. salpınmaq. salqınmaq.

tüşüşmək -birbirinə düşüşmək: saldaşmaq. satlaşmaq. əlbəyaxa olmaq.

tüşüt düşüt. 1. düşmüş. savıt. (saqit. səqt olmuş, olunmuş). 1. quzariş. (quzarişçi: döşər) .

tüşütmək düşütmək. ucuzlatmaq. alçatmaq.

tüşüyü -söz düşüyü: sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. çənəsi düşük. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

tüt -düd, dud qarası tutmaq: qurumlanmaq. qurunlanmaq. qurumsılanmaq. quyumlanmaq. qoyumlanmaq.
-düd, dud qarası: qurum. qurun. qurumsı. quyum. qoyum.

tütlü düdlü. dudlu. qurumlu. qurunlu. qurumsı. quyumlu. qoyumlu. - qurumlu gözlük: günəş gözlüyü. tüstülü, tozlu gözlük.

tütsələnmək tüstələnmək. (< düd: tüstü) sıtqamaq. için çəkmək. munğlanmaq. büksələnmək. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. oysalanmaq. qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. kitirlənmək. darılmaq.

tütsəli tüstəli. (< düd: tüstü). sıtqalı. oysalı. qussəli. büksəli. tuxsalı. tıxsalı. munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəssüflü.

tütsəsiz tüstəsiz. (< düd: tüstü). tuxsasız. tıxsasız. səvigil. səpigil. tasasız. qaysız. munğsız. büksəsiz. oysasız. qussəsiz. qeydsiz. laqeyd. fikirsiz. (səbük bar) .

tütü güdü. ködü. şuxumlayıb əkilməmiş braxılan topraq. (ayiş).

tütüq düdük. sivsi (> sipsi). sıbızqı_. sığzıq.
-dara düdük küçə: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). təngig. tüngük. təng küçə. (təng < tünük. # tənik: açıq. bol).

tüz düz. 1. sıyıp. sıyap. sığap. sap. saf. 1. sıyıq. sıyın. cansız. sadə. - sıyın çöl. - sıyın saç: saf tük. 1. sıyam. yaza. 1. dik. dikə. dinğ. tinğ. (çinğ. sinğ). - dinğ dur: düz qal. 1. silik. sığallı. pürüzsüz. arın. təmiz. - silik daranmış saç. - silik sevgi: arın sevgi. 1. sapıl. saf. səyil. yassı. 1. sayıl. sıyıl. saylam. sıylım. saf. 1. saf. sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. yalın. süssüz. açıq. incə. yalxı. yalxoy. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. sağday. sayaq. sıyaq. doğru. sağ. sağat. - sağqoy söz. 1. sal. say. saf. salıt. - sal yer.
-baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.
-düz əğri: sağta satğa. doğru büğrü.
-düz gəlməmək: sallaşmaq. arası dəğmək. - niyə dosdunla sallaşdın.
-düz ova, çöl: səhra. (> sərdəşt (fars)}. sardaş. sərdəş.
- düz, yalağ daş, qaya: sardaş. sərdəş.
-düz hesab kitablı: sağday. sayaq. sıyaq.
- sap düz: lap düz. (sap: lap)
-baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı: küpü. güpü. güpünün toppuz başı.
-təmiz, açıq, düz, saf kimsə: quşbaşı.
-düz, açıq yer: savınlıq. savıni. sərinlik. sayvan. seyhan. açıqlıq. kövşadlıq. alan. meydan.
-quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ: sardığ. sarduvağ.
-düz duranmayıb dəbərcələnmək: sarlınmaq. salrınmaq. təlvənmək. təlbənmək. səndələnmək.
- qısa yol sapmaz, düz gəpən yormaz. (gəpən: qonuşan)
-lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ: sırçığ.
- yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.
-mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan
-kötü dilək düzgün yola götürməz, düz yol tutan hər gələnə əğilməz.
-düz yer:yapır. yapın. yasır. hamar. sələsov. sərəsov. sırnax. sıvax. sırvax. sıvanağ. - bir sırvax yer tap oturalım.
-böyük, düz, qayaq qaya: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən.
- düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ: göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi: düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-göz, pəncərə düz, doğrusuna ala bilən görüntü, çevrə, mənzərə: sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə: sıy. sıyıq. sırıq.

tüz düz. sıyam. sınam. sıman. sıdırqa. sıyırqa. sırqa. tapın. sadiq. sadə. silik. bərbəzəksiz. süssüz.

tüzaq - düzaq qurmaq: qapqa salbamaq.

tüzə düzə. bitil. yeksan. həmsan
-bir düzə görə əğri duran: sesi < çaşı.

tüzəq -qonşu vardır min qohumdan yaxşıdır, yas gününə kitir qussə oxşama, toyğa verən bəzək düzək baxşıdır.

tüzəqli -bəzəkli düzəkli: siləmə. say sayım. paki pakizə. təmiz. - siləmə bir ev.

tüzələn -göy gövərəntidən düzələn soyuğ yemək: salat. salğat. salaş.

tüzəlinən -rezin, ip, bir haçadan düzəlinən, uşağların daş atma oyuncağı:sallama sapan.

tüzəlmək düzəlmək (xəsdə). savramaq. (səvrəmək) savlamaq. sağramaq. sağalmaq.

tüzəltən düzəldən. sapadan. safadan. safaldan. yapırladan. yapınladan. hamarladan. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc.

tüzəltilən -göy gövərətinin sıxıb artığ suyun alıb, yumurta çalınıb, qızartılarağ düzəldilən yemək: sıxma. göy kükü.

tüzəltmək düzəltmək. 1. sağlamaq (> saxtən). yasamaq. 1. sırıtmaq. qayırmaq. uyarlamaq. 1. soğmaq. soğumaq. sağumaq. əldə edmək. edinmək.
-bəzəyib düzəltmək: saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. (> sarancamlamaq. sırıncamlamaq) pirayiş edmək.

tüzən düzən. 1. kürsü. qursu. daraq. nəzm. 1. sərpər. daraq. nəzm. inzibat.
- düzən qurmaq:kürsü qurmaq. dəzgah açmaq.
-eli düzən, eli pozan el başçı. (el başçı: yolata. rəhbər)
- düzən, törənə, yasıya aykırılıq: sapağlıq.
-düzən, törənə, yasıya aykırı: sapağ. savağ. çapaq.
-sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən: sağun. saun. yasa. qanun.

tüzənə -qurula, qanuna, düzənə, quruluşa, ocağa, təşgilata istəkli, çəkili, əğimli: qurumsaq.

tüzəni -saxlayıb sağlamaq istənilən bir düzəni qorumaq üçün qurulan sakın, gizli qurluşu. hərasət, ittilat, əmniyyət qurluşu, basmanı, sazmanı (sazımanı) sakınduruq.

tüzənqah düzəngah. yasdanaq. salqın yer. genişlik. açıq yer. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).

tüzənqə düzəngə. saya. düzlük. axmaq. qanmaz.

tüzənləmək düzənləmək. 1. salğancamaq. toplamaq. bitirmək. sərəncamlamaq. 1. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq.

tüzənlətmək -sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən: sağun. saun. yasa. qanun.

tüzənli düzənli. qataqat. sıralı. müntəzəm.

tüzənliq -siz aytan dallar, dirəklik olub, siz görən dağlar düzəlik olub . (siz aytan: söylədiyiz). (dallar: 1. söğütlər. 1. budaqlar).

tüzənsiz düzənsiz. dizəsiz. düzəsiz. sırısız. sırıqsız. sırasız. tərtibsiz.
- gərəksiz, düzənsiz uzun qonuşma: söz salatı.

tüzəntə -kişi başın pozanda ''söz'' düzəndə söz.

tüzər -eldə düzər, el pozar, qulaq duyar göz görməz. (tapmaca). (söz).

tüzəsintə düzəsində. sırısında. sırığında. (> sırasında). yolunda.

tüzəsiz düzəsiz. dizəsiz. düzənsiz. sırısız. sırıqsız. sırasız. tərtibsiz.

tüzətmə -törətim (tovlid) sağlama, düzətmə, yasatma, fənn işləri: sağın. bu işləri uyutma (uytama), başarı, icra yolları.

tüzəyib -bəzəyib düzəyib: silib sıyıb. arayiş pirayiş edib. - özlərin silib sıyıb toya geddilər.

tüzqül düzgül. normal.

tüzqün düzgün. silik. sıyqıl. cilalı. qayqan.
-kötü dilək düzgün yola götürməz, düz yol tutan hər gələnə əğilməz.

tüzqünlüqü - gerçəkligi başda ara, dışda deyil, düzgünlügü içdə ara, gözdə deyil.

tüzler -doğru düzler talandı, doğruuqlar yalandı.

tüzləmə -bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq: gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt. sapma. saçma. çapma. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü.

tüzlüq düzlük. 1. saflığ. saplıq. sağınlıq. sayınlıq. saflığ. 1. saya. düzəngə. axmaq. qanmaz.
-saqqal düzlük: qadınların üzlərinə saldıqları, çənənin altından saqqal kimi sallanan saçağ bəzəkli üzlük.
-alın dartıb yağıya, düzlük yalnız dosluğa. (alın dartıb: qızqın olub) .

tüzlüqlə düzlüklə. sıyamla. sınamla. sımanla. tapınla. sadiqanə. sədaqətlə. sadəliklə. silgitlə.

tüzmə düzmə. düzməcə. güvəniməz. tutunsuz. durunsuz. bəfasız. uydurma. yapma. yapmacıq. saxta. qəlb.
-nərsələrin salma, qoyma, düzmə sayağı: salqı. səlqi. səlqə.

tüzməcə düzməcə. düzmə. güvəniməz. tutunsuz. durunsuz. bəfasız. uydurma. yapma. yapmacıq. saxta. qəlb.

tüzmək düzmək. saplamaq.
-ardarda düzmək: saturmaq. çaturmaq. - mıncığları sapa çaturmaq.
-uzun uzadısı, sırayla düzmək, tikmək: sıramaq. sırımaq. - yorqan sıramaq.

tüzsalıq -düzsalığ, süzük sızık olan: sığda. sığıt. sıyda. sıyıt. sağıb. sağba. sağaçıq. saib. sədiq. sadiq.

tüzü düzü. dizi. quyruq. sapığ. sırıq. sırı. səğir. silsilə. zəncir.
- lap düzü, münsifanəsi: dingə.
-toy gəlşiğü bağşıdur, sözün düzü yaxşıdur. (gəlşiğü: yaraşığı).

tüzücü -bir yeri bəziyən, döşəyən, düzücü: sərgiçi. dekorçu.

tüzüqlərə düzüklərə. təmizlərə . -dincik kanı, pozuqlardan ıraqlıq, düzüklərə yaxınlıq. (dincik: huzur).

tüzülən -dam qırağlarında düzülən herə, hörə: sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq).
-atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.
-qabırqaların altına düzülən əğrik atmalar, ağaclar: sallama. dallama. (qabırqa: dama sərilən saxsı tikələri). - bu evin çatısın örtməyə yüzdən çox sallama gərəkdir. - damın sallamasının biri qırılıb.

tüzülmüş -sapa düzülmüş dənələr: sırıt. sirik.
-sapa düzülmüş nərsə: sarac. salac. rişdə. - iki salac basdığ, qax.
-qırma daş sərilmiş, düzülmüş yer: sərir. (səngfərş).

tüzülüb -incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ: sallama. sinəriz.

tüzünmək düzünmək. saplanmaq.

tüzüş düzüş. sıraş. sıralış. tənzim. tarazış. oxaş. oxlaş. çatğaş. çatğaşlama. suvalama. sıvalama. həmsəthləmə. miyzanlama.

uc -nərsənin uc ucu, ağız ağzı, lap qırağı, başı: silə. - dam herəsiynən silə durmuşdu. - uçurum siləsində. - sənin əlindən silə gəldim: cana gəldim bıqdım. (siləmə: cana gəlmiş).
-gəminin künclü olan uc bölümü: sökəcən. sukəsən. burun.

uca salğar. salvar. salva. > sərv. sorvaz. uzun. - salva boylum.
- uca səslə bağırmaq: çağu salma.
-havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə)
-sözlə işin bir olsa, başın uca qolun zor.
-çox uca, hündür: sırıc. sıroc. sıruc. sığuc.
-uca, dik yer: silvi. silvə. sivlə.
-iti iti, uca uca yüğürtmək, qonuşmaq: sağırdamaq. sağırdatmaq.
-çox uca, hündür: salım. səlim. salba. asalım. atalım. - səlim dağlar sırası.
-uca boy: salar. sallar. salğar.
-yerdən uca qurulmuş yataq: sərir < səkir. kürsü.

ucalmaz -alçaq görməz ucalmaz, endirilmədən ər olmaz, duzlu sudan buz olmaz.
-alçaq kötü dağ başına çıxmaqilə ucalmaz.

ucqar sırt (< yırt. qırt). uzaq. qırağ. yançağ.
-uzaq, ucqar, yan, qırağ düşmüş nərsə, yer: savı. - savı qalmaq: ayrı düşmək. dalqınmaq.

uclara zirvələrə . -havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya.
-havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə).

ucları - ucları açığ qalıb sallan kəmər çeşiti: sallama quşaq.

uclu - iti uclu: şiş baş: (şiş: mil. milə).
-iti, sovuq uclu nərsə: sobalan. sabalan. sabağan. savalan. sovalan. sovağan. süvələn. süvəğən.
-uclu nərsə: sivsi (> sipsi). - sapın sivsin tapsam saplaram.
-ucu sivri, biz nərsə: sivsi (> sipsi).
-qazma uclu yoğun çivi: qazıq
-yayvan, yassı uclu, uzun saplı arac: kürək. küyrək. gürək.